Opactwo Saint-Maximin w Trewirze

Opactwo Saint-Maximin
Obraz poglądowy artykułu Abbaye Saint-Maximin de Trèves
Saint-Maximin Imperial opactwo,
grawerowanie, z XVII -tego  wieku.
Prezentacja
Nazwa lokalna Reichsabtei St. Maximin
Kult katolicyzm
Rodzaj Opactwo
przywiązanie Order św. Benedykta
Rozpoczęcie budowy IV th  century
Dominujący styl gotycka architektura
Geografia
Kraj Niemcy
Wylądować Nadrenia-Palatynat
Miasto Trewir
Informacje kontaktowe 49°45′35″ północ, 6°39′06″ wschód
Geolokalizacja na mapie: Nadrenia-Palatynat
(Zobacz sytuację na mapie: Nadrenia-Palatynat) Opactwo Saint-Maximin
Geolokalizacja na mapie: Niemcy
(Zobacz sytuację na mapie: Niemcy) Opactwo Saint-Maximin

Saint-Maximin Trewir jest Opactwo benedyktyńskie założył w Trewirze w Austrazji (obecnie Nadrenii-Palatynacie w Niemczech ) wokół IV -go  wieku . To było początkiem reformy monastycznej, która rozprzestrzeniła się w całym Świętym Imperium Rzymskim .

Historyczny

W 934, opactwo, które spadły daleko od księcia Lotaryngii Gislebert jako świeckiego opatem został zreformowany pod kierownictwem ten ostatni jako króla Henryka I st Niemiec . Z punktu widzenia Gisleberta oznaczało to stratę opactwa mense . Ale prestiż moralny, jaki z tego czerpał, był wystarczająco ważny, by to zrekompensować, zwłaszcza że książę zachował prawo nadzoru nad opactwem. Przede wszystkim umożliwiło to definitywne ograniczenie skłonności biskupa Treves do kontrolowania opactwa. Odnaleźć siebie I st , jego interwencję w sporze, a kończąc zmagania między frakcjami Lotharingian pozwoliły mu wykazać zasadność swej królewskiej władzy.

Nowy opat, regularny i nie świecki, mianowany przez Gisleberta, Ogo, był pierwszym z szeregu opatów Saint-Maximin z Trewiru, który zainicjował politykę reformowania innych instytucji monastycznych w całym Imperium, „zwłaszcza w drugiej połowie X th  century , zarówno w Lotaryngii ( Bergen w 937 lub St. Pantaleon w Kolonii do 957), lub dalej na wschód ( Abbaye Saint Emmeram of Regensburg ). "

Uwagi i referencje

  1. Paweł Bertrand, Bruno Dumézil Xavier Hélary Sylvie Joye, Charles Mériaux i Isabelle Rose, Powers, Kościół i społeczeństwo w Królestwo Francji, Burgundii i Niemczech w X TH i XI th stulecia (888, 1110) , elipsy, 2008, str. 139
  2. Paweł Bertrand, Bruno Dumézil Xavier Hélary Sylvie Joye, Charles Mériaux i Isabelle Rose, Powers, Kościół i społeczeństwo w Królestwo Francji, Burgundii i Niemczech w X TH i XI th stulecia (888, 1110) , elipsy, 2008, str. 145