W średniowieczu w północnej Francji radny był sędzią miejskim wyznaczonym przez pana do wymierzania sprawiedliwości na jego ziemi. W niektórych regionach jest on pod Ancien Regime , miejskiego urzędnika prowadzącego odpowiadającej bieżącym tytule radnego miejskiego , jak to ma miejsce obecnie w Belgii , gdzie radni są wybierani posłów do bourgmestre odpowiednik we Francji zastępców burmistrza. W Holandii radni (po niderlandzku : wethouders ), tworząc wraz z burmistrzem organ wykonawczy gminy , są również odpowiednikami wiceburmistrzów we Francji, chociaż nie zasiadają w radzie gminy, która kontroluje ich działania.
Z Merowingów Łacińskiej scabinus (ze starego Low Francique, które należy porównać z holenderskim schepen „zastępca burmistrza” i niemiecki Schöffe „nieprofesjonalnego sędzia” lub starego wysoko-niemiecki descaffen „stanowią, porządek”), tytuł funkcjonariusz publiczny w średniowieczu.
Marculfe , który pisał około 660 , wykonane pierwsze wzmianki o radnych jako asesorów hrabiego i jego Viguier lub porucznik w wyroku przypadków. W Imperium Karolingów wójt jest zastępcą sędziego sądu okręgowego lub Mallusem . Wójt zastępuje, za Karola Wielkiego , rachimburg . Wymierzają sprawiedliwość w apelach lub publicznych zgromadzeniach; są wybierani przez notabli miast, zatwierdzani przez króla i poddawani inspekcji królewskich komisarzy ( missi dominici ).
W średniowieczu radny był sędzią odpowiedzialnym za policję i wymiar sprawiedliwości. Najczęściej jest wybierany i mianowany przez wielkie feudatoria lub wybierany przez burżuazję, a czasem nazywany jest także konsulem , juratem lub kapitulem . W czasach nowożytnych nawet część ich funkcji sądowych przeszła w ręce komorników . W wielu miejscach radnymi są tylko urzędnicy miejscy, doradcy burmistrza .
Do radnych Paryża są asesorzy z przełożony kupców i siedzieć z nim w ratuszu. French Revolution z 1789 roku zniesiono radnych i przenosi swoje uprawnienia do burmistrzów i rad miejskich.
W zależności od regionu i okresu, wójta nazywano także: