Kościół Saint-Ouen w Pont-Audemer
| Kościół Saint-Ouen | |||
 Fasada zachodnia, rue de la République | |||
| Prezentacja | |||
|---|---|---|---|
| Kult | rzymskokatolicki | ||
| Rodzaj | Kościół | ||
| Rozpoczęcie budowy | XI th century | ||
| Ochrona |
 Niejawne MH ( 1909 )
|
||
| Geografia | |||
| Kraj | Francja | ||
| Region | Normandia | ||
| Departament | Eure | ||
| Miasto | Pont-Audemer | ||
| Informacje kontaktowe | 49°21′19″ północ, 0°30′54″ wschód | ||
Geolokalizacja na mapie: Eure
| |||
Kościół Saint-Ouen w Pont-Audemer to kościół parafialny położony przy rue de la République, głównej arterii historycznego centrum miasta. Jest pod nazwą Saint Ouen , byłego arcybiskupa Rouen. Jego imponująca masa dominuje nad miastem; jest to niedokończony budynek, którego złożony styl łączy w sobie styl romański, gotycki i renesansowy.
Uwagi ogólne
Saint-Ouen jest jedynym miejscem kultu, które przetrwały wieki w Pont-Audemer do połowy XX -tego wieku . Miasto było ważnym ośrodkiem religijnym, siedzibą archidiakona i było podzielone między diecezje Lisieux i Rouen. Do lat 70. tytuł arcykapłana nosił proboszcz kościoła Saint-Ouen - ostatnim, który go nosił, był ksiądz Rocher.
Kościół ten został sklasyfikowany jako zabytek historyczny od22 listopada 1909.
Historia
Pierwotny romański kościół został zbudowany z XI -tego wieku , o dzieło kontynuuje aż do XIII th wieku . W 1350 roku Stan Generalny zebrany w Pont-Audemer postanowił wymienić ten pierwszy budynek, który z biegiem lat stał się zbyt mały w stosunku do liczby ludności. Jednak pojawienie się w stuletniej wojny uniemożliwił rozpoczęcie prac, które nie były skuteczne w końcu XV -go wieku .
Zaczęliśmy od zburzenia nawy głównej, zachowując transept i chór; budowa portalu, wieży północnej i podstawy wieży południowej wydaje się, że rozpoczęła się około 1485 roku pod kierunkiem Michela Gohiera. Nową nawę główną z nawami bocznymi i kaplicami bocznymi zbudował w latach 1505-1515 Roulland le Roux, architekt z Rouen, autor głównego portalu katedry w Rouen i biura finansowego tego samego miasta . Trudności finansowe spowodowały, że w 1524 r. prace czasowo wstrzymano: nawę, która nie osiągnęła jeszcze planowanej wysokości, nakryto drewnianym sklepieniem i połączono ze starym chórem; w rzeczywistości praca nie została później wznowiona.
W 2015 roku rozpoczęły się, zaplanowane na kilka lat i wymuszone degradacją kamienia, prace konserwatorskie: budynek został zamknięty dla kultu. Budżet wynosi prawie 2,5 mln € HT, wspierany przez miasto Pont-Audemer przy udziale DRAC i Rady Wydziału.
Opis
Budowla obejmuje nawę o siedmiu przęsłach, flankowaną nawami bocznymi z kaplicami bocznymi (w stylu gotyckim), romański chór, silnie kontrastujący z nawą, oraz kaplicę absydową. Naszkicowano, ale nigdy nie kontynuowano transeptu, którego lokalizację można odgadnąć z zewnątrz, skąd widać również latarnię pierwotnego budynku .
Nawa, nigdy nie ukończona, ma podłogę o dużych łukach z filarami bez kapiteli, niezwykle ozdobne triforium , zwieńczone rzędem małych okien zaprojektowanych jako tymczasowe, a których ubóstwo jest bardziej widoczne dzięki bogactwu niższych pięter. ”. Nakrycie to drewniane sklepienie, czekające na podłogę z dużymi oknami i ostatnim kamiennym sklepieniem, których nigdy nie wykonano. Części wewnętrzne naczynia, a zwłaszcza triforium, stanowią jednak uderzający przykład ekstrawaganckiego stylu gotyckiego.
Nawy boczne, w przeciwieństwie do nawy, są wykończone i sklepione żebrowo z zawieszkami z kluczy.
Witraż
Kaplice boczne wyróżniają się przede wszystkim witrażami, „jednymi z najbogatszych w północnej Francji”. Wiele z nich pochodzi z XVI th wieku i nowszych, głównie do głowy, to szklarz mistrz Max Ingrand .
