Koła Dziesięć seria 11 , seria 11s i 11s bis seryjne numery 3501 do 3890 są lokomotywy parowej przeznaczonych dla Chemins de Fer de l'Est . Ta seria przepisu z osi 230 , która jest kontynuacją 230 Wschodzie 3401-3500 (Future 1-230 A 401-500 ), został zbudowany w 390 egzemplarzach pomiędzy 1901 a 1912 r.
W 1938 roku na 388 maszyny stał się 1-230 B 501 do 890 na SNCF , ponieważ w 3564 i 3567 zostały już usunięte z wykazów .
Ta seria lokomotyw została zbudowana w 18 partiach przez kilku producentów:
W porównaniu do swoich poprzedników, 3401 do 3500 , maszyny te zachowały ogólny wygląd, ale wykazywały różnice.
Jak ten ostatni, mieli czterocylindrowy związek silnik z „ Du Bousquet - De Glehn ” typu. Palenisko było typu " Belpaire ", a wylot z zaworami do pierwszych maszyn, ale szybko został zastąpiony koniczyną z 3 dyszami.
Dystrybucja była typu " Walschaerts ", ale w przeciwieństwie do poprzedniej serii, która miała płaskie szpule i nachylone cylindry wysokiego ciśnienia (HP), były one wyposażone w cylindryczne szpule również w modelach 3501 do 3520 i 3581 do 3610 w 3611 do 3790 . niż 3791 do 3890 , których średnica cylindra HP była nieco większa , natomiast modele 3521 do 3580 zostały zbudowane z szufladami płaskimi.
Wszystkie miały powiększone szuflady i większe sekcje przejścia pary. Tym razem cylindry HP były poziome, a fartuch został lekko podniesiony ze względu na większy rozmiar nowych cylindrów i ich szuflad.
Wózka nie jest już z zewnętrznymi podłużnicami i miał boczne przemieszczenie + lub - 50 mm . W modelu 3581 do 3610 został zahamowany za pomocą 8 butów, które zostały zmniejszone do 4 w przypadku modelu 3611 do 3890 ; dla 3501 do 3580 nadal nie był hamowany. Jeśli chodzi o 230 3401 do 3500, urządzenie rozruchowe umożliwiło odizolowanie cylindrów LP i doprowadzenie HP do wydechu na zasadzie prostego silnika rozprężnego.
Po raz pierwszy w sieci pojawiły się tzw. Kabiny „wiatroodporne”, ale podczas drugiej wojny światowej wykonano wycięcie na poziomie misy zaworu, z zamontowaniem trzech pionowych blach do zaślepienia otworu., aby uniknąć, podczas ostrzału tych wrażliwych części, oparzeń środków rurowych.
Pierwotnie tylko 3791 do 3890 korzystały z przegrzania, ale przed 1912 r. Wszystkie inne, z wyjątkiem 3534, 3538, 3549, 3555, 3561, 3563, 3564, 3567, 3568, 3569, 3579 i 3580 , były wyposażone przez warsztaty Compagnie des chemin de fer de l'Est z siedzibą w Épernay . Od tej modyfikacji następują serie z serią 11 dla oryginalnych maszyn bez przegrzania , serią 11s dla maszyn z przegrzaniem i serią 11s bis dla maszyn przerobionych. Kolejna transformacja przeprowadzona w tym samym czasie dotyczyła dystrybucji, z przejściem z szuflad płaskich dla modelu 3521 na szuflady 3580 na cylindryczne, podobnie jak w pozostałej części serii, z wyjątkiem maszyn nie korzystających z transformacji na przegrzanie , szuflady planują nie nadaje się do pary przegrzanej.
Niektóre lokomotywy serii 3501 do 3790 były wyposażone w powiększone cylindry HP, identyczne jak w 3791 do 3890 .
W 1932 roku zdecydowano się na modernizację 36 maszyn po pracach André Chapelona . Maszyny te skorzystały na zainstalowaniu sześciostrumieniowego wychwytu trójlistnego typu „ Bourges ” oraz zastosowaniu dużych zasłon dymnych, których konstrukcja jest typowa dla Wschodu. Ta modernizacja poprawiła nieco wydajność maszyn.
Te 400 maszyn było najważniejszą francuską serią dziesięciu kół . Dzielili się z 230 wschodnimi 3103 do 3280 (w przyszłości 1-230 J między 108 a 219 ) i 230 wschodnimi 230 103 do 230 280 (w przyszłości 1-230 K między 103 a 280 ) najbardziej udanymi przejawami maszyn Spółki . Koleje Wschodnie . Te doskonałe, niedrogie w utrzymaniu i paliwie maszyny, charakteryzujące się bardzo dużą swobodą ruchu, a jednocześnie bardzo cenione przez personel, należały do wszystkich składów dawnej Kompanii Kolei Wschodu , a nawet znajdowały się na terenie dawna sieć kolejowa Alzacja-Lotaryngia (AL) do holowania wszystkich typów pociągów.
Pierwsze reformy rozpoczęły się w 1951 roku z 12 maszyn z szufladami planów i ostatnim urządzeniu, 1-230 759 B w depozycie w Sarrebourg został zreformował25 maja1967, który udowadnia, że niektóre maszyny cieszyły się niezwykłą długowiecznością.
Do przetargów , które zostały połączone z nich były z kilku typów:
