Edouard Sené

Edouard Sené Biografia
Narodziny 1 st czerwiec 1887
Śmierć 19 stycznia 1932 (w wieku 44 lat)
Czynność Dziennikarz

Édouard Sené (1887-1932) jest działaczem związkowym, zaangażowanym dziennikarzem, kilkakrotnie potępianym za współudział w ruchach anarchistycznych i antymilitarnych, ale popieranym przez całą prasę. Zmobilizowany, chory, został przydzielony w 1916 roku do 12 th opancerzonych wozów i samochodów grupy karabinów. Tam stworzył gazetę okopową Taca Tac Teuf Teuf . Jako podoficer, jego odważna postawa przyniosła mu dwa wyróżnienia w 1918 i Croix de Guerre. Po wojnie powrócił do zawodu dziennikarza w kilku mediach prasowych, w tym w Detektyw, gdzie był redaktorem naczelnym, gdy zmarł w styczniu 1932 roku.

Biografia

Édouard Louis Marie Sené urodził się w Nantes on1 st czerwiec 1887Édouard Sené, chirurg stomatolog i Marie-Louise Tallendeau. Studiuje matematykę i mechanikę. Następnie wyjechał do Paryża do Nantes w 1908 roku dołączył do najbardziej zaangażowane dziennikarstwo unia spełnia Armande Celine Martin, krawcowa, z którą mieszka w 16 th dzielnicy. Ożenił się z nią w Nantes dnia22 sierpnia 1914 r i rozwiódł się z 23 lipca 1930 r ożenić się ponownie 29 września 1931w Paryżu ( 14 -go ) z Antonia Ceresta. Ma syna.

Choroby przerywają jego życie bolesnymi epizodami. Wmaj 1915ma tyfus w okopach i musi zostać ewakuowany. We wrześniu tego samego roku komisja ds. reform, odnotowując jego hemofilię, umieściła go w kategorii „zbrojnej służby ubezwłasnowolnionej”. W 1924 cierpiał na chorobę, która nigdy go nie opuściła i wygrał osiem lat później.

Zmarł w swoim paryskim domu 137 rue de Pelleport, 20 th dzielnicy,19 stycznia 1932 i jest pochowany na cmentarzu Pantin.

Dziennikarz bojowy, wielokrotnie skazany

Édouard Sené publikuje 6 maja 1911w anarchistycznym tygodniku Le Libertaire artykuł zatytułowany „Po May Day”, z którego ten fragment zwraca uwagę Sprawiedliwości:

„[...] Tłum wpadnie do sklepów spożywczych i przejmie jedzenie w sklepie. Będzie rozdawać niezbędne dla niej tkaniny i przedmioty, jak w Wiedniu, parbleu! w 1890 r. Co do właścicieli, instynkt ludowy nie pomyli się. Nigdy się w tym nie mylił. Wiszenie było mu najbardziej znane w czasach powstania, przeciwko głodowi i sprzedawcom żywności. Jest prawdopodobne, że tak byłoby do dziś. "

Artykuł, uważany za zagrożony przestępstwami „pogardy dla wojska” i „podżegania do morderstwa”, prowadzi prokuraturę paryską do zatrzymania sędziego śledczego, przed którym autor oświadcza, że 4 lipcaże będzie przemawiał przed sądem przysięgłych .

Édouard Sené, który, podobnie jak jego współoskarżeni, był zaoczny, został skazany na trzy lata więzienia i grzywnę w wysokości 3000 franków.

Edward Sené autor artykułu pt. „Przypadek 31. pułku piechoty. Oficerowie kłamcy ze strachu przed prawdą ”, chociaż zatrzymany za poprzednią sprawę, pojawił się wolny z Eugène Morel kierownikiem Bitwy Syndykatowej przed Sądem Ascesorskim Sekwany w dniu11 listopada 1912 r. E. Sené, broniony przeze mnie, Pierre'a Lavala , został skazany na rok więzienia i grzywnę w wysokości 3000 franków.

W latach 1912-1914, pod przewodnictwem Louisa Jakmina znanego jako Eugène Jacquemin, współpracował z gazetą związkową Le Réveil anarchiste ouvrier , jednym z organów Komunistycznej Federacji Anarchistów . W 1913 skrytykował swego przyjaciela Francisa Delaisi , pisarza, ekonomistę, dziennikarza, za utrzymywanie pewnego defetyzmu w klasie robotniczej.

12 maja 1912 r. został skazany przez sąd przysięgły Seine Assize na rok więzienia i grzywnę w wysokości 500 franków za współudział w podżeganiu do morderstwa i grabieży.

12 listopada 1912 r. został skazany przez paryski sąd apelacyjny na rok więzienia, grzywnę w wysokości 3000 franków za współudział w zniesławieniu dowódców policji w wykonywaniu ich funkcji.

