Stany Langwedocji
Zjednoczone Langwedocji (łac Comitia Occitaniæ ) to prowincjonalny zespół z Ancien Regime specyficzne dla prowincji Langwedocji , co sprawiło, że jest to kraj stanów .
Średniowiecze
Na początku wojny stuletniej konieczność zmusiła króla Francji Filipa VI do zażądania od poddanych dotacji na wydatki wojskowe. W 1346 r. , Zwołując prałatów, baronów, komuny i dobre miasta swojego królestwa, zebrał dla ekonomii przedstawicieli siedmiu senechausseów od południa do Tuluzy . Zrobił to samo w Montpellier w 1351 roku . W związku z tym zgromadzenia langue d'oc będą spotykać się w regularnych terminach. Są odpowiedzialni za ustalenie kwoty podatku zapłaconego królowi, jego podział i pobór.
Karol V przejął jednak administrację finansową utworzoną przez Stany, której zwoływanie nie było już wtedy konieczne.
Kryzys na czele Francji, z szaleństwem Karola VI , stawia ich jednak w korzystnej sytuacji: królowa Isabeau Bawarii przyznaje im w 1418 r. W Troyes prawo do spotkań, kiedy tylko uznają to za stosowne. Po powrocie pokoju Karol VII ponownie ograniczył ich przywileje.
Ludwik XI sprawia, że podatek jest stały, a tym samym pozbawia państwa większości ich prerogatyw; zachowują jednak jego wygląd, ponieważ zawsze muszą wyrazić zgodę. Plik6 marca 1474W listach patentowych nazwał biskupa Albi Louis I st Amboise, ponieważ prezydentem stanów Langwedocji są teraz biskupi.
W tym czasie spotykali się w Tuluzie , Albi , Carcassonne , Béziers , Narbonne , Montpellier , Nîmes czy Beaucaire .
Era nowożytna
Stany Langwedocji opierają się polityce represji prowadzonej przez Richelieu . Udaje im się za opłatą odroczyć edykt ustanawiający wybory z 1629 r., Co de facto doprowadziłoby do zaniku państw, podobnie jak w sąsiedniej Gujnie .
Głównym zadaniem państw jest nakładanie bezpośrednich podatków królewskich w prowincji Langwedocja. Uroczyście głosują nad pieniędzmi, które mają być wypłacone królowi; jedna część, stara wielkość , jest głosowana mechanicznie, druga, bezpłatna darowizna , jest wynikiem negocjacji między przedstawicielami króla i prowincji do lat siedemdziesiątych XVII wieku . Po tej dacie stany regularnie głosują za darmową darowizną w wysokości trzech milionów funtów turniejowych . Podatek rozdzielają między dwudziestu dwóch, a potem dwudziestu trzech diecezji świeckich. Trzy z tych diecezji, Gévaudan , Velay i Vivarais , mają specjalne stany, które są organami poboru podatków. W pozostałych diecezjach odbywa się zgromadzenie zwane tablicą, któremu przewodniczy biskup, składające się z barona, przedstawicieli miast, komisarzy króla i państw. Zgromadzenie to następnie rozdziela podatek między różne społeczności przy użyciu składu , rodzaju macierzy katastralnej.
Stany zarządzały również podatkami pośrednimi do 1572 roku . Po tej dacie mają tylko równoważny podatek pośredni nakładany na mięso, ryby i wino.
W 1622 r. Sąd pomocy Montpellier, zmuszony do ucieczki przed zamieszkami szalejącymi w tym mieście, schronił się w Pézenas, aby tam odbyć swoje zgromadzenie. Pierwsza sesja odbyła się w dniu21 lutego 1622w sali ratusza po uroczystej mszy św. Ducha Świętego celebrowanej przez ojców obserwatorów . W 1630 roku skarbnicy Francji ustanowili swój kurs w Pézenas w domu Lauriolów. Przez ostatnie stulecie, z polecenia François I er , sesje postawy diecezji Agde odbywały się w Pézenas, w wielkiej sali budynku konsularnego.
