Doulaincourt-Saucourt | |||||
Ratusz w Doulaincourt. | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Wielki Wschód | ||||
Departament | Haute-Marne | ||||
Miasto | Saint-Dizier | ||||
Międzyspołeczność | Wspólnota gmin Meuse Rognon | ||||
Mandat burmistrza |
Frédéric Fabre +2.020 -2.026 |
||||
Kod pocztowy | 52270 | ||||
Kod wspólny | 52177 | ||||
Demografia | |||||
Ludność miejska |
796 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 18 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 48 ° 19 ′ 25 ″ na północ, 5 ° 12 ′ 24 ″ na wschód | ||||
Wysokość | Min. 207 m Maks. 389 m |
||||
Powierzchnia | 43,86 km 2 | ||||
Rodzaj | Gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji | Gmina z wyłączeniem atrakcji miejskich | ||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Bolonia | ||||
Ustawodawczy | Drugi okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Grand Est
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | doulaincourt-saucourt.fr | ||||
Doulaincourt-Saucourt jest francuski gmina znajduje się w dziale z Haute-Marne , w tym Grand Est regionu . Gmina powstała w 1972 roku z połączenia gmin Doulaincourt, która stała się stolicą gminy, oraz Saucourt-sur-Rognon , która stała się gminą stowarzyszoną . W 2010 r. Gmina Doulaincourt-Saucourt przyjęła status nowej gminy , a Doulaincourt i Saucourt stały się gminami delegowanymi.
Gmina Doulaincourt-Saucourt znajduje się w dolnej dolinie Rognon oraz w zlewni w Joinville . Stolica Doulaincourt znajduje się 19 km od Joinville, 30 km od prefektury Chaumont , 50 km od sub-prefektury Saint-Dizier i 19 km od Bolonii , głównej siedziby kantonu. Doulaincourt-Saucourt nie wchodzi w skład żadnej jednostki miejskiej i dlatego jest klasyfikowany jako wiejski. Jest on dołączony do obszaru zatrudnienia Chaumont - Langres (kod 2106) i do zlewni w Joinville (kod 52250). Terytorium gminy graniczy z ośmioma gminami.
Lochy | Vaux-sur-Saint-Urbain | Domremy-Landeville |
Gudmont-Villiers | Épizon ( Pautaines-Augeville ) | |
Fruncles | Winnica | Roches-Bettaincourt |
Gmina Doulaincourt-Saucourt rozciąga się na długości 11 km z północy na południe i 7 km ze wschodu na zachód w dolnej dolinie Rognon i na okolicznych wzgórzach. Powierzchnia gminy wynosi 43,86 km 2 , z czego 34,19 km 2 to las. Jego wysokość waha się od 207 do 389 metrów . Wzgórza są suche i w dużej mierze zalesione, z drugiej strony doliny aluwialne są podmokłe, zalewowe i wykorzystywane głównie jako łąki.
Doulaincourt-Saucourt znajduje się na wschodnim skraju basenu paryskiego, który w sensie geologicznym jest rozległym basenem osadowym ze skałami pochodzenia morskiego , jeziornego i lagunowego , a następnie rzecznymi , nagromadzonymi w centrum basenu na głębokości ponad 3000 metrów. na cokole hercyńskim . Część geologiczna Basenu Paryskiego przedstawia formacje osadowe w stosie płyt. Na prawo od miasta, są ziemie górnej jury , które odkrywka (161,2 ± 4,0 do 145,5 ± 4,0 Ma ) o nazwie dokładniej górny sequanian etapy (J7 c ), środkowy (J7 b ) lub niższy (J7 a ). Zostały one spustoszone przez Rognon, tworząc głębokie doliny zorientowane na północny-zachód-południowy wschód, w którym aluwium nagromadziło się z materiałów erozji, a przez jego dopływy doliny Skrzypu i Benne.
Górny poziom sekwanu (J7 c ) tworzą twarde, beżowe wapienie, na ogół drobnoziarniste, w dobrze ułożonych warstwach. Skamieniałości są rzadkie, ale niektóre płytki wapienne pokryte są przez małże z gatunku Astarte supracorallina . Spotykamy również Rhynchonella pugnus , Terebratula subsella , Zeilleria humeralis i kilka innych skamieniałości. Te wapienie są wykorzystywane jako freestone i dla graveling dróg (wiele kamieniołomach). Miąższość tego poziomu wynosi około 25 m .
Średni poziom Sequanian (J7 b ), zwany Oolithe de Lamothe, składa się z kruchych białych wapieni oolitowych z odmianami kredowymi lub żwirowymi. Fauna charakteryzuje się głównie skamieniałościami facji oolitowo -koralowych: liczne polipiery , Nerinea sequana , N. gradata , N. curmontensis , N. desvoidyi , Diceras suprajurense . Pomimo niskiej jakości wapienie te są eksploatowane w niektórych kamieniołomach. Grubość wynosi około 15 m .
Niższy poziom sekwanu (J7 a ) obejmuje różne, raczej ciemne wapienie, a także interkalacje margliste : wapienie zwarte, ziarniste, margliste, z fałszywymi oolitami; ciemne, twarde złoże wapienia oolitycznego, znane jako Oolithe de Saucourt, jest wstawione w środku tej serii. Fauna kopalna jest bogata i zróżnicowana. Do budowy i budowy dróg wydobywane są twarde, drobnoziarniste wapienie. Eksploatowane są również wapienie oolityczne tzw. Poziomu Oolithe de Saucourt. Miąższość dolnego sekwanu wynosi od 50 do 60 m .
Nowoczesna brązowa glina Fz pokrywa dna dolin Rognon i jej dopływów.
Miasto jest odwadniane przez trzy rzeki: Rognon i dwa jej dopływy na prawym brzegu, grzebienie Presle i Benne.
Rognon ma swoje źródło w Is-en-Bassigny , miasta znajduje się około pięćdziesięciu kilometrów na południe od Doulaincourt-Saucourt. Długość 160,4 km przecina miasto ze wschodu na zachód, a następnie łączy się z Marną w miejscowości Mussey-sur-Marne na skraju Donjeux . Ma bardzo duży wpływ na przepływy Marny ze względu na dużą powierzchnię zlewni (prawie 620 km 2 ). Rognon zasila zasięg, który przecina wioskę Doulaincourt i drugi zasięg, który przecina wioskę Saucourt. Rzeka tworzy kilka wysepek w Doulaincourt i Marais des grands Prés w Saucourt-sur-Rognon . Kilka dolin schodzi ze wzgórz w kierunku Rognon: lewy brzeg: Combe Saint-Brice, Combe des Fournaux, Combe Jean Bey, Combe de Petite Vau, Combe Roussillon; i prawy brzeg: Combe des Fossés, Combe de Presle i Combe des Bennes. Te dwie ostatnie doliny są połączone z Rognon korytami strumieni, przeważnie suchymi.
Rognon i jego dopływy są w dużej mierze (95 km) zarządzane przez gminę Meuse Rognon, która rozpoczęła globalne badanie obszaru jego kompetencji w latach 2004–2006. Cykl odtwarzania lasów łęgowych miał miejsce w latach 2011–2015. na Rognon i Sueurre . Wspólnota pragnie zainicjować nowy program interwencyjny na roślinność Rognon i jej dopływów.
Le Rognon w górę rzeki od zasięgu Doulaincourt.
Zablokuj, początek dotarcia do Doulaincourt.
Droga do Doulaincourt między drogą Augustina Dehauta a avenue du Maréchal de Lattre de Tassigny (ex rue de la Gare ).
Zablokuj na początku zasięgu Saucourt-sur-Rognon.
Bagno „Grands Prés” w Saucourt-sur-Rognon, położone w strefie Natura 2000 „Rognon Valley, od Doulaincourt do zbiegu z Marną” zostało przejęte przez miasto i jest zarządzane przez konserwatorium Szampanii-Ardenów dziedzictwo naturalne, aby być w pełni chronionym.
