Emilienne d'Alençon

Emilienne d'Alençon Image dans Infobox. Émilienne d'Alençon około 1902 roku. Biografia
Narodziny 17 lipca 1870 r
Paryż
Śmierć 14 lutego 1945(w wieku 74 lat)
Monako
Pogrzeb Cmentarz Batignolles
Imię i nazwisko Emilienne Marie André
Pseudonim Emilienne d'Alençon
Narodowość Francuski
Zajęcia Aktorka , kurtyzana
Tombe Emilienne d'Alençon, Cimetière des Batignolles, Paris.jpg Widok na grób.

Émilienne Marie André , znany jako Émilienne d'Alençon , urodzony w Paryżu dnia17 lipca 1870 ra zmarł w Monte-Carlo na 14 lutego 1945 roku , jest aktorką i wielki francuski kurtyzana .

Biografia

Émilienne Marie André urodziła się dnia 17 lipca 1870 rw Paryżu w skromnym otoczeniu. Jej matka jest woźną przy rue des Martyrs .

Nazywany jednym z Trzech Gracji w Belle Époque , wraz z Liane de Pougy i Caroline Otero , została uruchomiona w półświatek w wieku 15 lat, w 1885 roku , przez Karola Desteuque , kronikarza w Gil Blas , mówi, że "Intrepid rozdrabniacz do butelek ”. Zadebiutowała jako tancerka w Letnim Cyrku w 1889 roku , przed graniem w Casino de Paris , Menus-Plaisirs , Folies Bergère , La Scali i Variétés .

W latach 1889-1892 miała romans z młodym księciem Jacques d'Uzès, który chciał ją poślubić. Rodzina księcia, która sprzeciwiała się temu małżeństwu, wysłała go do Konga, gdzie zmarł w 1893 roku. Miała wtedy powiązania z Étienne Balsan , królem Belgii Leopoldem II , księciem Walii i przyszłym królem Anglii Edwardem VII i prawdopodobnie cesarzem Wilhelmem II .

Wyszła za mąż za dżokeja Percy'ego Woodlanda w 1905. Miała romans z La Goulue w 1889 i poetką Renée Vivien około 1908 , a także z Liane de Pougy . Przewodnik parysko -paryski opisał ją w 1899 r. jako „rozgłos paryskiego życia” i „ładną półksiężyc  ”.

Jego własność, w tym duża kolekcja lampek nocnych z porcelany i cenne meble zdobione porcelanowymi talerzami, zostały sprzedane w hotelu Drouot w 1931 roku . Zmarła w Monako, a następnie została pochowana na cmentarzu Batignolles w Paryżu, w miejscu pochówku jej rodziny ze strony matki, w rodzinnej kaplicy Normandów, na cmentarzu Batignolles .

Jej kapelusze były pierwszymi z Coco Chanel , które pomogła uruchomić.

Emilienne d'Alençon w kulturze popularnej

Jej postać pojawia się w filmie Coco avant Chanel , gdzie gra ją Emmanuelle Devos, a także w filmie dokumentalnym Belles de nuit czyli koniec epoki (Carole Wrona, 2012, Arte).

Galeria

Publikacje

Bibliografia

Uwagi i referencje

  1. urodzenia nr 1288, cyfrowe archiwum stanu cywilnego Paryża.
  2. "  Emilienne d'Alençon właśnie zmarła w Monte-Carlo  ", France-Soir ,16 lutego 1945, s.  2 ( przeczytaj online )
  3. "  Splendor i nędza kurtyzany: Émilienne d'Alençon | Historia i analiza obrazów i dzieł  ” , na histoire-image.org (dostęp 7 listopada 2020 r. )
  4. Według Auriant krytyk w Mercure de France , który ujawnił tę historię w publikacji pamiętników z M lle d'Alencon, liczby 1 st kwietnia 1940 r.
  5. Michel Larivière , Słownik historyczny słynnych homoseksualistów , (praca pisemna), La Musardine ,2017
  6. Paryż-Paryż , Ollendorff,1899, s.  24
  7. Pol Neveux przekazał elegancki katalog miejskiej bibliotece w Reims .
  8. Miała kolejne domy: rue d'Artois , ok. 1900; 32, avenue des Champs-Élysées , 1901; 14, avenue des Sycomores , willa Montmorency , 1928; 2, rue Narcisse-Diaz , w 1931 r.

Linki zewnętrzne