Alexander Borissov

Alexander Borissov Obraz w Infobox. Portret Borysowa.
Narodziny 14 listopada 1866
Glouboki Routcheï, Krasnoborsk Archangielsk Oblast
Śmierć 17 sierpnia 1934
Krasnoborsk
Pogrzeb Obwód Archangielski
Imię w języku ojczystym Александр Алексеевич Борисов
Inne nazwy Александр Алексеевич Борисов
Narodowość Rosyjski
Czynność malarz
Trening Cesarskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych i Rosyjska Akademia Sztuk Pięknych
Mistrz Ivan Shishkin , Arkhip Kuindji
Patroni Vladimir Alexandrovich z Rosji
Nagrody Order św. Włodzimierza, Order Legii Honorowej IV klasy

Alexander Alexeyevich Borissov (po rosyjsku: Александр Алексе́евич Бори́сов ), ur . 2 listopada 1866 r. (14 listopada 1866w kalendarzu gregoriańskim ) we wsi Glouboki Routcheï (w pobliżu Krasnoborska , obwód Archangielski , rząd Wołogodzkiego) i zmarł dnia17 sierpnia 1934, jest malarzem rosyjskim (pierwszym, który za główny temat swoich obrazów obrał Arktykę ), pisarzem i odkrywcą regionów polarnych. Wniósł znaczący wkład w problemy gospodarcze i transportowe w północnych regionach Rosji.

Biografia

Borissov urodził się w chłopskiej rodzinie. W wieku 15 lat wyjechał do pracy w klasztorze Sołowieckim, gdzie został rybakiem. Wkrótce został przyjęty na kurs do pracowni malowania ikon. Archimandryta klasztoru, widząc jego talent jako projektant, wysłał go do głównego klasztoru. Przygotowując się do nowicjatu, Borissov kształcił się w malowaniu ikon.

Praca Borysowa przyciąga uwagę wielkiego księcia Rosji Władimira Aleksandrowicza , prezesa Akademii Sztuk Pięknych, podczas wizyty na Wyspach Sołowskich, a także kolekcjonera obrazów generała Andrieja Andriejewicza Bogolioubowa  (ru) , który jest częścią personel Okręgu Wojskowego Sankt Petersburga . Postanawiają pomóc młodemu malarzowi w uzyskaniu stypendium. Plik20 września 1886, wyjeżdża do Petersburga.

Podczas studiów w Rosyjskiej Akademii Sztuk Pięknych , od 1888 do 1892 roku , twórczość Borissowa została nagrodzona trzema srebrnymi medalami, z których jeden był duży. Za doskonałe wyniki w klasie malarstwa Rada Akademii przypisuje mu inCzerwiec 1892, stypendium jako „państwowy stypendysta”. W 1895 roku Borysow studiował w pracowni rysunku pod kierunkiem Iwana Szyszkina , a rok po opuszczeniu Akademii u malarza Arkhipa Kuindjiego .

Latem 1894 roku Borysow towarzyszył ministrowi Serge'owi Witte'owi na statku „  Lomonosov  ” w rejsie na Daleką Północ . Jest odpowiedzialny za wykonanie szkiców portów i zatok wybrzeża Murmańska . Spełnia w ten sposób swoje marzenie o żeglowaniu po Oceanie Arktycznym, a idea wielkiej artystycznej wyprawy zaczyna dojrzewać w jego głowie.

Z podróży w 1894 r. Przywiózł 150 prac, z których część wystawił w 1897 r. Na wystawie w Petersburgu. Te prace wywołują podziw Wasniecowa , aplauz Stassowa . Trietiakow nabywa prace Borysowa do swojej kolekcji za cenę 8000 rubli. Ilia Répine tak wypowiada się o młodym malarzu: „To wspaniałe obrazy, które jak lustro transkrybują rzeczywistość, co jest rzadkością. Miłość naszego rosyjskiego Nansena daje wolną rękę w czerni wód oceanu i bieli lodowców. To wciąż świeżość i gęstość kolorów Dalekiej Północy, tam w ciemności, tam w blasku niskiego słońca. Góry do połowy pokryte śniegiem podczas upalnego lata, brzegi z łodziami ze skóry renifera Samoyed … Wszystko to emanuje szczególnym pięknem Arktyki i daje wrażenie prawdy ” .

W 1900 roku Borysow i ośmiu towarzyszy udali się do Nowej Ziemi . Wyprawa trwa czternaście miesięcy i muszą pokonać ogromne trudności. Pod koniec lata łódź utknęła w lodzie i musieli wracać, aby wylądować pieszo, na krze, nie bez trudności. Obserwują i zapisują na mapie brzegi Zatok Tchekin , Héznaémy , Medvejy , przypisując każdemu kursowi, każdemu oknu, każdemu z górskich nazwisk artystów, naukowców lub tych, którzy wzięli sobie do serca obronę Północy.