Siedziba spotkania Stanów pierwotnie obracała się między głównymi miastami regionu, ale została ustalona w Montpellier w 1737 roku .
O zwołaniu stanów decyduje sam król, ale ci wyznaczają funkcjonariuszy, którzy zasiadają między sesjami, aby zapewnić ciągłość administracji podatkowej.
Państwa Langwedocja odegrały rolę w gospodarczej rewitalizacji prowincji ( Canal du Midi , port Sète , ale także drogi i mosty), a także w rozwoju Montpellier, w szczególności esplanady Peyrou .
Kompozycja
Urodzony prezydent stanów Langwedocji był arcybiskupem Narbonne , ale najważniejszymi postaciami byli intendent Montpellier, przedstawiciel króla, skarbnik giełdy i trzech generalnych syndyków (Toulouse, Carcassonne i Beaucaire-Nîmes) reprezentujący interesy województwa. Deputowani do króla, zastępcy w sądzie , składają mu coroczne pretensje, na które musi on odpowiadać.
Duchowni byli reprezentowani przez trzech arcybiskupów i dwudziestu biskupów prowincji. W istocie porządek zdominował debaty. Rangę duchownych regulowała ich koronacja. Ci, którzy nie mogli przybyć do Stanów, mieli prawo wysłać tam swojego wikariusza generalnego.
Szlacheckie miejsca w stanach zajmowali dwudziestu trzech baronów stanów prowincji. Byli: hrabia d ' Alais , który zajął pierwsze miejsce; Duc de Polignac , który miał drugie miejsce; baronowie tournee Gévaudan i Vivarais , którzy zasiadali kolejno w Stanach, raz na osiem lat dla Gévaudan i co dwanaście lat dla Vivarais; potem pojawił się markiz de Mirepoix , baron de Barjac (od 1682), markiz de Villeneuve , hrabia d ' Avéjan (od 1733), hrabia de Rieux , markiz de Castries , baron de Tornac (od 1694), baron de Bram (od 1720), markiz de Murviel (od 1683), markiz de Ganges , baron d' Aureville (od 1748), baron de Castelnau- d'Estrétefonds , baron de Saint-Félix , baron de Lanta , baron de Florensac , baron d ' Ambres , baron de Rouairoux (od 1680), markiz de Calvisson i baron de Castelnau de Bonnefons (od 1772).
Deputowanych stanu trzeciego powoływały przede wszystkim miasta: główne miasta diecezji wysyłały dwóch zastępców, a pozostałe wspólnoty „zastępcze” diecezji na zmianę wysyłały jednego zastępcę. Edykt z 1659 r. Zakazał Stanom spotkań dłuższych niż czterdzieści dni pod groźbą nieważności.
W miejscu zebrań świeccy baronowie zajmowali całą stronę znajdującą się po lewej stronie centralnej siedziby prezydenta, miejsce bezpośrednio po prawej stronie prezydenta zwykle zajmował hrabia Alais. Duchowni mieli pierwszeństwo przed swoimi świeckimi odpowiednikami, więc zajmowali całą prawą stronę zgromadzenia (w stosunku do prezydenta), która była zarezerwowana wyłącznie dla nich. Posłowie stanu trzeciego znajdowali się w centralnym miejscu, poniżej trybun duchownych i świeckich baronów.
Poniższa tabela przedstawia listę deputowanych do stanów według diecezji cywilnej.
