Albert Larrieu

Albert Larrieu Biografia

Narodziny	1872 Perpignan
Śmierć	27 lutego 1925 Paryż
Narodowość	Francuski
Zajęcia	Piosenkarka, autorka tekstów , poetka

Albert Larrieu , urodzony w Perpignan w 1872 roku, zmarł w Paryżu dnia27 lutego 1925, Jest piosenkarzem , kompozytorem , performerem i poetą francuskim . Zostawił Brytyjczyków i Kanadyjczyków sto oryginalne i zabawne piosenki opisujące ich zwyczaje na początku XX -go  wieku .

Biografia

Jego matka zmarła w 1877 roku . Jego ojciec, lekarz i syn lekarza, zmarł w 1892 roku . Albert, podobnie jak wszyscy jego rodacy, odbył obowiązkową służbę wojskową , a następnie, mogąc żyć tak, jak mu się podoba, wyjechał do Paryża , gdzie dołączył do gitarzysty Farraila i wokalisty Delrieu, tworząc Trio Montmartrois . To trio stanie się latem w Bretanii Concarnois Trio .

Rozpoczyna się wojna, on też bierze broń. W 1916 roku problemy zdrowotne przywróciły mu życie w cywilu. W tym samym roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych .

Wiosną 1917 roku pojawił się w Kanadzie  : w Acadia , Ontario , zachodniej Kanadzie (w Manitobie , Saskatchewan i Albercie ) ... a zwłaszcza w Quebecu . Będzie tam mieszkał przez pięć i pół roku. Tam będzie wszędzie bardzo ceniony, odwiedzając, śpiewając, kanadyjską frankofonię, którą podziwia i która mu ją oddaje. Swoje przywiązanie do francuskich Kanadyjczyków pokazuje w swoich piosenkach oraz w książce zatytułowanej About French Canada: A Handful of Truth . Szczególnie w trio wokalnym z France Ariel (sopran) i Armandem Dupratem (baryton) wyruszył w ogólnokanadyjskie trasy wokalne.

W grudniu 1922 roku Albert Larrieu pożegnał się z Ameryką Północną . Podczas swojego pobytu przypisuje mu się ponad sześćdziesiąt piosenek. Wraca do Francji. Zmarł w zapomnieniu i anonimowo w Paryżu27 lutego 1925, w wieku 53 lat.

Oryginalność

Współczesny Théodore Botrel , jego starszego o niespełna trzy lata, z którym czasami śpiewa na scenie w Bretanii i Kanadzie, Albert Larrieu nie gardzi folklorem, ale nie próbuje pisać dzieł, w które ludzie uwierzą „folklor”. Zamiast tego Larrieu wybiera dobrze skomponowane piosenki, które w sympatyczny i zabawny sposób odnoszą się do prawdziwych nawyków i zwyczajów, które obserwuje u swoich gospodarzy, a dla nich własnymi słowami i wyrażeniami, nasyconymi ich humorem, oryginalną muzyką, ekscytujące i adekwatne do tematu, wciąż aktualne.

cytaty

• 1920  : „Przez dwa lata gościłem francuskich Kanadyjczyków, mieszkałem wśród nich, obserwowałem ich, studiowałem i potrafiłem ich docenić. [...] Chciałabym, aby ten mały świat przeczytał cały świat. Zwracam się jednak przede wszystkim do moich rodaków, do Francuzów: prawie wszyscy ignorują Kanadę, wkrótce to udowodnię. Oto czytelnik ostrzegł: autor tych wierszy jest przyjacielem francuskich Kanadyjczyków; to, czego on chce, to sprawić, by kochali tak, jak on ich kocha. " - Albert Larrieu w O Kanadzie w języku francuskim: garść prawdy (patrz poniżej w części Referencje)
• 1920  : „Czy mógłbym sobie wyobrazić, że na północy tego kontynentu amerykańskiego znajdę cały lud żyjący według naszych tradycji, mówiący naszym językiem, zachowujący nasze przyzwyczajenia, nasze zwyczaje, nasz sposób myślenia, naszych starych ludzi, przysłowia, nasze ładne legendy, nasze stare piosenki? " -  ibidem
• 1921  : „Prace Larrieu są jak kosz wiśni: zawsze bierzemy najpiękniejszą i opróżniamy kosz, nie zauważając tego. » - Prezentacja Larrieu w Cercle Barthelémy Joliette w Joliette (Quebec) wLuty 1921
• 1921  : [jest] " 2 e  Kiedy publiczność w Joliette miała okazję usłyszeć pana Larrieu, tego wielkiego aktora teatralnego (przybył w lipcu 1918 r.), Który zaadoptował naszą Kanadę na swój drugi dom; w piosenkach, które dla niej wykonuje, można powiedzieć, że naprawdę ją kocha. " -  ibidem

Opublikowanie

• Albert Larrieu, About French Canada: A Handful of Truth , mała książka opublikowana w Quebecu w 1920 roku.

Linki zewnętrzne

• Na terenie Błękitnych Sieci w Concarneau ( Finistère )
• Nota biograficzna i lista jego piosenek

• Niektóre z jego piosenek na stronie BAnQ

Uwagi i odniesienia

1. Sopranistka France Ariel jest przedstawiana (Joliette) jako „uczennica M me Caristie Martel z francuskiej komedii i wspaniała fortuna szczerej wesołości Breton. "