Sprawa Dutroux | |
![]() Tablica na ścianie przed domem Dutroux w Marcinelle. | |
Obwiniony |
Zabójstwa Gwałt |
---|---|
Kraj | Belgia |
Dutroux sprawa to sprawa karna , która odbyła się w Belgii w 1996 roku i miał wpływ na całym świecie. Bohaterem z przypadku, Marc Dutroux , jest autorem m.in. gwałtu i morderstwa na dziewczęta i młodzieży , a także działań w ramach pedofilii i został skazany na tych faktów.
Dysfunkcje sądownictwa i rywalizacja policji, które ujawniła ta sprawa, spowodowały znaczne zamieszanie w Belgii i doprowadziły do reformy policji .
Król Albert II i królowa Paola otrzymał na tydzień wszystkie dzieci zaginionych rodziców przed organizuje duży okrągły stół w królewskim pałacu, w którym suweren publicznie potępił błędy i wezwał wszystkich winnych do poprawy sprawiedliwości i policji.
Biały marca zorganizowano w Brukseli na20 października 1996 r.do potępienia tego stanu rzeczy zebrała się bardzo duża liczba ludzi. Po tej demonstracji nastąpiła bitwa liczebna i ogólnie podaje się liczbę 350 000 demonstrantów, podczas gdy według brukselskiego sędziego śledczego Jean-Claude'a Leysa, który został awansowany do Prokuratury Generalnej Mons. Ten marsz zdenerwował klasę polityczną i dał nadzieję, a następnie podjęcie głębokich reform instytucjonalnych, które wciąż trwają, których rezultaty wciąż trudno ocenić. Biała marca doprowadziła również do powstania w 1998 roku Europejskiej dziecku skupić Centrum Zaginionych i wykorzystywanych seksualnie (Bruksela), którego królowa Paola przyjmuje honorowe przewodnictwo; Królowa wykorzystuje również swoje kontakty z innymi Pierwszymi Damami, aby zachęcić do stworzenia podobnego ośrodka, z tym samym numerem telefonu, we wszystkich krajach Europy.
Po aresztowaniu Marca Dutroux , Michelle Martin i Michel Lelièvre, Laetitia Delhez i Sabine Dardenne zostali zwolnieni w dniu15 sierpnia 1996 r.od piwnicy Dutroux do Marcinelle . Michel Bourlet chciał następnie dogłębnie przestudiować tę sprawę: „Pójdę do końca, jeśli mi na to pozwolą”, zadeklarował.24 sierpnia 1996 r..
Michel Bourlet, prokurator króla Neufchâteau od 1984 r., był w 1996 r. wraz z Jean-Marc Connerotte w centrum uwagi, gdy afera Dutroux wyszła na jaw.
Connerotte wezwie świadków za pośrednictwem bezpłatnego numeru ustawionego z19 sierpnia 1996, dwa dni po odkryciu ciał Julii i Melissy. Przesłuchanie tych świadków, oznaczonych literą „X”, po której następuje liczba (od X1 do X11), uruchomi sprawę świadka X1 .
Plik jest następnie wycofywany w Październik 1996do sędziego Connerotte'a przez Sąd Kasacyjny , który uznał, że wykazał się stronniczością, uczestnicząc w spotkaniu na rzecz rodziców zaginionych dzieci. Michel Bourlet będąc obecny jako przedstawiciel prokuratury, jego obecność nie była mu zarzucana. Michel Bourlet wielokrotnie kłócił się z nowym sędzią śledczym Jacquesem Langloisem na temat śledztwa w sprawie „sieci” wokół Dutroux i roli Michela Nihoula w szczególności w tej sprawie.
Proces Dutroux, określany przez belgijską prasę jako „proces stulecia” , rozpoczął się w dniu dzisiejszym1 st marzec 2.004w Arlon .
poniedziałek 14 czerwca 2004 r.jurorzy przystępują do narady.
Marc Dutroux urodził się dnia 6 listopada 1956w Ixelles w Belgii i jest najstarszym z pięciorga dzieci. Jego rodzice są nauczycielami. Rozstali się w 1971 roku i Dutroux pozostał z matką.
W 1986 roku został aresztowany za porwania, porwania i gwałty na osobach poniżej 16 roku życia. Skazany w 1989 r. na 13 i pół roku więzienia, został zwolniony warunkowo wKwiecień 1992, podczas gdy prokurator i psychiatrzy sprzeciwiali się temu.
Marc Dutroux został aresztowany w dniu 13 sierpnia 1996 r.. Porwania, o które został oskarżony, miały miejsce w 1995 i 1996 roku, ale są częścią długiej serii wykroczeń. Przypisujemy mu:
W wywiadzie dla Le Soir gazety The9 marca 2016, jeden z jego byłych prawników powiedział w szczególności, że miałby za zadanie „usunąć dużo dzieci” i „stworzyć rodzaj podziemnego miasta” w starych galeriach kopalń, gdzie według niego „panowałaby studnia”. , harmonia, bezpieczeństwo ”.