Dzięki Borysowowi nazwiska wielu rosyjskich malarzy są uwiecznione na mapie Novaya Zemlya : Shishkin , Kuindji , Kramskoy , Vasnetsov , Vereshchagin , Repin , a także lodowiec Tretiakov . W Kazi Góry są nazwane organizatora rosyjskich stoczniach, Mikhail Kazi . Ponadto gromadzą podczas podróży obserwacje meteorologiczne, dane geologiczne, botaniczne i zoologiczne, tworząc kolekcje okazów. Jednym z głównych rezultatów wyprawy jest zebranie zbioru setek szkiców i opracowań, które posłużą do stworzenia monumentalnych płócien na tematy zebrane w Nowej Ziemi.

Prace artysty prezentowane na wiosennych wystawach w Sankt Petersburgu w latach 1900 - 1905 zwracają uwagę na Borysowa nie tylko w Rosji, ale także poza granicami. W 1902 roku na zaproszenie Wiedeńskiego Towarzystwa Sztuk Pięknych Borissow zorganizował wystawę w stolicy Austro-Węgier . Osiągnięty sukces pozwala mu organizować wystawy w Berlinie , Hamburgu , Kolonii , Dusseldorfie i Paryżu . Francuski rząd przyznaje mu Narodowy Order Legii Honorowej . W 1907 roku w Londynie wystawę Borissowa odwiedził polarnik Nansen, który w imieniu rządów Szwecji i Norwegii wręczył mu nominację do Orderu Świętego Olafa. Jeśli chodzi o rząd brytyjski, przyznaje mu on nominację do Orderu Łaźni .

W 1906 roku Borysow brał czynny udział w tworzeniu „  Koła Miłośników Sztuk Pięknych północnej Rosji  ”, uczestnicząc w opracowaniu statutu, a następnie w organizacji wszystkich wystaw (1905-1919).

Na początku 1908 roku Borissov wyjechał do Stanów Zjednoczonych na wystawę swoich obrazów w Białym Domu w Waszyngtonie  ; jest więc pierwszym malarzem rosyjskim zaproszonym przez prezydenta Stanów Zjednoczonych.

Po powrocie do Rosji malarz przeniósł się do swojej rodziny w Krasnoborsku. W tym okresie Borissov stworzył dzieła i obrazy poświęcone nie tylko Arktyce, ale także Wyspom Sołowskim i ziemiom północnej Rosji. WLuty 1914malarz organizuje dużą wystawę w Petersburgu.

Borissov pisze również relacje z podróży: „Wśród Samoyedów . Od Pinegi do Morza Kara ”( 1907 ),„ W krainie zimna i śmierci ”( 1909 ),„ Wielka wyprawa na północny wschód. Zejście rzeki z Syberii do Europy ”( 1910 ),„ Trasa kolejowa z Ob do Murmańska ”( 1915 ). W tych książkach opisuje wielkie bogactwo przyrody w tych regionach i złe warunki życia miejscowej ludności tubylczej. W swoich wykładach i studiach naukowych analizuje problemy gospodarcze północy, wypowiada się o potrzebie budowy kolei i kanałów łączących ze sobą rzeki Północnej Syberii.

W 1915 i 1916 r. Studiował projekt budowy linii kolejowej Ob - Murmańsk , wspierany przez rząd carski, a później, po rewolucji, przez Radę Komisarzy Ludowych . Ale z powodu wojny domowej projekt zostanie zrealizowany dopiero po dziesięcioleciach.

W latach 1920 - 1930 brał udział w realizacji projektu kolejowego Ob - Kotlas - Soroka. W 1922 roku z jego inicjatywy powstało uzdrowisko „Solonikha” koło Krasnoborska, w pobliżu źródła słonej wody, którego został pierwszym dyrektorem.

Plik 17 sierpnia 1934malarz umiera w swoim domu pod Krasnoborskiem.

Obecnie prace Borysowa znajdują się w Muzeum Rosyjskim , Państwowej Galerii Trietiakowskiej , Muzeum Obwodu Archangielskiego , Galerii Malarstwa Obwodu Wołogdzkiego , Muzeum Okręgu Autonomicznego Nenety i innych muzeach Federacji Rosyjskiej .

Pamięć

Linki zewnętrzne

Bibliografia


Powiązany artykuł

Bibliografia

  1. (ru) Vekhov, „  ?  » , Journal of Moscow , Н. В. Вехов,1999, s.  9
  2. (ru) „  Биография А. А. Борисова (Biografia Borissowa)  » , na allnorth.ru , Zapoliare
  3. (ru) Borissov, malarz wiecznego lodu , Leningrad,1983, s.  151
  4. (ru) M. E Daene, „  Здание бывш. Дворянского собрания ...  " (По рекомендации секции Ученого совета НИИ культуры. Редактор-составитель К. В. Усачева. Под общей редакцией Н. К. Андросова), 1 , Moskwa, Proceedings of kolekcji zabytków historii i kultury RSFSR,1979( czytaj online )