Wybory parlamentarne w Argentynie 2009
| ||||||||||||||
| Wybory parlamentarne w Argentynie 2009 | ||||||||||||||
| 28 czerwca 2009 | ||||||||||||||
|
Néstor Kirchner - Front do zwycięstwa | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Głos | 5,891,330 | |||||||||||||
| 30,80% | ||||||||||||||
| Uzyskane miejsca | 110 | |||||||||||||
.jpg){kind=small}
|
Elisa Carrió - Umowa obywatelska i społeczna | |||||||||||||
| Głos | 5,549,747 | |||||||||||||
| 28,94% | ||||||||||||||
| Uzyskane miejsca | 78 | |||||||||||||
|
Francisco de Narváez - Propozycja republikańska | |||||||||||||
| Głos | 3,391,391 | |||||||||||||
| 12,30% | ||||||||||||||
| Uzyskane miejsca | 32 | |||||||||||||
W Argentynie odbyły się wybory parlamentarne w 2009 roku28 czerwca 2009. Organizowane z wyprzedzeniem przez Peronist rządu z Cristina Fernández de Kirchner (centrolewicowej), który chciał uniknąć klęskę z powodu niepopularności środków podjętych w następstwie kryzysu związanego z subprimes (podwyżki podatków, itp.), To dotyczyło połowy miejsc w Izbie Poselskiej (tj. 127 posłów) i jednej trzeciej w Senacie (tj. 24 senatorów).
Strategia peronistów odniosła sukces tylko częściowo, od czasu tych wyborów, które normalnie by się odbyły25 października 2009, zaznaczył znaczący spadek w rządzącej Partii Sprawiedliwych , zalążku Frontu Zwycięstwa (-22 posłów), który jednak pozostaje w czołówce (blisko 31% głosów) wobec Porozumienia Obywatelskiego i Społecznego (blisko 29% głosów; + 16 posłów i senatorów +7), koalicja centrolewicy utworzona przez Radical Civic Unii , z Obywatelskiej Koalicji z Elisa Carrio i Partii Socjalistycznej . Prawica, która pozostaje w większości w mniejszości (ponad 18%) głosów, poczyniła jednak znaczący postęp (+20 deputowanych), sprzymierzając się w ramach Unión - Pro (PRO), na czele z biznesmenem Francisco de Narváez . „Dysydencka Partia Justycystów” połączyła siły przeciwko kercherizmowi z PRO, uzyskując łącznie 18,7% głosów.
Zgłosiły się inne pomniejsze partie, w tym w szczególności Unión Celeste y Blanco (z prawej, sprzymierzona w niektórych obszarach z PRO ) i po lewej Solidaridad e Igualdad (wynikająca z rozłamu z Afirmación de una República Igualitaria kierowanej przez Elisę Carrió ), Proyecto Progresista i Proyecto Sur , reprezentowane w szczególności przez filmowca Fernando Solanas , który krytykuje ekonomiczny liberalizm kirchneralizmu.
Oprócz wyborów parlamentarnych i częściowych wyborów senatorskich odbyły się również wybory na szczeblu prowincji i autonomicznego miasta Buenos Aires na różne stanowiska.
Kampania prezydencka
Prezydent Cristina Kirchner ogłosiła13 marca 2009przewidywanie wyborów, stwierdzając, że pozwoli to rządowi skupić się na kwestiach gospodarczych, a nie na polityce ( wzrost gospodarczy wzrósł z 8,8% w 2007 r. do 6,8% w 2008 r. w wyniku kryzysu subprime ). Opozycja skrytykowała to posunięcie, argumentując, że to rządzący Front Zwycięstwa powinien przeprowadzić wybory, zanim popularność Kirchnera spadnie.
Burmistrz Buenos Aires , Mauricio Macri (z prawej), w międzyczasie przeniósł wybory samorządowe do27 czerwca 2009na krótko przed tym ogłoszeniem, aby przesunąć je w stosunku do wyborów krajowych i, jak mówiono, dać szansę swojej partii ( Compromiso para el cambio - republikańska propozycja ) na zorganizowanie się pod kątem tych ostatnich.
