Imię i nazwisko | Allan Stewart Królewiec |
---|---|
Narodziny |
1 st grudzień 1.935 Bronx , Nowy Jork |
Narodowość | amerykański |
Wybitne filmy |
|
Allan Stewart Konigsberg , powiedział Woody Allen / szer ʊ d ja æ l ə n / jest reżyser , scenarzysta , pisarz , aktor i komik amerykański , urodzony1 st grudzień 1.935według encyklopedii ( Encyclopedia of World Biography, Britannica, UXL Encyclopedia of World Biography, Universalis ) lub13 listopada 1935według jego autobiografii bez możliwości potwierdzenia tego przez inne źródła w Nowym Jorku . Jest także autorem kilku sztuk i opowiadań oraz regularnie występuje jako klarnecista jazzowy .
Robiąc praktycznie jeden film rocznie od wczesnych lat 70., kiedy jego popularność eksplodowała, Woody Allen jest jednym z najbardziej znanych i płodnych amerykańskich filmowców ostatnich czterdziestu lat. Komedie moralne , często na tle psychoanalizy , to niewątpliwie jego ulubiona dziedzina, choć czasami próbuje swoich sił w innych gatunkach. W wielu swoich filmach przedstawia siebie jako aktora, często grając bliską sobie postać, karykaturę nowojorskiego żydowskiego intelektualisty w ferworze tragikomicznych, głównie seksualnych, egzystencjalnych napadów i/lub metafizyki .
Zdobył wiele nagród filmowych, w tym cztery Oscary dla najlepszego reżysera i najlepszego scenariusza oryginalnego – w kategorii, w której jest rekordzistą pod względem zwycięstw (trzy) i zdecydowanie nominacji (szesnaście).
Pochodzący z rodziny rosyjsko - austriackich imigrantów żydowskich mówiących w jidysz , hebrajskim i niemieckim , Allan Stewart Konigsberg urodził się1 st grudzień 1.935w Nowym Jorku , w dzielnicy w Bronksie , a następnie wzrósł w tym z Brooklynu . Jego ojciec Martin Konigsberg (25 grudnia 1900 - 8 stycznia 2001) jest na przemian grawerem-jubilerem, taksówkarzem i śpiewającym kelnerem w pobliskim browarze, podczas gdy jego matka, Nettie Cherry (8 listopada 1906 - 27 stycznia 2002 r.), trzyma kasę w kwiaciarni na Manhattanie . Dokładniej w Midwood (Brooklyn) spędził dzieciństwo z rodzicami i młodszą siostrą (Letty, ur. 1943), pochodzącą z Nowego Jorku. Jego wujkowie i ciotki też byli z nimi bardzo często.
Swoją edukację rozpoczął w szkole żydowskiej, gdzie przebywał przez osiem lat, zanim poszedł do szkoły publicznej. W końcu pójdzie do Midwood High School . W tym czasie Allen mieszkał częściowo na Avenue K. Był nazywany „ Czerwonym ” ze względu na rudy kolor włosów („czerwony” oznacza „ czerwony ” w języku angielskim). Już teraz imponuje innym uczniom swoją niezwykłą umiejętnością w karty i magicznymi sztuczkami . W 1952 pisał gagi do gazety. Chociaż w swoich filmach często określa się jako neurotyk, w rzeczywistości był popularnym nastolatkiem wśród swoich kolegów z klasy oraz zapalonym koszykarzem i baseballistą w szkole.
Zaczyna zarabiać na życie pisaniem gagów dla agenta Davida O. Albera, który sprzedaje je różnym felietonistom. Tak więc pierwszym opublikowanym przez niego żartem będzie „ Jestem na dwoje z naturą ”. W wieku 16 lat zaczął pisać dla takich gwiazd jak Sid Caesar . Następnie postanawia zatwierdzić pseudonim Woody Allen, częściowo w hołdzie dla klarnecisty Woody'ego Hermana .
Woody zapisał się na New York University, gdzie ma studiować komunikację i film . Jego słabe wyniki i brak zainteresowania studiami sprawiły, że szybko je porzucił. Później jednak krótko uczęszczał do City College w Nowym Jorku.
W wieku dziewiętnastu lat otrzymał zadanie pisania szkiców do najważniejszych programów telewizyjnych, takich jak The Ed Sullivan Show , The Tonight Show , Godzina Cezara … Ten ostatni program był także początkiem jego współpracy z Dannym Simonem . Ten pomoże jej ustrukturyzować jej styl, a Allen powie o tym:
„Od tego czasu nauczyłem się kilku rzeczy sam i zmieniłem niektóre z rzeczy, których mnie nauczył, ale wszystkiego, czego nauczyłem się o pisaniu komedii, nauczyłem się jednoznacznie od niego. "
Następnie został gagmanem dla komików takich jak Bob Hope , Buddy Hackett czy Miles Bennett , a następnie redaktorem programu telewizyjnego Gary'ego Moore'a (1957). Naturalnie obdarzony dla komedii , zaczął w 1960 roku, nową karierę jako komik w stand-up (albumy Standup Komiks i Klub Lata 1964/68 zawierają niektóre z jego szkiców, których fantazyjne historia pędu ona zabiera go na bal po uderzenie go swoim samochodem). W tym samym czasie współtworzył magazyn Od A do Z (w) na Broadway i zaczął pisać dla popularnego programu TV Candid Camera , pojawiając się nawet w niektórych odcinkach. Ponadto pisze opowiadania publikowane w niektórych czasopismach, w tym w bardzo znanym The New Yorker .
Stopniowo, przy pomocy swojego impresaria Allena, przekształcił swoje wady „ psychologiczne ” cechy w „teatr”. W ten sposób rozwija swoją słynną postać neurotycznego, niestabilnego i nerwowego intelektualisty . Szybko osiąga sukces, który otwiera drzwi do telewizji i klubów nocnych . W 1969 jego popularność jest taka, że okładka Life z okazji powstania na Broadwayu w Play It Again Sam (w) .
