Możesz dzielić się swoją wiedzą poprzez jej doskonalenie ( jak? ) Zgodnie z konwencjami filmograficznymi .
Gerard BuhrImię i nazwisko | Gérard Louis Victor Simon Buhr |
---|---|
Znany jako | Wiktor Harter |
Narodziny |
8 maja 1928 Strasburg , francja |
Śmierć |
8 stycznia 1988 Paryż , Francja |
Podstawowa działalność | Aktor , powieściopisarz , scenarzysta |
Język pisania | Francuski |
---|---|
Gatunki | Powieść detektywistyczna , scenariusz |
Gérard Buhr , ur8 maja 1928w Strasburgu i zmarł dnia8 stycznia 1988w Paryżu , jest francuskim aktorem . Jest także scenarzystą telewizyjnym i autorem kilku powieści noir pod pseudonimem Victor Harter .
Uchodźca z rodziną pod Cannes w 1940 roku spotkał tam Gérarda Philipe, który miał decydujący wpływ na jego karierę.
Wykorzystane do ról drugoplanowych, stanął w Fanfan la Tulipe , gdzie znalazł Gérard Philipe i Mémoires d'un glinę , z Michel Simon , przed jego roli jako alfons w Bob le flambeur przez Jean-Pierre Melville przyniosła mu te dobre. przeglądaj notatki. W 1954 roku stworzył Play André Malraux , La Condition humaine , zaczerpnięte z powieści o tej samej nazwie. Dzielił się rachunkiem z Curd Jürgens w Michel Strogoff w 1956 roku, a następnie wydawał się wschodzącą gwiazdą europejskiego kina dzięki opanowaniu francuskiego, niemieckiego i angielskiego oraz sylwetce à la Kirk Douglas , jak opisano.Cinemonde w artykule z epoki.
Ale superprodukcja Normandii-Niémen nie odniosła oczekiwanego sukcesu, a Gérard Buhr znalazł się w roli drugoplanowych w Le cave se rebiffe , Léon Morin prêtre , gdzie odnalazł Jean-Pierre'a Melville'a, oraz w mitycznym Monocle noir z Paulem Die .
To wtedy do teatru, że jego przeznaczenie jako aktor doprowadził go do gry na sześciu mężczyzn w pytaniu przez Robert Hossein i Frédéric Dard w 1963 roku.
W 1965 roku pod pseudonimem Victor Harter opublikował swoją pierwszą powieść szpiegowską w Czarnej Rzece , której bohater o imieniu Turpin, miłośnik ładnych kobiet i maserati , dziwnie go przypominał. Nadaje tej serii dziesięć tytułów, a także podpisuje czarne powieści.
W 1966 zagrał rolę Clausa von Stauffenberga w Nocy generałów , z Peterem O'Toole i Omarem Sharifem , którą w 2008 roku przejmie Tom Cruise w Valkyrie . Jego kariera wydaje się nabierać drugiego tchu. w 1967, kiedy zostaje partnerem Marlona Brando w The Night of the Next Day . W 1969 był to Le Clan des Siciliens , obok Jeana Gabina , Alaina Delona i Lino Ventury . Ale przerwy tempa, a siebie od Fred Zinnemann za Szakala w 1972 roku pozostaną zamknięte w niewielkich ról do końca swojego życia.
Mały ekran zaoferował mu koniec kariery, jeśli nie błyskotliwej, ale owocnej, jako scenarzysty dla firmy produkcyjnej TélFrance w reżyserii Michela Canello. Należą do nich Ton Amour et ma jeunesse , Pont uśpiony i Le Pèlerinage (adaptacja jego własnej powieści Choucroute au sang ), ale także jako aktor w serialu Châteauvallon w 1985 roku.
Zmarł w 1988 roku w swoim paryskim domu z pękniętym tętniakiem w wieku 59 lat. W 1963 ożenił się z Patricią Karim , młodą belgijską artystką dramatyczną urodzoną w Spa w 1935; mieli dwoje dzieci: Fredericka urodzonego w 1963 w Paryżu i Delphine urodzonej w 1966 w Enghien-les-Bains .
Wszystkie jego powieści, sygnowane pseudonimem Victor Harter, są publikowane przez Editions du Fleuve noir .