Maxima | |||
![]() Fasada Maxima. | |||
Prezentacja | |||
---|---|---|---|
Informacje kontaktowe | 48°52′03″ północ, 2°19′21″ wschód′ | ||
Kraj | Francja | ||
Miasto | Paryż | ||
Adres | 3, rue Royale | ||
Fundacja | 7 kwietnia 1893 r. | ||
Stronie internetowej | http://www.maxims-de-paris.com | ||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| |||
Le Maxim's to restauracja znajdująca się w Paryżu , przy rue Royale 3 w dzielnicy Madeleine . Założona na7 kwietnia 1893 r., jest to jeden z najbardziej znanych zakładów w stolicy Francji.
Budynek kamień wielkości 3, rue Royale jest własnością Duc de Richelieu w XVII -tego wieku. Włoska rodzina Imoda wykonana z niego lody lodziarnia na koniec 1880 roku. Ale Imoda miał rozstać się z nią, kilka lat później, po gwałtownej fali Germanophobia wobec zakładu spowodowanego obecnością The14 lipca 1890 r, pruskie flagi w dekoracji witryny sklepowej. To miejsce staje się wtedy bistro dla kierowców w przewozie .
Maxime Gaillard , kelner, który pracował w tym czasie w sąsiednim amerykańskim barze „Reynolds”, i jego przyjaciel Georges Everaert stworzyli w 1893 roku lodziarnię pod szyldem „Maxim's and Georg's” poprzez zangielizowanie „Maxime'a”. ” i germanizacja „Georgesa”. Na swoją inaugurację małe bistro przyciąga dzień Prix de Diane ,21 maja 1893, Arnold de Contades, jeden z przedstawicieli złotej młodości tamtych czasów i aktorka Irma de Montigny , zaintrygowana angielską marką. Podąża za nimi za modną i elegancką klientelą. Staje się wtedy popularnym miejscem spotkań całego Paryża podczas Belle Époque .
W 1900 r . maitre d' restauracji , Eugène Cornuché , który kupił ją od Maxime'a Gaillarda, zadłużony przez swoją towarzyską klientelę, która często zapomina zapłacić rachunki. Wezwał modnych artystów szkoły Nancy i Louisa Marneza do przebudowy obiektu (zwłaszcza słynnego szklanego dachu) w stylu Art Nouveau z okazji Wystawy Powszechnej w Paryżu : freski naścienne Leon Doorbell, mahoń drewno, lustra fazowane, listwy i ozdoby z brązu i miedzi itp. Lokaj również ustawia pianino. Wzywa kurtyzany , dla których na piętrze tworzone są „pokoje miłości” dedykowane potrawom (Kokoty, Jabłka Lorette, comber jagnięcy Belle Otéro), które przyciągają całą elitę galanterii, francuskie, koronowane głowy i wielkie fortuny. Do budowania reputacji Maxima przyczynia się klientela artystów i osobistości, takich jak Belle Otéro , Édouard VII , Marcel Proust , Georges Feydeau , Mistinguett , Jean Bugatti , Armand i Sosthène de La Rochefoucauld , Sacha Guitry , Tristan Bernard czy Jean Cocteau .
W 1932, Octave Vaudable , właściciel restauracji z Owernii, kupił restaurację. Cocteau i on są przyjaciółmi. Z pomocą Alberta Blazera (zwanego księciem kamerdynerów) zatrudnił m.in1934, wybiera swoich klientów, narzuca noszenie habitu i faworyzuje stałych bywalców, najlepiej znanych lub szczęśliwych. pomiędzy1933 i 1934, Ben Horris animuje tę słynną restaurację ze swoją orkiestrą. Podczas okupacji niemieckiej , zarekwirowany i prowadzony przez berlińskiego restauratora Otto Horchera, stał się ulubioną restauracją dla niemieckich oficerów. Goering Marszałek Dine na28 czerwca 1940.
Po wyzwoleniu nie omieszkały tam pokazać się wielkie postacie ówczesnego kina. Aristote Onassis i La Callas spotykają tam Marlene Dietrich i Martine Carol . Pod koniec lat pięćdziesiątych robotnicy, którzy musieli zastąpić słynne czerwone ławki, odkryli ludwika złotego, pierścionki, diamenty i rubiny. To właśnie w latach pięćdziesiątych i siedemdziesiątych Maxim's, pod kierunkiem syna Octave Vaudable, Louisa Vaudable , wykształconego gastronomika, stała się najsłynniejszą restauracją na świecie, ale także jedną z najdroższych. Wraz ze swoją żoną Magguy, byłą dziennikarką, Louis zapewnia międzynarodową sławę Maximowi.
