Adolphe schneider
Adolphe schneider
| Zastępca ds. Saône-et-Loire | |
|---|---|
| 9 lipca 1842 -3 sierpnia 1845 | |
| Radny Generalny Saône-et-Loire | |
| 1842-1845 | |
| Eugene Schneider | |
| Burmistrz Le Creusot | |
| 1841-1845 |
| Narodziny |
23 października 1802 Nancy |
|---|---|
| Śmierć |
3 sierpnia 1845(w wieku 42 lat) Le Creusot |
| Pogrzeb | Cmentarz Pere Lachaise |
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Polityk , mistrz żelaza , finansista |
| Rodzina | Rodzina Schneider |
| Tata | Antoine Schneider ( d ) |
| Matka | Anne-Catherine Durand ( d ) |
| Rodzeństwo |
Eugène Schneider Clémence Schneider ( d ) |
| Małżonka | Valerie Aignan ( d ) |
| Dzieci |
Marie Schneider ( d ) Paul Schneider ( d ) |
| Pokrewieństwo | Étienne Aignan (teść) |
| Właściciel | Château de la Verrerie |
|---|---|
| Członkiem |
Union des constructeurs Aeduean Society of Letters, Sciences and Arts |
Widok na grób.
François Antoine Adolphe Schneider , urodzony w Nancy ( Meurthe ) dnia23 października 1802i zmarł w Creusot ( Saône-et-Loire ) dnia3 sierpnia 1845Jest francuskim przemysłowcem i politykiem .
Biografia
Adolphe Schneider jest synem Antoine Schneider (1759-1828), królewskiego notariusza , burmistrza Dieuze , radnego generalnego i jedynego dyrektora Mozeli , właściciela zamku Bidestroff i Catherine Durand (1781-1858). Jest starszym bratem Eugène Schneidera (1805-1875). W 1821 r. Na polecenie swojego kuzyna, generała i ministra Virgile Schneider , Adolphe Schneider dołączył do banku Seillière jako makler , specjalizujący się w handlu, na czele którego stał François Alexandre Seillière . W 1830 r. Temu bankowi powierzono logistykę i zaopatrzenie w żywność i paszę dla wyprawy wojskowej do Algieru , misji, którą z powodzeniem przeprowadzili Adolphe Schneider i Aimé-Benoît Seillière .
Plik 30 maja 1831, poślubia Valérie Aigan. Jest córką akademika Étienne Aigan i Tullie Claudine Françoise Montanier, która ponownie wyszła za mąż za Louisa Boiguesa ( Société Boigues & Cie ), głównego właściciela kuźni Fourchambault ( Nièvre ), wspieranego finansowo przez bank Seillière.
Od 1833 roku François-Alexandre Seillière, który założył projekt wykupienia kuźni Creusot, myślał o zaangażowaniu Adolphe'a i jego brata Eugène'a. Firma Schneider frères et C ie zostanie utworzona wGrudzień 1836 z dwoma współmenedżerami: Adolphe Schneider, dyrektorem ds. finansów i sprzedaży oraz Eugène Schneider, dyrektorem zakładu.
Został wybrany burmistrzem Creusot od 1841 roku i radnym generalnym ( kanton Couches i Montcenis ) w 1842 roku.9 lipca 1842Został wybrany przez 5 th uczelni Saône-et-Loire ( Autun ), przeciwko Julius Aymond z Montepin , spoczywających i odbywa się w większości rządowej François Guizota .
Jest ojcem trojga dzieci: Camille (1833-1893), Marie Tullie (1838-1877), żonaty z generałem Charlesem-Alexandre Fay (sv) (1827-1903) i Paulem (1841-1916), prezesem mines de Douchy , burmistrz Chanceaux-près-Loches i radny generalny Indre-et-Loire .
W niedzielę 3 sierpnia 1845spadł z konia i zmarł wieczorem. Został pochowany w Paryżu na cmentarzu Père-Lachaise (dział 13). Wkrótce potem jego żona i dzieci opuścili Le Creusot na stałe.
Hołd
W Le Creusot , A Pomnik Adolfa Schneidera , powszechnie znany jako The Broken Column , został wzniesiony na miejscu wypadku. Na pierwszym stopniu zostaje zapieczętowany kamień, który był śmiertelny dla Adolphe'a Schneidera. Po otwarciu alei de Verdun pomnik został przeniesiony na plac (między szkołą Charles de Gaulle a rue du Grenouiller) w pobliżu jego początkowego miejsca.
Uwagi i odniesienia
- "Adolf, jedynym Schneider nie miał miasta pomnik" , lejsl.com , 1 st czerwca 2018 r.
Załączniki
Bibliografia
- „Adolphe Schneider” , w: Adolphe Robert and Gaston Cougny , Słownik francuskich parlamentarzystów , Edgar Bourloton , 1889-1891 [ szczegóły wydania ].
- [PDF] „Université Paris IX Dauphine CEREG:„ Start ”Schneidera (1839–1875). Strategia przemysłowa i polityka finansowa ” , na cereg.dauphine.fr .
- Jean-Louis Beaucarnot , Schneiders, dynastia , Paryż, literatura Hachette,1986, 254 pkt. ( ISBN 978-2-010-10691-0 , OCLC 489858167 ).
- Elvire de Brissac ( nagroda za esej Femina ), Ô XIX , Paryż, Grasset,2001( przedruk 2003), 393 str. ( ISBN 978-2-246-61951-2 , OCLC 53845468 ).
- Elvire de Brissac , Once upon a time the Schneiders: 1871-1942 , Paryż, Grasset,2007, 228 s. ( ISBN 978-2-246-72531-2 ).
- André Laffly, Le Creusot, Les Schneider, fabryka w mieście, 1850-1898 , 182 s. ( ISBN 978-2-918847-21-2 )
- Dominique Schneidre , Les Schneider, Le Creusot: a family, a company, a city (1836-1960): Paris, Muséed'Orsay, 27 lutego - 21 maja 1995, Le Creusot, Ecomusée, 23 czerwca - 30 listopada 1995 , Paryż, Spotkanie Muzeów Narodowych im. A. Fayarda,1995, 366 s. ( ISBN 978-2-213-59407-1 i 978-2-711-83183-8 , OCLC 807170222 ).
- Dominique Schneidre , majątek matki , Paryż, Fayard,2001, 359 str. ( ISBN 978-2-213-60893-8 , OCLC 47259747 ).
- Les Schneider, Le Creusot, rodzina, firma, miasto, 1836-1960 , [katalog wystawy].
Powiązane artykuły
- Eugene I Schneider
- Henri schneider
- Virgil Schneider
- Château de la Verrerie
- Rodzina Schneider
- Schneider i Cie