Adja Rose Bass

Adja Rose Bass Biografia
Narodziny Senegal
Śmierć 31 października 2005 r.
Narodowość senegalski
Zajęcia związkowiec, feministka , polityk

Adja Rose Basse to senegalska działaczka niepodległościowa, członkini Francuskiej Sekcji Międzynarodówki Robotniczej i Senegalskiego Bloku Demokratycznego , która zmarła31 października 2005 r..

Biografia

Najpierw członkini SFIO, Adja Rose Basse zostanie wiceprzewodniczącą Związku Kobiet Senegalu (UFS) .

Została wprowadzona do polityki w 1946 roku z Lamine Gueye w Partii Socjalistycznej. Jako związkowiec jest identyfikowana przez Gueye jako założycielka Ruchu Kobiet Pracujących w Senegalu.

W lipiec 1958z ramienia UFS uczestniczy w kongresie Afrykańskiego Rajdu Demokratycznego (RDA) w Kotonu w Beninie . Wzywa do natychmiastowej i całkowitej niezależności, a nie do wspólnoty europejskiej. Basse jest wśród nosicieli znaków z innymi kobietami UFS przed generałem de Gaulle, który przybył do Dakaru na26 sierpnia 1958.

Reprezentowała Senegalu kobiety w seminarium afrykańskiego kobiet w Ibadan , Nigeria w 1960 roku.

Kiedy powstał Senegalski Związek Postępowy (UPS) była jedyną kobietą w tymczasowym zarządzie w 1958 roku. Zajmowała tam stanowisko sekretarza propagandy.

Sojuszniczka Mamadou Dia , została uwięziona w 1963 roku po kryzysie politycznym między Dia i Senghor w 1962 roku . Po kilku latach bez bycia aktywistką, kiedy przeszła na emeryturę, zainteresowała się stowarzyszeniami muzułmańskimi.

Adja Rose Basse nie żyje 31 października 2005 r..

Bibliografia

  1. A. Thiam, „  Senegal: Śmierć Adji Rose Basse: odszedł jeden z pionierów polityki  ”, Le Soleil ,8 listopada 2005( przeczytaj online ).
  2. "  https://fr.allafrica.com/stories/200511090541.html  "
  3. DIA Aissatou Sow „Ewolucja kobiet w senegalskim życiu politycznym od 1945 do dnia dzisiejszego”, praca magisterska, Uniwersytet Ch. A. Diop, Dakar, 1995 http://www.codesria.org/IMG /pdf /m_sow_dia_aissatou.pdf?6165/b5d94f99ed17a298dd2737b906ba51e08bd69988
  4. Ndeye Sokhna Gueye, Ruchy społeczne kobiet w Senegalu , CODESRIA,sierpień 2017, 190  s. (muse.jhu.edu/book/55813) , s.6.
  5. „  Ruchy społeczne kobiet w Senegalu  ” , na unesdoc.unesco.org (dostęp 6 sierpnia 2020 r. ) , s.17
  6. „  Generał de Gaulle: Jeśli nosiciele znaków chcą niepodległości, zdobywają ją 28 września  ”, Le Monde.fr ,28 sierpnia 1958( przeczytaj online , konsultacja 6 sierpnia 2020 r. )
  7. EM D , „  MATKI NIEPODLEGŁOŚCI DIABOU BESSANE: Podniesione szare obszary historii politycznej Senegalu  ” , na Xibar.net – Krytyczne oko Senegalu (dostęp 27 lipca 2020 r . ) .
  8. Abdoulaye Ly , Grupy polityczne w Senegalu , Karthala, 1992, 444  s. ( ISBN  978-2869780071 ) , s.  142.

Bibliografia

Linki zewnętrzne