| ||||||||||||||
Wybory parlamentarne w Portugalii w 1975 r | ||||||||||||||
250 deputowanych Konstytuanty (większość bezwzględna: 126 deputowanych) | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
the 25 kwietnia 1975 | ||||||||||||||
Rodzaj wyborów | wybory parlamentarne | |||||||||||||
Organ wyborczy i wyniki | ||||||||||||||
Zarejestrowany | 6 231 372, | |||||||||||||
Wyborcy | 5 711 829, | |||||||||||||
91,66% | ||||||||||||||
Oddane głosy | 5.315.064 | |||||||||||||
Nieważne głosy | 396,765 | |||||||||||||
PS - Mário Soares | ||||||||||||||
Głos | 2,162,972 | |||||||||||||
37,87% | ||||||||||||||
Posłowie wybrani | 116 | |||||||||||||
PPD - Francisco Sá Carneiro | ||||||||||||||
Głos | 1 507 282, | |||||||||||||
26,39% | ||||||||||||||
Posłowie wybrani | 81 | |||||||||||||
PCP - Álvaro Cunhal | ||||||||||||||
Głos | 711 935, | |||||||||||||
12,46% | ||||||||||||||
Posłowie wybrani | 30 | |||||||||||||
CDS - Diogo Freitas do Amaral | ||||||||||||||
Głos | 434 879, | |||||||||||||
7,61% | ||||||||||||||
Posłowie wybrani | 16 | |||||||||||||
Skład polityczny | ||||||||||||||
Premier | ||||||||||||||
Towarzyski | Wybrany | |||||||||||||
Vasco Gonçalves Independent |
Vasco Gonçalves Independent |
|||||||||||||
eleicoes.cne.pt/ | ||||||||||||||
Wybory konstytucyjne w Portugalii w 1975 r. (W języku portugalskim : Eleições legislativas portuguesas de 1975 ) odbyły się25 kwietnia 1975 w celu wyboru 250 deputowanych Zgromadzenia Ustawodawczego na roczną kadencję.
Głosowanie wygrywa Partia Socjalistyczna (PS) względną większością głosów .
Dnia odbyły się poprzednie wybory parlamentarne 28 października 1973, pod autorytarnym reżimem nowego państwa . Narodowy Popularne Akcja (ANP), pojedyncza partia Przewodniczący Rady Marcelo Caetano zdobył 150 deputowanych Zgromadzenia Narodowego, przy frekwencji 66,5% osób zarejestrowanych.
Plik 25 kwietnia 1974The „ rewolucja goździków ” , zainicjowany przez kapitanów w Ruchu Sił Zbrojnych (MFA), położyć kres władzy autorytarnej ustanowionego w1932autor: António de Oliveira Salazar . „ Ocalenia Narodowego Junta ” (JSN) pod przewodnictwem generała Antonio de Spinola , a potem na funkcji szefa państw i rządów.
Ponieważ partie polityczne są ponownie legalne, sekretarz generalny Partii Socjalistycznej (PS) Mário Soares i Sekretarz Generalny Portugalskiej Partii Komunistycznej (PCP) Álvaro Cunhal wracają do Portugalii niecały tydzień później. Ponadto byli członkowie „liberalnego skrzydła” ANP, opowiadającego się za demokratyzacją nowego państwa przed jego upadkiem, zebrali się, by utworzyć Partię Ludowo-Demokratyczną (PPD), która twierdziła, że jest częścią socjaldemokracji .
Pod koniec trzech tygodni Spínola zostaje prezydentem republiki i mianuje premiera Adelino da Palma Carlos na czele rządu tymczasowego, w którym zasiadają cywile i żołnierze, niezależni, socjaliści, socjaldemokraci i komuniści.
Ponieważ 18 lipca, Vasco Gonçalves , żołnierz przedstawiony tak blisko do partii komunistycznej, zastępuje Palma Carlos na czele rządu. Następnego dnia pojawia się pierwsza partia, która nie twierdzi, że jest z lewicy lub centrolewicy, Demokratyczno-Społeczna Partia Centrum (CDS), która twierdzi, że jest przywiązana do chrześcijańskiej demokracji i liberalizmu.
Zaledwie dwa i pół miesiąca później, po tym, jak nie przewodził kontrrewolucji, prezydent de Spínola złożył rezygnację i został zastąpiony przez generała Francisco da Costa Gomes , wówczas „numer dwa” JSN.
Wybrany sposób głosowania, określony w ordynacji wyborczej z dnia 15 listopada 1974, przewiduje wybór deputowanych w drodze reprezentacji proporcjonalnej zgodnie z metodą d'Hondta , znaną z faworyzowania czołowych partii.
Ustawa określa liczbę jednego deputowanego na 25 000 mieszkańców i jeszcze jednego na ułamek 12 500. Deputowanych wybiera się w dwudziestu trzech okręgach wyborczych, a mianowicie w osiemnastu okręgach metropolitalnych , Azorach , Maderze , Mozambiku , Makau i reszcie świata. .
Stosując się do tych przepisów, należy obsadzić 250 miejsc.
Lewo | Ideologia | Lider | |
---|---|---|---|
Partia Socjalistyczna Partido Socialista |
Socjalizm centrolewicowo- demokratyczny |
Mário Soares Minister Spraw Zagranicznych |
|
Popularna Partia Demokratyczna Partido Popular Democrático |
Środkowo-lewicowa socjaldemokracja |
Francisco Sá Carneiro | |
Portugalska Partia Komunistyczna Partido Comunista Português |
Lewicowy komunizm , antykapitalizm |
Álvaro Cunhal Minister bez teki |
|
Partia Centrum Demokratyczno-Społecznego Partido do Centro Democrático Social |
Centrum Chrześcijańskiej Demokracji , Liberalizm |
Diogo Freitas do Amaral |
Odszedł | Głos | % | Siedzenia | |
---|---|---|---|---|
Partia Socjalistyczna (PS) | 2,162,972 | 37,87 | 116 | |
Partia Ludowo-Demokratyczna (PPD) | 1 507 282, | 26.39 | 81 | |
Portugalska Partia Komunistyczna (PCP) | 711 935, | 12.46 | 30 | |
Demokratyczno-Społeczna Partia Centrum (CDS) | 434 879, | 7.61 | 16 | |
Portugalski Ruch Demokratyczny (MDP) | 236,318 | 4.14 | 5 | |
Inne imprezy | 261 678, | 4.58 | 2 | |
Nieważne głosy | 396,765 | 6.95 | ||
Całkowity | 5 711 829, | 100 | 250 | |
Wstrzymało się | 519,543 | 8.34 | ||
Liczba rejestrujących / udział | 6 231 372, | 91,66 |