Kantata BWV 2 Ach Gott, vom Himmel sieh darein | |
Tytuł francuski | O Boże, z nieba, spójrz tutaj |
---|---|
Liturgia | Druga niedziela po Trójcy |
Data utworzenia | 1724 |
Autor (autorzy) tekstu | |
1, 6: Marcin Luter | |
Oryginalny tekst | |
Tłumaczenie JP. Saucy, notatka po notatce Francuskie tłumaczenie międzyliniowe | |
Personel instrumentalny | |
Soli: Chór ATB SATB Puzon I-IV, obój I / II, skrzypce I / II, altówka, continuo |
|
Pełny wynik [PDF] Partytura fortepianowa / głosowa [PDF] | |
Ach Gott, vom Himmel sieh darein (O Boże, z nieba, patrz na dół) (BWV2) toświętakantataJohanna Sebastiana Bachaskomponowana w Lipsku w1724 roku.
Bach komponuje tę kantatę w ramach drugiego rocznego cyklu na drugą niedzielę po Trójcy Świętej i prowadzi ją dalej18 czerwca 1724, przy kościele Saint-Nicolas. W tym celu liturgicznym inna kantata przekroczyła próg potomności: BWV 76. Przepisanymi czytaniami na ten dzień były: Pierwszy List Jana 3, 13–18, i Ew . Łukasza 14–24. Kantata oparta jest na Ach Gott chorału , vom Himmel Sieh darein przez Marcina Lutra ( 1524 ), który parafrazuje Psalm 12. Teksty są powtarzane, ponieważ są one w pierwszym i szóstym ruchów. Nieznany poeta, którym mógłby być wierny Pikander , dokonał transkrypcji idei wersetów od 2 do 5 w recytatywach i ariach .
Kantata jest napisana na cztery puzony , dwa oboje , dwoje skrzypiec , altówkę i basso continuo z trzema głosami solowymi ( alt , tenor , bas ) i czterogłosowy chór . Puzony grają z chórem colla parte .
Istnieje sześć ruchów:
W pierwszej i ostatniej części oryginalnego tekstu chorału muzyka naśladuje styl „archaiczny”, instrumenty podwajają głosy. W części pierwszej melodia chorału jest śpiewana przez głos altowy w długich nutach, a każda linia jest przygotowywana przez ulotne wpisy z innych części tego samego tematu. Część druga to recytatyw secco w Arioso w dwóch linijkach podobnych do słów chorału oznaczonych adagio . Aria altówkowa jest napisana w "nowoczesnym" stylu, z żywymi figurami wykonującymi solo skrzypiec. Recytatywowi basowemu towarzyszą instrumenty smyczkowe, a arii tenorowej przeciwstawia się obój i koncert smyczkowy, który milczy w części środkowej aż do przejścia do da capo.