| Wyjście | 1978 , tylko winyl (nigdy nie wznowiony na CD) |
|---|---|
| Uprzejmy | Muzyka francuska , francuski rock , rock progresywny |
| Etykieta | EMI Music France |
Albumy Gérard Manset
2870 jest 6 th album Gérard Manset , opublikowanej w 1978 roku .
Jego okładka przedstawia pośrodku maskę szermierczą - z której, bardziej niż widzimy, widać twarz Gérarda Manseta - na panoramicznym tle miejskiego krajobrazu w czerni i bieli w trybie po zawaleniu. Okładka została zaprojektowana przez agencję graficzną Hipgnosis, która produkuje między innymi okładki dla Pink Floyd . Ta okładka jest ważna, ponieważ podobnie jak rosyjskie lalki, trzeba będzie wyjąć jeszcze dwie, zanim dotrze do samej płyty winylowej. Ten album nigdy nie ukaże się w wersji CD, tylko na winylu (poza pudełkiem Mansetlandia zawierającym 19 płyt). Wszystkie utwory, z wyjątkiem tytułu Jezus , znajdą się jednak w różnych kompilacjach.
Osobna praca w jego dyskografii, w szczególności zawierająca tytułowy 2870 , jego drugą najdłuższą kompozycję (14:03) (najdłuższy z albumu La Mort d'Orion , którego tytułowy tytuł trwa 24 minuty). Song 2870 jest jednocześnie najbardziej elektryzujący i zdecydowanie progresywny . Ten utwór jest wyjątkowy w dyskografii Manseta, ponieważ, ściśle rzecz biorąc, nie jest to piosenka, ale sam w sobie utwór progresywnego rocka , w swoim składzie, stylu i duchu, z długim rozwojem gitar elektrycznych i specjalnymi aranżacjami, takimi jak zespoły odtwarzane wstecz. Ten utwór przywołuje zarówno odległą przyszłość, za kilka dziesięcioleci, ale także stosunkowo bliską, w naszym tysiącleciu; i które etapy: „ nic tylko smutne dziecko, które wie, że istnieje ”, ale widzi tylko śmierć jako perspektywę; wydaje się ewoluować samotnie i sierotą, w megalopolis po upadku, gdzie jest kwestia „żelaznego miasta” , „opuszczonego ogrodu” , „pustej klatki schodowej” . Dalej, dalej od „ogromnej wieży, zimna, ciszy” , jest też kwestia „okrzyków nienawiści i zemsty” .
Album zawiera również tytuł Le Pont, który przez niektórych krytyków rockowych jest uważany za jeden z jego najlepszych. Ten tytuł ma wrodzoną dziwność; w rzeczywistości im więcej go słuchasz, tym mniej wiesz, co to jest, co w połączeniu z jego jakością muzyczną sprawia, że jest to piosenka niesklasyfikowana i niestrudzona.
Ten album zawiera wiele utworów antologicznych:
najbardziej dyskretny z albumu, który jednak dobrze go uzupełnia i na dłuższą metę okaże się prawdopodobnie jednym z najbardziej ujmujących.