USS Forrestal krach był głównym pożar i seria wybuchów łańcuchowych, które29 lipca 1967, Zabito 134 marynarzy i rannych 161 na lotniskowcu USS Forrestal w Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych . Źródłem dramatu jest anomalia elektryczna, która spowodowała wystrzelenie rakiety Zuni z samolotu znajdującego się na pokładzie nawigacyjnym . Pożar, największy na amerykańskim lotniskowcu od czasów II wojny światowej , prawie doprowadził do utraty okrętu.
Forrestal był w tym czasie udział w operacjach wojskowych w Zatoce Tonkin jako część wojny wietnamskiej . Uszkodzenia przekroczyły 72 miliony dolarów (z wyłączeniem uszkodzeń samolotów).
Forrestal przybywa w obszarze operacji nazwanej Yankee Station (in) w Zatoce Tonkin off Wietnamu Północnego na24 lipca 1967 za pierwszą i ostatnią operację bojową.
Plik 29 lipcaW ramach operacji Rolling Thunder bombardowania w czasie wojny wietnamskiej , w 10 h 45 , lotniskowiec bierze AVIA droga do rozpoczęcia drugiej fali ataku nazajutrz, że od 7 h 0 , który już wrócił, preparat jest w Pełną parą.
Na 10 h 50 , A rakiety powietrze-ziemia zuni , wiszące pod płaszczyzną McDonnell Douglas F-4 Widmo II zapala po fali , które przypadkowo propagowana do rakiety w chwili przejścia do wewnętrznej powierzchni zasilania od rozpoczęcia silnika.
Rakieta lekko odbita przez zderzenie z marynarzem uderzy w Douglas A-4 Skyhawk 405 pilotowany przez porucznika Freda D. White'a w oczekiwaniu na katapultację , rozdziera się bez eksplozji lewego zbiornika zewnętrznego tego ostatniego. Paliwo JP-5 rozlewa się po kabinie załogi i zapala się.
O 10 h 54 , 94 sekundy po rozpoczęciu pożaru wybucha pierwsza bomba. W kabinie został zdmuchnięte łańcuchów wybuchami z samolotów bojowych nadziewane paliwa i uzbrojenia dwanaście bomb od 225 do 1000 kg zdetonowane łącznie na opancerzonym lotu pokładu . Ten ostatni jest przebity, a ogień rozprzestrzenił się na niższe piętra, powodując wiele ofiar śmiertelnych. Pierwsza eksplozja zabiła grupę strażaków , jedynych, którzy przeszli szkolenie przeciwpożarowe . W swoim Douglas A-4 Skyhawk 416 otoczonym płomieniami porucznikowi John McCain , przyszły kandydat na prezydenta Stanów Zjednoczonych, udaje się uciec, skacząc z nosa swojego samolotu.
O 10 h 59 statek jest dostarczany przez Zebrę , wszystkie grodzie i drzwi są zamknięte, a magazyny amunicji są gotowe do zalania. Hangar lotniczy pod mostem jest nawadniany przez zraszacze . Najbardziej zniszczone samoloty i te najbliżej pożaru zostały zepchnięte za burtę siłą broni lub wózkiem widłowym .
Śmigłowce z lotniskowców USS Bon Homme Richard (CV-31) i USS Oriskany (CV-34), które znajdują się w okolicy, przywożą lekarzy i węże strażackie oraz przywożą ciężko rannych.
Niszczyciel USS Rupertus (DD-851) (w) klasy napędowego wchodzi w 6 metrów Woda Forrestal z wężem pożarniczym trzy godziny prostych. 47 marynarzy zostaje wyrzuconych do morza przez kolejne eksplozje, łódź wielorybnicza niszczyciela i helikoptery odzyskują część, wszystkie w różnym stopniu spalone.
Bez pomocy szybko przybywających na ratunek okrętów amerykańskiej Siódmej Floty Carrier Strike Group, duży statek prawdopodobnie zostałby utracony, ponieważ żaden lotniskowiec nie przetrwał takich uszkodzeń. Po siedemnastu godzinach walki z pożarami załoga miała trudności z odzyskaniem kontroli nad statkiem. Po raz pierwszy wrócił do bazy marynarki wojennej Subic Bay na Filipinach z ciężkim obcasem i do połowy zwęglony31 lipca, a następnie po prowizorycznych naprawach zostawia ją włączoną 11 sierpniaw kierunku Naval Station Mayport na Florydzie , do którego dotarł12 września. Dwa dni później w końcu wrócił do swojego portu macierzystego , bazy marynarki wojennej w Norfolk . Naprawy odbywają się od godz19 września 1967 w 8 kwietnia 1968w Norfolk Naval Shipyard .
Użycie starych bomb o składzie B , z których jedna została wyprodukowana w 1953 r. Zamiast bomb o składzie H6, które lepiej wytrzymują w wysokiej temperaturze, jest przyczyną obciążającą. Rzeczywiście, bomby H musiały wytrzymać 2 minuty 30 w ogniu, podczas gdy stare bomby B wytrzymały po testach 1 minutę 30. Jest prawdopodobne, że ta minuta różnicy jest przyczyną unicestwienia zespołu zawodowych strażaków. Akcja gaszenia pożaru była następnie prowadzona przez nieprzeszkoloną załogę, która próbowała utopić pożar oleju pod tonami wody, co spowodowało rozprzestrzenienie się ognia na dolny pokład.
Skutki tej katastrofy to 134 zabitych (w tym 90 w akademikach pod pokładem załogi), 161 rannych, 21 zostało zniszczonych przez lotniskowiec Air Wing Seventeen (en) (CVW-17) (siedem F-4 Phantom II ( BuNos 153046, 153054, 153060, 153061, 153066, 153069 i 153912); jedenaście A-4E Skyhawk (149996, 150064, 150068, 150084, 150115, 150118, 150129, 152018, 152024, 152036, 152040); trzy RA-5 Vigilante (148932, 149282 i 149305) i 43 uszkodzone oraz 72 mln dolarów napraw za siedem miesięcy pracy.
Kowal Gaśniczej Szkoły Learning Site (nośnik Gaśniczej Szkoły Uczenie miejscu), a w przypadku pożaru miejsce uczenia Navy, jest otwarty w Norfolk i nazwany Główny Strażak Gerald W. kowal marynarza, który zmarł w początkowej eksplozji, próbując ochłodzić niewybuchy z samolotu uderzonego rakietą wyposażone w gaśnicę . Od tego czasu amerykańscy żeglarze systematycznie przechodzą szkolenie przeciwpożarowe.