Marais des Grands Prés, kładka dla pieszych.
Marais des Grands Prés, panel.
Marais des Grands Prés, podłogi z listew .
Marais des Grands Prés, jaskry .
Sieć Natura 2000 to europejska sieć ekologiczna obszarów przyrodniczych o znaczeniu ekologicznym, utworzona na podstawie dyrektyw „ siedliskowej ” i „ ptasiej ”. Sieć ta składa się ze specjalnych stref ochronnych (ZSC) i specjalnych stref ochronnych (ZPS). Na obszarach tej sieci państwa członkowskie zobowiązują się do utrzymania odnośnych typów siedlisk i gatunków w odpowiednim stanie ochrony za pomocą środków regulacyjnych, administracyjnych lub umownych. Obszary Natura 2000 obecne na terenie gminy są dwa: „Dolina Rognon, od Doulaincourt do zbiegu z Marną”, sklasyfikowany jako obszar mający znaczenie dla Wspólnoty (SIC) w 2004 r. I ZSC w 2008 r. Oraz „Doulaincourt las ”, sklasyfikowany jako SIC w 2004 r. i ZSC w 2013 r.
Obejmujący obszar 486 ha , obszar Natura 2000 „Dolina Rognon, od Doulaincourt do zbiegu z Marną” obejmuje 3 gminy, w tym Doulaincourt-Saucourt, składa się w 74% z półnaturalnych wilgotnych łąk., Ulepszone murawy mezofilne , 15% inne grunty orne, 10% lasy liściaste i 1% woda słodka (woda stojąca lub bieżąca). Charakteryzuje się wysoką jakością, ponieważ jest to sektor referencyjny programu hodowli ryb (niska presja połowowa, znikome zarybienie, duża populacja i obecność wielu obszarów słodkowodnych). Oprócz tego rzeka posiada rozległe stanowiska jaskier pływających, które są najbardziej reprezentatywne dla regionu. Fauny wodnych charakteryzuje się wspólnym Grayling ( Thymallus thymallus ), szczupaki ( Esox lucius Linnaeus ), przy czym strugarskich w Minóg ( Lampetra planeri ) i wspólnego Sculpin ( Cottus gobio ).
Obszar „Doulaincourt forest” obejmuje 2057 ha i cztery gminy, w tym Doulaincourt-Saucourt. Jest to rozległy las bukowy, bardzo reprezentatywny dla regionu Haut-Pays. Jest również domem dla dużej populacji kopyt Wenus ( Cypripedium calceolus ) (ponad 2000 stóp), co czyni go jednym z najpiękniejszych miejsc na równinie francuskiej. Te kwietniki były przedmiotem prefektury dekretu o ochronie biotopów z dnia 30 marca 1990 roku.
Obszary zainteresowańInwentaryzacja przyrodniczych obszarów o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym (ZNIEFF) ma na celu objęcie obszarów najbardziej interesujących z ekologicznego punktu widzenia, przede wszystkim w celu pogłębienia wiedzy o narodowym dziedzictwie przyrodniczym i dostarczenia narzędzia pomocnego w podejmowaniu różnych decyzji. - twórcy biorą pod uwagę środowisko w planowaniu regionalnym. Terytorium miasta jest szczególnie bogate, ponieważ obejmuje siedem ZNIEFF-ów, dwa typu 2 i trzy typu 1 .
„Masyw leśny Doulaincourt, Vouécourt, Froncles i Donjeux” to rozległy ZNIEFF typu 2, który rozciąga się na 4848 hektarów i 7 gminach , w tym Doulaincourt-Saucourt, gdzie zajmuje całą południową część gminy. Na południe od Rognon i obejmuje Strefa Natura 2000 „Las Doulaincourt”. Wyróżnia się sześć głównych typów lasów: dojrzewający dębowy gaj w Froncles (największy i najbardziej typowy w regionie), suchy las bukowy z Carex alba na południowych stokach i płaskowyżach, zimny las bukowy w Cardamine. w siedmiu ulotkach na północnych stokach tiliaie - érablaie na zboczach o bardziej orientalnym charakterze mezofilnym , gaj dębowy - hêtraie do montana Carex z dolin i chênaie - grab - hêtraie calcicole w dużej mierze rozwinął się na płaskowyżach masywu.
Pod względem fauny duży zasięg masywu, zestawienie bardzo zróżnicowanych środowisk oraz bliskość Marny i Rognonu mają bardzo atrakcyjny wpływ na faunę ptasią z obecnością wielu ptaków drapieżnych ( kania czarna i ruda , myszołów , krogulec i wokół jastrzębia , trzmielojad , błotniak ), drozdy, gołębie i gołębie ( grzywacz, a zwłaszcza siniak stają się dziś rzadkością, wpisane na regionalną czerwoną listę). Jeśli chodzi o owady, szczególnie dobrze reprezentowane są Lepidoptera i Orthoptera z prawie 70 zinwentaryzowanymi gatunkami, w tym piętnastoma wpisanymi na regionalne czerwone listy. Latawiec Lucane , jeden z najbardziej niezwykłych chrząszczy w dziale, jest jednym z jego najważniejszych miejsc w lesie Doulaincourt dla Haute-Marne.
„Dolina Rognon od źródła do ujścia Marny” to także duży ZNIEFF typu 2, który rozciąga się na 2385 hektarach i 21 gminach , w tym Doulaincourt-Saucourt. Jest to rozległy zespół bardzo charakterystyczny dla szybkich rzek Jurajskich płaskowyżów Górnej Marny. Znajdują się w nim trzy ZNIEFFy typu I , z których jeden znajduje się w całości w mieście, „dolnej części doliny Rognon”, o powierzchni prawie 930 ha i najciekawszej strefie ZNIEFF II z niezwykłą roślinnością. Flora zawiera rzadkie i chronione gatunki: tojad chroniony Szampania-Ardeny , w jaskier wodny , z porzeczki Cassis, zarejestrowaną na regionalnej czerwonej listy, lub wiąz , podgatunek dentata z łąk rzeżuchy (nowych dla regionu), gorzkiej cardamine , paniculate turzyca itp. Jeśli chodzi o faunę, liczy się 16 gatunków płazów, 24 chronione gatunki ptaków. Odnotowano również nietoperze chronione: myszowatość grubą i szarłatkę Bechsteina , chronioną we Francji (od 1981 r.) Iw Europie (konwencja berneńska), wpisane na europejskie listy (załączniki II i IV dyrektywy siedliskowej), w Czerwonej Księdze zagrożona fauna we Francji i na czerwonej liście ssaków w Szampanii-Ardenach.
Ryby są bardzo charakterystyczne jasne, mało zanieczyszczonych wód: dziki pstrąg , vandoise , Minnow , Loach , jak szczupak i lipień (doskonały wskaźnik jakości wody) wymienione w Czerwonej Księdze zagrożonych fauny we Francji, sculpin i małej minoga ( Dyrektywa siedliskowa). Rzeka jest w bardzo dobrym stanie i należy do najbardziej reprezentatywnych dla departamentu (sektor referencyjny resortu hodowli ryb z wciąż dość niską presją połowową, znikomym zarybianiem i licznymi tarliskami, w szczególności pstrąga i szczupaka) .
ZNIEFF „grzebienie skrzypu i Francionvau, od Doulaincourt do Domremy-Landeville” składa się z dwóch wąskich i długich dolin, które wcinają się głęboko w wapienny płaskowyż, prezentując pewne zainteresowanie krajobrazowe. Stanowi schronienie chronionej flory, takiej jak kopyto Wenus (orchidea pochodzenia borealnego , bardzo rzadka na równinach, gdzie schroni się w najzimniejszych sektorach), chroniona na całym terytorium kraju, wymieniona w załączniku II dyrektywy siedliskowej i tutaj w pobliżu jej zasięgu. limit. Dwa pozostałe gatunki są chronione na poziomie regionalnym : w czerwonej cephalanther i na broomrape Germander .