Lista sesji
Sesje 1346-1376| Przestarzały | Lokalizacja | Prezydent | Komentarz |
|---|---|---|---|
|
1346 (luty) |
Jan Normandzki (przyszły Jan II Dobry ) |
||
|
1351 (styczeń) |
Jan II Dobry |
||
|
1353 (marzec) |
|||
|
1356 (marzec) |
Tuluza |
||
|
1357 (marzec) |
Jean I er Armagnac |
||
|
1357 (maj) |
Tuluza |
Jean I er Armagnac |
|
|
1357 (lipiec) |
Jean I er Armagnac |
||
|
1358 (lipiec) |
Montpellier |
Przekazanie kwot na okup króla Jana II Dobrego. |
|
|
1359 (marzec) |
Montpellier |
Jean z Poitiers |
Daj podatek od soli (cztery duże turnieje na każdy kwintal) do świąt. |
|
1359 (sierpień) |
Beziers |
Rozważania propozycji Valdemara IV , króla Danii , podjęcia próby wyprawy do Anglii w celu uwolnienia króla Jana II Dobrego . |
|
|
1359 (wrzesień) |
Jean z Poitiers |
Pożyczka w wysokości 100 000 guldenów udzielona przez stany zostanie zwrócona z podatków ustalonych w Montpellier. |
|
|
1362 (maj) |
Montpellier |
Arnoul d'Audeneham ? |
Podatki na okup króla Jana II Dobrego . Senechaussee w Carcassonne obiecuje wypłatę 70 000 franków rocznie przez sześć lat. Umowa Beaucaire'a zawarła już specjalną umowę z królem. To z Tuluzy podlegało wspólnej zasadzie. Postanowiono też przez jakiś czas kontynuować podatek od soli i oddać go na farmę. |
|
1364 (listopad) |
Beziers |
Arnoul d'Audeneham? |
To zgromadzenie nie jest pewne. |
|
1365 (luty) |
Carcassonne |
Ludwika Andegaweńskiego , generał w Langwedocji brata króla Karola V . |
Utworzenie korpusu zbrojnego do obrony prowincji. Zapewnij kontynuację podatku od soli przez rok. |
|
1366 (styczeń) |
Louis z Anjou |
||
|
1368 (marzec) |
Louis z Anjou |
Przyznane dotacje różnią się w zależności od Senechaussees. |
|
|
1369 (luty) |
Tuluza |
Louis z Anjou |
Przyznaj dotację w wysokości dwóch franków za każdy naprawiony pożar . Louis d'Anjou odwołuje komisarzy generalnych wysłanych do prowincji. |
|
1369 (listopad) |
Tuluza |
Louis z Anjou |
Udziel dotacji na towary i żywność. |
|
1370 (luty) |
Tuluza |
Louis z Anjou |
Przyznaj dotację w wysokości trzech franków na ogień i pół franka na każdą beczkę wina. |
|
1370 (listopad) |
Tuluza |
Louis z Anjou |
Deputacja do papieża Urbana V w sprawie obrony prowincji. Dzieje się po jego śmierci. |
|
1371 (styczeń) |
Nimes |
Pierre Scatisse; |
Przyznaj dotację w wysokości dwóch franków na ogień. |
|
1371 (sierpień) |
Tuluza |
Louis z Anjou |
Przyznaj trzyfrankową dotację za każdy naprawiony pożar i kontynuację podatku od soli przez rok. |
|
1372 (styczeń) |
Beziers |
Louis z Anjou |
Przyznałby dotację w wysokości trzech franków na pożar. |
|
1372 (maj) |
Carcassonne |
Louis z Anjou |
To zgromadzenie nie jest pewne. |
|
1373 (marzec) |
Louis z Anjou |
Przyznaj dotację w wysokości trzech franków na ogień. |
|
|
1373 (grudzień) |
Nimes |
Louis z Anjou |
Przyznaj dotację w wysokości dwóch franków na ogień. |
|
1374 (od kwietnia do czerwca) |
Tuluza |
Louis z Anjou |
Przyznaj dotację w wysokości trzech franków na ogień. |
|
1375 (lipiec) |
Louis z Anjou |
Przyznaj dotację w wysokości dwóch franków za każdy naprawiony pożar . |
|
|
1376 (sierpień) |
Louis z Anjou |
Przyznaj dotację w wysokości dwóch franków na ogień. |
|
|
(...) |
(...) |
(...) |
(...) |
(...)
Państwa pod przewodnictwem biskupów i arcybiskupów Albi
Prezydencja Louis I st Amboise ( 1474 -)| Przestarzały | Lokalizacja | Prezydent | Komentarz |
|---|---|---|---|
|
1475 (kwiecień) |
źródło |
||
|
1478 (czerwiec) |
Louis I st z Amboise |
źródło |
(...)
