| Narodziny |
27 czerwca 1898 Wiedeń |
|---|---|
| Śmierć |
11 lutego 1978(w wieku 79 lat) Grenoble |
| Lokalizacje mieszkalne | Grenoble |
| Podstawowa działalność | Kompozytor , dyrygent |
| Styl | Muzyka poważna , muzyka symfoniczna |
| Miejsca działalności | Grenoble |
| Ascendants | Wilhelm stekel |
Eric-Paul Stekel , urodził się Erich Stekel , w Wiedniu , na27 czerwca 1898i zmarł w Grenoble ,11 lutego 1978w wieku 79 lat. Jest kompozytorem i dyrygentem, oryginalnym francuskim Austriakiem , były dyrektor Konserwatorium w Grenoble .
Studiował grę na fortepianie, skrzypcach, dyrygenturę (u Franza Schalka ) i kompozycję (u Franza Schrekera ) oraz muzykologię (u Egona Wellesza ) w latach 1911–1916 w wiedeńskiej akademii muzycznej Uniwersytetu Wiedeńskiego. Jako pierwszy skrzypek brał udział w Tonkünstler-Orchester pod dyrekcją Oskara Nedbala .
Po inkorporacji w czasie I wojny światowej był altowiolistą, a od 1920 roku repetytorem w Wiedeńskiej Operze Państwowej. Został mianowany kolejno: w 1921 r. Dyrygentem lubeckiej opery ; w 1923 w Pradze (z Aleksandrem Zemlinskim ); w 1925 roku w wiedeńskiej operze ludowej; w 1927 w Operze Narodowej (jako asystent Franza Schalka); w 1928 roku w Saarbrücken .
Kiedy jego nominacja do opery państwowej została anulowana ze względu na żydowskie pochodzenie, Stekel po wielokrotnych atakach w nazistowskiej recenzji „Des Stuermer” wyemigrował w 1931 r. Do Francji, gdzie po raz pierwszy osiadł w Paryżu. Jako dyrygent gościnny dyryguje w Bordeaux , Algierze , Związku Radzieckim , Wiedniu i Pradze. W Paryżu prowadzi koncerty charytatywne na rzecz zesłańców, a jako altowiolista dołącza do kwartetu Amati.
W 1939 r. Był kilkakrotnie internowany jako bezpaństwowiec (na stadionie Rolanda Garrosa w Damigny in the Orne, a następnie w Nîmes ). Zwolniony w 1940 roku ukrywał się w La Thuile , niedaleko Chambéry , w Haute-Savoie . Jego matka, która również uciekła z Niemiec, zostaje aresztowana w Paryżu przez gestapo. Deportowana, zmarła dalej20 stycznia 1943. Francja, okupant Niemiec, mianował go w 1947 roku dyrektorem nowego konserwatorium w Saarbrücken .
Po powrocie do Francji w 1951 roku został ostatecznie dyrektorem Conservatoire de Grenoble, którą pełnił do 1970 roku. W 1952 roku założył Orchestre Symphonique de Grenoble.
W szczególności współpracował z nauczycielem fortepianu Félicienem Wolffem , który gorąco zachęcał go do poświęcenia się kompozycjom, z pianistą Geneviève Dinand , a także z muzykologiem Paulem-Gilbertem Langevinem , uczestnicząc w jego twórczości Stulecie Brucknera i Anton Bruckner, apogeum symfonii . W Grenoble istnieje stowarzyszenie przyjaciół Erica-Paula Stekela.
Był synem wiedeńskiego psychoanalityka Wilhelma Stekla .
Zmarł w Grenoble dnia11 lutego 1978.