ZNIEFF „combe Saint-Brice i duże grzebienie w lesie Doulaincourt” stanowią schronienie dla ponad piętnastu gatunków chronionych, rzadkich na poziomie regionalnym lub departamentalnym, a przede wszystkim dla kopyt Wenus, które podlegają ochronie krajowej (stacje Combe Saint-Brice są najważniejsze w całej Szampanii-Ardenach). Siedem gatunki są chronione na poziomie regionalnym: w Durande ibéride , z dużą liściach cephalanther i czerwone cephalanther , na tynku rozety , z glareous Silenus , z Germander broomrape a stopa turzyca ptaka .
ZNIEFF "combe de Benne à Saucourt-sur-Rognon and Domremy-Landeville", 201 ha , znajduje się w wąskiej dolinie (przecinanej przez tymczasowy strumień, który wpada do rzeki Rognon) i obejmuje dolinę główną i doliny do niej przyległe. Obejmuje lasy i na dnie doliny, łąki i niektóre podmokłe środowiska z wysoką trawą.
ZNIEFF „lasy i trawniki Białego Wybrzeża w Doulaincourt” znajduje się na południowy wschód od Doulaincourt na stromym zboczu, zwróconym na południe i z widokiem na dolinę Rognon. Uwzględnia się kilka rzadkich gatunków: dwa są chronione na poziomie regionalnym, iberis z Durande i silenus glareous i są zarejestrowane na czerwonej liście roślin Szampanii-Ardenów, a także łodyga Fleurot , leontodon des scree i heterophyllous ptychotis .
Miasto zbudowało małe arboretum w lesie, oznakowane i dostępne z drogi do Froncles.
Leśna ścieżka w Doulaincourt.
Doulaincourt, dostęp do domów leśnych, rue du Capitaine Chaudron.
Między Doulaincourt i Saucourt, stary N67 most nad Combe de Presle.
Cypripedium, kopyto Wenus.
Doulaincourt-Saucourt jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o małym lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcjami miejskimi.
Domy znajdują się w dwóch miejscowościach na prawym brzegu Rognon, wokół brzegów, które zdobią oba centra. Miasto ma około trzydziestu ulic, placów, ślepych uliczek i ścieżek, z których kilka upamiętnia osobę związaną z historią miasta. Na terenie gminy znajduje się wiele miejscowości, ale nie ma przysiółków.
W Doulaincourt, mieście TEP dla pracowników fabryki TEP („Treuils et Palans”) powstało w 1930 r., W latach sześćdziesiątych zbudowano osiedle Rue du Capitaine Chaudron (domy), a następnie pododdział Combe Gechenot (mieszkania) po 1988. Wokół tych dwóch osiedli powstała następnie koncentracja budynków użyteczności publicznej: żandarmerii i ośrodka ratownictwa (remiza strażacka), uczelni, szkół (2011) oraz żłobka, przychodni lekarskiej i apteki (2013-2015).
W Saucourt osiedle Benne (domy) zostało utworzone około 1987 roku.
Doulaincourt.
Saucourt-sur-Rognon.
W 2013 r. Ogólna liczba mieszkań w gminie wynosiła 507, podczas gdy w 2008 r. Było to 504. Z tych mieszkań 74,4% to mieszkania główne, 10,3% to mieszkania drugorzędne, a 15,4% wolne.
Plan miejscowy urbanistyka (PLU) gminy jest zatwierdzona w24 sierpnia 2012i jest w trakcie przeglądu w 2017 r.
W 2015 r. Haute-Marne był jedynym departamentem we Francji bez zdefiniowanego schematu spójności terytorialnej (SCoT). W przypadku braku SCoT gminy posiadające dokument urbanistyczny, takie jak Doulaincourt-Saucourt, nie mogą już, w trakcie procedury zmiany ich PLU, otwierać nowych terenów pod urbanizację. W celu opracowania tego dokumentu planistycznego utworzono zamknięty związek mieszany, który przyjmuje nazwę „Syndicat mixte du Pays de Chaumont”1 st styczeń 2016. Zrzesza następujące publiczne instytucje współpracy międzygminnej (EPCI): Wspólnota Gmin Trzech Lasów , Aglomeracja Chaumont i Wspólnota Gmin Meuse Rognon , której częścią jest gmina Doulaincourt-Saucourt. Ten SCoT będzie jednym z trzech SCot z Haute-Marne, z SCot z Langres i SCot z Nord Haute-Marne.
Projekty rozwojowe na lata 2015-2018 dotyczą w szczególności:
Miasto przecinają cztery drogi departamentalne (RD 67a, RD 194, RD 253 i RD 114) oraz różne drogi gminne.
Droga departamentalna D67a, łącząca Donjeux z Rimaucourt , przebiegająca przez miasta Saucourt-sur-Rognon i Doulaincourt, znała w swojej historii kilka nazw i obszarów będących własnością państwa, a tym samym kilku zarządców. Po raz pierwszy została sklasyfikowana w departamentalnej sieci drogowej pod nazwą RD nr 8 w latach 1813–1883. W 1836 r. Prawo Thiers-Montalivet po raz pierwszy nadało status drogom wiejskim, rozróżniając główne drogi komunikacyjne i drogi. Droga z Donjeux do Rimaucourt, obsługująca w tamtym czasie znaczny ruch, jawi się zatem jako główna trasa komunikacyjna GC8bis w nomenklaturze z 1883 r. W obliczu bardzo zdegradowanego stanu sieci drogowej po pierwszej wojnie światowej i eksplozji przemysłu samochodowego , Państwo, dostrzegając niezdolność władz lokalnych do rehabilitacji sieci drogowej w celu spełnienia oczekiwań użytkowników, decyduje się na przejęcie jej części. Art. 146 ustawy o finansach z dnia16 kwietnia 1930przewiduje klasyfikację długości około 40 000 kilometrów dróg departamentalnych w krajowej domenie dróg publicznych. W tym kontekście GC8bis zostaje zaklasyfikowany jako krajowa domena dróg publicznych na mocy dekretu z dnia4 grudnia 1930według nomenklatury RN67a , załącznik do drogi N67 łączącej Saint-Dizier z Chaumont . Odwrotny ruch miał miejsce we francuskiej polityce drogowej w 1973 r., Kiedy państwo obniżyło jakość prawie 53 000 km dróg krajowych. Następnie N67a zostaje wycofany z eksploatacji1 st styczeń 1973 na drodze departamentalnej D67A dekretem międzyresortowym z dnia 14 listopada 1972.
Pozostałe trzy drogi departamentalne to drogi o niskim natężeniu ruchu: D194 z Gudmont-Villiers do Épizon , D253 z Froncles do Domremy-Landéville oraz D114 łącząca Saucourt z D427 (dawniej RN427 ) przez Thonnance-les-Moulins .
Saucourt-sur-Rognon, skrzyżowanie D 114 - D 67a .
Doulaincourt, avenue du Maréchal de Lattre de Tassigny , wspólna trasa do D 194 i D 253 .
Doulaincourt, rue Général Philippe Leclerc , trasa D 67a .
D 253 , znak aglomeracji Doulaincourt-Saucourt.
D 67a , znak wjazdu Doulaincourt, pochodzący z Saucourt-sur-Rognon.
D 67a , znak wjazdu do Saucourt-sur-Rognon, od strony Doulaincourt.