Państwa pod Prezydencją Biskupów Alet
Prezydencja Antoine II de Dax ( 1569 -)| Przestarzały | Lokalizacja | Prezydent | Komentarz |
|---|---|---|---|
|
1569 (listopad) |
Opozycyjne członkowskie o otrzymaniu od Jean Bertrand do Urzędu 6 th przewodniczącego z Parlamentu Tuluzy , nowo wznoszone, usuwając ciężar Provost Tuluzy i innych opłat Provost w prowincji i unii do pierwszego konsula jak w Montpellier, pyta królowi na nałożenie pięciu lat na ciągnienie soli do naprawy Pont S. Esprit itp. źródło |
(...)
Państwa pod przewodnictwem arcybiskupów Narbonne
(...)
Prezydencja Charles Le Goux de La Berchère ( 1703 - 1719 )| Przestarzały | Lokalizacja | Otwarte przez | Komentarz |
|---|---|---|---|
|
1703 ( 28 listopada - |
Montpellier |
Marszałek de Montrevel , głównodowodzący w Langwedocji. |
|
|
Montpellier |
Marszałek de Villars , głównodowodzący w Langwedocji. |
||
|
1705 ( 10 listopada - |
Montpellier |
Hrabia Calvissona |
|
|
Montpellier |
|||
|
Montpellier |
Książę Roquelaure |
Stany zbierają się na korzyść Alexisa Sabatiera za cenę 600 000 funtów, czyli dwa trzy czwarte denarów za funt wszystkich podatków. |
|
|
1708 ( 22 listopada - |
Montpellier |
Książę Roquelaure |
Nowe przepisy dotyczące napraw dróg, mostów i jezdni w prowincji. |
|
Montpellier |
Książę Roquelaure |
||
|
Montpellier |
Książę Roquelaure |
||
|
Montpellier |
Książę Roquelaure |
Stany uczestniczą w ceremonii pogrzebowej delfina w kościele Matki Bożej Tabel w Montpellier. |
|
|
Montpellier |
Książę Roquelaure |
||
|
Montpellier |
Książę Roquelaure |
||
|
Nîmes (Wielka Sala Audiencji Pałacu) |
Książę Roquelaure |
||
|
Montpellier |
Książę Roquelaure |
Stany uczestniczą w pogrzebie ku czci Ludwika XIV w kościele Notre-Dame w Montpellier. |
|
|
Montpellier |
Książę Roquelaure |
||
|
Montpellier |
Książę Roquelaure |
||
|
Montpellier |
Książę Roquelaure |
Stany podnoszą koszt uzbrojenia dwóch pinów do transportu amunicji w Roussillon. |
| Przestarzały | Lokalizacja | Otwarte przez | Komentarz |
|---|---|---|---|
|
1719 ( 14 grudnia - |
Montpellier |
Książę Roquelaure |
|
|
1721 ( 30 stycznia - |
Montpellier |
Książę Roquelaure |
Stany potwierdzają wykluczenie wszystkich królewskich oficerów ze swoich zgromadzeń. |
|
1722 ( 8 stycznia - |
Narbonne |
Książę Roquelaure |
Stany uzyskują zniżkę w wysokości miliona funtów na bezpłatną darowiznę z powodu kordonu sanitarnego ustanowionego w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się epidemii dżumy. |
|
1723 ( 14 stycznia - |
Nîmes |
Książę Roquelaure |
|
|
Montpellier |
Książę Roquelaure |
||
|
Narbonne |
Markiz de La Fare , |
||
|
1726 ( 10 stycznia - |
Narbonne |
Markiz La Fare |
|
|
1727 ( 16 stycznia - |
Nîmes |
Markiz La Fare |
|
|
1727 ( 11 grudnia - |
Nîmes |
Markiz La Fare |
|
|
Narbonne |
Markiz La Fare |
||
|
Nîmes |
Markiz La Fare |
Przekazanie 800 000 funtów podatków do prowincji. |
|
|
1730 ( 14 grudnia - |
Nîmes |
Markiz La Fare |
|
|
1732 ( 17 stycznia - |
Montpellier |
