Zakłady braci Poulenc | |
![]() | |
kreacja | 15 czerwca 1900 |
---|---|
Zanik | 28 czerwca 1928 |
Założyciele | Émile , Gaston i Camille Poulenc |
Kluczowe dane | Ernest Fourneau , Jean-Baptiste Senderens |
Forma prawna | Społeczeństwo anonimowe |
Akcja | 8.000 udziałów po 500 franków |
Siedziba firmy |
92, rue Vieille-du-Temple , Paryż Francja |
Czynność | Dobra chemia |
Spółki zależne | May and Baker (w) (1922) |
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z zakładów Poulenc Frères jest firmą farmaceutyczną rodzina utworzona w 1900 roku . Połączyła28 czerwca 1928z firmą chemiczną fabryk Rodanu, aby utworzyć spółkę fabryk chemicznych Rhône-Poulenc .
W 1845 roku piekarz-cukiernik Pierre Wittmann (1798-1880) przejął aptekę-drogerię Hédouin, założoną w 1816 roku w Paryżu , przy rue Saint-Merri 7 . Wittmann był kiedyś technikiem farmacji i pasjonował się chemią. W 1852 roku otworzył w Vaugirard warsztat przygotowujący produkty niezbędne do produkcji kolodionów fotograficznych : bromek i jodek srebra , chlorek jodu , podosiarczyn sodu . Następnie połączył siły ze swoim zięciem Étienne Poulencem, farmaceutą i chemikiem, któremu sprzedał firmę w 1858 roku .
Od 1859 r. Étienne i jego szwagier Léon Wittmann sprzedawali odczynniki chemiczne pod marką „Poulenc and Wittmann” („PW”). W swojej nowej pracowni w Ivry-sur-Seine produkują sole żelaza i antymonu oraz wiele produktów niezbędnych do wykonania i obróbki płyt fotograficznych z bromkiem żelatyny i srebra : octan sodu , cytrynian żelaza i amon .
Po śmierci Etienne'a Poulenca 13 marca 1878, Poulenc et Wittmann stał się „Veuve Poulenc et fils”, a następnie „Poulenc frères” w 1881 roku . Jej działalność ukierunkowana jest na projektowanie, produkcję i wprowadzanie do obrotu „ wyrobów chemicznych i farmaceutycznych, fotograficznych i przemysłowych” .
W 1903 roku Ernest Fourneau przejął kierownictwo nad nowo utworzoną farmaceutyczną placówką badawczą, której laboratoria znajdowały się w Ivry . Od końca tego samego roku1903Fourneau i Poulenc frères zgłosili patenty na stovaine , zangielizowaną nazwę jej wynalazcy, pierwszy syntetyczny środek znieczulający miejscowo stosowany w handlu, który pozostał w użyciu do lat czterdziestych XX wieku.