To właśnie podczas występu w klubie w Greenwich Village Woody Allen został zauważony przez producenta Charlesa K. Feldmana i aktora Warrena Beatty'ego, którzy szukali współscenarzysty, który mógłby nadać komediowy ton w filmie Co nowego, kotku? że piszą. Feldman oferuje mu 30 000 dolarów, Woody Allen chce 40 000, ale ostatecznie przyjmuje nagrodę Feldmana pod warunkiem, że zagra w filmie. Reżyseria: Clive Donner Co nowego, Pussycat? wydany w 1965 roku i odniósł wielki sukces, niemniej Woody Allen czuł się dość sfrustrowany rezultatem, przekonany, że lepiej byłoby, gdyby napisał go sam i wyreżyserował. To doświadczenie zachęca go do lepszej kontroli nad kolejnymi projektami.
Jego pierwszym filmem jako reżyser został również wyprodukowany przez Charlesa K. Feldman, w 1966 roku , Lily tygrysica ( Jak się masz koteczku? ). Ten film fabularny jest pierwotnie japońskim filmem szpiegowskim, którego dialogi przepisał , aby po dubbingu zrobić burleskową pracę . W 1967 zagrał siostrzeńca Jamesa Bonda w parodii Casino Royale .
Koniec lat 60. (i pierwsza połowa lat 70.) to debiut reżyserski Allena . Uświadamia sobie sukcesywnie i skutecznie Take the Money and Run ( Take The Money and Run ) ( 1969 ), Banany , Wszystko , co kiedykolwiek chciałeś wiedzieć o seksie, ale bałeś się zapytać ( Wszystko , co zawsze chciałeś wiedzieć o seksie (ale się bałeś). Ask ), Woody et les Robots ( Sleeper ), a także Guerre et Amour ( Love and Death ). Satyryczne . I nie bez powodu są to wyłącznie czyste komedie oparte na wielkich żartach i innych wizualnych gagach. Allen jest wtedy pod silnym wpływem prace Boba Hope'a , Groucho Marksa i Humphreya Bogarta . Opinia publiczna widzi w nim udręczonego, strasznie niezdarnego, małego człowieczka w okularach, ale odcisnął swoje piętno dzięki bardziej osobistym pracom, zabarwionym melancholią , ale wciąż pełnym ego- szyderstwo , takie jak Annie Hall i Manhattan ( 1979 ), filmy, w których s. 'ilustruje swój pierwszy pierwsza muza w osobie Diane Keaton .
Okres, który nadejdzie, jest z pewnością najbardziej płodnym i znanym w karierze Woody'ego Allena. W ciągu niespełna 10 lat napisał i wyreżyserował swoje najbardziej ukochane filmy, w tym Annie Hall , Manhattan , Purpurowa róża z Kairu (jeden ze stu najlepszych filmów wszechczasów według Times Magazine i jeden z trzech ulubionych „Allena”) jako a także trzykrotną zdobywczynię Oscara Hannah i jej siostry .
Annie Hall , film wszystkich sukcesów (zdobywca czterech Oscarów, w tym za najlepszy film , najlepszego reżysera, najlepszej aktorki dla Diane Keaton i najlepszego scenariusza ), wyznacza punkt zwrotny w pracy W. Allena. Następnie zwrócił się kubardziej wyrafinowanemu humorowi i poruszał mniej lekkie tematy w dramatycznych komediach . Niektórzy posuną się nawet do stwierdzenia, że być może wymyślił ten gatunek na nowo, a przynajmniej, że ustanowił dla niego współczesne reguły. Ale poza tym W. Allenowi udaje się przede wszystkim odnaleźć swój styl, swój osobisty charakter. Wraz z Annie Hall filmowiec udaje się oderwać od wpływu swoich idoli, aby narzucić mu własną postać, a wraz z nim cały złożony wszechświat nawiedzających egzystencjalnych pytań inspirowanych jego nieobliczalnymi odniesieniami kulturowymi, które udaje, że rozwiązuje z szyderstwem. Tworzy uniwersum, w którym normalne jest podchodzenie do nieznajomego, rozmawiając z nią o Sartre'a, a godzinę później okazuje się, że rozmawia z nią o Kierkegaardzie w klubie jazzowym, gdzie oboje mogą rozkoszować się twórczością Cole'a Portera . Krótko mówiąc, tworzy egocentryczny wszechświat, wktórym wszystkie postaci są częścią Woody'ego Allena.
Manhattan będzie dziełem konfirmacji i prawdopodobnie wyznaczy szczyt „stylu Allena”. Film jest zresztą przez wielu krytyków uważany za jego najlepsze dzieło. Nakręcony w czerni i bieli jest hołdem złożonym miastu - jego miastu - Nowym Jorkowi , prawdziwym centralnym „bohaterem” filmu. Tutaj znowu główne role reprezentują wykształceni intelektualiści zwyższych klas społecznych . Jednak spojrzenie na tę klasę jest dość ambiwalentne, krytyczne i satysfakcjonujące. Ta miłosna nienawiść (głównie) nowojorskich intelektualistów jest również ważną cechą większości jego filmów. Manhattan to jej piąta współpraca z aktorką Diane Keaton . Zachęca też do debiutu młodej Meryl Streep, która gra w filmie drugą, choć bardzo zaskakującą, rolę. Między Annie Hall i Manhattanie , W. Allen pisze i kieruje melancholijne Interiors ( Interiors ) w stylu szwedzkiego reżysera Ingmara Bergmana . Film ten zapowiada okres w twórczości Allena w latach 80. , zasadniczo naznaczony wpływem europejskich reżyserów, takich jak Fellini . Wszystkie jego filmy w tym czasie, w tym komedie, będą naznaczone mrocznym i filozoficznym akcentem, jak Wrzesień i Gwiezdne wspomnienia .
„Zawsze kusił mnie dramat, ale komedia była moją mocną stroną. Tylko, gdy robisz komedię, na ramieniu masz potwora, który cię nęka: „Bądź zabawny! Nie nudź ich!” Powaga jest bardziej relaksująca. "
Lata 80. to spotkanie z Mią Farrow , jego nową muzą . Wystąpiła we wszystkich swoich filmach fabularnych od 1982 roku z Erotyczną komedią nocy letniej do 1992 roku z Mężami i kobietami .