Miasto jest obsługiwane przez regularną linię transportu drogowego Roches-Joinville, usługę zarządzaną przez międzygminny związek transportu mieszanego Doulaincourt (SITD), pod zarządem organizującym do 2016 r. Rady departamentu Haute-Marne . Od1 st styczeń wykupu w 2017 ri zgodnie z prawem NOTRe z7 sierpnia 2015region jest nowym organem organizującym wszelką mobilność międzymiastową w zakresie transportu. Zamiast Departamentu Haute-Marne region Grand-Est jest teraz odpowiedzialny za wszystkie pozamiejskie usługi transportowe, regularne lub na żądanie. Początkowo, w trosce o ciągłość usług świadczonych użytkownikom, istniejąca organizacja (a tym samym SIT Doulaincourt) jest utrzymywana. W 2018 r. Stopniowo rozpocznie się reorganizacja.
Najbliższa stacja kolejowa to Joinville, która znajduje się 17 km od hotelu ( Ligne de Blesme - Haussignémont w Chaumont . Stacja Chaumont jest oddalona o 35 km, a stacja Neufchâteau o 44 km) .
Główne paryskie lotniska oddalone są od hotelu o około 300 km .
Miasto Doulaincourt-Saucourt jest narażone na następujące poważne zagrożenia: ryzyko powodzi, zagrożenie burzami i szkwałami (wiatr) oraz ryzyko trzęsień ziemi .
Ryzyko powodzi w gminie wynika przede wszystkim z powolnego lub szybkiego przelewania się rzeki Rognon i incydentalnie jej dopływów. Atlas terenów zagrożonych powodziami w dolinie Rognon został sporządzony w celu udzielenia wskazówek burmistrzom zainteresowanych gmin w sprawach planowania i rozwoju miasta. Doulaincourt-Saucourt jest klasyfikowany jako wysokie zagrożenie. Nie został jednak opracowany żaden plan zapobiegania zagrożeniom powodziowym (PPRI). W latach 1982-2017 wydano pięć rozporządzeń ministerialnych uznających klęskę żywiołową na terenie gminy z powodu powodzi i lawin błotnych.
Pod względem zagrożenia sejsmicznego miasto zaliczane jest do strefy sejsmiczności „bardzo niskiej”. W związku z tym żadne szczególne przepisy nie mają zastosowania do tak zwanych konstrukcji „normalnego ryzyka”.
Nazwę miejscowości potwierdzają formy Dolencort w 1225 r., Doleincort w 1231 r., Doleincourt w 1270 r., Doulaincour w 1732 r., Doulincourt w 1780 r.
Chodzi o średniowieczną formację toponimiczną na dworze w dawnym znaczeniu „gospodarstwo, gospodarstwo, domena wiejska”. Stary dwór francuski wydał nowoczesny dwór francuski . Obecna pisownia francuskiego dworu jest inspirowana łacińską kurią, która jest błędną etymologią, co więcej, ta dałaby * cook lub * coire (por. Chur , miasto Szwajcarii dawniej Kuria ). W rzeczywistości chodzi o galijsko-rzymską CORTE lub CURTE, która według leksykografów wywodzi się odpowiednio z niskołacińskiego cortem lub curtis .
Pierwszy element Doulain- reprezentuje, jak w większości nazw na -court , germański antroponim , tutaj Dolen [nas] .
Stare certyfikaty: Soocurtis w 1210 r., Seucort w 1216 r., Soocourt w 1448 r., Saulcourt w 1576 r., Saucourt w 1649 r.
Pierwszym elementem Sau- reprezentuje Germańskie prywatnego nazwę Sadulf [nam] , ostateczne -us Latinizes w tekstach.
Dwa odkrycia archeologiczne wskazują na obecność człowieka na terytorium Doulaincourt w okresie galijsko-rzymskim :
Terytorium Doulaincourt i Saucourt znajdowało się w Seigneury Val-du-Rognon, które w 871 zostało scedowane przez hrabiego Andelot na opactwo Saint-Remy de Reims. Około roku 1000 na tym terytorium spotkały się trzy diecezje: Châlons (po stronie dzisiejszego Saucourt), Langres (po stronie dzisiejszego Doulaincourt) i między dwoma Toul ( wąski wąwóz , jedna z dolin między dwie obecne wioski, prawdopodobnie Combe de Presle).
Wczesnym XI th century , panowaniem Val-of-Rognon został całkowicie zdewastowany i zajęte przez syna hrabiego Reynela . Aby odzyskać terytorium, kanonicy Reims potraktowali w 1014 r. Hrabiego Troyes, doprowadziło to do podziału władzy między kapitułą z Reims a hrabiami Szampanii. Tak więc Dolencort pojawia się w 1155 roku w statucie hrabiego Troyes, pierwszej znanej wzmiance o Doulaincourt.
To hrabiów Szampanii, że Opactwo Clairvaux dostaje się do XIII -go wieku władzę nad Doulaincourt. Kilka czarterów opactwa Clairvaux dotyczy Doulaincourt:
Według innych źródeł w 1241 r. W Doulaincourt istniał szpital lub kolonia trędowatych domum leprosorum , założona przez opactwo Saint-Remy de Reims.
Saucourt, wyznaczony w łacińskich tytułach XII th wieku pod nazwą Suigaudicurtis należała XII th century do VII th century rozdziale Notre-Dame de Reims.
Doulaincourt i Saucourt bardzo ucierpiały na wojnach z czasów nowożytnych .
Około 1470 roku Doulaincourt zostało prawie zniszczone podczas wojny między Ludwikiem XI a Karolem Śmiałym .
Po masakrze w Wassy, do której doszło 1 st marca 1562protestanci w wyniku odwetu zostali zwolnieni w ciągu pięciu dni na całej północy obecnego departamentu, w tym w zaludnionej dolinie Rognon. W 1567 roku Doulaincourt został spalony, a dwie wsie Saint-Brice i Saint-Evre (terytorium Bettaincourt) zostały zniszczone na zawsze. Następnie, w 1636 r., Przejście Szwedów po raz kolejny pozostawiło Doulaincourt i Saucourt w ruinie.
Kapituła z Reims, zakonnicy z Clairvaux i Madame de Guise uczestniczą w przekazaniu doliny Rognon, a także Pierre de Pons d'Annonville (ojciec opata z Pons ) i Henri de Thomassin, którzy są około 1660 roku sygnatariusze niepodzielnego sekretarza stanu Donjeux. W 1675 r. Kapituła z Reims przekazała Saucourt i częściowo Doulaincourt Pierre de Pons d'Annonville. Wnuczka Thomassina, Madeleine de Choisy, ponownie zjednoczyła seigneury w Donjeux. Wyszła za mąż w 1706 roku z Charlesem de Gestas, markizem de Lespéroux, który zmarł w 1710 roku. W wyniku dziedziczenia, Seigneury Donjeux, Saucourt i częściowo Daulaincourt przeszły w ten sposób do Domu Gestów - którego ramiona wywarły wpływ na heraldykę, która zaprojektowała herb ramiona stowarzyszonej gminy - najpierw ich synowi Charles-Jean-Henri (1709-1770), a ostatecznie aż do rewolucji ich wnukowi Sébastian-Charles-Hubert , hrabiemu i generałowi (1752-1793).
Od 1668 r. Wspomina się o „rektorze escoles Doulaincourt”, a następnie o rektorze w 1736 i 1750 r.
Od początku XVIII th century , Doulaincourt-Saucourt i ponownie stać się dostatniej od narodzin przemysłu hutniczego na brzegach nerek, założona przez panów z Gestas. Tak więc, Gestas Lespéroux mają XVII th wieku kuźni i pieca w Saucourt Doulaincourt i kuźni.
Około 1760 r. Innym godnym uwagi posiadaczem w Doulaincourt jest Henri Toupot, lord Bévaux, zreformowany żandarm ze zwykłej gwardii królewskiej, członek zgromadzenia elekcyjnego Joinville, rycerz Saint-Louis , mieszkaniec Doulaincourt. Henri Toupot de Bévaux jest ojcem zastępcy Henri Simona Toupot de Bévaux , który z kolei jest ojcem zastępcy Henri Camille Toupot de Bévaux oraz teściem pisarza i zastępcy François Mongin de Montrol . Rue de Toupot de Bévaux nosi ich imię, dom Montrol nosi imię pisarza.