Michelle MartinMichelle Martin , żona i wspólniczka Marca Dutroux, urodziła się w Watermael-Boitsfort (Belgia) dnia15 stycznia 1960.
W 2011 roku brukselski sąd skazujący odmówił mu zwolnienia warunkowego . 30 września 2019 r.o jego warunkowym zwolnieniu orzeka brukselski Sąd Wykonawczy, co wywołuje negatywne reakcje w Belgii. Jednak zwolnienie Lelièvre'a będzie skuteczne tylko wtedy, gdy uda mu się uzyskać dzierżawę. Ponadto będzie miał zakaz udawania się do miejsc położonych w pobliżu miejsca zamieszkania jego ofiar lub ich rodzin. Po spełnieniu tych warunków Michel Lelièvre zostaje zwolniony2 grudnia 2019. Rozpoznany i znieważony na ulicy kilka dni po zwolnieniu Michel Lelièvre widzi, jak jego dom jest plądrowany przez nieznajomych.18 grudnia 2019 r., jest atakowany przez niezidentyfikowanych ludzi.
Michel NihoulMichel Nihoul urodził się dnia23 kwietnia 1941w Verviers i zmarł dnia23 października 2019. Został aresztowany w sierpniu 1996 r. po tym, jak Michel Lelièvre przekazał jego nazwisko śledczym. Niektórzy W tym Albert Mahieu (1942-2011), a następnie Laurent Louis, widzieli w nim szefa sieci pedofilskiej, której Dutroux dostarcza uprowadzane przez siebie dziewczyny. 22 czerwca 2004, został skazany na pięć lat więzienia za spisek kryminalny. Otrzymuje zwolnienie warunkowe wkwiecień 2005. W 2010 roku został zwolniony za fakty dotyczące porwań, porwań i śmierci nieletnich podczas afery Dutroux.
Julie Lejeune i Melissa Russo to dwie najbardziej znane ofiary Marca Dutroux.
Julie, osiem i pół, i Melissa, dziewięć, zniknęły w Grace-Hollogne dnia24 czerwca 1995 r.. Ich ciała zostaną znalezione na głębokości czterech metrów w Sars-la-Buissière on17 sierpnia 1996 r. ; umarliby dnia24 marca 1996 r. i zostałby pochowany 27 marca 1996 r.. Niestrudzone wysiłki rodziców, aby ich odnaleźć, oraz mobilizacja mediów sprawiły, że ich nazwiska i twarze stały się znane opinii publicznej na długo przed odkryciem Marca Dutroux, ich porywacza.
Tak więc, kiedy wybuchła afera Dutroux, belgijskim społeczeństwem wstrząsnął los ofiar. Demonstracje obywateli, zwane „ białymi marszami ”, uświadamiają następnie politykom i policji błędy popełnione podczas śledztwa, co ma kilka konsekwencji:
Przez kilka lat z boku monumentalnego ganku brukselskiego sądu , rodzaj improwizowanego ołtarza otrzymywał kwiaty, regularnie odnawiane anonimowymi rękami i ku czci ofiar: An, Eefje, Julie, Melissa, Loubna (Loubna Benaïssa, którego romans, podobnie jak sprawa Élisabeth Brichet , ofiary Michela Fournireta , był przez pewien czas podobny do romansu Julie, Mélissy, An i Eefje, ale którego Dutroux okazał się ostatecznie obcy).
W 2016 roku Carine Russo, matka Melissy, opublikowała książkę Quatorze mois , czas znikania dziewczynek.
Marchal i Eefje Lambreckowie, w wieku odpowiednio siedemnastu i dziewiętnastu lat, zostali porwani razem dnia 23 sierpnia 1995w regionie Ostendy , ponieważ wyszli z przyjaciółmi i wrócili tramwajem . Znajdziemy ich ciała na3 września 1996pod szopą w ogrodzie wspólnika Dutroux, w Marcinelle , 2,50 m pod ziemią.
W środku-Listopad 1995znika Francuz Bernard Weinstein, wspólnik Dutroux w kilku przypadkach kradzieży samochodów i porwań ludzi. Zgodnie z dokładnymi wskazówkami Marca Dutroux, ciało Weinsteina zostało znalezione pochowane w tym samym miejscu, co ciała Julie i Melissy, w posiadłości należącej do Dutroux w Sars-la-Buissière .18 sierpnia 1996 r.. Wygląda na to, że Dutroux chciał pozbyć się kłopotliwego świadka w osobie Weinsteina, który miał być aktywnie poszukiwany za czyny popełnione z Dutrouxem na kilka dni przed jego zniknięciem. Świadek jeszcze bardziej kompromitujący dla Dutroux w porwaniach Julie, Melissy, An i Eefje. Michelle Martin podaje inne wyjaśnienie: w rzeczywistości Dutroux chciałby przejąć sumę ponad 500 000 BF (około 12 500 EUR), którą Weinstein otrzymał od swojej matki. Sekcja zwłok wykonana wsierpień 1996zwraca uwagę na ślady wdychania ziemi w tchawicy i oskrzelach, potwierdzające, że Bernard Weinstein został pochowany żywcem po torturach.