Lata 90. to dekada procesów lub hołdów bez żadnego rzeczywistego działania. Tak więc w Ombres et Brouillard ( Cienie i mgła ) ( 1991 ) składa hołd niemieckim ekspresjonistom . W następnym roku łączy suspens i czarną komedię, by stworzyć Manhattan Murder Mystery ( Manhattan Murder Mystery ). Morderstwo i jego przetwory są dla niego stosunkowo ciekawy temat przedstawiać różne aspekty swoich bohaterów, a więc:
„Zabójstwo to fascynujący temat, ponieważ pozwala nam dogłębnie zbadać ludzką słabość i poczucie winy. "
W 1994 roku powrócił do mniej mrocznych tematów filmem Bullets Over Broadway ( Bullets Over Broadway ), za który otrzymał kolejną nominację do Oscara dla najlepszego reżysera . Dwa lata później jego musical „ Wszyscy mówią, że cię kocham” ( Wszyscy mówią, że cię kocham ) wydaje się bardziej przystępny i odnosi wielki sukces wśród publiczności. Tam znowu, on odnajduje się w wyścigu do Złotych Globów i dla Cezarów . Pomiędzy tymi dwoma ostatnimi filmami W. Allen zrealizował także zaskakującą przez swoją konstrukcję Przeklętą Afrodyta ( Potężna Afrodyta ), w której jego wieczni nowojorscy intelektualiści przecinają drogę prostszych postaci (była aktorka porno i bokserka „nisko sufitu”). ) oraz bohaterowie greckich tragedii .
W 1997 roku pojawił się Harry we wszystkich swoich postaciach ( Deconstructing Harry ), bez wątpienia najbardziej „allenowski” ze wszystkich jego filmów. Ten film fabularny wciąga nas w złożoną historię. Allen przedstawia scenariusz przeplatany szkicami, które uczestniczą w całej historii, aby doprowadzić do spotkania antologii różnych postaci, które razem tworzą jednego, Harry'ego. Zawiera wszystkie główne wątki twórczości Allena. Tutaj podpisuje parodię własnej egzystencji i własnych trudności oryginalnością i humorem.
Rozpad Woody Allen i Mia Farrow zbiega skandalu , aktorka odkrywszy, że miał zdjęcia z jego adoptowaną córką Soon-Yi Previn całkowicie naga. Ożenił się z nim w 1997 roku. W tym samym roku Miramax zwolnił go po kolejnych niepowodzeniach finansowych Nuits de Chine , Maudite Aphrodite i Tout le monde dit I Love You . Allen został natychmiast zatrudniony przez Fine Line Features, gdzie odniósł szereg sukcesów, w szczególności Chords and Disagreements , Crooks, ale nie za dużo i Hollywood Ending .
Jeśli chodzi o Shots on Broadway (z Johnem Cusackiem ), w 1998 roku w Celebrity Allen powierza swoją postać innemu aktorowi, tutaj Kennethowi Branaghowi . Kręcone częściowo w czerni i bieli, z niezwykłymi aktorami (m.in. Leonardo DiCaprio , Melanie Griffith ), wydarzenia rozwijają się z niesamowitą szybkością w historię po raz kolejny bardzo złożoną , z udziałem wielu postaci. Nieumiejętność porozumiewania się blokuje ich w pozycji widzów własnego życia. Film ten, choć utrzymany w bardzo „allenistycznym” stylu, może wydawać się pod pewnymi względami zaskakujący w twórczości artysty.
W następnym roku Accords et Désaccords ( Słodki i Lowdown ) po raz kolejny oddał hołd jednej ze swoich pasji: jazzowi. Zbudowany jak dokument biograficzny, ten film opowiada o fikcyjnym gitarzyście w bardzo realnym muzycznym wszechświecie, w którym krzyżujemy i ponownie przecinamy drogę najsłynniejszego z Cyganów : Django Reinhardta .
W latach 2000-2003 Allen powrócił do czystej komedii swoich początków. Ta książka Crooks ( Small Time Crooks ), The Curse of the Nefrytowego Skorpiona ( The Curse of Nefrytowego Skorpiona ), Hollywood Ending and The Life i wszystko inne ( Anything Else ). Publiczność mniej go śledzi, a krytycy są czasami zaciekli.
Dekada ta została naznaczona wyjazdami Woody'ego Allena poza Stany Zjednoczone, aby kręcić swoje filmy.
W 2005 roku reżyser wyjechał z Nowego Jorku, by kręcić Match Point w Londynie z Jonathanem Rhys-Meyersem i Scarlett Johansson . Krytyka jest ogólnie pozytywna, publiczność liczna. Film zdobył kilka nominacji do Oscara, Złotych Globów i Cezara. Woody Allen w wywiadzie dla magazynu Première powie , że to jego najlepszy film. Scenariusz jest silnie inspirowana A Place in the Sun przez George'a Stevensa (1951), niektóre sceny są niemal identyczne.
W 2006 roku Allen ponownie koncertował ze Scarlett Johansson . Scoop , jego drugi londyński film, otrzymał mieszane recenzje. Trzecie dzieło londyńskie pojawia się w 2007 roku , Le Rêve de Cassandre ( Sen Cassandry ), z Colinem Farrellem i Ewanem McGregorem .
Woody Allen kontynuuje swoją europejską podróż i latem udaje się do Hiszpanii, aby sfilmować Vicky Cristinę Barcelona ze Scarlett Johansson , Penélope Cruz , Javierem Bardemem i Rebeccą Hall . Film został zaprezentowany na Festiwalu Filmowym w Cannes w 2008 roku, a następnie od lata tego samego roku stopniowo publikowany na całym świecie.
W 2009 roku Woody Allen wraca do Nowego Jorku z filmem Whatever Works z Larrym Davidem i Evan Rachel Wood w napisach końcowych. Scenariusz filmu pochodzi z lat 70. i został napisany specjalnie dla Zero Mostela , który zmarł w roku, w którym ukazała się Annie Hall . Z okazji wydania Whatever Works , Allen zwierza się w wywiadzie, który, jak uważa, nigdy nie nakręcił „świetnego filmu”.
