Édouard de Courtenay (1526–1556)

Edward Courtenay Obraz w Infobox. Funkcjonować
Członek Izby Lordów
Tytuł szlachecki
Hrabstwo
Biografia
Narodziny 1527
Okehampton
Śmierć 18 września 1556
Padwa
Pogrzeb Bazylika św. Antoniego
Rodzina Courtenay ( d )
Tata Henri courtenay
Matka Gertrude Courtenay ( w )
Inne informacje
Miejsce zatrzymania Wieża w Londynie

Édouard de Courtenay , urodzony w 1526 roku i zmarł dnia18 września 1556, 1 st Earl of Devon , jest arystokratą angielski.

Biografia

W więzieniu

Jest on drugim synem, ale przeżył, Henry Courtenay († 1538), Marquess of Exeter i jego druga żona, Gertruda Blount, córka William Blount, 4 th  Baron Mountjoy.

Jego ojciec był ważną postacią na dworze Henryka VIII, a jego matka zaprzyjaźniła się z królową małżonką Katarzyną Aragońską , przyjaźń, która oparła się niezgody między małżonkami królewskimi.

W listopadzie 1538 r. Trzech Courtenayów zostało aresztowanych i uwięzionych w Tower of London . Ojciec jest oskarżony o spisek z kardynałem Reginaldem Poleem w celu wywołania katolickiego powstania. Henri Courtenay zostaje stracony9 grudnia 1538. Edward i jego matka zostali wyjęci spod prawa, a ich tytuły i majątek skonfiskowano przez Koronę.

Jej matka została uwolniona w 1540 roku i zachowała silną przyjaźń z córką Katarzyny, Marie Tudor . Ale jako prawnuk Edwarda IV i prawdopodobnie spadkobierca rodu Yorków , Edward jest postrzegany jako zbyt duże zagrożenie, aby go uwolnić. W 1547 roku zmarł Henryk VIII. Zastąpił go jego prawowity syn Edward VI .

Jeszcze w więzieniu Édouard przetłumaczył na język angielski Benefizio di Cristo ( Spektakl śmierci Chrystusa ). Rękopis jest dedykowany Anne Stanhope , żona wpływowego Edward Seymour , 1 st księcia Somerset .

Edward VI zmarł 6 lipca 1553. Podczas gdy Edouard Seymour popiera kandydaturę Jeanne Gray , Marie Tudor gromadzi zwolenników w zamku Framlingham i maszeruje, by objąć tron. Joanna zostaje zdetronizowana po krótkim 9-dniowym panowaniu, a Maria zostaje uznana za suwerenną Anglii19 lipca 1553. Gertrude Blount dostaje plik3 sierpnia uwolnienie syna po 15 latach uwięzienia w Wieży.

Wyzwolenie i królewska łaska

Szybko stał się ulubieńcem Mary Tudor, która nadała mu tytuły hrabiego Devon 3 września i rycerz Bath the 29 września. 1 st października, Maryja jest koronowany i jest nowy hrabia Devon, które mu przedstawiono uroczyste miecz . Plik10 października Edward odzyskuje ziemie i tytuły swojego ojca, z wyjątkiem markiza Exeter.

W Styczeń 1554, wita jako hrabiego Devon nowych ambasadorów Karola V , germańskiego cesarza rzymskiego. Jest także komisarzem specjalnym ds. Procesu Roberta Dudleya , szwagra Jeanne Gray. Nowa kanclerz Étienne Gardiner podobno namawiała Marie Tudor do poślubienia Édouarda de Courtenay, ale królowa była skłonna do małżeństwa za granicą i wybrała Filipa z Hiszpanii na męża.

Następnie hrabia Devon zbliża się do przyrodniej siostry Mary, Elżbiety , jej następczyni, o ile Mary nie miała potomków. Związek Marie i Philippe był wyjątkowo niepopularny wśród Anglików, a Marie miała już 38 lat w momencie ślubu.

Nowe niedogodności

W Styczeń 1554dochodzi do buntu Thomasa Wyatta . Zostaje zmiażdżona w ciągu miesiąca, ale plotki dotyczą Edouarda i Elisabeth. Obie są przetrzymywane w Tower of London w oczekiwaniu na proces. W przypadku braku dowodów nie można było uznać wyroku skazującego. Elisabeth została następnie umieszczona w areszcie domowym pod nadzorem Sir Henry'ego Bedingfielda, a pod koniec roku pozwolono jej wrócić do sądu. Edward, który stracił zaufanie swojego byłego obrońcy, musi odbyć rok aresztu domowego w zamku Fotheringay, zanim zostanie zwolniony i zesłany na kontynent. Zachowuje swoje prawa i majątek, ale nie wolno mu wracać na ziemię angielską. Następnie wyjechał do Republiki Weneckiej , gdzie mieszkało wielu angielskich wygnańców.

Elisabeth podzielała urazę, uznając go za częściowo odpowiedzialnego za uwięzienie.

Courtenay zmarł w Padwie , dnia18 września 1556po gorączce złapanej trzy tygodnie wcześniej. Jego śmierć była uważana przez współczesnych za możliwe zatrucie.

Uwagi i odniesienia

  1. Zbiór niepublikowanych dokumentów dotyczących historii Francji (1869), c. 1, nr 3, str. 307 autorstwa E.-G. Rey.
  2. Ian W. Archer, „Courtenay, Edward, pierwszy hrabia Devon (1526–1556)”, Oxford Dictionary of National Biography , Oxford University Press, 2004; wydanie online, styczeń 2008. Dostęp 16 września 2013.
  3. Isabelle Fernandes, Marie Tudor , Tallandier 2012, str.96
  4. Fernandes op.Cit. str.172
  5. Fernandes op.Cit. s.199
  6. http://www.cosmovisions.com/ElisabethTudor.htm
  7. Jean-Claude Moreau, Anglikanizm: jego pochodzenie, jego konflikty , L'Harmattan 2006, s.106

Załączniki

Linki wewnętrzne

Bibliografia

Źródło