Kampania naznaczona była różnymi wzlotami i upadkami, w tym próbą unieważnienia kandydatur Néstora Kirchnera , zarzucającego klauzulę rezydenta, a także Daniela Scioli i Sergio Massy , oskarżonych o niestawienie się przez Radical Civic Union (UCR). tylko symbolicznie (pełniąc inne oficjalne funkcje, nie mogli nawet wybierać, gromadzić stanowisk). Te próby zawiodły.
Wiceprezes Argentyńskiej Federacji Rolnej (pracodawca), Alfredo De Angeli , również trafił na pierwsze strony gazet, deklarując, żeCzerwiec 2009, na spotkaniu właścicieli ziemskich, że powinni przyprowadzić robotników rolnych do lokali wyborczych i powiedzieć im, na kogo głosować. Ta otwarta deklaracja patronatem był krytykowany ze wszystkich stron, a inicjatywa De Angeli zdementowane przez swoją federację, która była jednym z głównych graczy na lockout rolnej 2008 (ES) .
Ogólne wyniki i konsekwencje polityczne
Uwaga: trudność zliczenia wyników na poziomie krajowym (dokładny skład sojuszy różniący się w obrębie każdej prowincji) może wyjaśniać pewne różnice w rachunkowości według źródeł. Źródła obrazu to: Tabela Clarín ; La Oposición quiere Dar Señales de Cambio y va contra los superpoderes , Clarín ,30 czerwca 2009.
W wyborach w październiku 2007 , w którym Cristina Fernández de Kirchner został wybrany przewodniczący Frontu zwycięstwie z Nestora Kirchnera , ówczesnego prezydenta, zdobył 62 mandatów w Izbie Deputowanych i 5 w Senacie , co sprawiło, że w sumie 129 mandatów i 11, odpowiednio. Ze swojej strony, Obywatelska Koalicja z Elisa Carrio odbyło się łącznie 18 miejsc w Izbie Reprezentantów i dwa w Senacie, 24 przeciw, a 7 na Radykalnej Unii Obywatelskiej (UCR). Pozostałe mandaty przypadły partiom mniejszym lub / i regionalnym.
Porozumienie Obywatelskie i Społeczne (ACyS, Koalicja Obywatelska , UCR i Partia Socjalistyczna ) jest wielkim zwycięzcą wyborów, stając się drugą frakcją parlamentarną ; jednakże ten postęp maskuje względny upadek RCU w stosunku do jej sojuszników. Prawica ( Unión - Pro ) zdobyła 12 mandatów parlamentarnych, ale żadnego w Senacie.
Spadek Partii Justicialist - Front na rzecz Zwycięstwa , która straciła większość w obu izbach, mając tylko 107 miejsc w Izbie Deputowanych i 35 w Senacie, doprowadziła do dymisji Ministra Gospodarki, Carlos Rafael Fernández , który bronił twardego stanowiska przed żądaniami organizacji pracodawców rolniczych, a także przewodniczącego Partii Sprawiedliwych Néstora Kirchnera , którego zastąpił wiceprezydent Daniel Scioli . Jednak ten ostatni został odrzucony przez Krajową Radę ds. Justycyzmu wlistopad 2009, a Kirchner wznowił swoje obowiązki.