Powrót na amerykańską ziemię jest krótki, bo w Londynie kręci swój kolejny film: Spotkasz piękną i mroczną nieznajomą ( You Will Meet a Tall Dark Stranger ), ponownie prezentowany w Cannes poza konkursem. Następny film, Północ w Paryżu , został nakręcony latem 2010 roku w Paryżu i Giverny , z udziałem Marion Cotillard , Rachel McAdams , Michaela Sheena , Owena Wilsona , Léi Seydoux i Kathy Bates (już widzianej w Ombres et Brouillard ). Film został zaprezentowany na otwarciu festiwalu filmowego w Cannes 2011 . W 2012 roku otrzymał Oscara za najlepszy scenariusz oryginalny . Północ w Paryżu to największy światowy sukces kasowy w karierze Woody'ego Allena. To Rome with Love , jest kręcony w Rzymie latem 2011 roku i po raz pierwszy od 2006 roku jest tam również aktorem. Film Blue Jasmine został nakręcony latem 2012 roku w San Francisco i Nowym Jorku. Dorobek obejmuje między innymi Cate Blanchett , Sally Hawkins i Aleca Baldwina . Jesienią 2012 roku nakręcił jako aktor Johna Turturro w Apprentice Gigolo , pomagając jednocześnie ulepszać scenariusz.
Magia w blasku księżyca , kręcona latem 2013 roku na południu Francji,głównymi aktorami sąEmma StoneiColin Firth. Człowiek irracjonalny został nakręcony latem 2014 roku wRhode Islandz Emmą Stone iJoaquinem Phoenixem. Film jest pokazywany poza konkursem naFestiwalu Filmowym w Cannes w 2015 rokuprzed amerykańską premierą latem 2015 roku. Jeśli chodzi o Café Society , jest to film, którego akcja rozgrywa się w latach30. XX wieku, wobsadzieznaleźli sięParker Posey,Blake Lively,Jeannie Berlin,Gregg Binkley,Jesse Eisenberg,Kristen Stewart,Steve Carell(który zastępuje w krótkim czasieBruce'a Willisa,który opuszcza projekt, gdy zdjęcia już się rozpoczęły) iCorey Stoll(który grałErnesta HemingwayawMidnight in Paris). Film jest prezentowany naFestiwalu Filmowym w Cannes 2016poza konkursem.
ten 13 stycznia 2015 r., Amazon zapowiada, że zleciła Woody Allen dla pełnego sezonu w serialu telewizyjnym , składający się z sześciu 25-minutowych odcinków ; a priori nie będzie działań następczych. „Nie wiem, jak się w to wpakowałem. Nie mam pojęcia i nie wiem od czego zacząć. Moim zdaniem Roy Price [wiceprezes Amazon Studios] będzie tego żałował” – skomentował Woody Allen. Komedia zatytułowana Kryzys w sześciu scenach rozgrywa się w latach 60. XX wieku, a jej bohaterką jest Miley Cyrus . Elaine May i Woody Allen również występują w nim, a transmisja jest zapewniona?30 września 2016.
W lecie 2016, Woody Allen zamienia się w Nowym Jorku 48 th fabularny, Wonder Wheel , akcja rozgrywa się w 1950 roku, z Kate Winslet i Justin Timberlake w główne role. Film ma premierę wgrudzień 2017i jest jedną z największych porażek biznesowych. Złapany w udrękę afery Weinsteina filmowiec musi podjąć decyzję. Dopiero decydując się wesprzeć producenta, który stał się wyrzutkiem w Hollywood , Woody Allen wywołał gniew ruchów MeToo i Time's Up . W tym samym roku jego adoptowana córka, Dylan Farrow, powtórzyła swoje oskarżenia z 1997 r., że została przez niego zgwałcona jako dziecko i pytając świat kina, dlaczego ruch MeToo wydaje się oszczędzać jej przybranego ojca. Bardzo szybko oskarżenie rozpala sieci społecznościowe, a wielu artystów ogłasza, że nie chce już z nim pracować. Wśród nich są między innymi Greta Gerwig , Marion Cotillard , Timothée Chalamet , Natalie Portman , Owen Wilson , Steve Carell i Justin Timberlake . Otrzymuje jednak wsparcie aktorów Penélope Cruz , Javiera Bardema czy Scarlett Johansson .
Poniższy film jest kręcony w Nowym Jorku we wrześniu:październik 2017z Timothée Chalametem , Seleną Gomez , Rebeccą Hall i Elle Fanning . Tytuł ukazuje się bardzo wcześnie (co jest bardzo rzadkie u Woody'ego Allena): Deszczowy dzień w Nowym Jorku . Koniecsierpień 2018Amazon informuje, że wciąż nie ma planowanej daty premiery (czy to w kinach, czy bezpośrednio w VoD).
Lato 2018 roku jest pierwszym od ponad trzydziestu lat, kiedy Allen nie ma żadnych planów ani zdjęć w przygotowaniu, chociaż mówi, że pomimo tego przestoju będzie nadal pisać. Dziewięć miesięcy po zakończeniu emisji swojego najnowszego filmu przez Amazon, studia Mars Films ogłaszają, że przejęły kontrolę nad premierą filmu w Europie. Film został ostatecznie wydany w Europie i odniósł krytyczny sukces. Jest wybierany na Festiwalu w Deauville , co zakłóca ruchy MeToo i Time's Up .
W każdym razie, Woody Allen ogłasza pracę rozpocznie się jego 50 -tego filmu fabularnego, zatytułowanego Festiwal Rifkins , których obsada składa się głównie z Christoph Waltz , Gina Gershon , Sergi López i francuski aktor Louis Garrel . Filmowanie zaczyna się zalipiec 2019w San Sebastian w Hiszpanii. Po raz kolejny ten projekt dzieli świat kina. Ale wmarzec 2020, Woody Allen ogłasza, że postprodukcja filmu fabularnego została odwołana z powodu pandemii koronawirusa, która szaleje na całym świecie. W ten sposób zostaje dodany do długiej listy anulowanych filmów w przygotowaniu.
w styczeń 2020, Woody Allen zapowiada, że napisał swoje wspomnienia i wkrótce je opublikuje. Wydawnictwo Hachette ma następnie wydać książkę zatytułowaną Soit dit en passant ( Propozy niczego w wersji oryginalnej) za pośrednictwem filii Grand Central Publishing . Jednak zapowiedź tej publikacji budzi kontrowersje . Ronan Farrow , oficjalnie biologiczny syn reżysera, nie zgadza się z wydawnictwem, które opublikowało swoje śledztwo w sprawie wykorzystywania seksualnego i molestowania w kinie podczas afery Weinsteina . Demonstracje, w tym pracowników domu Hachette, odbywają się w Stanach Zjednoczonych, aby potępić wydanie książki i wesprzeć decyzję Mii i Ronana Farrow o zaprzestaniu współpracy z grupą Hachette. W tym kontekście zrezygnował z publikowania wspomnień reżysera, a osobistości krytykowały postawę Hachette, w tym pisarza Stephena Kinga .
