Agostino Di Bartolomei
| Agostino Di Bartolomei | ||
| ||
| Biografia | ||
|---|---|---|
| Narodowość | Włoski | |
| Narodziny | 8 kwietnia 1955 | |
| Miejsce | Rzym ( Włochy ) | |
| Śmierć | 30 maja 1994 r. | |
| Miejsce | Castellabate ( Włochy ) | |
| Ciąć | 1,80 m (5 ' 11 " ), | |
| Okres profesjonalny. | 1972-1990 | |
| Stanowisko | Pomocnik | |
| Ścieżka zawodowa 1 | ||
| Lata | Klub | 0M.0 ( B. ) |
| 1972 - 1975 | JAK Rzym | 023 0(1) |
| 1975 - 1976 | Vicenza Calcio | 033 0(4) |
| 1976 - 1984 | JAK Rzym | 214 (49) |
| 1984 - 1987 | AC Mediolan | 088 0(9) |
| 1987 - 1988 | Cesena | 025 0(4) |
| 1988 - 1990 | Salernitana | 052 (16) |
| Wybór reprezentacji narodowej 2 | ||
| Lata | Zespół | 0M.0 ( B. ) |
| 1973 - 1978 | Włochy nadzieje | 010 0(8) |
| 1 Oficjalne zawody krajowe i międzynarodowe. 2 oficjalne mecze (w tym mecze towarzyskie zatwierdzone przez FIFA). |
||
Agostino Di Bartolomei , urodzony dnia8 kwietnia 1955w Rzymie i zmarł dnia30 maja 1994w Castellabate , jest włoskim piłkarzem, grającym na pozycji libero lub na wszystkich osiowych pozycjach pomocnika .
W latach 1980-1984 był kapitanem AS Rome , z którym w 1983 roku zdobył mistrzostwo Włoch .
Ze względu na uznany profesjonalizm, przywiązanie do barw klubu i tragiczny los, jest uznawany przez kibiców Romów za jedną z legend drużyny. On jest w Hall of Fame z AS Roma od momentu powstania w 2012 roku.
Biografia
Kariera sportowa
Agostino Di Bartolomei dorastał w Tor Marancia, części południowej dzielnicy Ardeatino . Szybko dołączył do ośrodka szkoleniowego Romów . ten22 kwietnia 1972zaczyna się w Serie A kilka dni po jego 17 th urodziny, podczas meczu z Milanem na Inter .
Swojego pierwszego gola strzelił w sezonie 1973-1974 przeciwko Bolonii. Nagrał 23 mecze w ciągu kolejnych trzech sezonów. W celu zaoszczędzenia czasu gry został wypożyczony do Lanerossi de Vicenza, gdzie miał ciekawy sezon. Po powrocie do stolicy stał się głównym bohaterem gry giallorossi , do tego stopnia, że pod koniec lat 70. został kapitanem Romów. Nils Liedholm , emblematyczny trener drużyny, ustawiał go przed defensywą, co pozwalało Di Bartolomeiowi być prawdziwym regulatorem gry.Pomimo występów na wysokim poziomie, nigdy nie został wybrany do reprezentacji narodowej.
Szczyt jego kariery zbiegł się w czasie z rozkwitem wielkiej Romy na początku lat 80. Oprócz trzech włoskich pucharów, stołeczna drużyna wygrała swoje drugie scudetto w 1983 roku, na które giallorossi czekali od II wojny światowej. Ostatecznie ten okres kończy się wieczorem30 maja 1984 r.. To dzień finału Pucharu Europy Mistrzów Krajowych w Rzymie, na Stadio Olimpico . Roma, wielki faworyt przed ich rodzimymi kibicami, zmierzy się z Liverpoolem . Rzuty karne, po meczu 1:1, ostatecznie dały Anglikom zwycięstwo i były największym rozczarowaniem w historii stołecznego klubu.
Przybycie Svena Görana Erikssona w 1984 roku na ławkę Romów popycha Di Bartolomei do wyjścia. Wyjechał do AC Milan na trzy sezony, w klubie w pełnej przebudowie, zanim w 1987 roku osiągnął szczyt pod wodzą Sacchiego . Jego kariera zakończyła się w dwóch klubach drugiej klasy, Cesena i Salernitana .
Nie żyje
ten 30 maja 1994Dziesięć lat po klęsce swojego klubu w finale Ligi Mistrzów Agostino popełnia samobójstwo w swojej rezydencji w Castellabate , strzelając sobie w klatkę piersiową. Motywy tej ustawy były początkowo związane ze złymi inwestycjami i odmową udzielenia kredytu bankowego. Wreszcie szybko okazało się, że zawodnik cierpi na brak możliwości płynących ze świata futbolu.
Potomkowie
Tragiczny los gracza daje mu szczególne miejsce w historii Calcio . Agostino di Bartolomei jest częścią Galerii Sław Romów od 2012 roku . Przyjaciel zawodnika i kibic klubu, popularny rzymski piosenkarz Antonello Venditti dedykuje mu piosenkę Tradimento e Perdono (Zdrada i ułaskawienie). W swoim pierwszym filmie fabularnym, L'Homme en plus , nagrodzony Oscarem reżyser Paolo Sorrentino oddaje mu hołd, czerpiąc bezpośrednią inspirację z okoliczności jego śmierci, by stworzyć postać piłkarza Antonio Pisapii, granego przez Andreę Renzi.
Nagrody
AS Roma
-
Mistrzostwa Włoch ( 1 ):
- Mistrz : 1983
- Puchar Włoch ( 3 ):
Bibliografia
- (w) Agostino Di Bartolomei – najlepszy włoski w historii? , gol.com
- http://www.asroma.com/it/club/hall-of-fame/di-bartolomei
- „ Il tradimento e il perdono di Agostino Di Bartolomei:” 11 metri „commuove Roma ” , na Il Sole 24 Ore (dostęp 29 sierpnia 2020 r . ) .
Linki zewnętrzne
- Zasoby związane ze sportem :