Autorski |
Mathieu GABORIT , Sébastien Celerin Stéphane Marsan Frédéric Weil zbiorowa |
---|---|
Ilustratorzy |
Julien Delval Gérard Trignac Didier Graffet Rolland Barthélémy |
Redaktor | Multisim |
Data 1 st edition | 1999 |
Inny wydawca | Ubik |
Format | dostarczone |
Motywy |
fantasy , barok Fantastyczny |
fizyczna zdolność Nie |
decyzja refleksji tak |
generator szans Tak |
info. kompl. i doskonały Nie |
Agone jestfrancuski średniowieczne fantasy blat rola -playing gra z barokowych inspiracjiopublikowanych w 1999 roku przez Multisim. Oparta na trylogii Chroniques des Crépusculaires , powieści Mathieu Gaborita , który brał udział w projektowaniu gry, znacznie rozszerza i wzbogaca uniwersum powieści zwane Harmonde. Postacie gracza, zwane Inspirowanymi, walczą ze zgubnym wpływem Maski, manipulującej istoty, która stara się pogrążyć świat w perfidii i obskurantyzmie. W ofercie jest wiele ludów, królestw, frakcji i form magii. Po wydaniu gry, która została dobrze przyjęta przez krytyków, pojawiła się szeroka gama dodatków, które zakończyły się w 2003 roku, po zniknięciu jej wydawcy.
Agone był wydawany przez Multisim w latach 1999-2003. Wydany w formie książki podstawowej, po nim następuje około piętnastu suplementów. Jeden z tych suplementów, Abyme , poświęcony miastu, które jest scenerią powieści Mathieu Gaborita o tym samym tytule, może służyć jako dodatek do Agone lub jako samodzielna gra (zawiera krótką samodzielną grę system zwany Grą intryg). Podstawowa książka ma tłumaczenie na język angielski naStyczeń 2001.
W 2003 roku Agone zniknął wraz ze swoim redaktorem Multisim , kiedy dwa dodatki miały ujrzeć światło dzienne: atlas Twilight Realms i Abymois Guide . Wydawca Ubik wznowił główną książkę Agone w 2004 roku, ale przyszłość tytułu pozostaje otwarta ze względów prawnych. Souffre-jour fanzine ma jednak były AIDS ofiara gry i elementy środowiska dla gry Agone odSierpień 2004.
Kilka wydań zaplanowanych dla serii gier RPG lub drift zostało opublikowanych lub ponownie opublikowanych jako samodzielne książki. Abymois przewodnik , praca edytowany przez Raphaël Granier de Cassagnac i początkowo służyć jako dodatek do gier role-playing, został ostatecznie opublikowany wlistopad 2009opublikowane przez Mnémos , w kolekcji Ourobores, pod tytułem Abyme, przewodnik po mieście cieni . W 2016 roku epizodyczna historia napisana przez Mathieu Gaborita i Raphaëla Graniera de Cassagnaca, pierwotnie opublikowana w kilku suplementach z tej serii, została zebrana w jednym tomie w nieco poprawionej wersji z pomocą Coralie David: La Brotherhood of the Hunchbacks , zawsze w Mnemos.
W grze Agone postacie grane przez graczy to Inspirowani, a rozgrywającego nazywany jest Szarą Eminencją. Wszechświat gry nazywa się Harmonde.
Inspirowani to ludzie lub pory roku (stworzenia powiązane z porami roku) poza normą, ponieważ posiadają dar zwany Płomieniem. Jest to pozostałość po oryginalnej Harmonii Muz, atut, który prowadził bohaterów, nie zdając sobie z tego sprawy, ścieżkami sukcesu i sukcesu. Teraz, gdy ich świat jest zagrożony podziałem przez sługi Maski i Cienia, Natchnieni ujawniają swój sekret i otrzymują niebezpieczną i złożoną misję: uwolnić Harmonde również przed zagrożeniem ze strony Maski. Zwanej Mistrzem z Semblant Na początku czasu Harmonde została stworzona przez czterech Wiecznych zwanych Muzami. W swoim dążeniu do Ostatecznej Doskonałości, Muzy stworzyły wszelkiego rodzaju cuda na świecie, a następnie zdecydowały się połączyć siły, aby stworzyć piątego Wiecznego. Rezultatem była Maska, ale niestety Maska zdradziła swój rodowód, stając się manipulującą i złą istotą. Następnie Muzy opuściły Harmonde, pozostawiając śmiertelnikom i innym ich stworzeniom zmaganie się z Maską.
