Podklasa | Biologia , chemia |
---|---|
Ćwiczył | Toksykolog ( d ) |
Obiekt | Toksyna |
Toksykologia jest dyscypliną naukową , że badania niekorzystnych skutków źródła - cząsteczka, promieniowanie, nanomateriały , etc. - na organizmach lub systemach biologicznych. Znajduje się na styku kilku dyscyplin - chemii, patofizjologii, farmakokinetyki, farmakologii, medycyny itp. - toksykologia dotyczy substancji toksycznej lub jej połączenia, np. gotowego produktu, który zawiera kilka składników. Interesuje się etiologią (pochodzeniem) substancji toksycznych i zatruć , właściwościami fizycznymi i chemicznymi substancji toksycznych, okolicznościami kontaktu z organizmem oraz losem substancji toksycznej w organizmie (podawanie, dystrybucja, metabolizm , eliminacja); niekorzystny wpływ na organizm lub grupę organizmów lub na środowisko ( ekotoksykologia ) i ich mechanizmy; wykrywanie toksyn (średnia, jakość, ilość); środki zwalczania substancji toksycznych (drogi eliminacji, odtrutki , leczenie); Metody zapobiegania, diagnozowania, prognozowania, nadzór medyczny , etc.
Bada szkodliwe interakcje między substancjami chemicznymi a systemami biologicznymi.
Jad jest produktem, który wchodzi w korpus ze szkodliwymi efektami. Różni się od toksyny, która jest substancją toksyczną syntetyzowaną przez żywy organizm (bakterie, trujące grzyby, jadowity owad lub wąż itp. ), Której nadaje chorobotwórczą lub niebezpieczną moc.
Lektura niektórych prehistorycznych malowideł jaskiniowych sugeruje, że były one wykonane w stanie transu . Z halucynogeny może być przyczyną tych stanów. Te interpretacje są również poparte badaniami archeologicznymi nad używaniem leków psychotropowych w czasach prehistorycznych.
El-Lahoun papirus pochodzący z czasów panowania Amenemhata II i Sesostrisa II , jego następca, wymienia preparaty antykoncepcyjne w postaci pochwy tabletki wykonane z akacji gumy , kwaśne mleko, krokodyla odchodów i natronem zmieszanego z włókien roślinnych i miodu . Współczesne badania wykazały, że akacja ma działanie plemnikobójcze .
Przez około 3500-letniego Papirus Ebersa omówione toksykologia, w tym etiologii zaburzeń psychicznych, które mogą być przypisane do trucizn w rozdziale papirus zwany „Book of Hearts”. Ten papirus opisuje również metody antykoncepcji .
W hebrajskim tekście czytamy, że Mojżesz znał niebezpieczeństwo przygotowywania posiłków w miedzianych naczyniach. Misjonarze ze Wschodu przywieźli traktaty dotyczące trucizn i środków przeciw truciznom z najdawniejszych czasów.
Niektóre badania sugerują stosowanie trucizn od paleolitu.
Bruzdy znalezione na broni, takiej jak strzały z czasów prehistorycznych, sugerują użycie zatrutej broni. Trujące strzały są wspomniane w mitologii greckiej. Były używane przez Celtów, Galów i ich barbarzyńskich najeźdźców.
Dopiero grecki Hipokrates jako pierwszy zauważył, że w zależności od dawki i sposobu podania substancja przechodzi ze środka leczniczego do trucizny i odwrotnie. Zasada dawki zostało następnie podjęte przez Paracelsusa , szwajcarskiego lekarza z XV -go wieku.
Grecki Nicandre de Colophon wymienił trucizny, ich działania i przeciwdziałania truciznom. Mniej więcej w tym samym czasie Heraklit z Tarentu , współczesny Asklepiadesa z Bitynii , był jednym z twórców farmakologii i toksykologii.
Mitrydates VI , król Pontu, byłby w stanie znieść trucizny, wchłaniając niewielkie dzienne dawki, mógłby również wyprodukować antidotum, które nosi jego imię. Grecy i Rzymianie znali niebezpieczeństwa związane z ołowiem, fraza „Woda niesiona rurami ziemnymi jest zdrowsza niż woda prowadzona w ołowiu” jest przypisywana rzymskiemu architektowi Witruwiuszowi .