Podczas rewolucji społeczność Doulaincourt zaoferowałaLipiec 1879ośmiu mężczyzn na straży domu Gestas, co nie przeszkodziło Sébastienowi Charlesowi Hubertowi de Gestas zgilotynować w 1793 r., a rodzinie Gestas wyemigrowało z utraty ziemi i przemysłu. Po kilku latach bezczynności huty żelaza i stali wracają do życia. W 1809 r. Posiadłość Gestas w Saucourt, posiadłość z kuźniami, młynem i budynkami, stała się własnością pułkownika Martina François Le Masson du Chénoy , który niedawno awansował (Styczeń 1809) Baron Cesarstwa.
Kiedy zmarł w 1816 r., Kuźnia przeszła na jego zięcia François-Charles Guénard de la Tour, byłego kapitana Gwardii Cesarskiej. W 1818 roku zakład Saucourt „zawierał pieca, dwie rafinerie , dwa bocards i patouillets ; prowadzi go 21 pracowników, 26 górników i 38 leśników zapewnia zaopatrzenie, a 30 woźniców zapewnia transport; Roczna produkcja to 225 ton żeliwa i 175 ton żelaza, uzyskanych z 562 ton przemytej rudy i 725 ton węgla drzewnego. »W 1834 roku François-Charles Guénard de la Tour zmodernizował fabrykę, którą około 1855 roku przejął Colas, a następnie w 1876 roku André Jacquemin (ojciec).
W 1809 roku kuźnię Gestas w Doulaincourt kupili również bracia Michel, syn wielkiego przemysłowca. Inny wielki przemysłowiec Capitain założył w 1838 r. Angielską kuźnię w Doulaincourt, która składała się z pięciu różnych pieców i w której pracowało 294 pracowników. Przejęta przez Forfillière i Bonnamy, a następnie przez samą Bonnamy, fabryka została przejęta w 1892 roku przez Isidore Ulmo, mistrza kuźni w Rimaucourt.
Doulaincourt, który stał się przemysłowym centrum dolnej doliny Rognon, został założony jako stolica kantonu w 1834 roku w miejsce Donjeux.
W 1844 r. Gmina założyła na zamku Montrol szkołę dla młodych dziewcząt, której kierowały Siostry Opatrzności z Langres.
W 1866 roku w Doulaincourt otwarto biuro telegraficzne.
Od 1870-1871 do 1914-1918Podczas wojny 1870-1871 Doulaincourt hojnie przekazał na abonamentLipiec 1870dla żołnierzy, ich rodzin i rannych. PoczątekListopad 1870, Doulaincourt zostaje zaatakowany przez wojska wroga. Doulaincourt i Saucourt pod okupacją pruską podlegają podatkom, grzywnom i rekwizycjom, a pod nieobecność burmistrza Doulaincourt zastępca Braleta zostaje uwięziony.
Pierwszy projekt kolejowy w dolinie Rognon na krótko przed wojną 1870-1871 zakończył się niepowodzeniem. W 1878 r. Prefekt zezwolił na zbadanie projektu kolejowego o znaczeniu lokalnym w tej dolinie, łączącego stacje Gudmont i Rimaucourt . Linia od Gudmont do Rimaucourt będzie promować rozwój przemysłu stalowego w Doulaincourt i Saucourt, którego fabryki będzie mieć szczególne gałęzie. Fabryka „Kuźnie, odlewnie i warsztaty mechaniczne w Saint-Brice”, właśnie utworzona w 1882 roku i planowana dla Saint-Brice, została zbudowana obok stacji Doulaincourt. Kuźnie w Saint-Brice są własnością Ernesta Lorina (1862-1914), młodego inżyniera i wynalazcy, który produkował wciągarki swojego wynalazku i budował w lesie tartaki Doulaincourt pracujące ze słabymi silnikami gazowymi wykorzystującymi wszelkiego rodzaju odpady węglowe także swojego wynalazku (opatentowany pod nazwą „Nowe zgazownice ”). Lorin zmarł tuż przed wojną 1914-1918 .
Od 1914-1918 do 1939-1945Po wojnie 1914-1918, przemysł stalowy w dolinie Rognon powrócił, ale dzięki kolei przetrwał tutaj tak samo lepiej niż gdzie indziej w Haute-Marne. Fabryka Lorin, przejęta przez Guerina, nie odzyska już dynamizmu za czasów inżyniera Lorina. Ale inny inżynier André Jacquemin Felix (syn) z Tréfileries Jacquemina na Saucourt, wykonane w ciągu lat kryzysowych w okresie międzywojennym , około 1931-1933, wyczyn poprzez współpracę z Leyat , wynalazca śruby napędowej samochodu, budowa samolotu śmigła, HELICA Volante lub HELICA Leyat-Jacquemin , nazywany z 5 KM powietrza . Jacquemin opatentowało jego część wynalazku pod N O 791840 z20 września 1934, zatytułowany Improvement in Articulated Wing Airplanes .
Od 1945 rokuParafie Doulaincourt i Saucourt uzyskują status gminy na mocy dekretu z dnia 12 listopada 1789Zgromadzenia Narodowego, a następnie „gmin” w rozumieniu obecnej administracji terytorialnej , na mocy dekretu Konwentu Narodowego z dnia 10 marca II roku (31 października 1793). Musimy jednak poczekać na prawo5 kwietnia 1884o organizacji gmin, tak aby zdefiniować jednolity reżim prawny dla wszystkich gmin we Francji, punkt wyjścia dla stopniowego umacniania się gmin w obliczu władzy centralnej. Gmina Saucourt przyjęła nazwę Saucourt-sur-Rognon w 1941 r. Obie gminy połączyły się w 1972 r. Na mocy prawa16 lipca 1971znane jako „prawo Marcellina”, które wywołało pierwszą falę fuzji gmin w departamencie. Czterdzieści lat później, zgodnie z prawem16 grudnia 2010Jeśli chodzi o reformę terytorialną , rada gminy stoi przed możliwością nowych połączeń poprzez utworzenie nowej gminy .
Społeczności międzygminneAż do 1 st styczeń 2017, Doulaincourt-Saucourt była częścią wspólnoty gmin doliny Rognon , utworzonej na29 grudnia 1999, który skupiał 16 gmin i miał swoją siedzibę w Andelot-Blancheville . Prawo7 sierpnia 2015o nowej organizacji terytorialnej Republiki (znanej jako ustawa NOTRe), mającej na celu zmniejszenie liczby wspólnot międzygminnych we Francji , podnosi minimalny próg demograficzny do utworzenia międzygminności z 5 000 do 15 000 mieszkańców, z pewnymi wyjątkami, i ma wpływ na granice międzygminnych władz departamentu Haute-Marne. Departamentowy plan współpracy międzygminnej Haute-Marne, zatwierdzony 29 marca 2016 r., Przewiduje zatem połączenie różnych władz międzygminnych liczących mniej niż 5000 mieszkańców, w tym wspólnoty gmin doliny Rognon, które muszą się połączyć. ze wspólnotą gmin Bourmont., Breuvannes, Saint-Blin . Dekret prefektury z dnia 15 grudnia 2016 r. Potwierdza to postanowienie, a gmina Doulaincourt-Saucourt jest członkiem wspólnoty gmin Meuse Rognon od1 st styczeń 2017, międzygminny organ z siedzibą w Illoud i skupiający 60 gmin . Na posiedzeniu rady gminy powołującej delegatów wspólnoty tej nowej międzygminności burmistrz przypomina jednak, że to połączenie narzucone przez prawo nie odpowiada wyborowi, jakiego dokonali wybrani urzędnicy gminy zgodnie z logiką terytorialną, biorąc pod uwagę tę część zlewnia od Joinville , miasto powinno przystąpić do Wspólnoty gmin Joinville basenie w Szampanii .