Wspomnienia gasną tak samo w Stanach Zjednoczonych w marzec 2020, w małej niezależnej księgarni. Pomimo kontrowersji autobiograficzna historia Woody'ego Allena odnosi literacki sukces. Reżyser opowiada w swojej książce swoje dzieciństwo, początki komiksowe, ale także skomplikowane zerwanie z aktorką Mią Farrow , małżeństwo z Soon-Yi Previnem , oskarżenia przeciwko niemu i krytykę, jaką otrzymał po jego wsparciu dla Harveya Weinsteina. Wraca w szczególności na planie „Deszczowego dnia w Nowym Jorku” , podczas którego Timothée Chalamet postanowił odciąć się od swojej twórczości, gdy dowiedział się, że zostanie nominowany do Oscara dla najlepszego aktora za „ Mów do mnie po imieniu” . Opowiada też o swoich doświadczeniach z aktorką Emmą Stone , która przez długi czas była jego muzą, podobnie jak wcześniej Diane Keaton , Greta Gerwig czy Scarlett Johanson . We Francji książka ukaże się w 2020 roku pod tytułem Soit dit en passant , wydana przez Éditions Stock .
W następnym roku ukazał się miniserial dokumentalny Allen Vs Farrow na zlecenie HBO i OCS, który ponownie wywołał kontrowersje. Składający się z wywiadów z klanem Farrow (poza Mojżeszem, który broni Allena, i Soon-Yi, żoną filmowca), świadkami i fragmentami audio z książki By the way , serial dokumentalny powraca do oskarżeń przeciwko Woody'emu Allenowi. Dobrze przyjęta przez Atlantyk prasa jest bardziej mieszana w Europie, a zwłaszcza we Francji. Znowu pogrążona w zamieszaniu aktorka Kate Winslet , która wspierała ją podczas wydania Wonder Wheel , ponownie rozważa swoje wypowiedzi, żałując swojej pozycji, gdy Soon-Yi bierze jej obronę i chce podać swoją wersję faktów.
Nieco później w tym samym roku Woody Allen potwierdza, że Festiwal Rifkina ukaże się po roku oczekiwania 29 września 2021 roku w całej Europie.
Woody Allen napisał kilka sztuk . Paradoksalnie swoje sztuki wystawił dopiero w 2003 roku z Writer's Block (dosłownie: "blok pisarza" przywołujący brak inspiracji ; pod tym tytułem w 2003 roku wyreżyserował dwie jednoaktówki Riverside Drive i Old Saybrook ). Druga produkcja za sprawą samego Woody'ego Allena miała miejsce w 2004 roku dla Second Hand Memory . Oprócz szkiców, które pisał dla pisma Od A do Z (w) ( Broadway , 1960) i tych, którzy komponują własny show -up (1964-1968); Lista pisanych i opublikowanych sztuk Woody'ego Allena jest następująca:
Poza tą listą wiemy, że Allen ma w swoich pudełkach teksty zupełnie nowych utworów (takich jak utwór The Jazz Baby , który przerobił na film Accords and Disagreements ).
OperaW 2009 roku Woody Allen wyreżyserował Gianni Schicchi przez Giacomo Pucciniego w Los Angeles Opera .
LiteraturaPoza tekstami swoich skryptów i jego sztuk, Woody Allen jest autorem czterech książek składających się w formie krótkich historyjek , opowieści i refleksje, które często zajmują teksty publikowane gdzie indziej (między innymi w The New Yorker ), oraz jego autobiografia .
W wieku 14 lat Woody Allen po raz pierwszy zakochał się w Sidney Bechet , klarneciście i saksofonistce z Nowego Orleanu, słyszanym w radiu . Od tego czasu pielęgnuje pasję do jazzu .
Zaczął od nauki gry na saksofonie , ale, mało uzdolniony do tego instrumentu, zwrócił się do klarnetu . Imię Woody, które wybrał dla siebie, pochodzi od imienia jednego z jego idoli, klarnecisty Woody'ego Hermana , a imię Bechet nada jednemu ze swoich adoptowanych dzieci w hołdzie Sidneyowi Bechetowi.
W każdy poniedziałek Allen pojawia się w hotelu Carlyle (w) na Manhattanie ze swoim zespołem jazzowym „New Orleans”. W sumie zespół wydał dwa albumy: pryczy Projektu (1993) oraz ścieżkę dźwiękową z dzikusa Blues (1997). W 1996 roku grupa odbyła tournée po Europie, czego efektem był film dokumentalny zatytułowany Wild Man Blues . wgrudzień 2007nowa trasa zabrała ich m.in. do Brukseli , Luksemburga , Wiednia , Paryża , Budapesztu , Aten , Lizbony , Barcelony, San Sebastian i La Coruña .
Woody Allen jest fanem urugwajskiego muzyka Alfredo Zitarrosy .
Woody Allen po raz pierwszy ożenił się w wieku dwudziestu lat w 1956 roku z młodą studentką filozofii, Harlene Rosen, którą znał w domu kultury. Ich związek trwa sześć lat i kończy się procesem o zniesławienie w sprawie wątpliwego żartu Allena o gwałcie jego byłej żony, co nie powstrzymało pani Rosen przed wspieraniem swojego byłego w jego wojnie przeciwko Mii Farrow.
W 1966 roku ożenił się z Louise Lasser, która występuje w trzech jego filmach: Banany , Wszystko, co zawsze chciałeś wiedzieć o seksie (bez odwagi o to zapytać) oraz Weź pieniądze i zastrzel się . Para rozstała się po trzech latach wspólnego życia.
Następnie stał się towarzyszem Diane Keaton przez prawie dziesięć lat, uważając ją za muzę i grając w kilku jego znaczących filmach, w tym w Annie Hall czy Manhattanie w latach 70 .
