Fundacja | 1987 |
---|---|
Rozpuszczenie | 2010 |
Rodzaj | Ecole normale supérieure ( EPSCP ) |
Dyrektor | Olivier Faron |
Stronie internetowej | www.ens-lsh.fr |
Studenci | 1100, w tym około 470 normalnych i 120 doktorantów |
---|---|
Nauczyciele-naukowcy | 300 |
Miasto | 7. dzielnica Lyonu |
---|---|
Kraj | Francja |
École Normale Supérieure de Fontenay-Saint-Cloud (liter i nauki humanistyczne) , zwany École Normale Supérieure litery et Sciences Sociales ( "ENS-LSH") z 2000 roku, jest dawny zakład wykształcenie wyższe ; ona była częścią1 st styczeń 2010z École normale supérieure de Lyon .
École normale supérieure Letters et Sciences Humanes (Fontenay-Saint-Cloud) rekrutuje swoich uczniów poprzez bardzo wybiórcze egzaminy konkursowe. Studentów przyjętych w ten sposób potocznie nazywa się normaliens . Dawni uczniowie nazywani są archicubes .
Ponadto Szkoła przyjmuje audytorów, doktorantów i zagranicznych rezydentów, po dokonaniu selekcji w aktach.
Zgodnie z dekretem 26 sierpnia 1987, Szkoła „przygotowuje, poprzez kształcenie kulturalne i naukowe na wysokim poziomie, uczniów przeznaczonych do podstawowych lub stosowanych badań naukowych , do kształcenia uniwersyteckiego i do zajęć przygotowawczych dla grandes écoles, a także do nauczania. administracji państwowych i samorządów lokalnych ich zakładów lub spółek. To głównie wykonuje swoje zadania w tych dyscyplinach literackich i ludzkich , społecznych , ekonomicznych i politycznych nauk ”.
Prawie sto lat po utworzeniu Ecole Normale Supérieure w Paryżu (obecnie mieszczącej się na rue d'Ulm w Paryżu), Jules Ferry tworzy kolegia nauczycielskie dla szkół podstawowych w Fontenay-aux-Roses dla młodych dziewcząt (1880), a następnie Saint-Cloud dla chłopców (1882). Oba znajdują się w regionie paryskim, jeden w oficynach Domaine national du parc de Saint-Cloud (Pavillon de Valois), później z aneksami zwanymi „Latouche” i „Pozzo” (od nazwy ulic Latouche). i Pozzo di Borgo, gdzie znajdowały się budynki), drugi w świeckim „Port-Royal” zbudowanym przez ucznia Labrouste . Przed połączeniem i przeniesieniem szkół, uczniów szkoły Saint-Cloud nazywano „gwoździarzami”, a przygotowujących się do egzaminów wstępnych nazywano „pazurami”. Młode dziewczyny były znane pod nazwą „Fontenaisiennes”.
Ich pierwszą misją jest kształcenie nauczycieli kolegiów nauczycielskich i wyższych szkół podstawowych oraz inspektorów oświaty podstawowej. Za Vichy szkoły przyjęły nazwę państwowych szkół przygotowawczych do nauczania w kolegiach , a następnie, wraz z wyzwoleniem , jako szkoły wyższe przygotowujące do gimnazjum .
W 1954 roku studenci-nauczyciele zostali urzędnikami państwowymi, równocześnie z innymi ENS, pod przewodnictwem Ministra Edukacji Narodowej André Marie . Od wczesnych lat pięćdziesiątych pozwolono im przygotowywać się do agregacji , następnie, w 1966, ich reżim został z opóźnieniem dostosowany do reżimu rue d'Ulm i mogli oficjalnie przygotowywać swoich studentów do szkolnictwa wyższego. W 1976 r. niektóre fragmenty literackie techniki École normale supérieure de l'école zostały przeniesione do École normale supérieure w Fontenay-aux-Roses i École normale supérieure w Saint-Cloud . Wymieszali się w 1981 roku. Tej otwartości na koedukację towarzyszy drastyczny spadek liczby kandydatów na polu naukowym.
W 1986 r. strona Fontenay-aux-Roses specjalizowała się w literaturze i naukach humanistycznych, przyjmując nazwę École normale supérieure de Fontenay-Saint-Cloud, podczas gdy sekcje naukowe utworzyły nową École normale supérieure de Lyon i osiedliły się w powiat Gerland .
Po dziesięciu latach niepewności co do przyszłości szkoły Fontenay-Saint-Cloud, in wrzesień 2000ostatecznie osiadła w Lyonie , w szkole naukowej. Od tego czasu jest powszechnie określany jako École normale supérieure Letters et Sciences Humanes (ENS LSH), choć oficjalnie zachował swoją starą nazwę do 2010 roku.1 st styczeń +2.010ENS Lyonu i Fontenay Saint-Cloud połączyły się w jeden zakład. Dekret w sprawie połączenia zostaje unieważniony przez Radę Stanu z powodu błędów proceduralnych wgrudzień 2011 z efektem na 30 czerwca 2012 r.. Nowe rozporządzenie o połączeniu zostaje opublikowane w dniu8 maja 2012.
Od kilku lat Szkoła prowadzi politykę skupiania uniwersytetów i innych grandes écoles w regionie Lyonu. Jest jednym z członków założycieli Centrum Badań i Szkolnictwa Wyższego (PRES) w Lyonie: University of Lyon .
École normale supérieure Letters et Sciences Humanes znajduje się na terenie kampusu, który obejmuje budynki badawcze i szkoleniowe, a także akademik. Niewielka część studentów jest więc zakwaterowana w samym miejscu.
