Eric Thiers
Eric Thiers
Eric Thiers w 2019 roku
|
Prezydent Amitié Charles Péguy ( d ) | |
|---|---|
| od 2020 | |
| Claire Daudin ( d ) | |
|
Sekretarz Generalny Wysoki Komisarz ds. Planowania | |
| od 2020 | |
| Radny Stanu | |
| od 2019 |
| Narodziny |
24 października 1969 Sens |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Działalność | Wysoki urzędnik |
| Nagrody |
Kawaler Orderu Zasługi (2010) Kawaler Legii Honorowej (2016) |
|---|
Éric Thiers jest francuskim wyższym urzędnikiem, historykiem i konstytucjonalistą, urodzonym24 października 1969w Sens ( Yonne ).
Biografia
Szkolenie
Pochodził z rodziny z Saint-Pierre-et-Miquelon , studiował prawo na Uniwersytecie Clermont-Ferrand, a następnie dołączył do Sciences Po Paris, gdzie w 1992 roku ukończył Wydział Usług Publicznych. Uniwersytet Paris II Panthéon-Assas w 1993 roku.
Egzamin konkursowy na administratora służb Zgromadzenia Narodowego zdał w 1993 roku.
Éric Thiers posiada również DEA w dziedzinie „historii i cywilizacji” z École des Hautes Études en Sciences Sociales , pod kierownictwem historyka Jacquesa Julliarda i poświęconej grupie intelektualistów Komitetu Studiów i Dokumentów na temat Wojny ( Lavisse , Bergson , Herr , Andler , Bedier ...) zaangażowani w wysiłek wojenny w 1914 roku.
Kariera zawodowa
Od 1993 do 2017 piastował kilka stanowisk w Zgromadzeniu Narodowym jako administrator usług. Jest w szczególności administratorem odpowiedzialnym za kwestie konstytucyjne, wyborcze i ultramorskie, a następnie odpowiedzialny za sekretariat Komisji Praw Konstytucyjnych, Legislacji i Administracji Generalnej Republiki pod przewodnictwem Katarzyny Tasca , Bernarda Romana , Jean-Luca Warsmanna i Jean-Jacques Urvoas . Jako taki był związany z kilkoma rewizjami konstytucji (parytet, Nowa Kaledonia, kadencja pięcioletnia itp.). Jest również odpowiedzialny za sprawy europejskie i afrykańskie w Komisji Spraw Zagranicznych Zgromadzenia Narodowego pod przewodnictwem Édouarda Balladura w latach 2004-2007.
W 2007 r. mianowany wicedyrektorem, a w 2008 r. dyrektorem gabinetu sekretarza stanu odpowiedzialnego za stosunki z parlamentem Rogera Karoutchi , jest jednocześnie sprawozdawcą komisji refleksji i propozycji ds. modernizacji i przywrócenia równowagi instytucji („ Komitet Balladura ») W 2007 r. Jest jednym z autorów ustawy konstytucyjnej z 2008 r. i jednym z promotorów tej reformy, która doprowadziła do zmiany konstytucji 23 lipca 2008 r.
Po tym, jak odpowiadał za podział sesji w Zgromadzeniu Narodowym w latach 2015-2017, w lipcu 2017 r. został mianowany specjalnym doradcą do spraw konstytucyjnych Strażnika Pieczęci, Ministra Sprawiedliwości, Nicole Belloubet.
Eric Thiers został mianowany radnym stanu w październiku 2019 r. po tym, jak w latach 2001-2004 pełnił funkcję sprawozdawcy w sekcji finansów oraz w sekcji procesowej Rady Stanu
Od września 2020 r. jest sekretarzem generalnym Wysokiego Komisarza ds. Planowania Wysokiego Komisarza François Bayrou .
Nauki i publikacje
Wykładał w Sciences Po (historia i prawo państwowe), ENSAE (prawo administracyjne), Krajowej Szkole Administracji (legistyka) oraz na Uniwersytecie Paris II (prawo życia politycznego).
