Valeria Bruni Tedeschi

Valeria Bruni Tedeschi Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Valeria Bruni Tedeschi na festiwalu filmowym w Cannes w 2010 roku . Kluczowe dane
Narodziny 16 listopada 1964
Turyn , Włochy
Narodowość włoski i francuski
Zawód Aktorka , scenarzystka , reżyserka

Valeria Bruni Tedeschi , również orkisz Valeria Bruni-Tedeschi , ur16 listopada 1964w Turynie jest francusko - włoską aktorką , scenarzystką i reżyserką .

W 1994 roku otrzymała Cezara za najlepszą kobiecą nadzieję. Normalni ludzie nie mają nic wyjątkowego .

Biografia

Rodzina

Valeria Bruni Tedeschi jest wnuczką Virginio Bruni Tedeschi, założyciela w latach 20. XX wieku w Turynie CEAT ( Cavi Elettrici e Affini Torino ), który bardzo szybko wspiął się na drugą pozycję producentów opon na Półwyspie. Virginio Bruni Tedeschi, włoski Żyd, nawrócił się podczas II wojny światowej i ożenił się z katolikiem, opuszczając społeczność żydowską w Turynie.

Valeria jest córką kompozytora z opery Alberto Bruni Tedeschi i Marisa Borini , włoski pianista i aktorka, a siostra Virginio Bruni-Tedeschi, morskich i fotografa, zmarł w Paryżu na4 lipca 2006 r.konsekwencje AIDS i Carla Bruni (jest więc szwagierką Nicolasa Sarkozy'ego ).

Młodość

W 1973 roku , gdy miała dziewięć lat, jej rodzina wyjechała z Włoch do Francji w obawie przed porwaniem przez Czerwone Brygady . Kontynuując studia na Leonardo da Vinci Italian School, uczęszczała na zajęcia w teatrze z Jean kąkol w Theatre Workshop , a także tych z Blanche salant w centrum amerykańskiej i po roku hypokhâgne uczęszczała przebieg teatru do École des Amandiers de Nanterre , autorstwa Pierre'a Romansa i Patrice'a Chéreau z Agnès Jaoui , Vincentem Pérezem , Marianne Denicourt , Bernardem Nissille .

Kariera

W 1983 roku wystąpiła na telewizji iw teatrze z Paolino, la tylko przyczyny i bez powodu zainspirowany muzycznej kompozycji przez jej ojca, przystosowanym dla telewizji przez reżysera François Reichenbach oraz w teatrze z Anton gry Płatonow . Tchekhov reżyserii Patrice Chéreau .

W 1985 roku zagrała w 29-minutowym amatorskim filmie Super-8 Jeana-Paula Chabriera i Jeana Roberta Blaina, Hanna Mandlikowa obserwowała, jak jej lalki grają w tenisa , w którym zagrała główną rolę.

W 1986 roku pojawił się po raz pierwszy w kinie w Paulette, biedny mały miliardera przez Claude Confortès . W 1987 roku Patrice Chéreau zaproponował mu swoją pierwszą prawdziwą rolę w filmie Hôtel de France, nakręconym ze studentami École des amandiers.

W 1993 roku zagrała w normalnych ludzi nie ma nic wyjątkowego , przez Laurence Ferreira Barbosa , za co otrzymała nagrodę Cezara dla najlepszej kobiecej nadziei (1994). W 1996 roku zagrała w filmie "The Second Time" swojego ówczesnego towarzysza Mimmo Calopresti , który otrzymał kilka nagród we Włoszech. W 1997 roku , współpisząc dialogi do filmu Mots d'amour z Mimmo Calopresti, zasmakowała w pisaniu scenariuszy. Pięć lat później napisała i wyreżyserowała film o aspektach autobiograficznych Łatwiej jest wielbłądowi… , za który w 2003 roku zdobyła nagrodę im. Louisa-Delluca .

W 2004 roku był członkiem jury 54 -tego Berlinale pod przewodnictwem Frances McDormand . W 2007 roku podpisała kontrakt z drugim filmem w tym samym duchu, Aktorkami , nagrodzonym Nagrodą Specjalną w sekcji pochodnej oficjalnej selekcji Un pewne uwagi w Cannes .

W 2013 roku, ona prezentuje zamku we Włoszech w konkursie na jego trzeci film fabularny jako reżysera, 66 -tego Festiwalu Filmowym w Cannes . Niedługo potem zasiadała w jury na festiwalu w San Sebastian w 2013 roku . W 2014 roku zdobyła trzeciego Davida di Donatello dla najlepszej aktorki we Włoszech dzięki interpretacji w The Opportunists ( Il capital umano ) Paolo Virzì . Otrzymała tę nagrodę już w 1996 roku za Drugi Raz oraz w 1998 za Słowa Miłości , oba wyreżyserowane przez Mimmo Calopresti .

W grudzień 2015Jest członkiem jury filmów krótkometrażowych 15 th Międzynarodowy Festiwal Filmu Marrakesz przewodniczy Joachim Lafosse . W 2017 roku otrzymała czwartego Davida di Donatello dla najlepszej aktorki za rolę w Crazy Joy ( La pazza gioia ).

Zaangażowanie

W wrzesień 2018, Po rezygnacji Nicolas Hulot , podpisała kontrakt z Juliette Binoche platformę z globalnym ociepleniem zatytułowanym „  Największym wyzwaniem w historii ludzkości  ”, który pojawia się w dzienniku Le Monde , z tytułem Rozmowa 200 osobistości, aby uratować naszą planetę .

Życie prywatne

Od 2007 do 2012 roku była partnerem aktora Louisa Garrela (ich związek rozpoczął się na planie Aktorek ) . Razem mają córkę pochodzenia senegalskiego, adoptowaną wmarzec 2009, a następnie cztery miesiące.

Filmografia

Aktorka

Telewizja

Klip wideo

Dyrektor

Teatr

Nagrody

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Jego nazwisko jest napisane po włosku bez myślnika; bywa, zwłaszcza w napisach końcowych niektórych jego filmów, transkrybowany w stylu francuskim z kreską.

Bibliografia

  1. L'Express , listopad 2007, wywiad z Valerią Bruni-Tedeschi.
  2. (w) „  Carla Bruni est devenu Ambasador Aids, ponieważ brat zmarł z powodu choroby  ” , The Daily Telegraph ,1 st grudzień 2008.
  3. „  Największe wyzwanie w historii ludzkości: wezwanie 200 osobowości do ratowania planety  ”, Le Monde ,3 września 2018 r.( przeczytaj online , skonsultowano 14 września 2018 ).
  4. Artykuł na stronie internetowej Purepeople , z21 marca 2009.
  5. (it) “  WIDEO. Między śmiechem a łzami Valeria Bruni Tedeschi koronowana na najlepszą aktorkę we Włoszech, denerwuje publiczność  ” , na 20minutes.fr ,28 marca 2017(dostęp 29 marca 2017 r . ) .

Linki zewnętrzne