| Lewo | Liczba posłów przed 10 grudnia 2009 | Stawka mandatów posłów w wyborach do Czerwiec 2009 | Liczba posłów wybranych w Czerwiec 2009 | Ewolucja liczby posłów | Łączna liczba posłów (z 257) |
|---|---|---|---|---|---|
| Kirchnerists | 116 | 60 | 41 | - 19 | 97 |
| Sojusznicy K Wspieranie rządu | 21 | 9 | 5 | - 4 | 17 |
| Umowa obywatelska i społeczna | 61 | 24 | 41 | + 15 | 76 |
| Unión - Pro | 14 | 8 | 20 | + 12 | 26 |
| Nie- kirchnerowska Partia Justycystów | 16 | 11 | 12 | +1 | 17 |
| Inne imprezy | 29 | 13 | 8 | - 5 | 24 |
| Lewo | Łączna liczba senatorów od czasu wyborów (z 72) | Ewolucja liczby senatorów |
|---|---|---|
| Kirchnerists | 36 | - 4 |
| Umowa obywatelska i społeczna | 23 | + 7 |
| Dysydentny peronizm (po prawej) | 9 | 0 |
| Inne imprezy | 4 | - 3 |
Wyniki według okręgów wyborczych
Miasto Buenos Aires
| Lewo | Głosy | Odsetek |
|---|---|---|
| PRO ( Movimiento de Integración y Desarrollo , Partido Federal , Partido Demócrata Progresista , Partido Unión Popular, Recreating for Growth , Partido Demócrata ) | 561,847 | 31,09% |
| Proyecto Sur ( Partido Socialista Auténtico , Buenos Aires Para Todos , Solidaridad e Igualdad ) | 437,634 | 24,21% |
| Umowa obywatelska i społeczna ( Política Abierta para la Integridad Social , Afirmación para una República Igualitaria , Unión por Todos , Radical Civic Union ) | 344,388 | 19,05% |
|
Encuentro Popular para la Victoria i Front pour la Victoire
( Partia Komunistyczna , Partia Humanistyczna , Frente Grande , Partido de la Victoria , Partido Solidario , Movimiento de Acción Vecinal , Espacio Abierto por Buenos Aires , Proyecto there Participación Popular ) |
210,136 | 11,63% |
| Diálogo por la Ciudad ( Partido de la Generación Intermedia , Frente Progresista y Popular ) | 59,308 | 3,28% |
| partia Socjalistyczna | 42 721, | 2,36% |
| Samostanowienie i Libertad | 36,951 | 2,04% |
| Jubilados en Acción | 29,196 | 1,62% |
Zbadane lokale wyborcze: 99,65%
Prowincja Buenos Aires
Oficjalne wyniki Elecciones.gov.ar ( liczone są tylko kandydaci, którzy uzyskali więcej niż 1%).
| Lewo | Głosy | Odsetek |
|---|---|---|
| Unión - Pro ( Movimiento De Integración Y Desarrollo , Partido Federal , Unión Del Centro Democrático , Recreating for Growth , Republican Propozycja (ex Compromiso Para El Cambio), Unión Celeste Y Blanco , Partido Popular Cristiano Bonaerense , Partido Nuevo Buenos Aires ) | 2 504 252, | 34,58% |
| Front for Victory ( Justicialist Party , Partido Intransigente , Partido Progreso Social , Partido Conservador Popular , Partido Humanista , Frente Grande , Partido De La Victoria , Memoria Y Movilización Social , Partido Verde Bonaerense , Polo Social , Movimiento Hacer Por Buenos Aires ) | 2.325.076 | 32,11% |
| Umowa obywatelska i społeczna ( Partido Demócrata Progresista + Política Abierta Para La Integridad Social + Encuentro Popular + Movimiento Vecinalista Provincial + Integración Y Movilidad Social + Frente Radical Socialista + GEN + ARI ) | 1,555,825 | 21,48% |
| Nuevo Encuentro ( Movimiento Libres Del Sur (ex Corriente Patria Libre), Partido De Los Comunistas De La Provincia de Buenos Aires , Partia Rewolucji Demokratycznej (ex Nueva Democracia), Encuentro Por La Democracia Y La Equidad , Solidaridad E Igualdad ) | 402 502, | 5,56% |
| Frente de Izquierda y los Trabajadores, Anticapitalista y Socialista ( Partido de los Trabajadores Socialistas , Movimiento al Socialismo and the Socialist Left ) | 106 764, | 1,47% |
| Partido Obrero | 77 223, | 1,07% |
Przebadane lokale wyborcze: 96,68%
Prowincja Catamarca
Obywatelski i Front społeczna , centrowa koalicja u władzy w Catamarca od 1991 roku, składa się głównie z rodnikami , przyszedł pierwszy z 42,8% głosów, zadając klęskę na Kircherism. Front Zwycięstwa tylko uzyskano 33% głosów, i Gestion wlać Catamarca był daleko za 3,7% głosów.