W Starym Testamencie potępiono nadmierne spożywanie wina.
Homer wiedział grzybobójcze właściwości z siarką i opisano je „jako odpychające szkodniki .”
Arsen według Pliniusza Elder jest zalecane jako środki owadobójcze , to stosuje się następnie jako trucizny na szczury .
Królewskie zarządzenie 7 stycznia 1834upoważnia do utworzenia kursu toksykologii. Plik19 października 1834, Joseph-Bienaimé Caventou jest właścicielem.
Niektóre produkty wykazują zależną od dawki toksyczność, która pojawia się tylko powyżej pewnego progu (który może się różnić w zależności od wieku i genetycznej lub indywidualnej podatności). W tym przypadku, jak opisał to Hipokrates , dawka stanowi truciznę. Możliwe jest nagromadzenie substancji toksycznej w organizmie, toksyczność pojawia się, gdy skumulowano kilka dawek ( skumulowana trucizna, taka jak rtęć , ołów lub benzen ). W przypadku niektórych toksyn, podejrzewamy lub wykazaliśmy działanie przy małych dawkach ( na przykład substancje zaburzające gospodarkę hormonalną ), toksyczność jest czasami nawet większa przy małych dawkach niż przy wyższych. Krzywa dawka-odpowiedź może być monotoniczna (tylko wznosząca się lub opadająca) lub niemonotoniczna (U-kształtna lub odwrócona U).
Toksyczność środka zmienia się w czasie naświetlania: embriogeneza , dojrzewanie , etc. Może wystąpić opóźnienie między narażeniem a pojawieniem się działania toksycznego, na przykład w przypadku narażenia w czasie ciąży, a następnie pojawienia się skutków toksycznych u potomstwa i matki (przypadek dietylostilbestrolu ). W niektórych przypadkach są efekty, które są przekazywane z pokolenia na pokolenie, zwane efektami międzypokoleniowymi. Toksyczność produktu zależy również od czasu trwania narażenia (ostre, podostre lub przewlekłe).
Narządy docelowe zależą od substancji toksycznej. Produkt może preferencyjnie wpływać na jeden lub więcej narządów: serce , płuca , wątrobę , nerki , gonady , oko itp. Leki neurotoksyczne wpływają na układ nerwowy. Termin neurotoksyczny nie oznacza, że produkt działa tylko na narząd, możliwe są inne cele w organizmie.
Etiologia zatrucia jest zróżnicowana. Zatrucie może nastąpić, gdy przedawkowanie, wypadki, samobójstwa, z zatruciem , z zatrucia , narażenie zawodowe, domowe, żywności, środowiska, narkotyków, przez narkotyki , etc. Do przyczyn zatrucia (ostre, podostre albo przewlekłe) są czasami trudno jest ustalić, w szczególności w przypadku kombinacji różnych toksyn.
Toksyczny mieć różne pochodzenie, gdy pochodzą one z żywym organizmem, są one znane toksyny : zwierzęta ( jad z ASP , na przykład), roślina (zatrucie przez Belladonna lub Atropa belladonna , na przykład), grzyby ( Amanita phalloid , mikotoksyny na przykład ), bakterie (endotoksyny i egzotoksyny), chemia syntetyczna lub półsyntetyczna (na przykład niektóre leki lub niektóre leki), nanomateriały ( na przykład nanocząsteczki srebra , żelaza, aluminium, dwutlenku tytanu lub ceru), promieniowanie elektromagnetyczne (na przykład ultrafiolet) , minerały (na przykład arsen, rtęć) itp.
Istnieją różne drogi narażenia - połknięcie, wdychanie, przejście przezskórne itp. - w tym samym kontekście zmienia się wraz z wiekiem, na przykład dzieci częściej wkładają do ust przedmioty zawierające substancje toksyczne. Czasami trudno jest ocenić narażenie na niskie dawki. Niektóre subpopulacje są bardziej narażone, na przykład ze względu na swój zawód lub środowisko. Stronniczość narażenia lub błędy mogą wyjaśniać pewne rozbieżności między danymi z badań epidemiologicznych i toksykologicznych.
