| Meble ekologiczne | |
| kreacja | Grudzień 2011 |
|---|---|
| Kluczowe daty |
1 st maja 2013 wdrażanie eko-uczestnictwo |
| Założyciele | 24 producentów i dystrybutorów mebli |
| Forma prawna | Organizacja ekologiczna |
| Siedziba firmy |
Paryż Francja |
| Kierunek | Dominique Mignon |
| SYRENA | 538495870 |
| Stronie internetowej | www.eco-mobilier.fr |
| Obrót handlowy | 163.958.600 € w 2018 roku |
| Zysk netto | 0 € w 2018 roku |
Eko-meble to eko-organizacja non-profit, utworzona wgrudzień 2011do zbiórki i recyklingu zużytych mebli. Sektor ten jest finansowany poprzez realizację eko-partycypacji w zakupie nowych mebli od czasów1 st maja 2013.
Eko-meble powstały w r grudzień 2011przez 24 producentów i dystrybutorów mebli . Organizuje zbiórkę zużytych mebli poprzez ponowne użycie, recykling lub odzysk energii. Plik26 grudnia 2012uzyskał aprobatę Ministerstwa Ekologii, Zrównoważonego Rozwoju i Energii do 31 grudnia 2017 r. Następnie został ponownie utworzony przez władze publiczne na okres 6 lat, od 2018 do 2023 roku, aby zająć się zbiórką, sortowaniem, recyklingiem i odzyskiem zużytych mebli i pościeli. W ramach tej nowej aprobaty zakres interwencji Eco-Meubles został rozszerzony o zbiórkę, sortowanie, recykling i odzysk zużytych produktów tapicerowanych do siedzenia i pościeli. W związku z tym zakres ten obejmuje:
Wszystkie kategorie produktów są zdefiniowane w artykule R543-240 Kodeksu ochrony środowiska.
Przystępując do eko-mebli i płacąc eko-partycypację pobieraną od każdego sprzedanego mebla, marketerzy wypełniają swoje zobowiązania prawne. Rzeczywiście, ustawa „Krajowe zobowiązanie na rzecz środowiska z 2010 r.” (Znana jako ustawa Grenelle 2) stanowi, że „każda osoba fizyczna lub prawna, która wytwarza, importuje lub wprowadza na rynek elementy mebli, zapewnia przejęcie odpowiedzialności za zbiórkę i przetwarzanie odpadów ze wspomnianych produktów wycofanych z eksploatacji ”.
Ustawa „Grenelle II” ustanawia zastosowanie koncepcji „ rozszerzonej odpowiedzialności producenta ” (EPR) do wyposażenia. Zasada wywodzi się z zasady „zanieczyszczający płaci”: producenci, importerzy i dystrybutorzy produktów własnej marki muszą zająć się selektywną zbiórką, a następnie recyklingiem lub przetwarzaniem odpadów z tych produktów. Mogą przyjąć swoją odpowiedzialność indywidualnie lub zbiorowo w ramach eko-organizacji.