Prowincja Chaco
| Lewo | Głosy posłów | Odsetek |
|---|---|---|
| Alianza Frente Chaco Merece Más | 254,991 | 49,90% |
| Umowa obywatelska i społeczna | 227,006 | 44,42% |
| Partido Obrero | 8,565 | 1,68% |
| Proyecto On | 6,129 | 1,20% |
| Partido Popular de la Reconstrucción | 5,595 | 1,09% |
| Partido Comunista | 5 487, | 1,07% |
Przebadane lokale wyborcze: 99,77%
Prowincja Cordoba
Luis Juez i Norma Morandini ( Civic Front ) zostali wybrani na senatorów, trzecie miejsce zajął radykalny Ramón Mestre . Radykałowie uzyskali także trzy mandaty posłów ( Oscar Aguad , Hipólito Faustinelli i Gladis Espíndola ), podobnie jak Front Obywatelski (Alonso, Mazzarella i Ernesto Martínez ). Unia dla Córdoba dostał dwa mandaty ( Francisco Fortuna i Estela Garnero ) podczas Kirchnerism tylko uzyskał gniazdo ( Carmen Nebreda ).
| Lewo | Głosy ustawodawcze | Odsetek | Głosy w Senacie | Odsetek |
|---|---|---|---|---|
| UCR | 480 185, | 29,04% | 440,036 | 26,70% |
| Umowa obywatelska i społeczna (powiązana z Partido Nuevo Contra La Corrupción Por La Honestidad Y Transparencia , Córdoba en Acción , Afirmación para una República Igualitaria , Unión Vecinal Federal i Partia Socjalistyczna )) | 462,561 | 27,97% | 504,792 | 30,63% |
| Unión por Córdoba - Compromiso Federal (kierowany przez Partię Justycystów i Partię Chrześcijańsko-Demokratyczną , a także obejmujący Acción Popular , Unión Ciudadana , Frente Federal de Córdoba , Unión Vecinal de Córdoba , Movimiento de Acción Vecinal , PAIS , Movimiento Popular Cordobés , Nuevo PAIS , Movimiento de las Provincias Unidas , Movimiento Patriótico , Fuerza Transformadora , Movimiento de Unidad Vecinalista , Primero la Gente , Recreating for Growth , Política Abierta Para La Integridad Social i Nupas ) | 424,248 | 25,66% | 429,364 | 26,05% |
| Frente para la Victoria, Equidad y Justicia Social ( Partido de la Victoria , bezkompromisowy Party , Partii Komunistycznej , Partii humanisty , Partido Frente Grande , Partido Cambio Kordoby , Acción para el Cambio i Partii Rewolucji Demokratycznej ) | 150 633, | 9,12% | 144,419 | 8,76% |
| Frente de Izquierda y los Trabajadores, Anticapitalista y Socialista ( Partido de los Trabajadores Socialistas y la Izquierda Socialista ) | 36 975, | 2,24% | 33 354, | 2,02% |
| Encuentro por Córdoba | 20,573 | 1,24% | 20 231, | 1,23% |
| Frente Es Posible ( Unia Demokratycznego Centrum i Akcji na rzecz Republiki ) | 19 266, | 1,17% | 18,152 | 1,10% |
| Partido Obrero | 16 588, | 1,00% | 16 251, | 0,99% |
Zbadane lokale wyborcze: 99,16%
Prowincja La Pampa
| Lewo | Głosy ustawodawcze | Odsetek |
|---|---|---|
| Partia Justycystów | 66,799 | 37,74% |
| Umowa obywatelska i społeczna | 62 782, | 35,47% |
| Pueblo Nuevo | 22,217 | 12,55% |
| Alianza Frente es Posible | 12,410 | 7,01% |
| Alianza Frente Amplio | 6,005 | 3,39% |
| Pueblo Unido | 3,616 | 2,04% |
| Moviemiento Federalista Pampeano | 3 191, | 1,80% |
Przebadane lokale wyborcze: 98,73%
Prowincja Mendoza