Badanie toksyn przeprowadza się na podstawie danych dotyczących ludzi z samobójstw, wypadków, przedawkowania, zatrucia, zatrucia, narażenia poprzez pracę, żywność, środowisko, narkotyki, narkotyki itp. Toksykologia opiera się na doświadczeniach na zwierzętach, co stwarza problemy etyczne, ekstrapolacja na ludzi nie zawsze jest oczywista. Wykorzystuje również metody in vitro , które nie mogą reagować tak, jak zrobiłby to prawdziwy organizm, oraz modele matematyczne i bioinformatyczne , które pozwalają nam podejść do pewnych sytuacji. Interesuje się badaniami epidemiologicznymi i klinicznymi, nadzorem nad bezpieczeństwem farmakoterapii, danymi regulacyjnymi i bibliograficznymi. W części regulacyjnej toksykologia bada i analizuje eksperymentalnie toksyczność produktów przed ich wprowadzeniem do obrotu.
Już Grecy i Rzymianie wiedzieli, że ołowiani i rtęciowcy nie żyją długo. Istnieje ponad 3 wieki (początek XVIII th century), Bernardino Ramazzini, włoski lekarz napisał, że: „gdy pracownicy zaangażowani w zawodach takich jak” mała „” szkło „” pracownik drewna „” tkacz „” Drukarz "," blaszak "," malarz "(narażony na działanie różnych pigmentów ołowiu i innych metali toksycznych), a nawet ci, którzy pracują z azbestem (azbestem), są ofiarami toksycznych substancji i pyłu, z którymi pracują. ; Dla niego każdy lekarz powinien zwracać uwagę na zawód swoich pacjentów ”
Odurzenie jest procesem dynamicznym i czasami wieloczynnikowym. Często jest wynikiem procedury nagłej, w której lekarz bierze udział w procesie oceny i opieki obejmującym kilka podejść:
Klinicysta współdziała z biologiem medycznym (wykonując analizy biologiczne) oraz szpitalnym toksykologiem.
Toksykolog może polegać na odniesieniach bibliograficznych, bazach danych ( na przykład medycyny ratunkowej lub centrum kontroli zatruć ), kartach charakterystyki dostarczonych przez producentów chemikaliów, opracowanych przez różne organizacje ( Narodowy Instytut Środowiska i zagrożeń (INERIS) lub Krajowy Instytut Badań i Bezpieczeństwa. Instytut (INRS)). Możliwe są inne zasoby, takie jak książki dotyczące toksykologii w nagłych wypadkach, toksykologii klinicznej itp.
Ośrodki kontroli zatruć (CAP) to centra informacyjne na temat zagrożeń toksycznych związanych ze wszystkimi produktami leczniczymi, przemysłowymi i naturalnymi. Pełnią rolę informacyjną w kontaktach z pracownikami służby zdrowia i społeczeństwem, rozprowadzają broszury i udzielają telefonicznej pomocy w diagnozowaniu, opiece i leczeniu zatruć. Aktywnie uczestniczą w Toxicovigilance. Niektóre ośrodki prowadzą również określone badania i analizy.
Zdrowie i środowisko krajowy plan (PNSE) od 2004 roku przyczynił się do rozwoju Toksykologii we Francji. Projekty badawcze poświęcone są toksykologii ( Toxalim ), plan Ecophyto starają się zmniejszyć i bezpieczne stosowanie środków fitosanitarnych, programy poświęcone były zaburzające gospodarkę hormonalną, nanocząsteczki, aby Chlorodekon , etc. Przeprowadzono zbiorcze oceny, takie jak „Rozmnażanie i środowisko” w 2011 r. Czy „Pestycydy: wpływ na zdrowie” w 2013 r. Przez INSERM, a także prace podsumowujące w ramach różnych programów, takich jak Środowiskowa toksykologia jądrowa czy Środowisko . Istnieje również międzyresortowa misja MILDECA odpowiedzialna za walkę z narkotykami i uzależnieniami.