W 1968 Louis Vaudable stworzył „ Maxim's Business Club ”. WListopad 1977Louis Vaudable i Pierre Cardin łączą siły, aby stworzyć „markę” Maxima. Wlipiec 1979zakład jest wpisany do inwentarza zabytków . Restauracja została wycofana z przewodnika Michelin w 1977 roku na prośbę Louisa Vaudable.
„Poprosiliśmy o specjalny symbol, ponieważ nie jesteśmy restauracją jak inne. Kiedy Michelin odmówił, poprosiłem [...] o wycofanie się. "
wyjaśnił New York Times w 1979 roku.
W tym okresie i przez dziesięć lat, za zgodą państwa Louis Vaudable, właścicieli i przy pomocy Rogera Viarda, dyrektora, który zezwolił na inscenizację, wykładowca zatwierdzony przez Sekretariat Generalny ds. Turystyki Marc de La Roche regularnie oferował konferencja na temat Maxima, która odbyła się wewnątrz zakładu.
Wspierając od lat swojego ojca, François Vaudable, kontynuuje dzieło swojej rodziny. Wmaj 1981, bardziej przyciągnięty do społeczności naukowej niż do odrzutowca i nie chcąc, aby jego restauracja została przejęta przez zagranicznych inwestorów, sprzedał Maxim's Pierre'owi Cardinowi . Era Vaudable pozostanie najdłuższą i najbardziej niezwykłą jakością usług w historii Maxima.
Od 1981 roku Pierre Cardin rozwinął swój międzynarodowy aspekt otwierając siedem innych restauracji Maxim: (tej w Paryżu przemianowana na „Maxim's de Paris”): Monte-Carlo , Pekin , Genewa , Tokio , Szanghaj , Nowy Jork i Bruksela , zwiększając jednocześnie ilość licencji „Maxima” (srebro, bagaż, meble, pościel, naczynia, odzież). Przekształcił trzy górne piętra budynku w muzeum poświęcone secesji , zwiększył liczbę pokazów i zorganizował wieczory dla młodej klienteli. Rozwój ten odbywa się ze szkodą dla haute cuisine: pomimo zaangażowania Alaina Ducasse , Joëla Robuchona i Bernarda Loiseau , jakość cateringu spada.
W 2010 roku Pierre Cardin postanowił zamknąć Maxim's na lunch. W 2011 roku „Maxim's Traiteur”, wprowadzony na rynek w 1990 roku, stał się „Maxim's Receptions”, luksusowym cateringiem dla osób prywatnych i firm.
W 2020 roku restauracja Maxim's czynna jest od środy do soboty, na obiady od 12:30 do 14:00 oraz na kolacje od 19:30 do 22:00.
Muzeum Maxima reprezentuje pierwszą francuską prywatną kolekcję sztuki z 1900 roku: ponad 750 mebli i dzieł sztuki w mieszkaniu o powierzchni 350 m 2 na dwóch piętrach. Kolekcja składa się z najpiękniejszych podpisów secesji, w których ocierają się Louis Majorelle , Eugène Gaillard , Émile Gallé , Hector Guimard , Clément Massier , Tiffany & Co. , Antonio de La Gandara , Sem i Henri de Toulouse-Lautrec . Zwiedzanie muzeum z przewodnikiem można było oprowadzać codziennie, z wyjątkiem poniedziałków i wtorków, w języku angielskim o godzinie 14 i w języku francuskim o 15:15 w towarzystwie kustosza Pierre-André Hélène, który założył to muzeum na prośbę Pierre'a Cardina . Muzeum jest zamknięte dla zwiedzających w dniu30 kwietnia 2017 r., ale otwiera się ponownie 15 listopadanastępujący. Ta strona jest obsługiwana przez stację metra Concorde .
U Maxima powstały słynne dania: naleśnik Veuve joyeuse, comber jagnięcy Belle Otéro, suflet Rothschilda, filety z soli Alberta (dedykowane kamerdynerowi Albertowi Blazerowi) i tarte Tatin , odkryte i włączone do menu przez Louisa Vaudable .