Narodziny |
18 marca 1890 r 4. dzielnica Paryża |
---|---|
Śmierć |
4 lipca 1969(w wieku 79 lat) Neuilly-sur-Seine |
Imię i nazwisko | Joseph Henri Decoin |
Narodowość | Francuski |
Domy | Neuilly-sur-Seine , Paryż |
Zajęcia | Reżyser , scenarzysta , dramaturg , gracz w piłkę wodną , pływak , dziennikarz |
Małżonkowie |
Blanche Montel (od1927 w 1934) Danielle Darrieux (z1935 w 1941) |
Dziecko | Didier Decoin |
Skaleczenie | 1,79 m² |
---|---|
Włosy | Ciemne włosy |
Oczy | Ciemnobrązowy ( d ) |
Sporty | Piłka wodna , pływanie sportowe |
Nagrody |
Oficer Legii Honorowej Krzyż Wojenny 1914-1918 |
Naruszenie zaufania , prawda o Baby Donge |
Joseph Henri Decoin to francuski pisarz , scenarzysta , reżyser , a także pływak i gracz w piłkę wodną , urodzony18 marca 1890 rw Paryżu 4 th i zmarł4 lipca 1969w Neuilly-sur-Seine .
Henri Decoin po raz pierwszy wyróżnił się w zawodach sportowych w pływaniu i piłce wodnej . Jest w szczególności mistrzem Francji na 500 m stylem dowolnym w 1911 roku z uniwersyteckim klubem sportowym Francji (SCUF). Porzucił w połowie swojej serii 400 m stylem dowolnym podczas Igrzysk Olimpijskich w 1908 roku . Uczestniczył w turnieju waterpolo na Igrzyskach Olimpijskich 1912 z drużyną Francji . Został mistrzem Francji na 400 m stylem dowolnym na23 czerwca 1912 r.podczas Mistrzostw Francji USFSA w Juvisy-sur-Orge . Zajął drugie miejsce w edycji Pucharu Bożego Narodzenia z 1912 roku , corocznego wyścigu przekraczającego Sekwanę na moście Alexandre-III w Paryżu .
Oficer kawalerii, Zouaves, a następnie lotnictwa w czasie I wojny światowej , zachowuje się znakomicie, zdobywając sześć cytatów i Legię Honorową w charakterze wojskowym, a kończy wojnę jako dowódca eskadry. 27 kwietnia 1915 został ranny kulą w lewe ramię w Lizerne, a 28 czerwca 1916 został ranny odłamkiem w prawą stopę w Esnes-en-Argonne .
Zajął drugie miejsce w turnieju waterpolo z francuską drużyną na Igrzyskach Sojuszniczych w 1919 roku , a następnie, rozpoczynając przejście w kierunku pisania, wrócił do roli dziennikarza sportowego dla L'Auto , L'Intransigeant i Paris-Soir . Zastąpił Léona Sée w 1919 roku, kierując przeglądem La Boxe et les Boxeurs i Théodore Vienne na czele hali bokserskiej Wonderland , wluty 1920. W tym dniu kieruje także „Select Boxing Club” . W 1926 r. opublikował Quinze Rounds , historię meczu bokserskiego widzianego przez boksera, który wyróżnił go jako postać francuskiego dadaizmu .
Kontynuował pisząc dla teatru, a potem do kina i został asystentem reżysera w 1929 roku , bez zatrzymywania się na skryptach zapisu takich jak Un soir de ruple przez Carmine Gallone , w 1931 r . Wreszcie, w 1933 roku wyreżyserował swój pierwszy film fabularny , saneczkowe . Bardzo szybko wyreżyserował Danielle Darrieux , którą poślubił w 1935 roku i towarzyszył jej do Hollywood w 1938, gdzie podpisała kontrakt z Universal Pictures. Ma okazję obserwować, jak działa Hollywood i wraca do Francji, przyswoił sobie te techniki, które stosuje w Retour à l'Avawn . Przeplata wszystkie gatunki, adaptacje Simenon : The Unknowns in the House , The Truth about Bébé Donge ; filmy historyczne: Afera trucizny , Żelazna maska ; szpiegostwo: La Chatte ; policjanci: Nalot na chnouf , Le Feu aux poudres ; dramaty psychologiczne: Kochankowie są sami na świecie .
Ożeniony w drugim małżeństwie, od 1927 do 1934, z aktorką i impresario Blanche Montel, z której miał syna Jacquesa Decoina (1928-1998), ożenił się w trzecim małżeństwie Danielle Darrieux , od 1935 do 1941, a następnie Juliette Charpenay (1913 -2004), którego syna ma pisarz i scenarzysta Didier Decoin (ur. 1945), następnie córka: Rose-Christine Decoin (ur. 1947).