| Lewo | Głosy ustawodawcze | Odsetek | Głosy w Senacie | Odsetek |
|---|---|---|---|---|
| Umowa obywatelska i społeczna - UCR - Confe ( Union civique radicale , Afirmación Para Una República Igualitaria , Partido Frente De Integración Social Para Un Cambio En Libertad ( FISCAL ), Consenso Federal (CONFE), Unidad Popular Mendoza ) | 414,822 | 48,40% | 413 134, | 50,04% |
| PJ | 231,709 | 27,03% | 208,053 | 25,20% |
| Partido Demócrata Pro ( Odtwórz dla wzrostu , Propozycja republikańska , partido Demócrata ) | 123,424 | 14,40% | 121,100 | 14,67% |
| partia Socjalistyczna | 30 812, | 3,59% | 15,298 | 1,85% |
| Frente Unidad para el Cambio ( Partido Nacionalista Constitucional - UNIR , Movimiento Integración ) | 16,074 | 1,88% | 14 160, | 1,72% |
| Partia pracowników | 9,132 | 1,07% | 9,128 | 1,11% |
| Coalición * | (14.491) | (1,69%) | 13,113 | 1,59% |
Przebadane lokale wyborcze: 98,23%
- Koalicja jest sprzymierzona z socjalistami w wyborach parlamentarnych, ale nie w wyborach senatorskich.
Prowincja Neuquén
Lokalnie u władzy, Movimiento Popular Neuquino , zyskuje dwóch zastępców ( José Brillo i Olga Guzmán ), podczas gdy UCR zyskuje zastępcę, Horacio Quirogę .
| Partia / Sojusz | Głosy | Odsetek |
| Popularny ruch neuquinian | 70 953, | 29.08 |
| Radykalny związek obywatelski | 62,990 | 25,82 |
| Front do zwycięstwa | 31,577 | 12,94 |
| Unia Neuquiniens - Wielki Front | 21 882, | 8,97 |
| Wolne południe | 14 691, | 6.02 |
| Umowa obywatelska i społeczna - ARI - PS | 13 651, | 5.6 |
| Front Pro Federal | 8 630, | 3.54 |
| Wszystko dla Neuquén | 8,436 | 3.46 |
| Partia pracowników | 6 386, | 2.62 |
| Socjalistyczna Partia Robotnicza | 4 760, | 1,95 |
Źródło: gazeta Río negro
Prowincja Río Negro
Oscar Albrieu ( Front zwycięstwa ) i Hugo Castañón ( Koncert na rzecz rozwoju) : UCR i inni) są wybierani posłami; Partia sprawująca władzę w prowincji (Koncert) jest na drugim miejscu.
| Partia / Sojusz | Całkowity | Odsetek |
| Partia Justycystów | 81,562 | 31,27 |
| Konsultacje rozwojowe | 72,197 | 27,68 |
| ARI | 62 156, | 23,83 |
| partia Socjalistyczna | 197,389 | 7.57 |
| Partia Humanistyczna | 9 825, | 3.77 |
| Partia pracowników | 8,718 | 3.34 |
| Partia komunistyczna | 6 559, | 2.53 |
Fuente: Ministerio del Interior
Prowincja Santa Cruz
| Lewo | Głosy (ustawodawcze) | Odsetek |
|---|---|---|
| Umowa obywatelska i społeczna | 53,141 | 40,45% |
| Front do zwycięstwa | 51 453, | 39,17% |
| Encuentro Ciudadano | 9,352 | 7,12% |
| Frente de Unidad Trabajadora | 5 639, | 4.29 |
| Movimiento Socialista de los Trabajadores | 5 353, | 4,07% |
Przeanalizowane lokale wyborcze: 100%
Prowincja Santa Fe
| Lewo | Głosy (ustawodawcze) | Odsetek | Głosy (senatorskie) | Odsetek |
|---|---|---|---|---|
| Frente Progresista Cívico y Social (PS + Partido Democrata Progresista + UCR + ARI ) | 661,276 | 39,85% | 682 614, | 40,59% |
| Frente Santa Fe Federal ( Movimiento De Integracion Y Desarrollo , Partido Democrata Cristiano , Partido Conservador Popular ) | 661 118, | 39,84% | 710 580, | 42,26% |