To jest 28 maja 1996 r.Rano, jadąc rowerem do szkoły, dwunastoletnia Sabine znika w rejonie Tournai . Zatrzymaj go13 sierpnia 1996 r., Marc Dutroux początkowo zaprzecza, a przeszukanie jego domu w Marcinelle nie przynosi żadnych rezultatów. 15 sierpnia 1996 r., Marc Dutroux wyznaje śledczym, a następnie szuka Laetitii Delhez, którą również ma w swojej piwnicy Sabine Dardenne. Została zwolniona w tym samym czasie co Laetitia i opowiedziała śledczym o okolicznościach jej porwania oraz o dwunastu tygodniach porwania, które spędziła w domu Dutroux, głównie w skrytce znajdującej się w piwnicy. Sabine opisuje, jak dzień po jej przybyciu do Marcinelle Dutroux z pomocą Michela Lelièvre'a pracowałby nad tym, by zrozumiała, że ani jej rodzice, ani policja nie próbowali jej uwolnić, płacąc okup, ale on tam był. chronić ją przed „szefem”, który chciał ją zlikwidować. Napisze kilka nigdy nie wysłanych listów do rodziców i rodziny, w których opowiada o swoim poczuciu opuszczenia i winy. Jej zeznanie będzie poparte notatnikiem, w którym skrupulatnie zapisała wszystkie wydarzenia, których doświadczyła w tym okresie: warunki życia, gwałty, uwarunkowania i deprywacje, jakich doznała z powodu jego dozorcy.
Sabine czekała na proces, aby skonfrontować się z Markiem Dutroux. „Chcę spojrzeć Dutroux w oczy”, powiedziała, wychodząc z siedmioletniego milczenia, „by pokazać mu, że nie oszalałem, pomimo tego, co zrobił. ja cierpię ”. Ta konfrontacja miała miejsce w dniu16 kwietnia 2004 r.przed sądem przysięgłych w Arlon . Zgodnie z zapowiedzią, Sabine Dardenne spojrzała Dutroux w twarz, ale nie „w oczy”, ponieważ nie odważył się spojrzeć mu w oczy. Posunęła się nawet tak daleko, że zawołała go: „W końcu, dlaczego mnie nie zabiłeś?” "
Sabine Dardenne była zadowolona z werdyktu, który ostatecznie obalił tezy sieci i surowości kar. Wydała książkę Miałem 12 lat, wziąłem rower i poszedłem do szkoły… (Oh! Éditions, Paryż), która została przetłumaczona na czternaście języków i sprzedała się w kilku milionach egzemplarzy.
9 sierpnia 1996 r.Na początku wieczoru, Laëtitia, czternaście lat, zostaje porwany, kiedy opuszcza Bertrix na basen przez Marc Dutroux i Michela Lelièvre. Według własnych oświadczeń oboje udali się do Bertrix w celu porwania młodej dziewczyny, jeśli nadarzy się okazja. Po porwaniu Dutroux rzekomo trzykrotnie ją odurzył i zgwałcił. Laetitia została zamknięta w kryjówce Marcinelle wraz z Sabine, ale kilka dni później została zwolniona przez śledczych sędziego Connerotte'a.
Laetitia, która powiedziała Sabine, że cała Belgia jej szuka, kiedy z kolei została porwana w piwnicy Marcinelle, przybyła, by zeznawać przed sądem przysięgłych. Całkowicie obojętna na uniewinnienie Nihoul, wbrew temu, co twierdzili jej prawnicy pod jej nieobecność, i zachwycona surowością wyroków, również powróciła do anonimowości. Jest teraz mężatką i matką. Sabine Dardenne jest matką chrzestną jednego z dzieci Laetitii Delhez.
23 kwietnia 1998, podczas jego przeniesienia do sądu, Marc Dutroux , który nie jest skuty kajdankami, udaje się kontrolować jednego z policjantów odpowiedzialnych za jego pilnowanie, uwalnia go z broni i ucieka. Zakłada się, że jego intencją było zdobycie Francji , ale jest to w większości akt desperacki. To zdesperowany Dutroux, który zostaje aresztowany kilka godzin później, w lesie, po tym, jak strażnik leśny (Stéphane Michaux) zaskoczył go i rozpoznał. Incydent wywołał jednak powszechne oburzenie, demonstrując zaniedbania policji, a także, że psychoza Dutroux nie wygasła jeszcze całkowicie w Belgii, a Minister Sprawiedliwości Stefaan De Clerck , Minister Spraw Wewnętrznych Johan Vande Lanotte , a szef belgijskiej żandarmerii jest zmuszony do dymisji, w przeciwieństwie do prokuratora generalnego Sądu Apelacyjnego Liège Anne Thily .
W 2000 roku Dutroux został skazany na pięć lat więzienia za grożenie jednemu z policjantów podczas jego ucieczki, co jako takie nie było naganne w świetle belgijskiego prawa.