W odpowiedzi na prośby Grenelle de l'Environnement (2007) , na początku 2009 roku w INERIS uruchomiono krajowe centrum zastosowań toksykologii i ekotoksykologii . Biegun ten, zorganizowany w ramach partnerstwa między INERIS, University of Technology of Compiègne (UTC) , University of Picardie Jules-Verne i LaSalle Beauvais Polytechnic Institute , opiera się w szczególności na sieci naukowej ANTIOPES (CEA, Inserm, CRITT -chimie -PACA, INRA, Uniwersytet w Marsylii, Uniwersytet Paris VII i Uniwersytet w Metz) i powinny umożliwić rozwój metod predykcyjnych lub narzędzi predykcyjnych. Ta sieć stara się sprostać wymaganiom europejskiego rozporządzenia REACH .
Monitoring środowiska wodnego umożliwiający pomiar toksyczności substancji chemicznych prowadzi konsorcjum AQUAREF, które skupia kilka organizacji, w tym INERIS.
INERIS nawiązał współpracę z CEA w zakresie nanoproduktów, ONEMA w zakresie chemicznego zanieczyszczenia wody lub EDF w zakresie monitorowania środowiska ekologicznego.
Możliwe jest toksyczne uszkodzenie zarodka i płodu poprzez przejście przez łożysko lub uszkodzenie łożyska. Możliwe są różne drogi podania: doustna, do oczu, pozajelitowa, dopłucna, przezskórna, dopochwowa, doodbytnicza, karmienie piersią itp. Niektóre ścieżki są bardziej specyficzne lub bardziej prawdopodobne w pewnym wieku w życiu poporodowym, na przykład karmienie piersią u noworodka.
Ta trasa jest najczęściej spotykana podczas zatruć. Wchłanianie substancji toksycznej jest konieczne, aby przedostała się do organizmu.
Toksyczne miejsca wchłaniania i czasy tranzytuJama ustna sprzyja wchłanianiu, ale ma niewielki udział w zatruciach. Tranzyt jest szybki w przełyku (rzędu kilku sekund), chociaż może być spowolniony przez przyleganie ciał stałych do ściany (pozycja na plecach, mała objętość płynu, liczba połkniętych jednostek).
Żołądek nie jest miejscem wchłaniania toksyn poza wyjątkami, jest to miejsce, w którym ciała stałe i produkty rozpadają się lub rozpuszczają, czas opróżniania żołądka (od 30 minut do kilku godzin) jest zmienny. Substancja toksyczna musi przejść przez odźwiernik, aby dotrzeć do jelita. Otwarcie odźwiernika jest rytmiczne, a jego przejście jest czynnikiem decydującym o szybkości wchłaniania produktów.
Wchłanianie zachodzi głównie w jelicie cienkim ze średnim czasem przejścia 4-5 godzin. Jest to korzystne, gdy cząsteczki są rozpuszczane przez wysoki przepływ krwi przez powierzchnię nabłonka, wydzieliny żółciowe i trzustkowe. Enzymy metaboliczne i transportery są obecne na rąbku szczoteczkowym jelita cienkiego, transportery selektywnie ułatwiają lub uniemożliwiają jelitowe wchłanianie produktów.
Na styku jelita krętego z okrężnicą możliwa jest strefa stagnacji trwająca od 2 do 20 godzin. Okrężnica jest również strefą wchłaniania, czas przejścia wynosi od dziesięciu godzin do kilku dni.
Niektóre toksyczne metabolity powstające w wątrobie są wydalane z żółcią i znajdują się w dwunastnicy, przechodzą cykl jelitowo-wątrobowy. Te metabolity ulegają następnie wchłanianiu zwrotnemu w jelitach.
Czynniki modulujące wchłanianieWedług.
Wpływ żołądka i odźwiernika na szybkość wchłanianiaSkurcze pokarmowe i odźwiernikowe (spowodowane na przykład dużymi dawkami barbituranów) spowalniają opróżnianie żołądka. Na otwarcie odźwiernika wpływają patologie, przyspieszacze (np. Leki) lub opóźniacze (pokarm, np. Leki) opróżniania żołądka i postawa ciała (przyspieszenie w pozycji pionowej). Tworzenie się agregatów po spożyciu dużej ilości stałej substancji toksycznej lub osadu pewnych substancji czynnych wydłuża czas stagnacji w żołądku.