Eric Thiers jest członkiem rady redakcyjnej kilku czasopism: Pouvoirs ; Komentarz ; Mil Neuf Cent: przegląd historii intelektualnej .
Uważany jest także za jednego ze specjalistów w twórczości Charlesa Péguy , autora, któremu poświęca kilka opracowań. Kieruje czasopismem Bulletin de l'Amitié Charles Péguy i przewodniczy Amitié Charles Péguy od września 2020 roku.
Jest autorem stu publikacji dotyczących zagadnień konstytucyjnych i parlamentarnych i intelektualnej historii początku XX -go wieku . Współredagował z Olivierem Rozenbergiem książkę o opozycji parlamentarnej i traktat o studiach parlamentarnych oraz z Charlesem Coutelem książkę poświęconą myśli politycznej Charlesa Péguya.
Od 2021 r. jest członkiem komitetu naukowego katedry zamorskiej Sciences Po.
Od 2013 roku jest współpracownikiem naukowym w CEVIPOF .
Bibliografia
- „ Krzesło poświęcone terytoriom zamorskim otwiera się w Sciences Po, pierwszym we francuskim krajobrazie uniwersyteckim ” , na Outre-mer la 1ère (konsultowane 21 lipca 2021 r. )
- Éric Thiers , „ Prawo i kultura wojny 1914-1918: Komitet ds. Studiów i Dokumentów Wojennych ”, 1900 , tom. nr 23, n o 1,2005, s. 23 ( ISSN 1146-1225 i 1960-6648 , DOI 10.3917 / mnc.023.0023 , czytaj online , dostęp 21 lipca 2021 )
- „ Eric Thiers – Who's Who ” , na stronie www.whoswho.fr (dostęp 21 lipca 2021 r. )
- « Éric Thiers | Sciences Po CEVIPOF ” , na eric-thiers.html ,2 czerwca 2015(dostęp 21 lipca 2021 )
- " Eric Thiers David Bonneau " w Les Echos ,7 sierpnia 2008(dostęp 21 lipca 2021 )
- " Rzut rewizji konstytucji (2/3): Guillaume, Sureau, Thiers ..., ludzie cieni " , na L'Opinion ,8 maja 2018(dostęp 21 lipca 2021 )
- „ Dekret z dnia 5 lipca 2017 r. powołujący gabinet Stróża Pieczęci Ministra Sprawiedliwości ” , na stronie www.legifrance.gouv.fr (konsultacja 21 lipca 2021 r. )
- „ Dekret z 9 października 2019 r. o powołaniu radnych państwowych w służbie zwyczajnej ” , na stronie www.legifrance.gouv.fr (uzgodnienie z 21 lipca 2021 r. )
- „ Organizacja ” , na Gouvernement.fr (dostęp 21 lipca 2021 r. )
- „ Charles Péguy – Oficjalna strona ” , na www.charlespeguy.fr (dostęp 21 lipca 2021 )
- " Charles Péguy - oficjalna strona " , na charlespeguy.fr (dostęp 21 lipca 2021 )
- Olivier Rozenberg i Éric Thiers , Opozycja parlamentarna , Dokumentacja francuska, coll. " Studia ",2013( przeczytaj online )
- Cécile Guérin-Bargues , „ Sposób zatrudnienia w naukach społecznych: wkład Traktatu o studiach parlamentarnych”, Olivier Rozenberg, Eric Thiers (reż.), Bruylant, 2018, 752 s. Cécile Guérin-Bargues ” , na blogu JP ,25 kwietnia 2019 r.(dostęp 21 lipca 2021 )
- Charles Coutel i Éric Thiers , „ La politique de Péguy ”, Komentarz , tom. Number156, n O 4,2016, s. 931 ( ISSN 0180-8214 i 2272-8988 , DOI 10.3917 / comm.156.0931 , odczyt online , dostęp 21 lipca 2021 )
- „ Prestiżowa szkoła Sciences Po oficjalnie ma swoje krzesło poświęcone Overseas ” , na Outre-mer la 1ère (konsultacja 21 lipca 2021 r. )