Istoty bez płomienia nazywane są Tępymi, ponieważ ich kreatywność i wrażliwość artystyczna są znacznie mniejsze niż Inspirowanych. Był czas, kiedy wszyscy ludzie mieli Płomień, w Erze Flamboyance. Dziś Inspirowanych jest niewiele ponad tysiąc na całym kontynencie: to Zmierzch. Inspirowani walczą, aby Maska nie zdmuchnęła ostatnich płomieni i powróciła do nowej ery Flamboyance.
Harmonde składa się z jednego kontynentu, na którym znajdują się Krainy Zmierzchu i kilka wysp. Każde królestwo ma swoją specyfikę na poziomie politycznym ( monarchia , republika , imperium itd.), Społeczno-ekonomicznym i historycznym. Większość królestw jest domem dla kilku ludów, zarówno ludzi, jak i różnych ludów sezonowych, przyzwyczajonych do mieszania się.
Wyspy poza kontynentem to Bokkor-la-Jeune, Bokkor-la-Vella i Isle of Autumn. Bokkor to wyspa pokryta dżunglą i zamieszkana przez ludzi. Wszystkie są przedmiotem pragnień Maski, w szczególności Wyspa Jesieni, rezydencja Pani Jesieni, Pani pór roku, która uległa wpływowi Maski.
Harmonde jest wypełniana przez ludzi i „seasonins”, te ostatnie zwykle reprezentacje Fantastyka ( minotaury , krasnoludów , elfów , etc.) powiązanych z czterech pór roku, które są sprężyste ( elfy , krasnalami , satyry ), lato ( Ogres , minotaury , olbrzymy ), jesień ( skrzaty , drakońskie , morganes ) i zimą (czarne elfy, krasnoludy , meduzy ). Jesień, sezon przeklęty, bo spadła pod jarzmo Maski, trwa tylko miesiąc. Istnieją również demony, które mieszkają w Otchłani, gdzie są zorganizowane w złożonej hierarchii i które podróżują poruszając się w cieniu. Gra pozwala wcielić się w człowieka lub sezon.
Inspiracja pozwala Zainspirowanym wykonywać bardzo rzadką magię, Magiczne Sztuki, które są podzielone na cztery główne rodziny: Gest, Cyse, Dekorum i Porozumienie. La Geste to magia związana z pisaniem i mówieniem, głównie z poezją ; jest wykonywany przez długi czas, a jego zaklęcia często odnoszą się do czasu i pamięci. La Cyse to magiczna sztuka odpowiadająca rzeźbie . Decorum to ze swej strony magiczna Sztuka oparta na malarstwie (pozwala w szczególności na tworzenie światowych tablic, do których mogą wejść żyjący ludzie, by żyć w maleńkich równoległych światach). Wreszcie Accord to zbiór sztuk magicznych związanych z muzyką . Akord jest dalej podzielony według instrumentu, na którym gra się: harfa, altówka, flet, bęben i cytrusy. Klawesyn jest instrumentem, który uległ wpływowi Maski i jest teraz używany do wypaczonej magii na jej usługach, Faux-Accord.
WpływUścisk to kolejna forma magii, dostępna zarówno dla Tępych, jak i Natchnionych, ale Inspirowani mogą przekraczać granice dzięki swoim niezwykłym zdolnościom. Chodzi o wykorzystanie małych, zwinnych i silnie empatycznych stworzeń, zwanych Tancerzami, które żyją dla tańca i harmonii ruchu. Podstawą tej relacji jest więź między tancerzem a magiem.
Firma jest nadzorowana przez organizację magów zwaną Cryptogram-Magician i dzieli się na trzy różne podejścia:
Do tych dwóch rodzajów magii dodaje się Zaklęcie, praktykę bliską okultystycznej nauce, pozwalającą na przywoływanie demonów pochodzących z Otchłani, ciemnych głębin Harmonde. Miasto Otchłań, położone na progu Otchłani, jest miejscem par excellence, w którym formują się i gromadzą Zaklinacze.