Ruchliwość jelitZakłócenie ruchliwości jelit ma wpływ na wchłanianie jelit, zmniejszenie ruchliwości jelit spowalnia wchłanianie, ale zwiększa wchłaniane ilości, ponieważ produkty pozostają w kontakcie z miejscami wchłaniania przez dłuższy czas. Niedociśnienie, hipotermia, działanie antycholinergiczne niektórych toksyn zmniejszają motorykę jelit.
NasycenieJeśli transportery jelitowe sprzyjające wchłanianiu są nasycone w przypadku zbyt dużych dawek, cząsteczki nie są już wchłaniane i dłużej pozostają w jelicie. Jeśli metabolizm w wątrobie jest nasycony, tworzenie metabolitów będzie zmniejszone, a tym samym ich cykl jelitowo-wątrobowy.
Właściwości cząsteczekWłaściwości fizykochemiczne cząsteczek modulują wchłanianie jelitowe. Rozmiar, hydrofilowość i stopień jonizacji (przejście tylko z formy niezjonizowanej) cząsteczek są czynnikami ograniczającymi. Niektóre cząsteczki, takie jak białka, ze względu na ich wysoką masę cząsteczkową i degradację w środowisku żołądkowo-jelitowym nie zostaną wchłonięte.
Stowarzyszenie (produkty, żywność)Połączenie produktu i żywności lub kilku produktów może ograniczać lub zwiększać wchłanianie jednej lub więcej substancji toksycznych. Zjawiska te mogą być związane z lokalnymi reakcjami chemicznymi lub z właściwościami fizykochemicznymi produktu. Wapń z pożywienia tworzy nierozpuszczalny kompleks z tetracykliną i zapobiega wchłanianiu tego antybiotyku. Zjawiska te obserwuje się również, gdy niektóre pokarmy, takie jak soki cytrusowe, w szczególności sok grejpfrutowy, modyfikują opróżnianie żołądka, czas pasażu jelitowego, rozpuszczanie leku lub aktywację / hamowanie enzymów metabolizmu jelitowego i transporterów jelitowych.
Cząsteczki, aerozole, dymy i opary wpadają do drzewa płucnego. W układzie oddechowym występują trzy obszary odkładania się złogów: okolice nosogardzieli, tchawiczo-oskrzelowe i pęcherzykowe. Cząsteczki są osadzane w różnych mechanizmach: sedymentacja (duże cząstki), uderzenie w rozwidlenia oskrzeli i dyfuzja. Lokalizacja osadu zależy głównie od wielkości cząstek, drobne cząstki osadzają się w głębokich płucach, w przeciwieństwie do większych cząstek. Mogą mieć wpływ inne parametry, takie jak porowatość. Duże porowate cząsteczki będą mogły dotrzeć do głębokich płuc ze względu na ich małą gęstość. Odkładanie się cząstek podlega zmianom wewnątrz- i międzyosobniczym, a czynnikami zmienności są wydolność oddechowa i patologie, takie jak astma.
Eliminacja w górnych drogach oddechowych jest szybka (24 godziny) i jest zapewniona przez klirens śluzowo-rzęskowy: bicie śluzu i rzęs. Śluz jest następnie połykany, przenosząc pewne zanieczyszczenia do układu pokarmowego.
Na poziomie pęcherzyków eliminację zapewnia fagocytoza makrofagów dla cząstek, które nie są zbyt duże i są wolniejsze (kilka miesięcy), w przypadku przeciążenia może dojść do ich kumulacji. Właściwości fizykochemiczne (na przykład rozpuszczalność) cząstek będą determinować ich trwałość w drzewie oskrzelowym i interakcje ze związkami płynu oskrzelowo-pęcherzykowego, czasami fagocytoza będzie możliwa przez komórki nabłonka, a także translokacja do narządów wtórnych.
W przypadku cząsteczek eliminacja z płuc odbywa się poprzez aktywną lub bierną dyfuzję do sieci naczyń włosowatych krwi, a następnie przejście do krążenia ogólnoustrojowego. W płucach znajdują się również enzymy metabolizujące, które umożliwiają eliminację cząsteczki macierzystej z płuc.
Skóry , a nawet bardziej, błony śluzowe są bramą dla niektórych toksyn.
