Administracja terytorialna organizuje konfederację instytucjonalną i administracyjną obszaru geograficznego, kraju lub krajów .
Składa się z władz, których decyzje są ważne w częściach terytorium zwanych okręgami wyborczymi . Zatem to zakres ich decyzji odróżnia centralną administrację państwową od terytorialnej administracji państwowej. Istnienie administracji terytorialnej państwa jest uzasadnione oczywistą obserwacją: państwo nie może być administrowane wyłącznie ze stolicy przez centralne władze administracyjne . Dlatego opierają się one na władzach stojących na czele różnych części terytorium kraju zwanych okręgami wyborczymi . Władze, które kierują tymi okręgami wyborczymi, tworzą administrację terytorialną państwa; oni podlegają hierarchicznej kontroli z centralnymi organami administracyjnymi .
Sposób, w jaki zaprojektowana jest administracja terytorialna, może się znacznie różnić w zależności od kraju,
Sposób organizacji terytorialnej może również prowadzić do konfliktów władzy między różnymi poziomami. Podobnie w niektórych przypadkach mogą istnieć poziomy nałożone na to samo terytorium, bez tych samych granic geograficznych.
Obecnie trwa refleksja na poziomie Unii Europejskiej nad stworzeniem systemu eurodokręgów , zwanych także euroregionami. Celem tego instrumentu byłoby stworzenie powiązań administracyjnych między regionami transgranicznymi, odzwierciedlających wspólne interesy.
Mówiąc bardziej ogólnie, w kontekście globalizacji duże aglomeracje stają się świadome swoich interesów i potencjału międzynarodowego na poziomie gospodarczym ( geografia ekonomiczna ). W trosce o autonomię zaczynają - jak przewidział to futurysta Alvin Toffler - budować między sobą transwersalne relacje, niezależnie od regionów i państw. Może to pomóc w zmianie organizacji terytorialnej w krajach i na świecie w kierunku systemu wielu biegunów i siatki. Pojawia się architektura sieciowa, nawet jeśli na papierze pozostaje piramidalna.
Poprzez Europejska Karta Samorządu Lokalnego , do Kongresu Władz Lokalnych i Regionalnych ustanowił zasady wspólne dla państw członkowskich Rady Europy, które złożyli swój podpis na Karcie, której celem jest zagwarantowanie akceptacji i ochronę autonomia polityczna, administracyjna i finansowa władz lokalnych. Stosowanie tych zasad odbywa się zgodnie z prawem wewnętrznym każdego kraju. Karta ta stanowi ważną ochronę praw władz lokalnych, które zajmują fundamentalne miejsce w rozwoju demokracji lokalnej i sprawności administracji. W tym sensie Karta kładzie nacisk na kilka punktów, w tym na podkreślenie faktu, że autonomia władzy lokalnej musi być zagwarantowana przez prawo i Konstytucję oraz że władze lokalne muszą dysponować środkami finansowymi proporcjonalnymi do ich potrzeb.
Główne tradycyjne podziały administracyjne terytorium francuskiego są następujące:
Stany Zjednoczone bycia federalną republikę , organizacja terytorialna zależy na prawie każdy z 50 landów.
Hrabstwo : w 48 stanach główną jednostką jest hrabstwo ( hrabstwo ), zwane parafią w Luizjanie i gminą na Alasce . Jednak w stanach Nowej Anglii poziom ten nie pełni już roli samorządu terytorialnego. Z wyjątkiem Alaski, ten szczebel rządu obejmuje całe Stany Zjednoczone.
Gminy : Poziom samorządu lokalnego poniżej hrabstwa różni się znacznie w zależności od stanu i ma różny stopień autonomii. Z wyjątkiem Nowej Anglii nie obejmuje całego terytorium. W tym przypadku wszystkie jednostki samorządu terytorialnego należą do powiatu.