Witraże Maxa Ingranda reprezentują
- na ścianie północnej Matka Boska z Dzieciątkiem w otoczeniu aniołów;
- na wschodniej ścianie nawy północnej Ofiarowanie Jezusa w Świątyni;
- w kaplicy osiowej od lewej do prawej Narodzenia, Ukrzyżowania i Wniebowstąpienia Chrystusa;
- na wschodniej ścianie nawy południowej, Pięćdziesiątnica
- nad małym portalem zachodnim Zmartwychwstanie Chrystusa.
Narząd
Instrument ten został początkowo zainstalowany w kościele Cordeliers, który już nie istnieje i został przeniesiony do Saint-Ouen w nieznanym terminie.
Nad portalem głównym znajduje się galeria wsparta na drewnianych filarach. Instrument sięga XVI -tego wieku do najstarszych elementów; bogato rzeźbiony dębowy kredens ma trzy wieżyczki obramowujące dwie płaskie powierzchnie. Masyw z okresu renesansu ma pięć płaskorzeźbionych paneli przedstawiających proroków i królów Izraela, w tym Dawida. Jedną z tych postaci ma głowę ukrytą przez konsolę XVIII -tego wieku , który obsługuje centralną wieżę. Galerię, także z okresu renesansu, zdobią płyciny przedstawiające dwunastu apostołów.
Udokumentowano kilka interwencji czynnikowych:
- w 1788 remont wykonany przez niejaką Marię dit Dubois, prawdopodobnie towarzyszkę Jean-Baptiste-Nicolas Lefebvre zajętego wówczas w Verneuil-sur-Avre ;
- w 1813 r. odrestaurowanie przez faktora Hueta;
- w 1913 podniesienie przez Charlesa Mutina z pewnymi przekształceniami;
- w latach 1957-1958 firma Haerpfer-Erman zbudowała organy z 33 głosami z napędami elektrycznymi, zachowując przy tym stare głosy.
- w 2000 r. nowa rekonstrukcja autorstwa Michela Girouda .
W 1991 r. sporządzono raport Wojewódzkiej Służby Konserwacji Zabytków; zauważyliśmy okaleczenie niektórych części bufetu, awarię transmisji elektrycznych, niszczenie stelaży łóżek i niektórych gier: raport stwierdza, że konieczna była głęboka renowacja, którą pilotowała Regionalna Dyrekcja ds. Kultury. Remont ten wykonywał od 1995 roku organmistrz z Grenoble Michel Giroud (którego ojcem jest Jean Giroud , organista urodzony w Pont-Audemer). Do wyboru było przywrócenie do pierwotnego proporcje bufetowe zachowaniu przepisów dźwiękowych XVI TH , XVII th i XVIII th .
Odrestaurowane organy zawierają 18 tak zaaranżowanych głosów (klawiatura dolna = pozytyw):
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klawiatury można połączyć z szufladą. Pedały są w stylu francuskim z tirasse. Przekładnie znów stały się całkowicie mechaniczne; dmuchawa zawiera opcję ręcznego miecha. Inauguracja dała początek serii koncertów zespołu28 kwietnia w 2 maja 2000, w tym koncert inauguracyjny Gustava Leonhardta on29 kwietnia.
Uwagi i referencje
- Wskazówka n o PA00099515 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
- por Strona internetowa Orgues Giroud, strona "Przywrócenia"
Załączniki
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
- Kościół Saint-Ouen na terenie miasta Pont-Audemer
Źródła
- Abbé L. Thomas, kościół Saint-Ouen Pont-Audemer (1953), Imprimerie Aulard, Paryż
Różnorodny
- Muzeum Alfred-Canel w Pont-Audemer poświęciło kościołowi dwie wystawy: Saint-Ouen La belle unachevée, kościół parafialny Pont-Audemer ; 14.06.2014 - 26.10.2014 [1] .
- Kroniki światła, stare i nowoczesne witraże, kościół Saint-Ouen w Pont-Audemer od 15.11.2014 do 08.02.2015 - przedłużony do 10 maja 2015a [genda-Chroniques-de-lumiere --- Witraż-stary-i-nowoczesny-kościoła-Saint-Ouen-de-Pont-Audemer-od-soboty-15-listopada-2014-do-niedzieli -10- maj-2015-pa2014366]. Z tej okazji opublikowano historyczne dzieło syntezy budynku, jego witraży, pism i wszystkich mebli: Saint-Ouen, kościół parafialny Pont-Audemer, jego historię, jego architekturę, jego witraże, jego meble , ( ISBN 978-2-918923-12-1 ) .