W przypadku wchłaniania przezskórnego produkt nakładany na skórę musi przenikać przez warstwę rogową naskórka. Następnie produkt przenika przez inne warstwy skóry. Miejsca działania produktów zlokalizowane są w naskórku i skórze właściwej. Aktywność produktu na poziomie lokalnym można uzyskać po przemianie materii.
Warstwa rogowa naskórka pełni funkcję bariery i rezerwuaru, uwalnia produkty nałożone na powierzchnię skóry na kilka godzin z fazą opóźnienia. Cząsteczki przechodzą przez tę warstwę głównie drogą międzykomórkową, istnieją inne drogi przejścia (przezkomórkowe, pęcherzykowe).
Bierna dyfuzja produktu przez skórę odbywa się zgodnie z prawem Ficka. Zależy to od powierzchni aplikacji, stężenia i właściwości fizykochemicznych - hydrofilowości / lipofilowości, ładunku elektrycznego itp. - produktu.
Substancja pomocnicza pełni ważną rolę, przedłuża kontakt substancji czynnej z warstwą rogową i sprzyja jej penetracji, musi także umożliwiać dyfuzję do innych warstw skóry.
Produkt jest usuwany ze skóry poprzez przepuszczanie go do krwiobiegu głównie w skórze właściwej. Możliwe jest również powierzchniowe złuszczanie produktu i jego metabolitów .
Zmiany wchłaniania wraz z wiekiemU wcześniaków wchłanianie jest większe, ponieważ warstwa rogowa naskórka jest cieńsza. U dzieci ryzyko zatrucia jest zwiększone, ponieważ stosunek powierzchni do masy jest zwiększony w porównaniu z dorosłymi. U osób starszych nawilżenie skóry jest mniejsze, a zatem zmniejsza się wchłanianie cząsteczek hydrofilowych.
Skóra: czynnik wpływający na wchłanianieSkład warstwy rogowej naskórka i gęstość wyrostków włosowo-łojowych różnią się w zależności od regionu, więc niektóre regiony są bardziej przepuszczalne niż inne.
Zmiany skórne zwiększają wchłanianie. Zmiany te są spowodowane patologiami, czynnikami chemicznymi lub fizycznymi itp. W toksycznej martwicy naskórka brak naskórka zwiększa przezskórne przejście miejscowych leków. Nawodnienie, rozszerzenie naczyń krwionośnych i ciepło obserwowane podczas okluzji sprzyjają temu pasażowi. Okluzja zwiększa również efekt rezerwuaru.
Skutki alergiczne i toksyczneSkutki uboczne są najczęściej zlokalizowane na poziomie lokalnym. Podrażnienia, pokrzywka, egzema, alergie mogą być na przykład obserwowane podczas ekspozycji na toksyny. Ogólnoustrojowe zdarzenia alergiczne, takie jak pokrzywka uogólniona i wstrząs anafilaktyczny, są rzadkie i niezależne od dawki. Możliwe są również ogólnoustrojowe skutki toksyczne (na przykład neurologiczne, trawienne), które zależą od dawki, nie należy stosować różnych produktów, takich jak kwas borowy lub kamfora, w szczególności u dzieci.
Mechanicy i warsztaty, na przykład narażone na wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA) z opon, mogą lepiej chronić się, używając rękawic.
Według.
W czasie ciąży toksyny mogą przedostać się do zarodka lub płodu. Przejście przez łożysko jest dwukierunkowe, toksyny obecne w przedziale płodowym mogą dotrzeć do przedziału matczynego.
Istnieją różne trasy. Dyfuzja bierna zależna od gradientu stężeń zwiększa się wraz z postępem ciąży, ponieważ zmniejsza się grubość łożyska. Przejście niezależne od gradientu stężenia odbywa się dzięki wypływowi lub transporterom impulsów, które odpowiednio ograniczają lub ułatwiają przejście cząsteczek do przedziału płodowego. Endocytoza jest przejściem dla immunoglobulin (przeciwciał, cząsteczek głównego kompleksu zgodności tkankowej itp.).
