Church of Malabar (południowe Indie ) był jednym z pierwszych chrześcijańskich kościołów . Zgodnie z tradycją chrześcijan i miejscowych Hindusów została założona przez apostoła Tomasza . Jego rzekomy grobowiec w Mylapore niedaleko Chennai jest miejscem pielgrzymek.
Pod jurysdykcją Kościoła Wschodu aż do rządów Portugalii został on siłą zjednoczony z Kościołem katolickim i poddany latynizacji po Synodzie Diamper w 1599 roku .
Różne obecne Kościoły chrześcijan św. Tomasza są spadkobiercami, nawet jeśli przynależności uległy zróżnicowaniu i stały się bardziej złożone.
Bardzo wcześnie, około III th century AD, Indie został zaatakowany przez misjonarzy LDS z Persji, który przed opuszczeniem Chalcedonian Kościół i odrzucać decyzje Rady Efezie , zależy od jurysdykcji starożytnego Patriarchatu Antiochii . Ekspansja w IV XX wieku przypisuje się Thomas w Kanie (w) , misjonarz Kościoła Persji, Katolikos-Patriarcha zapewnia Malabar duchowieństwo chrześcijańskie, teksty święte i infrastruktury kościelnej.
Kosmas Indikopleustes dał konto istnienia chrześcijaństwa Malabar w latach 520 - 525 . Około 650 roku katolikos Ishoyahb III oddał kościół Malabar pod kontrolę Kościoła Wschodu . W VIII -go wieku Katolikosa Timothy ja pierwszy stworzył prowincji kościelnej prowincji Indii, z zewnątrz, który obejmował chrześcijaństwa Malabar.
Siedziba kościoła była prawdopodobnie pierwsza w Mylapore lub Cranganore . Następnie został przeniesiony do Angamali .
Prymas, który miał wielką autonomię, był metropolita Kościoła Wschodu co najmniej od VIII -go wieku . Zajmował dziesiąte miejsce w hierarchii Kościoła i nosił tytuł metropolity - biskupa Stolicy św. Tomasza i całego Kościoła chrześcijan w Indiach .
W 1503 roku , po okresie bez biskupa, katolikos-patriarcha Seleucji-Ktezyfonu przywrócił hierarchię w Indiach, konsekrując kilku biskupów: Yahballaha, z tytułem metropolity Indii i Chin , Dinkha, John i Jacques. Kiedy Portugalczycy przybyli do regionu, lokalna hierarchia składała się z metropolity zamieszkałego w Angamali i trzech biskupów sufragan.
Ponieważ metropolici i biskupi (pochodzący z jednego z klasztorów w Mezopotamii) na ogół nie mówili w miejscowym języku, władzę w rzeczywistości sprawował indyjski kapłan, który nosił tytuł Archidiakona i Bramy Wszystkich Indii . Był prawdziwym świeckim i religijnym przywódcą społeczności.