Te dwa wyroki zostały objęte amnestią w 1919 r. W konsekwencji ich wpisy w rejestrze zostały wykreślone.

29 stycznia 1913 r. został skazany wyrokiem zaocznym wydanym mu 11 lutego 1913 r. przez sąd przysięgłych Sekwany na 5 lat więzienia i grzywnę w wysokości 6 000 franków za współudział w podżeganiu do morderstwa odnotowany w dwóch artykuły, jeden o oficerach, drugi o królu Hiszpanii Alfonsie XIII , który był także celem anarchisty13 kwietnia następny w Madrycie.

Podczas jego pozbawienia wolności przez ponad czternaście miesięcy w więzieniu de la Santé, zgodnie z reżimem politycznym, gazety ze wszystkich stron potępiają te wyroki jako realną przeszkodę dla wolności prasy, próby ustalenia zbrodni opinii, a w każdym razie sprzeczne z Deklaracja praw człowieka i obywatela . Złe warunki przetrzymywania Sené są również potępiane przez wszystkich jego kolegów.

Édouard Sené został ostatecznie zwolniony pod koniec października 1913 r., kiedy musiał jeszcze odsiedzieć dziewięć lat więzienia, gromadząc wyroki, których był przedmiotem.

Zasłużony podoficer

Służba wojskowa

W czasie swojej służby wojskowej rozpoczyna begins 7 października 1908do 25 Pułku Piechoty w Nantes w klasie drugiej, awansował na kaprala on10 kwietnia 1909 i sierżant 25 września tego samego roku, kiedy przechodził przez rezerwat.

Jego przekonania skłaniają go do przełamania swojej rangi 26 czerwca 1913, w zastosowaniu art. 145 i 146 instrukcji ministerialnej21 czerwca 1907Następnie został przeniesiony jako druga klasa w rezerwie do 116. pułku piechoty w Vannes . Jednak to 265. pułk piechoty w Nantes został odwołany do ogólnej mobilizacji w dniu3 sierpnia 1914.

Z przodu

Można sądzić, że jego antymilitarne poglądy i anarchistyczne przekonania odwiodły jego przywódców od dania mu broni. Był więc na noszach, gdy tyfus zaskoczył go w maju 1915 r., kazał ewakuować na tyły i trzymał bezczynnie do czasu decyzji komisji reformatorskiej4 stycznia 1916 r co plasuje go, w przypadku hemofilii, w kategorii „służby ubezwłasnowolnionej”.

To właśnie w tej kategorii rekrutowane są siły grup karabinów maszynowych i dział automatycznych tymczasowo dołączonych administracyjnie do 13. Pułku Artylerii .

Edward Sene połączone z 12 th  GAMAC z16 lutego 1916 gdzie jego usługi zostały na tyle docenione, że został awansowany na marszałka-des-logisa 16 listopada 1916 roku.

Wyróżnia się dwa notowania:
- kolejność 12 th  AMAC Grupy21 maja 1918 :

„Nasz kolega Édouard Sené, marszałek-des-logis z automatycznymi karabinami maszynowymi, został ponownie zacytowany na rozkaz swojego dywizji:„ Wzorcowy podoficer. Wykazał się najjaśniejszymi cechami wojskowymi w niebezpiecznych okolicznościach 28, 29 i30 kwietnia 1918 r. ”. "

- zlecenie od 1 st  Korpusu Kawalerii na7 sierpnia 1918:

„Édouard Séné, który przed wojną należał do prasy związkowej, został właśnie ponownie wymieniony w porządku dziennym w następujący sposób:„ Znakomity podoficer. Podczas operacji z 15 do 20 lipca przeprowadzono, szukając kontaktu z nieprzyjacielem, kilka ofensywnych zwiadów z doskonałą zręcznością i opanowaniem, wnosząc do dowództwa ważne informacje wywiadowcze bardzo inteligentnie zebrane i wyrażone. Chory, nie dał się ewakuować aż do zakończenia operacji ”. "

Te dwa cytaty przyniosły mu Croix de Guerre. Został zdemobilizowany w dniu29 marca 1919.

Dziennikarz na froncie

Jesienią 1916 roku jego grupa, będąca na wschód od Compiègne, nad brzegami Aisne, Édouard Sené, wówczas 29 lat, przejął inicjatywę wraz z Pierre'em E. Lamaisonem , 20-letnim mistrzem wskaźnika, drukarzem i ilustratorem, stworzyć gazetę o okopach dla grup strzelców maszynowych i armat automatycznych, miesięcznik, który nazywają Taca Tac Teuf Teuf .