Markiz La Fare |
|
|
1732 ( 27 listopada - |
Montpellier |
Markiz La Fare |
Przekazanie 47 000 funtów na podatki z 1732 r. Do diecezji cywilnych Narbonne, Albi i Lavaur. |
|
Montpellier |
Markiz La Fare |
Zniżka w wysokości 150 000 funtów na podatek pogłówny w Langwedocji. |
|
|
Montpellier |
Markiz La Fare |
||
|
Narbonne |
Markiz La Fare |
||
|
Montpellier |
Markiz La Fare |
Państwa negocjują z właścicielami monopolu lodowego. |
|
|
Montpellier |
Markiz La Fare |
||
|
1738 ( 11 grudnia - |
Montpellier |
Przepisy stanowe dotyczące sporządzania dowodów genealogicznych wymagane od wysłanników szlachty. |
| Przestarzały | Lokalizacja | Otwarte przez | Komentarz |
|---|---|---|---|
|
Montpellier |
Przepisy państw dotyczące wykonania konwencji zawartych między prowincją a właścicielami kanału królewskiego Langwedocji, dotyczących utrzymania różnych prac. |
||
|
Montpellier |
Książę Richelieu |
||
|
1741 ( 14 grudnia - |
Montpellier |
Książę Richelieu |
Stanowi przepisy dotyczące gospodarstwa i działania równoważnego prawa. |
|
Montpellier |
Książę Richelieu |
Traktat pożyczki w wysokości 3.000.000 funtów udzielonej przez prowincję w imieniu króla. |
|
|
1743 ( 19 grudnia - |
Montpellier |
Książę Richelieu |
Traktat między komisarzami królewskimi a komisarzami stanów o pożyczce 3 000 000 funtów. |
|
Montpellier |
Książę Richelieu |
Poświęcenie flag pułku Septimanie w obecności państw w kościele Notre-Dame-des-Tables w Montpellier. |
|
|
1746 ( 20 stycznia - |
Montpellier |
Le Nain, baron d'Asfeld , |
Przepisy stanowe dotyczące utrzymania dróg w senechaussees w Tuluzie i Carcassonne. |
|
1746 ( 24 listopada - |
Montpellier |
Le Nain, |
Traktat między komisarzami królewskimi a komisarzami stanów o pożyczce w wysokości 6 000 000 funtów. |
|
Montpellier |
|
Regulamin prowadzenia gospodarstwa rolnego o ekwiwalencie. |
|
|
Montpellier |
Książę Richelieu |
Głosuj na kwotę 500 000 funtów w ciągu ośmiu lat na budowę Chemin d'Auvergne. |
|
|
1750 ( 29 stycznia - |
Montpellier |
Książę Richelieu |
Arcybiskup Crillon, chory, przeszedł na emeryturę 31 stycznia (zmarł dnia15 marca 1751). Prezydencja jest następnie zapewnione przez arcybiskupa Tuluzy, M gr Charles Antoine de La Roche-Aymon . |
|
Księcia Richelieu oddziela stany17 lutego 1750z rozkazu króla. Zgromadzenie zostało zawieszone bezterminowo decyzją Rady Stanu z 27 lutego . | |||
| Przestarzały | Lokalizacja | Otwarte przez | Komentarz |
|---|---|---|---|
|
Stany Langwedocji zostały przywrócone dekretem Rady Stanu z dnia28 października 1752. | |||
|
Montpellier |
Książę Richelieu |
||
(...)
(...)
Bibliografia
- Martine Biard Postes et messageries in Languedoc from Louis XIV to the Revolution of 1789 , przedmowa Louis Secondy, Paryż, Éditions Edilivre, 2011. ( ISBN 978-2-8121-3641-2 ) .
-
Dom Claude Devic, dom Joseph Vaissète, General History of Languedoc , vol. IX (1271-1443), Toulouse, Privat , 1885 (przedruk 2004) ( ISBN 978-2-84575-170-5 i 2-84575-170-2 ).