Podstawowa książka została po raz pierwszy opublikowana przez Multisim w Wrzesień 1999. Zmienione wydanie pochodzi od tego samego wydawcy wStyczeń 2001. Następnie Ubik dostarcza przedruk. Podstawowa książka jest prezentowana jako 320-stronicowa czarno-biała książka pod kolorową twardą okładką z ilustracjami Juliena Delvala i Francka Acharda. Podzielony jest na cztery części. Book of the Harmonde przedstawia genezę Harmonde, następnie jego historię po odejściu Muz oraz przedstawia Królestwa Zmierzchu. Inspired Book szczegółowo opisuje proces tworzenia postaci gracza i przedstawia użyteczne archetypy, a także różne ludy (ludzi i pory roku). Księga Dramatu określa zasady symulacji, w tym różne formy magii. Wreszcie Księga Intryg ujawnia różne informacje zarezerwowane dla rozgrywającego. Najpierw ujawnia sekrety dotyczące Cienia (demonów Otchłani), Maski i jego sług, Wyspy Jesieni, Automnines, które są sezonami spędzonymi w obsługa maski. Zawiera również zasady dotyczące świątyń, domen i szkół, które gracze mogą znaleźć podczas swoich przygód lub między przygodami. Następnie podaje pełny opis posiadłości: baronii Rochronde w Urguemand, widocznej w Chroniques des Crépusulaires . Wreszcie, oferuje scenariusz inicjacyjny „Kryształowe wesele”. Książka kończy się słownikiem i kartami postaci.
Podstawową książkę uzupełnia bogata oferta suplementów wydanych przez Multisim:
Pojawiają się również publikacje amatorskie, które zawierają dodatkowe materiały do zabawy. Wśród nich fanzin Souffre-jour czasami otrzymuje wkład od autorów, którzy uczestniczyli w oficjalnym programie. Fanzin nadal się pojawia po zniknięciu Multisima. Osiem numerów zostało opublikowanych w następujący sposób: L'Harmonde enchanté , D'écume et de brume , Les Abysses , La Maraude , Le Cryptogramme-Magicien , La Perfidie , Le Temps , Sublime Comédie .
Agone ma angielskie tłumaczenie, również zredagowane przez Multisim, w 2001 roku. W skład zespołu zajmującego się wersją angielską wchodzi w szczególności Tristan Lhomme . Wydaje się również gamemasterem Paczka i tłumaczenia szarych notebooków z The Art of Magic (pod tytułem Grimoire ) oraz Monarch z Żonkile ( The King of Springs ).
W recenzji opublikowanej w magazynie RPG Casus Belli jesienią 1999 roku, Grégory Molle przedstawia entuzjastyczny przegląd podstawowej książki o grze. W swoim wszechświecie widzi „imponującą syntezę tysiąca i jednego dobrych pomysłów, zintegrowanych w spójna całość (jakże nie myśleć o Glorantha?) ” oraz „ wieloaspektowy, niezwykle cudowny wszechświat, łączący poetyckie wyobrażenia fantasy, wyraźny zamiłowanie do sztuki intryg i lovecraftowskie poczucie grozy ” . Docenia wiele szczegółów podanych w różnych kulturach, które umożliwiają granie „kolorowych” postaci (z troską, którą przywiązuje do amerykańskich autorów Grega Stafforda i Sandy'ego Petersena w przypadku dodatków do gry Runequest , takich jak Trolle do gry). 'wszechświat Glorantha ). Przedstawienie różnych królestw wydawało mu się „na granicy wyczerpania, z dostateczną szczegółowością, aby każdy mógł„ poczuć ”świat . Docenia różnorodność możliwych klimatów w zależności od przygód, bogactwo magii, w tym „dziesiątki znalezisk zaczerpniętych z mitologicznego tła”, takich jak obrazy świata, relikty utrwalające emocje dawnych właścicieli, dżinów czy nawet demonów. Przepaść. System gry wydaje mu się „klasyczny”, ale „działa płynnie” . Wreszcie docenia wiele pomysłów fabularnych, które pokazują, że „autorom udało się uniknąć pułapki manicheizmu” oraz fakt, że wszystkie „wielkie sekrety” wszechświata są natychmiast przekazywane rozgrywającym, co umożliwia grę bez czekania na publikację kolejnego dodatku.
Jeśli chodzi o błędy, Grégory Molle zauważa „pewne stereotypy” w prezentacji Królestw Zmierzchu, takie jak talenty Lyphanian do hodowli koni czy dar kowali z Paragenów, którzy są trochę bladzi w porównaniu z innymi Królestwami. do ducha książek Gaborita, takich jak „Wdowy meduzy” czy „Wyspa Jesieni”. Żałuje też niepotrzebnego powtarzania listy umiejętności w dwóch miejscach w książce (w części poświęconej tworzeniu Inspired, a następnie w prezentacji systemu gry).