Doulaincourt-Saucourt jest również członkiem następujących publicznych instytucji współpracy międzygminnej (EPCI):
Do wspólnego prawa powiaty na których gmina zależy to: Grand-Est powiat regionalnym (również jurysdykcja regionie Grand-Est ), resortowych powiat Haute-Marne (również właściwy w Haute-Marne działu) Marne ) oraz okręg Saint-Dizier , siedziba sub-prefektury.
Początkowo, gdy powstawały dzielnice, miasto zostało po raz pierwszy przyłączone do powiatu Wassy dekretem z 17 roku Brumaire X (8 listopada 1801). W III RP , z powodu znacznego zadłużenia i wysiłku potrzebnego do odbudowy po I wojnie światowej , Francja przeżyła kryzys finansowy. Aby zmniejszyć wydatki państwa, Raymond Poincaré przyjął kilka dekretów ustawowych głęboko reformujących francuską administrację: w ten sposób zlikwidowano 106 okręgów, w tym Wassy w Haute-Marne. Gmina zostaje następnie włączona do okręgu Chaumont na mocy dekretu z dnia10 września 1926. Dzielnica Wassy została przywrócona w 1940 r., A sub-prefektura została przeniesiona do Saint-Dizier. Od tego czasu miasto jest częścią powiatu Saint-Dizier.
Okręgi wyborczeNa froncie wyborczym Doulaincourt-Saucourt jest częścią drugiego okręgu wyborczego Haute-Marne w wyborach parlamentarnych i kantonu Bolonii w wyborach departamentalnych od czasu redystrybucji kantonów w 2014 roku.
Kanton, zanim był tylko okręgiem wyborczym, był również okręgiem administracyjnym. Przed reformą terytorialną w 2014 r. Miasto było więc kolejno częścią kantonu Donjeux do 1834 r., Następnie Doulaincourt od 1834 do 1972 i wreszcie kantonu Doulaincourt-Saucourt od 1972 do 2015 r., Kanton pełniący wówczas funkcje administracyjne. Historia podziału kantonalnego została naznaczona różnymi reformami charakteryzującymi ewolucję modeli administracji terytorialnej we Francji. W 1790 r., Kiedy utworzono kantony, okręgi i departamenty, gmina Doulaincourt została przyłączona do dystryktu Joinville i kantonu Doulaincourt. Kantony zostały zniesione jako podział administracyjny ustawą z 26 czerwca 1793 r. I zachowały jedynie rolę wyborczą. Umożliwiają wybór elektorów II stopnia odpowiedzialnych za powoływanie posłów. Funkcję administracyjną odzyskali wraz z zanikiem powiatów w 1795 r. W ramach Konstytucji 5 Fructidor III roku , stosowanej od IV roku Vendémiaire (1795) , uznając okręgi za trybiki administracyjne związane z Terrorem . W Konsulacie terytorialna redystrybucja zmniejszyła liczbę sędziów pokoju . Doulaincourt i Saucourt (zapisywane w dekrecie jako Saurcourt) są następnie przyłączone do kantonu Donjeux dekretem z 17 roku Brumaire X (8 listopada 1801). W 1834 roku stolica kantonu została przeniesiona z Donjeux do Doulaincourt. Po połączeniu dwóch gmin kanton Doulaincourt stał się kantonem Doulaincourt-Saucourt w 1972 r. Nowa transformacja podziału kantonów miała miejsce w 2015 r. Zgodnie z prawem17 maja 2013 i jego dekrety wykonawcze opublikowane w lutym i marzec 2014. Miasto jest obecnie częścią kantonu Bolonii i tym samym traci status stolicy kantonu. Od czasu tej reformy żadna służba państwowa nie sprawowała jurysdykcji na terytorium opartym na nowym podziale kantonów. Kanton zniknął jako okręg administracyjny państwa; jest to obecnie tylko okręg wyborczy przeznaczony do wyboru pary doradców wydziałowych zasiadających w radzie departamentu .
Doulaincourt, sala do głosowania, legislatura z 18 czerwca 2017 r.
Saucourt, sala do głosowania, ustawodawcza 18 czerwca 2017 r.
Liczba mieszkańców w ostatnim spisie wynosiła od 500 do 1499, liczba członków rady miejskiej wynosi 15.
Listy burmistrzów Doulaincourt-Saucourt, nowe miasto (2010-)Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
2018 | 2026 | Frédéric Fabre | Emerytowany oficer | |
2014 | 2018 | Laurent Marras | ||
2010 | 2014 | Michel Huard |
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
2001 | 2010 | Michel Huard | ||
1990 | 2001 | Claude Fontaine | przemysłowy | |
1983 | 1990 | Roland bled | lekarz | |
1978 | 1983 | Gauthier | dyrektor uczelni | |
1977 | 1978 | Jean Caissial | emerytowany dyrektor | |
1972 | 1977 | Henri binetruy | ramy administracyjne |
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1971 | 1972 | Henri binetruy | ramy administracyjne | |
1959 | 1971 | Jacques-Richard Delong | farmaceuta, zastępca | |
1953 | 1959 | Marcel Gerard | ubezpieczający | |
1948 lub 1951 | 1953 | Armand Sauvageot | lekarz ( mandat 2 e ) | |
1947 | 1948 lub 1951 | Jean Ramel | ||
1944 | 1945 lub 1947 | Armand Sauvageot | lekarz (wznawia swój mandat) | |
1941 | 1944 | Bergougnoux. | ( Reżim Vichy ) | lekarz |
1935 | 1941 | Armand Sauvageot | lekarz | |
1908 | 1935 | Georges ulmo | mistrz żelaza | |
1902 | 1908 | Jules Brigand | nauczyciel | |
1901 | 1902 | Antoine Dosne | ||
1895 | 1901 | Georges ulmo | mistrz żelaza | |
1885 | 1895 | Eugene Bralet | komornik | |
1884 | 1885 | Eugene Bonnamy | mistrz żelaza | |
1882 | 1884 | Henri denizot | notariusz | |
1878 | 1882 | Eugene Bonnamy | mistrz żelaza | |
1876 | 1878 | Eugene Bralet | komornik | |
1875 | 1876 | Henri denizot | notariusz | |
1870 | 1875 | Francois Hurynowicz | mistrz żelaza | |
1866 | 1870 | Eugene Bonnamy | mistrz żelaza | |
1858 | 1866 | Jean-Baptiste Chaudron | właściciel | |
1855 | 1858 | Toupot de Bevaux | ||
1850 | 1855 | Peter Simon | właściciel | |
1831 | 1850 | Ambroise Jean-Baptiste Pougny | notariusz | |
1829 | 1831 | Henri Toupot de Bevaux | ||
1815 | 1829 | Claude Thabourin | ||
1813 | 1815 | Antoine Bouchotte | ||
1807 | 1813 | Francois Marche | ||
1803 | 1807 | Brice Bertine | ||
1800 | 1803 | Jean-Baptiste Chaudron |
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1945 | 1958 | André Jaquemin | ||
(około 1870) | Eugene Champion | |||
(około 1800) | Hanriot | |||
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Biuro dystrybucji poczty La Poste , znajdujące się w mieście, kod pocztowy 52270, obsługuje miasta Domremy-Landéville , Doulaincourt-Saucourt, Pautaines-Augeville i Roches-Bettaincourt .