Następnie dzielił dwanaście lat swojego życia z Mią Farrow od 1979. Chociaż nie są żonaci i nie mieszkają pod jednym dachem (ale mieszkają po obu stronach Central Parku ) w Nowym Jorku, adoptowali córeczkę Dylan, urodzoną w 1985 roku. Mają też razem biologiczne dziecko, Tornister , urodzone w dniu19 grudnia 1987 r.. Allen decyduje się również na adopcję Mosesa, jednego z wielu dzieci Mii ( biologicznej matki trojga dzieci z kompozytorem André Previnem , w latach 1973-1995 adoptuje jedenaścioro, czyli w sumie czternaścioro dzieci).
W 1992 roku Mia Farrow opuściła Woody'ego Allena po odkryciu jej romansu z córką, którą adoptowała z André Previnem w 1978 roku, Soon-Yi Previn , lat 22 . Allen w szczególności posiada zdjęcia całkowicie nagiej dziewczyny, które odkryła. Rozpoczyna się wielka, nagłośniona batalia prawna o opiekę nad ich trojgiem dzieci: Mosesem, Dylanem i Satchelem.
Poślubia Soon-Yi the 23 grudnia1997, w Wenecji .
Pomimo konsekwencji tych wydarzeń dla jego reputacji , Allen wierzy, że moment, w którym Farrow odkrył swój pociąg do Soon-Yi, był „fuksem w jego życiu… To był punkt zwrotny w jego życiu . O swoim związku z Mią Farrow mówi: „Jestem pewien, że są rzeczy, które mógłbym zrobić inaczej… Z perspektywy czasu prawdopodobnie powinienem był wyjść z tego związku wcześniej niż to zrobiłem. "
W 2011 roku powiedział o swoim związku z Soon-Yi:
„Gdzie był skandal? Zakochałem się w tej dziewczynie i poślubiłem ją. Jesteśmy małżeństwem od prawie 15 lat . Nie było skandalu, choć wszyscy nazywali to skandalem. W pewnym sensie mi się to podoba, bo kiedy umrę, chciałbym móc powiedzieć, że miałem w życiu przynajmniej jeden prawdziwy skandal. "
Para adoptowała dwie małe dziewczynki: Bechet Dumaine (tak nazwaną w hołdzie klarnecistce Sidney Bechet ) i Manzie Tio (w hołdzie Manzie Johnson , perkusistce w grupie Becheta).
OskarżeniaWkrótce po sporze o opiekę nad dziećmi Allena i Farrow, Allen został oskarżony o wykorzystywanie seksualne przez dotyk, które rzekomo miało miejsce4 sierpnia 1992na ich przybraną córkę Dylan, wówczas siedmioletnią, w domu Farrow w Bridgewater .
Jeżeli sędzia prowadzący śledztwo uzna, że zachowanie autora scenariusza jest „wyjątkowo niewłaściwe” (przez nadmierną uwagę), to według niego jest to „nie seksualne”. Oskarżenia Woody'ego Allena o wykorzystywanie seksualne nie są zbyt wiarygodne przez dwa zespoły niezależnych ekspertów ( Szpital Yale- New Haven i Departament Opieki Społecznej Stanu Nowy Jork) specjalizujących się w wykorzystywaniu seksualnym i po kilkumiesięcznym dochodzeniu w celu sporządzenia raportów ( wMarzec 1993 dla jednego i drugiego Październik 1993dla innego). Szpital Yale wskazuje na niekonsekwencje w wypowiedziach Dylan i przedstawia ją jako marzycielskie dziecko, które usiłuje odróżnić fantazję od rzeczywistości. W rezultacie, prokurator federalny Frank Maco spada opłat „aby oszczędzić dziecku traumę zeznając w badaniu, pomimo obecności wystarczających podstaw do ścigania . ” Radzi również rodzicom, aby trzymali swoje dzieci z dala od Woody'ego Allena. Stephen Gillers (w) , profesor prawa na Uniwersytecie Nowojorskim i ekspert w dziedzinie prawa etycznego , skrytykował prokuratora federalnego, który narusza konstytucyjne prawa Allena przez nieuznanie za winnego, prokurator nie dopuścił (mimo wątpliwości), by następnie mu pozwolić bronić się w prasie; inni obserwatorzy, tacy jak Slate, również zauważają niespójność między potencjalnymi zarzutami a brakiem ścigania w celu „zachowania ofiary”. Mia Farrow zgadza się, że było to w najlepszym interesie jej córki. Ona również ostatecznie uzyskała wyłączną opiekę nad dziećmi w 1997 roku. Allen traci prawo do odwiedzin swoich dzieci Dylana i Mosesa i nie może już widywać się z Satchelem bez nadzoru.
W 2013 roku Mia Farrow zasugerowała magazynowi Vanity Fair, że Satchel , który nie ma dalszych kontaktów ze swoim ojcem od czasu oskarżeń o dotykanie Dylana i który został prawnikiem praw człowieka pod nazwiskiem Ronan Farrow , porzucił w ten sposób imię Satchela podarowany przez ojca przy jego narodzinach w 1987 roku, w hołdzie sportowcowi Satchel Paige , mógł być w rzeczywistości synem Franka Sinatry , z którym była w związku małżeńskim w latach 1966-1968 i z którym była blisko. Ronan Farrow ze swojej strony utrzymuje niepewność, pisząc na swoim koncie na Twitterze : „Słuchaj, wszyscy jesteśmy„ może ”synem Franka Sinatry. " Barbara Sinatra , ostatnia żona piosenkarza (od 1976 do jego śmierci w 1998 roku), uważa, że roszczenia nie mają podstaw (piosenkarka zrobiła 72 lat do narodzin dziecka). Wraz z matką Ronan Farrow wziął jednak udział w pogrzebie piosenkarza w 1998 roku w Beverly Hills . Rzecznik Woody'ego Allena wyjaśnia, że scenarzysta nie chce zareagować, ponieważ artykuł magazynu Vanity Fair , który zostałby wygrany za sprawę Mii Farrow, jest „fałszywy i absurdalny”.
W 2014 roku, kilka tygodni po tym, jak jej ojciec otrzymał honorowy Złoty Glob , Dylan Farrow, obecnie dorosła, powtarza swoje oskarżenia o napaść na tle seksualnym, gdy miała 7 lat w czasie, gdy rzekomo przedstawiane fakty, i wyjaśnia je. Rok wcześniej jego wuj ze strony matki, John Charles Villiers-Farrow, który stanął po stronie swojej siostrzenicy Dylan, sam został skazany za wykorzystywanie seksualne dzieci .