Od 2000 roku kampus ENS LSH mieści również budynki Narodowego Instytutu Badań Edukacyjnych . Kilka metrów od Szkoły, w przedłużeniu placu René-Descartes, znajduje się międzyuczelniana biblioteka Denis-Diderot. Do tego należy dodać bibliotekę Szkoły i NPRI. ENS Lyon znajduje się również w obszarze Gerland. Ta bliskość umożliwia wymianę i transfery, zarówno dla naukowców, jak i studentów.
Ta strona jest obsługiwana przez stację metra Debourg .
Placówka ENS Letters and Human Sciences zajmuje powierzchnię 8 hektarów i składa się z dwóch dużych jednostek, szkoły i biblioteki Denis-Diderot, której głównym elementem jest park stworzony przez Gillesa Clémenta .
Architekt Henri Gaudin stworzył budynki odpowiadające funkcjom szkoły. Budynek szkoleniowy (sala lekcyjna, gimnazjum, amfiteatr i teatr Kantora ), budynek badawczy (laboratoria i zespoły badawcze), budynek administracyjny oraz budynek zasobów skupiający środki produkcji (studio nagrań, reprografia, centrum zasobów komputery itp.) wszystkie łączy Forum Félix Pécaut , mistrzowskie wejście do szkoły przez plac René-Descartes, w istocie miejsce cyrkulacji. Forum krystalizuje prawie wszystkie powtarzające się elementy tak specyficznej architekturze Henri Gaudin. Akademik, hotel dla gości i oficjalne zakwaterowanie tworzą prywatne przestrzenie na wzór tego miejskiego kampusu .
Architekt Bruno Gaudin jest autorem Biblioteki Denis-Diderot, do której dostęp jest bezpośrednio z wyjścia ze stacji metra Debourg. Odbywają się trzy placówki: biblioteka szkolna, biblioteka międzyuczelniana i biblioteka Narodowego Instytutu Badań Edukacyjnych . Restauracja jest również realizacją Bruno Gaudina i znika w magii tego miejsca.
Zestaw przedstawia w perspektywie południowy profil wzgórza Fourvière w oryginalnym ognisku. Całość architektury jest zintegrowana z jej bezpośrednim otoczeniem dzięki skromnym wysokościom i prześwitom na arteriach i budynkach dzielnicy.
„Ogród ewolucyjny” to koncepcja stworzona przez projektanta krajobrazu Gillesa Clémenta , mająca na celu odtworzenie żywotnego i spójnego ekosystemu w obrębie kampusu. W ten sposób wiele gatunków roślin ewoluuje swobodnie, poruszając się, przesadzając i ewoluując samodzielnie, tylko częściowo wspomagany przez zespół ogrodników i całkowicie poddawany recyklingowi przy minimalnych nakładach zewnętrznych: wykorzystuje się siano skoszone na „łące” kompost wytwarzany na miejscu służy jako środek chwastobójczy jako nawóz, a różne zwierzęta odgrywają rolę w tym mikrobiotopie.
Ogrodach ENS są również znane ze swoich zaskakująco bogatej fauny dla miejskiego kampusie, składających się w szczególności z królików , liczne jeży , żab , ula, skrzynek lęgowych dla osmies i innych owadów, a także hodowli płodny. Z owiec Soay , baran jest uważany za jedną z maskotek szkoły.
Zespoły badawcze ENS-LSH na ogół pracują w mieszanych jednostkach badawczych lub grupach badawczych i składają się z profesorów ze szkoły, z zewnątrz i doktorantów.
Każdego roku organizowane są liczne konferencje i dni studyjne.
Uczniowie i byli uczniowie Szkoły mają tytuł normalien . Ale są też audytorzy, doktoranci, obcokrajowcy, studenci, którzy nie są rekrutowani przez egzamin konkursowy. Student ENS LSH niekoniecznie jest więc normalnym.
Dostęp do Szkoły odbywa się poprzez egzamin konkursowy, który jest przygotowywany w literackich CPGEs , zwanych nowoczesnymi khâgnes . Nazywa się je nowoczesnymi, ponieważ języki starożytne nie są obowiązkowe (jednak od 2008 roku uczniowie hypokhagnes muszą uczęszczać na obowiązkowy kurs języka starożytnego), podczas gdy test z geografii jest zawarty we wspólnym rdzeniu, a każdy z nich ma rotacyjny program rok. W ten sposób odróżniają się od klasycznych khâgnes przygotowujących się do ENS (rue d'Ulm). Trwa jednak reforma konkursu.
Możesz również uzyskać dostęp do szkolenia ENS-LSH jako bezpłatny audytor, po dokonaniu wyboru w aktach. Większość słuchaczy wzięła też udział w zajęciach przygotowawczych do grandes écoles i zdała konkurs. Lepiej jest być stosunkowo dobrze sklasyfikowanym w konkursie, aby zostać zatrudnionym w aktach.
Status studentaPo przyjęciu, podobnie jak w większości francuskich szkół publicznych , uczeń uzyskuje status ucznia-stażysty, podpisując dziesięcioletnie zobowiązanie po dopuszczeniu do egzaminu konkursowego: staje się normalienem . W związku z tym otrzymuje miesięczną pensję w wysokości 1269,65 euro za pierwszy rok. W zamian student zobowiązuje się pracować dla Państwa przez dziesięć lat, nawet jeśli to zobowiązanie nie zawsze jest przestrzegane: może je kupić sam student lub firma chcąca dołączyć jego usługi.
NaukiNauka trwa cztery lata i ma na celu przygotowanie do agregacji i uzyskania tytułu magistra . Często też prowadzi do doktoratu. Kursy dzielą się na cztery działy:
Po nazwisku byłych studentów następuje data ich wjazdu do odpowiednich placówek.