Publiczne dostarczanie wody pitnej jest obowiązkową kompetencją gmin od czasu przyjęcia ustawy z dnia 30 grudnia 2006 r. O wodach i środowiskach wodnych . W31 grudnia 2016 rprodukcja i dystrybucja wody pitnej na terenie gminy jest zapewniana przez samą gminę, która zleciła dzierżawę Lyonnaise des Eaux Biesles. W dniu 1 stycznia 2016 roku cena wody wynosiła 2,54 euro za rachunek 120 m 3 . Ustawa NOTRe z 7 sierpnia 2015 r. Stanowi, że przekazanie umiejętności „wodno-sanitarnych” społecznościom gmin będzie obowiązkowe od dnia1 st styczeń +2.020. Przeniesienie kompetencji pociąga za sobą faktyczną bezpłatną dostępność dóbr, wyposażenia i usług publicznych wykorzystywanych w dniu przeniesienia do wykonywania tych kompetencji oraz zastąpienie wspólnoty prawami i obowiązkami gmin.
Oczyszczanie ściekówWładze miejskie, które powierzyły te usługi firmie Lyonnaise des, są odpowiedzialne za usługi sanitarne , które obowiązkowo obejmują zbieranie, transport i oczyszczanie ścieków , usuwanie powstałego szlamu, a także kontrolę połączeń z publicznymi sieciami zbiorczymi. Eaux w ramach 10-letniej umowy leasingu na okres od grudnia 2012 do grudnia 2022 roku. Miasto Doulaincourt jest podłączone do oczyszczalni ścieków zlokalizowanej na terenie gminy.1 st czerwiec 1979i którego nominalna wydajność oczyszczania wynosi 1500 RLM . W 2015 r. Oczyszczalnia ta została oceniona przez rolnika i członków komisji kontrolnych wydziałowych komisji kontrolnych w bardzo złym stanie. Planowane są prace, aby temu zaradzić. Miasto Saucourt-sur-Soignon jest połączone ze znacznie mniejszą i starszą stacją o nominalnej pojemności 300 RLM , oddaną do użytku w 1975 roku.
Kanalizacja (ANC) oznaczają poszczególne instalacje domowego uzdatniania wody, które nie są obsługiwane przez sieć publiczną gromadzenia ścieków, a zatem musi leczyć się ścieki przed ich zrzutem do naturalnym środowisku. W 2017 r. Gmina Meuse Rognon świadczyła publiczną, nie zbiorową usługę sanitarną (SPANC), której misją była weryfikacja prawidłowości wykonania robót budowlanych i remontowych oraz prawidłowego funkcjonowania i konserwacji instalacji.
Zbieranie i przetwarzanie odpadówUsługi publiczne w zakresie gospodarowania odpadami z gospodarstw domowych i podobnymi są podzielone na dwie kompetencje: „zbiórka” zarządzana przez związki mieszane zajmujące się zbieraniem i przetwarzaniem odpadów z gospodarstw domowych (SMICTOM), w liczbie trzech w Haute-Marne, jeden na jednego z drugiej strony i „obróbka” zarządzana przez Departamentalny Związek na rzecz eliminacji odpadów z gospodarstw domowych (SDEDM). Gmina Doulaincourt-Saucourt przekazała swoje kompetencje w zakresie zbierania i przetwarzania odpadów do Centrum SMICTOM Haute-Marne, które skupia 154 gminy, które z kolei przekazało kompetencje w zakresie przetwarzania Departamentowi ds. Energii i Odpadów (SDEDM). Najbliżej stałe odpady centrum kolekcja do Doulaincourt-Saucourt znajduje się w miejscowości Froncles .
W dziedzinie wczesnego dzieciństwa struktura wielokierunkowa zwana „Titou”, oddana do użytku w 2007 r. I dotowana przez społeczność gmin doliny Rognon , umożliwia przyjęcie najwyżej 12 dzieci w wieku 10 lat. Tyg. do 6 lat. Ponadto w 2017 r. Sześciu opiekunów do dzieci zamieszkałych w Doulaincourt-Saucourt zostało zatwierdzonych przez radę departamentu i może opiekować się małymi dziećmi w domu.
Dzieciom uczęszczającym do szkoły podstawowej miasto oferuje pozaszkolne wsparcie w ramach grupy szkolnej Pierre Fortain w postaci zabaw i zajęć kulturalnych. Podobnie w przedszkolu znajduje się świetlica oferująca zajęcia tematyczne.
Na poziomie społecznym Doulaincourt-Saucourt zależy od dzielnicy działań społecznych Joinville . Pracownik socjalny posiada cotygodniową trwałość .
Gmina Doulaincourt-Saucourt jest zależna od akademii w Reims i okręgu Joinville inspektoratu akademickiego Haute-Marne. W mieście działają dwie placówki publiczne (szkoła podstawowa i wyższa uczelnia) oraz prywatna szkoła rolnicza.
Grupa szkolna Pierre Fortain obejmuje przedszkole i szkołę podstawową. Na początku roku szkolnego wrzesień 2012 r. Było zapisanych 78 uczniów, czyli o 10 mniej niż w roku poprzednim.
Publiczna uczelnia Jouffroy d'Abbans nosi imię Claude de Jouffroy d'Abbans (1751-1832), jednego z wynalazców nawigacji parowej , urodzonego na zamku Roches-sur-Rognon . Szkoły podstawowe w gminach Andelot-Blancheville , Donjeux , Doulaincourt, Epizon , Rimaucourt i Roches-Bettaincourt są dołączone do sektora tej uczelni . W okresie szkolnym 2013–2014 na studia uczęszczało 288 uczniów, podzielonych na 269 osób z niepełnym wyżywieniem i 19 osób z internatem. Poziom podziału był następujący: 65 w 6 th 79 w 5 p , 72 4 e i 72 3 e . Badanie przeprowadzone przez INSEE w 2015 r. Dotyczące prognoz zapisów do szkół średnich w Szampanii-Ardenach w latach 2015-2030 pokazuje natomiast znaczny spadek w obszarze szkoleniowym Chaumont-Langres, którego częścią jest uczelnia (-810 uczniów) do 2030 r., tj. spadek o 15–20%, najsilniejszy w Szampanii-Ardenach), bezpośrednio związany ze spadkiem demograficznym. Kolegium zostało odnowione w ciągu 1 st transzy planu kolegiów aktualizacji programu, realizowanego od 2002 do 2008 roku przez radę powiatu Haute-Marne i zainteresowanych instytucji dziesięciu. Do uczelni przylega gimnazjum im . Huberta Bancelina .
Wiejski dom rodzinny z Montrol (szkoły z internatem w zamku Montrol i jej załącznikami) to prywatna placówka edukacji rolnej pod nadzorem Ministerstwa Rolnictwa, rolno-spożywczego i leśnictwa . To wita uczniów klasy 4 TH do 3 TH i licencjackie profesjonalny .
Przedszkole grupy szkolnej Pierre Fortin.
Szkoła podstawowa grupy szkolnej Pierre Fortin.
Jouffroy d'Abbans College.
Château de Montrol, siedziba wiejskiego domu rodzinnego Montrol.