Pierwszy numer z dnia Styczeń 1917oznacza profesjonalizm jej promotora. Ilustracja na pełnym ekranie na Jednej , układ elementów w dwóch kolumnach, naprzemienne teksty i rysunki na 12 stronach tworzą gazetę, której jakość uzasadnia poparcie i aprobatę kilku funkcjonariuszy i renomowanych dzienników:

„Pan kapitan Castelbajac , dyrektor Centrum Samochody z pistoletów maszynowych, a pan Despierre porucznik, dowódca 12 th   grupa znajdzie tu wyraz szacunku dzięki za pomoc, zachęta i porad one honorowane«TACA Tac Teuf Teuf»nawet zanim ukazał się pierwszy numer.
Jeszcze raz dziękuję naszym paryskim kolegom, w szczególności „Pracowi” i „Nieprzejednanemu”, którzy w swoim zaufaniu tak ciepło nas przyjęli. "

Édouard Sené oficjalnie zapewnia kierownictwo publikacji i dostarcza kilka tekstów i wierszy, które podpisuje ES

Znamy tylko dziewięć numerów gazety od stycznia 1917 do marca 1918. Wznowienie działań wojennych od tego dnia i ewakuacja Pierre'a Lamaisona z powodu kontuzji na początku kwietnia może tłumaczyć wstrzymanie publikacji.

Powrót do dziennikarstwa obywatelskiego

W 1923 brał udział w uruchomieniu nowej lewicowej gazety Le Quotidien , „stworzonej przez ponad 20 000 Francuzek i Francuzek związanych z obroną i ulepszaniem instytucji republikańskich” pod kierownictwem Henri Dumaya , założyciela w 1919 tygodnika Le Progrès civique .

maj 1927widzi go jako sekretarza generalnego Petit Niçois .

W 1929 wrócił do Paryża i objął stanowisko redaktora naczelnego Détective obok Georgesa Kessela, którego nigdy nie opuścił aż do śmierci.

Niektóre artykuły

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Uwagi i referencje

  1. FD .
  2. Archiwum Miejskie Nantes, 1 E 2266 Rejestr małżeństw z 1914 r., 3 e Kanton , widok 49/59 ( Czytaj online )
  3. Archiwum Miejskie Nantes, 1 E 1722 Rejestr urodzeń z 1887 r., 3 e Canton , widok 25/56 ( Czytaj online ).
  4. Kessel .
  5. L'Intransigeant , 20 maja 1915, s.  2 ( Przeczytaj online ).
  6. Departmental Archives Loire-Atlantiques klasy 1907 rejestr Nantes Canton , n O  1175 ( patrz on-line ).
  7. Lud ,22 stycznia 1932, s.  2 ( Przeczytaj online ).
  8. „  Le Libertaire en cours assiss  ”, Le Matin ,30 września 1911, s.  2, kol. 5 ( przeczytaj online , skonsultowano 21 lutego 2021 r. )
  9. „  Wciąż i od nowa oskarżenia  ”, L'Humanité ,5 lipca 1911, s.  3 ( czytaj online , konsultowane 21 lutego 2021 ).
  10. „  Kronika  ”, Le Droit, journal des tribunals , 11 i 12 listopada 19112, s.  3 ( czytaj online , konsultowane 21 lutego 2021 )
  11. Międzynarodowy słownik bojowników anarchistycznych  : Eugène Jacquemin .
  12. „Le Delaisisme”, anarchistyczni pracownicy Le Réveil ,15 maja 1913.
  13. „  Prasa próbna  ”, La Presse ,30 stycznia 1913, s.  1 ( przeczytaj online , skonsultowano 21 lutego 2021 ).
  14. „  M. Sené uzyskuje satysfakcję  ”, Le Petit Parisien ,13 sierpnia 1912 r, s.  2 ( przeczytaj online , skonsultowano 22 lutego 2021 )
  15. Nawet akcja francuska, jednak przeciwna stanowiskom polityczno-związkowym Sené, walczy o jego rozszerzenie ( „  Muflisme  ”, L'Action française ,26 września 1913, s.  1 ( przeczytaj online , skonsultowano 22 lutego 2021 )
  16. „  Sprawa Édouarda Sené, podejście paryskiego związku prasowego do Strażnika Pieczęci  ”, La Petite République ,15 października 1913, s.  1 ( przeczytaj online , skonsultowano 21 lutego 2021 ).
  17. „  Zawsze o tym myślmy  ”, Le Libertaire ,1 st listopad 1913, s.  1 ( przeczytaj online , skonsultowano 21 lutego 2021 ).
  18. L'Intransigeant , 30 maja 1918, s. 2 ( Przeczytaj online ).
  19. L'Intransigeant , 7 września 1918 r. 2 ( Przeczytaj online ).
  20. Taca Tac Teuf Teuf , nr 1, s. 2.
  21. Zobacz numer 0001