Metabolizacja substancji toksycznej jest możliwa w łożysku, to ostatnie zawiera enzymy metabolizujące. Jeśli to ostatnie jest zakończone, w przedziale płodowym mogą znajdować się tylko metabolity. Cząsteczki o dużej masie cząsteczkowej nie będą w stanie przeniknąć przez łożysko, większość cząsteczek ma zdolność przenikania przez łożysko.
Ryzyko związane z narażeniem w okresie życia płodowegoZbyt wiele kobiet w ciąży przyjmuje leki, nie wiedząc zawsze, czy istnieje zagrożenie dla płodu. Biorąc pod uwagę istnienie potencjalnego ryzyka teratogennego i toksycznego dla płodu, ważne jest, aby w jak największym stopniu ograniczyć przyjmowanie leków w czasie ciąży i wspierać zasady higieny.
Ryzyko wadliwego rozwojuRyzyko to jest największe, gdy ekspozycja ma miejsce w okresie embriogenezy (pierwsze dwa miesiące). W tym okresie powstają narządy (organogeneza). Niektóre systemy (na przykład ośrodkowy układ nerwowy, układ rozrodczy) są nadal wdrażane po tym okresie. Niektóre wady nie są wykonalne.
Ryzyko toksyczności płoduRyzyko to wiąże się przede wszystkim z funkcjonalnym uszkodzeniem narządów lub wewnątrzmacicznym opóźnieniem wzrostu. Toksyczny wpływ na płód może spowodować śmierć w macicy , zmienić czynność narządów w okresie życia macicy (uszkodzenie nerek lekami przeciwnadciśnieniowymi, takimi jak inhibitory ACE) lub mieć następstwa później po urodzeniu. (Rozwój raka układu rozrodczego po ekspozycji w macicy na dietylostylbestrol ) .
Zagrożenia po urodzeniuPłód miał kontakt z substancjami toksycznymi w okresie życia płodowego . Ryzyko istnieje tuż po urodzeniu albo z powodu zaprzestania narażenia (odsadzenie), albo z powodu utrzymywania się toksyczności u noworodka (zapłodnienie). W niektórych przypadkach impregnacja jest kontynuowana po odsadzeniu.
ImpregnacjaNarażenie ma miejsce przed porodem lub do porodu. Substancja toksyczna utrzymuje się u noworodka przez kilka dni, ponieważ okres półtrwania w fazie eliminacji jest długi, a systemy eliminacji są niedojrzałe. Obserwowane efekty odpowiadają efektom farmakologicznym i toksycznym.
Odstawienie od piersiEkspozycja jest zatrzymywana tuż przed porodem lub w momencie porodu. Obserwowane efekty to te, które pojawiają się u dorosłych po zatrzymaniu pewnych cząsteczek (zespół odstawienia), które wywołują uzależnienie (na przykład opiaty).
Efekty w okresie rozwoju poporodowegoNarażenie na toksyny podczas życia wewnątrzmacicznego może mieć konsekwencje przy urodzeniu, w dzieciństwie, w okresie dojrzewania i w wieku dorosłym. Niektóre nowotwory pojawiają się po urodzeniu, gdy narażenie miało miejsce w czasie ciąży, typowym przykładem jest diethylstilbestrol. Niektóre efekty są przekazywane z pokolenia na pokolenie.
Staramy się zmierzyć i określić ilościowo, dla danej dawki lub stopniowania dawki, charakter i skutki zatrucia (niezależnie od ich pochodzenia).
Interesują nas głównie dwa parametry:
Odurzenie może zależeć od efektu progowego, na przykład próg jest definiowany, gdy nie obserwuje się działania toksycznego poniżej określonej podanej dawki. Toksykolog odwołuje się do wielu odniesień, które są progami, normami, tolerowanymi lub dopuszczalnymi dawkami itp. Te odniesienia odpowiadają toksykologicznym wartościom odniesienia lub TRV, niektóre mają wartość progową, a inne nie.
Toksyczność produktu (lub mieszaniny) można mierzyć za pomocą „równoważnika toksyczności”. Ekwiwalent toksyczności wyraża toksyczność związku w stosunku do najbardziej toksycznego produktu odniesienia. Toksyczne współczynnik równoważności jest przypisany do związku.
