Równym stopniu interesów to nazwa zasada moralna , dla których człowiek musi uznać, przywiązany, wszystkie interesy istot dotkniętych naszego działania. Musi ważyć wzajemne interesy na tej samej skali, by użyć metafory Petera Singera .
Zasada ta jest sprzeczna z teoriami, które wyłączają interesy niektórych stron w kalkulacji moralnej lub mierzą pewne interesy inaczej niż inne. Maksyma z początku XIX -go wieku Jeremy Benthama : „Wszyscy dla jednego liczy i nikt o ponad konta” można uznać za sformułowanie zasady równego rozważeniu interesów, i ogólnie, jako podstawa utylitaryzmu . Zasada ta jest również reprezentatywna dla punktu widzenia Petera Singera , filozofa utylitaryzmu, który wprost posługuje się tą zasadą jako podstawą swojej teorii etycznej .
Zasada dotyczy wszystkich osób, które mają interesy, niezależnie od tego, czy są proste (nie cierpieć, nie umierać), czy też złożone. Zatem zasada równego traktowania interesów jest przeciwna nie tylko rasizmowi i seksizmowi , ale także gatunkom i pewnym formom nacjonalizmu .
Singer argumentuje, że interesy zwierząt należy traktować na równi z interesami człowieka, w przypadkach gdy obie grupy mają wspólną cechę, taką jak poczucie cierpienia. Z drugiej strony w przypadkach, gdy dwie grupy nie mają tych samych cech, nie zawsze warto byłoby przyznać im takie same prawa.
Na przykład sensowne jest przyznanie prawa do głosowania zarówno mężczyznom, jak i kobietom, ponieważ mężczyźni i kobiety mają taki sam interes w możliwości głosowania. Ale przyznanie prawa głosu kurom byłoby bezcelowe, ponieważ kury nie chcą głosować i byłyby do tego intelektualnie niezdolne.
Z drugiej strony Powszechna Deklaracja Praw Człowieka stwierdza, że „Każdy człowiek ma prawo do życia, wolności i bezpieczeństwa osobistego”. Jest to prawo, którym interesują się wszyscy mężczyźni i kobiety, ale z którego skorzystałyby również kury i wszystkie czujące zwierzęta. W konsekwencji, zgodnie z zasadą równego traktowania interesów, wszystkie czujące zwierzęta, zarówno ludzkie, jak i nieludzkie, powinny korzystać z prawa do życia, wolności i bezpieczeństwa.
Jeremy Bentham powiedział: „Francuzi już odkryli, że czerń skóry nie jest powodem, dla którego człowiek powinien zostać porzucony bez uciekania się do kaprysu kata (patrz code noir Ludwika XIV). Możliwe, że pewnego dnia uznamy, że liczba nóg, owłosienie skóry lub zakończenie kości krzyżowej są równie niewystarczającymi powodami, aby pozostawić czującą istotę temu samemu losowi. Jakie inne kryterium powinno wyznaczyć granicę nie do pokonania? Czy jest to zdolność rozumowania, czy może zdolność dyskursu? Ale dorosły koń lub pies jest bez porównania bardziej rozsądnym zwierzęciem, ale także bardziej podatnym na relacje społeczne niż jednodniowe, tygodniowe, a nawet miesięczne niemowlę . Ale gdyby sytuacja była inna, co by się stało? Pytanie nie brzmi: „czy oni potrafią rozumować?” Lub „czy mogą rozmawiać?” ", Ale" czy oni mogą cierpieć? „”
Czyniąc to, podkreśla, że odpowiednim kryterium przyznania prawa do życia i bezpieczeństwa jest zdolność do cierpienia, a nie zdolność rozumowania czy mówienia. Cierpienie wystarczy, aby potrzebować ochrony przed cierpieniem. Peter Singer wyjaśnia tę ideę w Animal Equality Explained to Humans :
„Zdolność do cierpienia lub doznawania przyjemności jest warunkiem koniecznym, aby mieć jakiekolwiek zainteresowanie na początku, jest to warunek, który należy spełnić, w przeciwnym razie nie ma sensu mówić o zainteresowaniach. Nie ma sensu mówić, że kopnięcie kamienia przez dziecko jest sprzeczne z interesem. Kamień nie ma żadnych zainteresowań, ponieważ nie może cierpieć. Nic, co możemy zrobić, nie może wpłynąć na jego samopoczucie. Wręcz przeciwnie, mysz nie chce być dręczona, ponieważ jeśli będzie dręczona, będzie cierpieć. "
Aby określić najbardziej moralne postępowanie, zdaniem Singera należy wziąć pod uwagę, „ile” jeden korzysta z danej sytuacji, a „ile” drugi cierpi: „Istotą zasady równego uwzględniania interesów jest dawanie równą wagę w naszych refleksjach moralnych na interesach wszystkich, na których wpływają nasze działania. Oznacza to, że jeśli akcja wpływa tylko na X i Y, a X może stracić więcej niż Y, to lepiej nie wykonywać tej czynności. ” . W przypadku spożywania mięsa zwierzęcego, które nie jest niezbędne do zachowania dobrego zdrowia, korzyść dla ludzi liczy się tylko w chwilowej przyjemności smakowej, podczas gdy koszty dla zwierzęcia są ogromne.
Termin „równe uwzględnianie interesów” po raz pierwszy pojawił się w praktycznych kwestiach etycznych ( Etyka praktyczna ) w książce Petera Singera opublikowanej w 1979 r. Chodzi o to, że prawa człowieka nie mają znaczenia z filozoficznego punktu widzenia , i że o wiele bardziej istotne jest uwzględnienie interesów jednostek .
Profesor filozofii Bonnie Steinbock (nie) i profesor prawa William Baxter (nie) odrzucają koncepcję równego traktowania interesów. Nie kwestionują terminu „równe traktowanie interesów”, ale argumentują, że prawa przyznane jednostkom są nie tylko zawsze arbitralne, ale powinny być arbitralne.