-
Philippe Wolff (nd), History of Languedoc , Toulouse, Privat , pot. „Historia prowincji”,1967, 540 s. ( ISBN 2-7089-1705-6 ).
- Henri Gilles , stany Langwedocji w XV -go wieku , Tuluza, Edouard Privat al. "Southern Biblioteki / 2" ( N O XL )1965, 361 str. ( prezentacja online ), [ prezentacja online ] .
- Pierre-Jean Souriac „ stanach Langwedocji skierowaną wojnę w pierwszej połowie XVI th wieku ,” Cahiers de la Mediterranee , Lot. 71 „Kryzysy, konflikty i wojny na Morzu Śródziemnym (tom 2)”,2005, s. 63-80 ( czytaj online ).
Archiwa
- Kolekcja: Stany Langwedocja (1632-1791). Numer telefonu: C. Montpellier: Archiwa Departamentalne Hérault . ( prezentacja online )
- Kolekcja: Stany Langwedocja (XV-XVIII wiek). Numer telefonu: C. Montpellier: Archiwa Departamentalne Hérault . ( prezentacja online )
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
- Grawerowanie uroczystego posiedzenia państw Langwedocji .
- Stany Langwedocji zebrane w Montpellier w maju 1558 r. (S. 323 i nast.) .
- Stany Langwedocja zebrane w Carcassonne w listopadzie 1569 roku .
- Wybór 46 sesji stanów Langwedocji w latach 1648-1789 - Université Paul-Valéry, Montpellier
- „ Stany generalne Prowincji Langwedocji zebrane na zlecenie króla w mieście Montpellier w październiku, listopadzie i grudniu 1761 r . ” .
- Herbarz stanów Langwedocji .
Uwagi
- Lub 1345 , jeśli zaczniemy rok 25 marca .
- Patent na listy Ludwika XI , Senlis , the6 marca 1474( 1473 przed Wielkanocą ).
- Od 1694 r. Nowa diecezja Alès uzyskała siedzibę w Stanach.
- Arlette Jouanna, „States of Languedoc”, w: Lucien Bély, Dictionary of the Old Regime , Paryż, PUF, 2000 (1996), str. 510-512.
- Albert Paul sojuszników, miasto stanów: Pézenas XVI th i XVII th stulecia .
- Od utworzenia biskupstwa Alès w 1694 roku .
- Bernard Barbiche, Instytucje monarchii francuskiej w czasach współczesnych , Paryż, PUF, 2001 (1999).
- Od powstania w 1694 r. Tornaca w baronii z prawem wjazdu do Stanów.
- Ch. De Tourtoulon, Sesja Stanów Langwedocji , Akademii Nauk i List z Montpellier, 1870; p. 317 , część III, Rolle tych, którzy uczestniczyli w stanach generalnych Prowincji Langwedocji zgromadzonych na zlecenie króla w mieście Montpellier w październiku, listopadzie i grudniu 1761 r . : lista wszystkich członków zgromadzenia, każdy z trzech porządków: duchowieństwa, szlachty i trzeciego stanu, uczestnicząc w dobrach z 1761 r. [1] .
- Historia ogólna Langwedocji mówi o „Waldemarze III”, ale może to być tylko Valdemar IV (można to wyjaśnić, jeśli niektóre listy nie uznają księcia Valdemara V Szlezwika za Valdemara III Danii).
- National Library, oryginalne utwory, t. 48, Amboise file, folio 114 (za Joseph Vaesen i Étienne Charavay, Lettres de Louis XI , tom V, s. 147 przypis nr 1, Société de l'histoire de France et Librairie Renouard, Paryż 1895).
- National Library, oryginalne utwory, t. 48, teczka Amboise, folio 119.
- Historia ogólna Langwedocji autorstwa Dom Vaissète , czytana online .
- Taki jest tytuł nadany przez General History of Languedoc : jest to bardziej prawdopodobne, że jest to Historia fanatyzmu naszych czasów i projekt, który musieliśmy wzbudzić we Francji niezadowolenie kalwinistów .
Znajomości
Statek Langwedocji , ofiarowany w 1761 r. Przez stany w ramach darowizny statków .