Woody Allen kategorycznie zaprzecza oskarżeniom Dylana, uznając je za „fałszywe” i „wstydliwe”. Dwadzieścia lat po zeznaniach przeciwko niemu, a następnie postanowieniu, że więcej się z nim nie widzi, Moses, obecnie terapeuta rodzinny, publicznie broni swojego przybranego ojca: odrzuca oskarżenia swojej siostry Dylan i twierdzi, że była, podobnie jak on, zmanipulowana. matka. Ten skandal pojawia się ponownie wmaj 2016, jak zaczyna się Festiwal Filmowy w Cannes , kiedy Ronan Farrow , który w momencie rzekomych incydentów miał 4 lata, publikuje artykuł w The Hollywood Reporter . Deklaruje w szczególności: „Pamiętam, że niepokoiło mnie zachowanie mojego ojca: poszedł do łóżka mojej siostry w środku nocy i zmusił ją do ssania kciuka” i zaprotestował przeciwko temu. postrzega to jako „kulturę milczenia”. i bezkarność” wokół tej historii wykorzystywania seksualnego.
Podczas ceremonii otwarcia festiwalu w Cannes 2016, na którym przewidziano zapowiedź najnowszego filmu Allen Café Society , mistrz ceremonii, Laurent Lafitte, zaszokował publiczność.
Kontrowersje odbijają się w styczeń 2018W kontekście objawień następstwie # MeToo ruchu . Dylan ponownie oskarża ojca, odwołując się do sumienia ruchu MeToo , a Moses Farrow po raz kolejny udziela wsparcia Woody'emu Allenowi w długim poście, szczegółowo opisującym kilka faktów uniewinniających jego ojca – Ronan i Dylan Farrow łączą ten post z oszczerstwem kampanii wymierzonym w ich matkę i zorganizowane przez Allena. wwrzesień 2018Wkrótce Yi również wychodzi z rezerwy w długim zeznaniu, na które Ronan i Dylan natychmiast odpowiadają. Konflikt pozostaje otwarty.
Woody Allen wydaje się reagować z większym dystansem: „Nie czytam tego wszystkiego. To było fałszywe oskarżenie, ale świetny materiał na artykuły tabloidowe…”
RóżnyWoody Allen mówi po francusku i jest wegetarianinem . Uwielbia Wenecji i pomógł fundusze Podbij odbudować La Fenice , zniszczony przez pożar w roku 1996. Uważa Goodfellas przez Martina Scorsese, aby być jednym z jego ulubionych filmów. Nie pozwala na montaż swoich filmów na potrzeby linii lotniczych lub programów telewizyjnych. Odmawia też oglądania ich, gdy wychodzą do kina. Nie posiada komputera i pisze swoje skrypty na maszynie do pisania. Jego nerwice obejmują: arachnofobia , entomophobia (owadów), heliophobia (SUN), cynophobia , acrophobia , agorafobii , carcinophobia , thanatophobia i mizofobia . Przyznaje też, że boi się łazienek w hotelach.
Jest wieloletnim kibicem i posiadaczem biletów sezonowych do New York Knicks , miejskiej drużyny koszykówki .
Podczas kampanii przed wyborami prezydenckimi w USA w 2016 roku wspierał Hillary Clinton .
Od 1965 do 2020 (w tym Festiwal Rifkina , nakręcony latem 2019), Woody Allen ma:
Oprócz Francji kino Woody'ego Allena odnosi sukcesy we Włoszech, a zwłaszcza w Hiszpanii . W tym ostatnim kraju przychody są czasami wyższe niż we Francji (np. 7 mln euro wobec 5,4 mln euro dla Scoop ) lub zamykają się pomimo mniejszego rynku. Często są one porównywalne we Włoszech ( Le Rêve de Cassandre osiągnął tam lepsze wyniki z 6,9 mln euro przychodu w porównaniu z 3,5 mln euro we Francji i Hiszpanii w porównaniu z 0,9 mln euro w Stanach Zjednoczonych).
W Anglii ostatnie filmy Woody'ego Allena również odniosły spory sukces. Z 800 000 funtów przychodu w pierwszy weekend działalności, Blue Jasmine zajęła drugie miejsce w brytyjskiej kasie za Więźniami . Film był zatem najlepszym startem kasowym filmu Woody'ego Allena, przewyższając 751.992 £ z Match Point (2006). Łącznie przychody Blue Jasmine w Wielkiej Brytanii wynoszą 8,2 miliona dolarów .