| Front do zwycięstwa ( Partido Intransigente + Partido Progreso Social + Partido Humanista + Frente Grande ) | 158,679 | 9,56% | 130,529 | 7,76% |
| Partido Socialista Auténtico ( Proyecto Sur ) | 58,662 | 3,54% | 42 588, | 2,53% |
| Partido Nacionalista Constitucional - UNIR | 38,009 | 2,29% | 18 683, | 1,11% |
| Política Abierta para la Integración Social | 23 937, | 1,44% | 22 140, | 1,32% |
| Partido Obrero | 16.801 | 1,01% | 16,507 | 0,98% |
Przeanalizowane lokale wyborcze: 98,28%
Ziemia Ognista, Antarktyda i Wyspy Południowego Atlantyku
| Lewo | Głosy | Odsetek |
|---|---|---|
| PJ | 15,323 | 25,22% |
| Partido Federal Fueguino | 12 623, | 20,78% |
| UCR | 9 064 | 14,92% |
| Partia Ludowa | 6 110 | 10,06% |
| Proyecto Progresista | 5 687, | 9,36% |
| Hacer por Tierra del Fuego | 5,074 | 8,35% |
| Movimiento Popular Fueguino | 2228 | 3,67% |
| Partia Humanistyczna | 1463 | 2,41% |
| Compromiso de Renovación Provincial | 1,044 | 1,72% |
| Proyecto On | 928 | 1,53% |
| Espacio Total | 727 | 1,20% |
| Bezkompromisowy | 486 | 0,80% |
Przeanalizowane lokale wyborcze: 97,63%
Uwagi i odniesienia
- Alejandra Gallo, El oficialismo, primero por puntos 0.5 , Clarín , 30 czerwca 2009.
- Sprawozdanie (podsumowanie) Unii Międzyparlamentarnej z wyborów w dniu 28 czerwca 2009 r.
- Alejandra Dandan, Solo como De Angeli en una elección , Página / 12 , 19 czerwca 2009.
- Candidato 2009 por Buenos Aires (Wybory w Argentynie, 2 czerwca 2009)
- Los mismos kandydatos van por el Frente para la Victoria z listy nr 508 (véase la lista de kandydatos del Encuentro Popular para la Victoria y la del FPV ).
- Candidato 2009 por Buenos Aires (Wybory w Argentynie, 2 czerwca 2009).
- Fuerte derrota de los Kirchner en la provincia de Catamarca , El Mundo , 3 września 2009.
- Poder Judicial de Catamarca - Escrutinio Elecciones 2009 .
- Candidato 2009 por Córdoba (Argentyna Wybory 4 de Junio de 2009).
- Candidato 2009 por Mendoza (Wybory w Argentynie, 20 maja 2009).
- Los mismos kandydatos van por el Partido Intransigente con lista N ° 6, por el Partido Federal con lista N ° 8, por el Partido Compromiso Popular con lista N ° 187, por el Front zwycięstwa con lista N ° 504 y por el Polo Solidario Humanista z listy nr 505 (véase las listas de los kandydatos del PJ , del Partido Intransigente , del Partido Federal , del Partido Compromiso Popular , del FpV i del Polo Solidario Humanista ).
- Los mismos kandydatos van por el Partido La Coalición con lista N ° 199 (vase las listas de los kandydatos del PS y la de La Coalición ).
- Candidato 2009 por Santa Fe (Wybory w Argentynie, 28 maja 2009).
- Los mismos kandydatów van por el Movimiento por la Dignidad y la Independencia z listy nr 37 y por el Partido Del Campo Popular (véase las listas de los kandydatów z PNC-UNIR , la del MODIN i del Partido Del Campo Popular ).
- Clarín
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Tabela podsumowująca wyniki (źródło MSW, ostatnia aktualizacja8 lipca 2009]
- Wybory w Argentynie .