Narodziny |
1890 lub 7 kwietnia 1890 Polska |
---|---|
Śmierć |
23 września 1959 Doylestown |
Pogrzeb | Narodowe Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej ( we ) |
Narodowości |
Francuski polski |
Czynność | Malarz |
Trening | Krajowa Szkoła Sztuk Pięknych |
Mistrz | Jan Styka , Fernand Cormon |
Adam Styka , ur7 kwietnia 1890 i martwe 23 września 1959w Doylestown (Pensylwania) jest polskim malarzem orientalistycznym , naturalizowanym Francuzem .
Adam Styka jest synem malarza Jana Styki (1858-1925), który udzielił mu pierwszych lekcji rysunku i malarstwa i który wpłynął na jego styl, oraz brat portrecisty Tadeusza Styki (1889-1954), znanego jako Tadé . Chętnie porzuca rodzinny dom w Garches - zwany Villa Tadé - by odkrywać orientalny świat.
Adam Styka kontynuował naukę w kolegium jezuickim w Chyrowie . Studiował w Paryżu w École des beaux-arts de Paris w latach 1908–1912 w pracowni Fernanda Cormona (1845–1924). Odbywa również szkolenie wojskowe w Fontainebleau . Wybuch I wojny światowej zaskoczył go w Paryżu. Zaciągnął się do artylerii armii francuskiej i odniósł obrażenia w walce. Otrzymuje obywatelstwo francuskie.
Adam Styka kilkakrotnie podróżował do Afryki Północnej , Tunezji i Algierii, co doprowadziło go do orientalizmu . W tym urodzajnym okresie malował pejzaże tych regionów, portrety Arabów, Berberów i orientalne sceny rodzajowe. Jej paleta nabiera blasku pod północnoafrykańskim słońcem. Nazywany jest „malarzem słońca”. Następnie Styka przebywa w Maroku i Egipcie . W latach pięćdziesiątych opuścił Francję i osiedlił się w Pensylwanii. Często za swój temat przyjmuje życie kowbojów .
Pod koniec swojego życia, tak jak jego ojciec, zainteresował się tematyką religijną. Wiele jego obrazów znajduje się w kościołach w Europie i Ameryce Północnej.
Wystawiał w Paryżu, zwłaszcza w galerii Gérard frères przy rue de la Boëtie , w Salonie Paryskim , w Europie i Stanach Zjednoczonych .
Został pochowany na cmentarzu Pères Paulins w Doylestown w Stanach Zjednoczonych.
.