Film | Budżet | Stany Zjednoczone | Francja | Świat |
---|---|---|---|---|
Lilia Tygrysica (1966) | NC | NC | 220 144 wpisów | NC |
Weź szczaw i wynoś się (1969) | 1,5 mln $ | NC | 925 931 wpisów | NC |
Banany (1971) | 2 000 000 $ | NC | 1 225 323 wpisów | NC |
Wszystko, co zawsze chciałeś wiedzieć o seksie, ale nie śmiałeś zapytać (1972) | 2 000 000 $ | 18 016 290 $ | 1 737 735 wpisów | NC |
Woody i roboty (1973) | 2 000 000 $ | 18 344 729 zł | 218 474 wpisów | NC |
Wojna i miłość (1975) | 3 000 000 $ | 20 123 742 $ | 544 826 wpisów | NC |
Annie Hall (1977) | 4 000 000 $ | 38 251 425 $ | 1 344 539 wpisów | NC |
Wnętrza (1978) | NC | 10 432 366 zł | 817 436 wpisów | NC |
Manhattan (1979) | NC | 39 946 780 $ | 2 350 995 wpisów | NC |
Wspomnienia gwiezdnego pyłu (1980) | 10 000 000 $ | 10 389 003 $ | 591 560 wpisów | NC |
Erotyczna komedia nocy letniej (1982) | NC | 9 077 269 $ | 1 131 245 wpisów | NC |
Zelig (1983) | NC | 11 798 616 $ | 1000 177 wpisów | NC |
Broadway Danny Róża (1984) | NC | 10 600 497 $ | 421 368 wpisów | NC |
Purpurowa róża z Kairu (1985) | NC | 10 631 333 USD | 1 800 960 wpisów | NC |
Hannah i jej siostry (1986) | NC | 40 084 041 $ | 1 402 462 wpisy | NC |
Dni radia (1987) | NC | 14 792 779 $ | 900 181 wpisów | NC |
wrzesień (1987) | NC | 486 434 zł | 308 555 wpisów | NC |
Inna kobieta (1988) | NC | 1 562 749 $ | 461 382 wpisy | NC |
Zbrodnie i wykroczenia (1989) | NC | 18 254 702 $ | 695 643 wpisy | NC |
Fabuła Edypa Krótki film z filmu New York Stories (1989) | NC | NC | 411 540 wpisów | NC |
Alicja (1990) | NC | 7 331 647 $ | 1 244 890 wpisów | NC |
Cienie i mgła (1991) | 14 000 000 $ | 2 735 731 zł | 568 632 wpisy | NC |
Mężowie i żony (1992) | NC | 10 555 619 $ | 644 002 wpisów | NC |
Tajemnica morderstwa na Manhattanie (1993) | NC | 35.291.068 $ | 1 553 577 wpisów | NC |
Ujęcia na Broadwayu (1994) | NC | 13 383 747 $ | 1 022 313 wpisów | NC |
Przeklęta Afrodyta (1995) | NC | 6 468 498 $ | 1 063 526 wpisów | NC |
Wszyscy mówią, że cię kocham (1996) | NC | 9 759 200 $ | 1 555 752 wpisy | NC |
Harry we wszystkich jego formach (1997) | 20 000 000 $ | 10 686 841 $ | 1 285 535 wpisów | NC |
Celebryci (1998) | 12 000 000 $ | 5 078 660 $ | 738 102 wpisów | NC |
Umowy i nieporozumienia (1999) | 29 750 000 $ | 4 197 015 $ | 677 222 wpisy | NC |
Oszuści, ale nie za dużo (2000) | 25 000 000 $ | 17 266 359 $ | 1 038 868 wpisów | 29 934 477 zł |
Klątwa Nefrytowego Skorpiona (2001) | 33 000 000 $ | 7 517 191 $ | 732 402 wpisy | 18 914 307 zł |
Zakończenie w Hollywood (2002) | 16 000 000 $ | 4 850 753 $ | 813 053 wpisy | 14 569 744 |
Życie i wszystko inne (2003) | 18 000 000 $ | 3 212 310 $ | 473 993 wpisy | 13 585 075 $ |
Melinda i Melinda (2004) | NC | 3 826 280 USD | 373 279 wpisów | 20 085 825 $ |
Punkt meczowy (2005) | 15 000 000 $ | 23 151 529 $ | 1 567 793 wpisy | 85 306 374 $ |
Szufelka (2006) | NC | 10 525 717 zł | 810 748 wpisów | 39 215 642 $ |
Sen Kasandry (2007) | NC | 973 018 zł | 420 089 wpisów | 22 658 632 zł |
Vicky Cristina Barcelona (2008) | 20 000 000 $ | 23 216 709 zł | 1 914 781 wpisów | 96 409 300 $ |
Cokolwiek działa (2009) | 15 000 000 $ | 5 306 706 $ | 904.614 wpisów | 35 097 815 $ |
Spotkasz mrocznego i przystojnego nieznajomego (2010) | 22 000 000 $ | 3 248 246 $ | 866 732 wpisy | 34 275 987 $ |
Północ w Paryżu (2011) | 17 000 000 $ | 56 817 045 $ | 1 739 215 wpisów | 151 119 219 zł |
Do Rzymu z miłością (2012) | NC | 16 685 867 $ | 559 784 wpisy | 73 244 881 $ |
Niebieski jaśmin (2013) | 18 000 000 $ | 33 405 481 $ | 1 454 894 wpisy | 97 505 481 $ |
Magia w świetle księżyca (2014) | 16 800 000 $ | 10 539 326 zł | 1 060 193 wpisy | 32 339 326 zł |
Człowiek irracjonalny (2015) | NC | 4030 360 . USD | 942 780 wpisów | 27 391 084 $ |
Towarzystwo Kawiarni (2016) | 30 000 000 $ | 11 103 205 $ | 984 391 wpisów | 43 763 247 $ |
Cudowne Koło (2017) | 25 000 000 $ | 1 404 061 $ | 372 660 wpisów | 15 369 110 zł |
Deszczowy dzień w Nowym Jorku (2019) | NC | NC | 585 417 wpisów | 20 829 411 zł |
Legenda
Budżet:
Wpływy :
Woody Allen zawsze znajdował konkurencję w sztuce absurdalnej i wyraża w niej pewien brak zainteresowania. Dlatego nigdy nie poszedł na ceremonię odebrania nagrody. Jedynym wyjątkiem jest 74 th Oscarów w 2002 roku (film wydany w ubiegłym roku, Klątwa skorpiona , nie został nazwany), gdzie złożył deklarację miłości do Nowego Jorku , sześć miesięcy po atakach z 11 września .
Allen jeździ ze swoimi filmami na festiwale filmowe, ale najczęściej prosi o to, by były pokazywane poza konkursem.
W swojej karierze otrzymał ponad 70 nagród, w tym 9 British Academy Film Awards , 5 David di Donatello , 5 NYFCC Awards , 5 Bodil Awards , 4 Oscary , 4 Directors Guild of America Awards , 4 London Film Critics Circle Awards , 2 Złote Globusy , 2 Cezary , Złoty Lew i Srebrny Niedźwiedź .
Woody Allen awansuje do stopnia Komendanta Orderu Sztuki i Literatury podczas promocji31 marca 1989.
Wszystkie osiągnięcia zostały wykluczone z konkursu.
Wszystkie osiągnięcia zostały wykluczone z konkursu.
„Postrzegam siebie przede wszystkim jako pisarza i to jest błogosławieństwo, ponieważ pisarz nie polega na nikim, ale sam tworzy własną pracę i wybiera godziny. "
„Właściwie urodziłam się 13 listopada, trochę przed północą, ale moi rodzice przesunęli oficjalną datę, abym urodziła się pierwszego dnia miesiąca. "
„Nie interesowałem się studiami, chciałem tylko pisać. "
„ Dylan jako marzycielskie dziecko, które miało trudności z odróżnieniem fantazji od rzeczywistości. "
(Wykaz niewyczerpujący)