Acace of Mount Ararat

Acace of Mount Ararat Obraz w Infobox. Pomnik św. Achacego w kościele św. Achacego w pobliżu Moguncji . Biografia
Śmierć W kierunku 140
Góra Ararat
Czynność Oficer
Inne informacje
Etap kanonizacji Święty

Acace du Mont Ararat lub Acaste lub Achaz lub Akakios lub Achatius (po łacinie) był rzymskim oficerem, umęczony i zabity pod Antoninus Pius , około 140 na górze Ararat .

Jest świętym chrześcijaninem , zaliczanym do czternastu świętych pomocników .

Jest obchodzony 22 czerwca .

Historia i tradycja

Rozwikłanie tego, co składa się na historię i pierwszą legendę ustną, jest trudne, jeśli nie niemożliwe.

Mamy tendencję do mylić go z innymi męczennikami o tej samej nazwie, między innymi z Akakios ( Achacy z Kapadocji ) (zm 303 lub 304 w Konstantynopolu ), który również jest członkiem armii cesarskiej. Zgodnie z tradycją, wraz ze swoimi towarzyszami ( Dziesięcioma Tysiącami Męczenników ) stawiał opór wszystkim torturom i wyznał, że w przyszłości Chrystus będzie jego cesarzem. Został chłostany gałęziami cierni, a następnie skazany na chodzenie boso po żelaznych kolcach, zanim został ukrzyżowany.

Zgodnie z aktami jego męczeństwa, spisanymi później, Acaste został skazany na śmierć wraz z dziesięcioma tysiącami towarzyszy na górze Ararat.

Centurion za panowania rzymskich cesarzy Hadriana ( 117 - 138 ) i Antonina ( 138 - 161 ), wraz z dziewięcioma tysiącami żołnierzy walczył z rebeliantami w garnizonie w Armenii , dziesięciokrotnie liczniejszy. Acace i jego żołnierze zostali więc bici rózgami, ukoronowani cierniami i skazani na śmierć.

Kościół katolicki obchodzi męczeństwo św Acace i jego towarzyszy w dniu 8 maja.


Ikonografia

Acace jest reprezentowana w zbroi z mieczem i krucyfiksem lub jako chrześcijański żołnierz w koronie cierniowej .

Męczeństwo dziesięć tysięcy zostało reprezentowane przez wielu artystów, zwłaszcza przez Albrechta Dürera (praca z 1508 roku utrzymuje się w Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu i przez Vittore Carpaccio (praca z 1515 roku utrzymuje się w Gallerie dell'Accademia w Wenecji ).

Uwagi i odniesienia

Bibliografia