| Narodziny |
1924 Francja |
|---|---|
| Śmierć |
17 kwietnia 1950 Brześć |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Pracownik |
Édouard Mazé jest robotnikiem - był robotnikiem w Sainrapt et Brice - i działaczem CGT zabitym w wieku 26 lat przez policję z kulą w głowę podczas demonstracji.17 kwietnia 1950w Brześciu .
Ta tragedia ma miejsce w okresie strajków o lepsze płace, które rozpoczęły się w lutym 1950 r. W fabrykach Renault-Billancourt , a następnie rozprzestrzeniły się na inne sektory, a także w przedsiębiorstwach publicznych i portach, w których strajk miał w szczególności miejsce. Dokerzy od 1949 r. 1950 we Francji .
Sytuacja się pogarsza, zwłaszcza w Brześciu, gdzie przy odbudowie miasta zatrudnionych jest 8 tys. Robotników . W następstwie incydentów CGT ogłosiło strajk generalny17 kwietnia 1950 a pod koniec popołudnia żandarmi strzelają do demonstrantów, śmiertelnie dotykając jednego z nich, Édouarda Mazé.
Pogrzeb trwa 19 kwietnia 1950. Pochód ponad 5000 osób towarzyszy bliskim robotnika, na którego grobie widnieje epitafium „Śmierć za chleb, pokój i wolność”. Śmierć związkowca częściowo zmotywowała do rezygnacji28 kwietnia 1950od Abbé Pierre'a z MRP, którego był jednym z zastępców.
Śledztwo wszczęte po tej tragedii - podczas której inny działacz, Pierre Cauzien, zostaje ciężko ranny - zakończyło się zwolnieniem, sprawcy nie udało się zidentyfikować „z całą pewnością” .
Wydarzenia, które doprowadziły do śmierci Édouarda Mazé, zainspirowały reżysera René Vautiera, który poświęcił mu swój film Un homme est mort (zaginiony film), a także grupę bretońskich śpiewaków Les Goristes, którzy wydali piosenkę Le17 kwietnia 1950, Edouard Mazé i poświęcony „Edouardowi Mazé i Pierre'owi Cauzienowi i wszystkim innym”.