W mieście funkcjonuje przychodnia lekarska skupiająca lekarza pierwszego kontaktu , trzy pielęgniarki , fizjoterapeutę i położną . Dodatkowo ćwiczy lekarza rodzinnego . SSIAD Pougny usług domu opieki i apteka zakończyć zakres opieki. W miastach położonych w pobliżu Froncles, Andelot czy Roches-Bettaincourt pracują różni pracownicy służby zdrowia, ale perspektywy rozwoju demografii medycznej są szczególnie pesymistyczne. Departament Haute-Marne rzeczywiście zmaga się, podobnie jak wiele innych departamentów wiejskich, z ciągłym spadkiem liczby lekarzy ogólnych (246 w 2012 r. I 221 spodziewanych w 2018 r.), Z drugim co do wielkości spadkiem w Szampanii-Ardenach po Ardenach. Lokalnie ta sytuacja i odejście lekarza z gabinetu Andelot skłoniły społeczność gmin Doliny Rognon do objęcia w 2013 roku fakultatywnej kompetencji „budowa, zakup, wynajem i wyposażenie pomieszczeń medycznych i paramedycznych”. Chociaż gmina Doulaincourt-Saucourt należy do wspólnoty gmin Meuse Rognon, która ma tę nową kompetencję,styczeń 2017do lokalnego kontraktu zdrowotnego w Joinville Basin, biorąc pod uwagę, że jest to część obszaru mieszkalnego Joinville. Wybrano cztery obszary działań: promowanie korzystania z opieki i usług, wzmacnianie działań profilaktycznych i promujących zdrowie, poprawę warunków życia oraz wspieranie rodzicielstwa w celu promowania zdrowia. W Doulaincourt-Saucourt zaplanowano w ten sposób, a następnie zrealizowano w ratuszu konsultację ds. Uzależnień, a także akcję mającą na celu podniesienie świadomości problematyki uzależnień wśród młodzieży z college'u Jouffroy d'Abbans.
Pougny Retirement Home jest obiektem dla uzależnionych osób starszych (EHPAD) z 52 łóżkami , utworzony w 1904 roku dzięki zapis z Prefect Marie Ambroise Pougny.
Stowarzyszenie usług domowych ADMR w dolinie Rognon ma siedzibę w Doulaincourt.
Do pierwszego stopnia sądy sądowe , na których gmina zależy znajdują się w Chaumont (sądów instancji , od handlu i sądu pracy ) oraz w Châlons-en-Champagne ( duży instancja ). W drugim stopniu gmina jest zależna od sądu apelacyjnego w Dijon . Sądy administracyjne, przy których znajduje się miasto, w Chalons-en-Champagne pierwszego stopnia ( sąd administracyjny ) i Nancy w drugim stopniu ( administracyjny sąd apelacyjny ).
Pod względem bezpieczeństwa publicznego gmina położona jest w dystrykcie brygady zbliżeniowej żandarmerii Doulaincourt-Saucourt, położonej przy rue Général Philippe Leclerc, obejmującej, oprócz obszaru miejskiego, terytoria następujących gmin: Roches-Bettaincourt , Cerisières , Domremy -Landéville , Donjeux , Gudmont-Villiers , Mussey-sur-Marne , Rouécourt , Rouvroy-sur-Marne , Saint-Urbain-Maconcourt i Vaux-sur-Saint-Urbain .
Centrum interwencyjno-ratownicze (remiza strażacka), rue de la Combe Guechenot, jest jednym z 40 ośrodków interwencyjnych Departamentalnej Straży Pożarnej i Ratownictwa (SDIS) Haute-Marne.
Żandarmeria, rue Général Philippe Leclerc.
Centrum ratunkowe.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 r.
W 2018 roku miasto liczyło 796 mieszkańców, o 8,61% mniej niż w 2013 roku ( Haute-Marne : -4,11%, Francja bez Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
698 | 722 | 709 | 901 | 800 | 820 | 1,008 | 1,038 | 1,058 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,080 | 1150 | 1,117 | 1,015 | 983 | 938 | 1,015 | 941 | 1,069 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,124 | 1 155, | 1,159 | 1,066 | 1,012 | 975 | 988 | 872 | 820 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2008 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
931 | 961 | 1,242 | 1218 | 1,135 | 1,003 | 968 | 961 | 955 |
2013 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
871 | 796 | - | - | - | - | - | - | - |
Do 1972 r. Powyższe dane dotyczą gminy Doulaincourt bez Saucourt-sur-Rognon. Dane liczbowe dotyczące Saucourt-sur-Rognon przed 1972 r. Są następujące:
Ewolucja populacji Saucourt-sur-Rognon przed 1972 rokiemRok | 1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 | 1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 |
populacja | 260 | 256 | 281 | 278 | 321 | 338 | 360 | 373 | 355 | 278 | 334 | 334 | 293 | 249 | 280 |
Rok | 1886 | 1891 | 1896 | 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 | 1962 | 1968 |
populacja | 392 | 293 | 311 | 288 | 311 | 301 | 275 | 232 | 192 | 207 | 226 | 219 | 221 | 226 |
Odsetki ludności według szerokich grup wieku w 2013 r .:
0 do 14 lat | 15 do 29 lat | 30 do 44 lat | 45 do 60 lat | 60 do 74 lat | 74 lata lub więcej |
15,0% | 13,5% | 14, 2% | 16,8% | 21,1% | 19, 3% |
Klub piłki ręcznej Doulaincourt-Saucourt został rozwiązany w 2014 roku.
Obiektów sportowychGimnazjum im. Huberta Bancelina.
Stadion Gilberta Schneidera.
Plac zabaw na stadionie.
Stadion tenisowy.
Oznakowanie szlaków turystycznych w Saucourt.
Terytorium gminy Doulaincourt-Saucourt jest częścią katolickiej parafii „Błogosławiony Frédéric Ozanam ” w sektorze parafialnym „Joinville Doulaincourt” diecezji Langres . Parafia, która obejmuje obszar dziewięciu gmin, ma swoją siedzibę w Donjeux. Miejscem kultu w Doulaincourt jest kościół Saint-Martin, a miejscem kultu w Saucourt-sur-Rognon jest kościół Saint-Rémy ( tymczasowe zamknięcie z powodu trwających prac w 2017 r .).
W 2013 roku średni dochód gospodarstwa domowego podatku było € 24.541, umieszczając Doulaincourt-Saucourt do 25,608 th największych gmin we Francji.
Doulaincourt-Saucourt znajduje się w obszarze zatrudnienia Chaumont - Langres . W 2013 r. Ludność w wieku od 15 do 64 lat liczyła 459 osób, w tym 71,5% aktywnych zawodowo, 60,1% pracujących, a 11,3% bezrobotnych.
W Doulaincourt znajduje się sklep spożywczy i kilka firm budowlanych.
Z przeszłości jako kuźni Doulaincourt odziedziczył część przemysłu metalurgicznego w trzech małych wyspecjalizowanych firmach: „Ressorts Haut-Marnais”, „Arcelormittal wire France” i „MEA” (produkcja do wytłaczania stopów).
Na terenie całej gminy rolnictwo i leśnictwo mają duże znaczenie, a mimo to mało jest podmiotów działających w tym sektorze.
W sumie Doulaincourt-Saucourt w 2014 r. Miało 53 zakłady: trzy w rolnictwie-leśnictwie-rybactwie, cztery w przemyśle, sześć w budownictwie, osiemnaście w handlu-transporcie-różnych usługach i dwadzieścia dwa były względne w administracji publicznej, edukacji, , sektor działań społecznych .
Kościół Saint-Martin de Doulaincourt.
Witraż sygnowany Haussaire, Reims 1877.
Organy trybuny (Aristide Cavaillé-Coll).
Ołtarz św. Rocha.
Brama wjazdowa do Château de Montrol.
Most Doulaincourt
W ogólnym spisie bazy Mérimée wymienione są cztery zakłady metalurgiczne:
Wieża Księcia Guise.
Most Saucourt nad rzeką Rognon.
Myjnia Doulaincourt.
Myjnia Saucourt.
Pomnik zmarłych z Doulaincourt.
Tablica pamiątkowa, kościół Doulaincourt.
Tablica pamiątkowa, kościół Saucourt.
Ramiona Doulaincourt-Saucourt są ozdobione w następujący sposób: „Wąwozy do wieży ze srebrnego muru z piasku, otwartego i ażurowego pola, z obrzeżem uszytym z lazuru, naładowanym ośmioma liliami złotymi. "
|
Ramiona de Gestas, które posłużyły za inspirację, to „Lazur posiany złotymi fleur-de-lis, z otwartą wieżą, perforowaną i krenelażowaną ze srebra, murowaną z piasku. "