Istnieje wiele dawek referencyjnych, na przykład:
Istnieją również dawki referencyjne dla ludzi: minimalna śmiertelna dawka strychniny wynosi 30 do 120 mg doustnie dla dorosłych i 15 mg dla dzieci; możliwe jest także zdefiniowanie dawek toksycznych, które należy porównać z dawkami terapeutycznymi w przypadku leku. Idealnie, dawka toksyczna powinna być większa niż dawka terapeutyczna, co nie ma miejsca na przykład w przypadku morfiny .
Określenie krótkoterminowej wartości progowej nie jest wystarczające. Na przykład chlorek winylu powoduje hepatotoksyczność w wysokich dawkach i wywołuje raka w małych dawkach po długim okresie utajenia. Podczas długotrwałego narażenia na niskie dawki należy wziąć pod uwagę pewne mechanizmy, takie jak bioakumulacja .
Te progi są obliczane dla substancji toksycznych przyjmowanych indywidualnie, a nie dla koktajlu cząsteczek. Mogą one działać antagonistycznie lub addytywnie lub wzmacniać / synergicznie wewnątrz koktajlu.
Ponadto istnieją również poziomy wrażliwości związane z dziedzictwem genetycznym, ogólnym stanem zdrowia, historią odporności, a także wiekiem lub czasem zatrucia (niektóre produkty będą działać toksycznie na kijankę, ale nie na żabę ).
Toksykolog musi wziąć pod uwagę parametry farmakokinetyczne oraz możliwe synergie i bardzo złożone interakcje metaboliczne. Dzisiaj podchodzi do pojęć toksyczności cząsteczek, mieszanin i promieniowania z pojawiającymi się koncepcjami, takimi jak pojęcia efektów przy niskich dawkach lub „krzywe efektów niemonotonicznych”, kontynuując badanie skutków nowych działań antropogenicznych lub wytwarzających nowe zanieczyszczenia (np. nanotoksykologia ).
Dotyczy to w szczególności biomonitoringu .
Ekspozycję na jedną lub więcej substancji toksycznych mierzy się:
Dane te można wykorzystać do zaproponowania modeli toksykologicznych, w tym do retrospektywnej rekonstrukcji dawki („ model odwrotny ”).
Pomiar ekspozycji na produkt - przykład ftalan , płytki , promieniowaniem , itp - jest ważny dla oceny toksyczności produktu, ale jest delikatniejszy niż się wydaje:
Toksykologia jest złożona, ponieważ zależy od wielu czynników związanych z substancją toksyczną, narażeniem i jej ofiarą:
W celu ochrony tych podgrup przy obliczaniu toksykologicznych wartości referencyjnych często stosuje się domyślne współczynniki niepewności.
W rzeczywistości każda osoba, nawet w doskonałym zdrowiu, należy do wrażliwej podgrupy przynajmniej w jednym momencie swojego życia: w okresie życia płodowego , małego dziecka, osoby starszej itp.
Przykład podgrupy wrażliwej na szczególne ryzyko związane z narażeniem na określone substancje toksyczne.
Mieszanina (dwuskładnikowa lub wieloskładnikowa) różnych substancji może modyfikować ich toksyczność na kilka sposobów:
Jest to powolna i trudna praca z kilku powodów:
W Unii Europejskiej europejskie rozporządzenie REACH nakłada na producentów obowiązek oceny wpływu najczęściej używanych produktów na zdrowie.
Na przykład INRS przeanalizował wiele chemikaliów pod kątem ich aspektów rakotwórczych, mutagennych lub reprotoksycznych (CMR).
Zatrucie można również sklasyfikować według substancji toksycznej: metal, pestycyd, substancja zaburzająca funkcjonowanie układu hormonalnego, promieniowanie itp.
Termin „ metale ciężkie ” jest częściej zarezerwowany dla:
Rozpuszczalniki naftowe
Różne rozpuszczalniki
Ta lista produktów interesujących armie w toku została opracowana przez trójnarodową grupę roboczą na podstawie 3 kryteriów: 1) prawdopodobieństwo obecności produktu na polu działań wojennych (zwłaszcza w strefie przemysłowej), 2 ) prężność par ( para niebezpieczna ) i 3) toksyczność. (lista przyjęta przez Francję i zawarta w AMedP6.