Alexandre Deschapelles

Alexandre Deschapelles Obraz w Infobox. Prozopografia autorstwa Alexandre Deschapelles Biografia
Narodziny 7 marca 1780 r
Ville-d'Avray
Śmierć 27 października 1847(67 lat)
Paryż
Pogrzeb Ossuarium Père-Lachaise ( d ) (od12 stycznia 1967)
Narodowość Francuski
Czynność Szachista
Inne informacje
Stopień wojskowy Oficer
Sport Szachy

Alexandre-Louis-Honoré Lebreton-Deschapelles (7 marca 1780 rw Ville-d'Avray , Francja -27 października 1847w Paryżu ) jest żołnierzem rewolucji i imperium i drugim po Filidorze francuskim mistrzem szachowym . Przez pewien czas był najlepszym graczem na świecie.

Okres rewolucyjny: zastępca komisarzy wojennych

Syn oficera domu królewskiego, najpierw uczył się sztuki wojennej. Jeden z jego braci został postrzelony w II roku, opuszczając na 11 th  Batalionu Seine-et-Oise, być przekazywane do Chouans . Po zamknięciu École de Brienne był żołnierzem w II roku i osiągnął stopień zastępcy komisarza wojennego - a nie generała Stu Dni, jak sądził. Został ranny w bitwie pod Ettlingen dnia9 lipca 1796tracąc prawą rękę, pocięty przez austriackiego smoka.

Mistrz szachowy

Po upadku Napoleona w 1815 roku poświęcił się szachom (grze, której nauczył się w ciągu zaledwie czterech dni), grze wista (przodek brydża ), backgammonowi oraz bilardowi .

Wkrótce Deschapelles stał się jednym z najsilniejszych graczy w Café de la Régence . Jest znany z grania w gry, w których daje przewagę. Jeśli przegra, przyzwyczajony jest do zwiększania przewagi i stawki, na co nie zawsze ryzykują jego przeciwnicy. W żadnym wypadku nie jest teoretykiem, nigdy nie czyta książek o szachach i, w przeciwieństwie do Filidora , też nigdy nie napisał. Nie błyszczy znajomością otwarć , często długo myśli o swoich pierwszych ujęciach.

W okresie monarchii lipcowej walczył z rządem, a jego Prawo Ludowe pojawiło się w 1848 r. Po powstaniu 5, 6 i 7 czerwca 1832 r. Został aresztowany. Odpowiednio szwagier i wujek przez małżeństwo giermków O'Héguerty z dworu Karola X na wygnaniu, rozpętał powstanie republikańskie, aby po okresie niepokoju obrócić je na korzyść starszej gałęzi Burbonów.

Od Restauracji Deschapelles zostawił berło swojemu uczniu La Bourdonnais , wycofując się z niepowodzeń i poświęcając się z równym powodzeniem wista oraz uprawie owoców i warzyw, wydając obiady wspomniane nawet w dokumencie Taschereau w 1848 r. W 1842 r. ponownie wygrał mecz szachowy z Saint-Amant + 3-2 = 0.

Bibliografia

  1. François Le Lionnais , „Chess” , w dziale Gry i sport , Éditions Gallimard, wyd.  „Encyklopedia Plejady”,1967, 903  str.

Zobacz też

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne

Źródła