| Narodziny |
30 października 1917 Fes |
|---|---|
| Śmierć |
13 listopada 2008(91 lat) Rabat |
| Narodowość | Marokański |
| Trening | Descartes High School w Rabacie |
| Zajęcia | Arabista , językoznawca , badacz |
Ahmed Lakhdar Ghazal أحمد الأخضر غزال , urodzony dnia30 października 1917w At Ayyache niedaleko Fez , zmarł dnia13 listopada 2008, jest marokańskim lingwistą i wynalazcą, dyrektorem Instytutu Arabizacji w Maroku . Nagrodę za komunikację kulturalną otrzymał w 1996 roku.
Ahmed Lakhdar Ghazal, urodzony przez ojca pochodzenia algierskiego i matkę córki kapłana Abderrahmane Layachi, którego władza rozciągała się na region Fez, był członkiem Akademii Królestwa Maroka i dyrektorem Instytutu Studiów i Badań do arabizacji.
W 1939 roku , na początku II wojny światowej , został zmobilizowany przez armię francuską do walki u boku aliantów .
Po ukończeniu szkoły podstawowej w École des Fils de Notables i szkole średniej w kolegium Moulay Idriss w Fezie uzyskał maturę w mieszanym liceum w Fezie w 1937 r., A następnie maturę z filologii i studiów praktycznych w 1938 r. W liceum. , Gouraud w Rabacie. Na nieograniczonym urlopie po klęsce Francji w 1940 roku wznowił naukę w Lycée Gouraud w Rabacie oraz w Institut des Hautes Etudes Marocaines i uzyskał dyplom z klasycznego języka arabskiego. Pod koniec wojny podjął studia na Sorbonie w Paryżu , gdzie w 1950 roku uzyskał dyplom agrégation z języka arabskiego . W 1950 roku został powołany do Algieru , gdzie rozpoczął karierę pedagogiczną; i wrócił do Casablanki w Maroku w 1953 roku .
Profesor Ahmed Lakhdar Ghazal interesował się zagadnieniem języka arabskiego bardzo wcześnie, od czasu swoich studiów agregacyjnych na Sorbonie . Pierwsza kwestia dotyczyła prasy drukarskiej, wynalezionej przez Gutenberga (lub wynalezionej na nowo) w 1450 r. Ten wynalazek ruchomych metalowych znaków do druku typograficznego został przeniesiony na język arabski z wkładem stuleci modyfikacji dokonanych przez kopistów w czasach Imperium Osmańskiego . Reforma prasy drukarskiej, którą przeprowadził, opiera się na koncepcji znaku, kształtu, dźwięku oraz na traktowaniu samogłosek w języku arabskim jako samych znaków, a nie znaków diakrytycznych. On złożył swój pierwszy patent na druk tej reformy w 1954 oraz w 1959 roku pierwszej maszynie do króla Mohammeda V . Ta reforma druku doprowadziła w 1976 roku do systemu krojów nazwanego arabskim standardowym kodowaniem samogłosek arabskich.
Jednocześnie prowadzi kampanię czytania i pisania, tworząc „Marokańską Ligę Edukacji Podstawowej i Walki z Analfabetyzmem”, w skład której wchodzą Madame Malika El Fassi , Mohammed Benziane, Abdeslam Benabdeljalil, Mohammed Serghini, Abderrahmane Sayah, Doctor Jebli i siebie, co w tamtym czasie było bardzo udane.
W 1960 roku przyczynił się do powstania Instytutu Studiów i Badań nad Arabizacją, którego dyrektorem został mianowany przez Dahira Royal.
W 1982 roku wprowadził arabski znak w informatyce dzięki systemowi Unified Arabic Coding / Definitive Form CODARU / FD, który dał początek standardom ISO 9036 i ASMO 969, używanym obecnie na skalę światową.
Rozwija metodologię modernizacji języka arabskiego, aby stał się językiem naukowym i technologicznym dzięki poziomowi arabizacji, który pozwolił mu później rozwijać swoje projekty i adaptować arabskie znaki w satelicie Arabsat .