Era Kenmu

Kenmu era (建武 ) Jest jednym z epok Japonii z Północnej Sądu podczas trwania ery północy i południa po Shokei ery i przed Ryakuō ery . Chociaż era Kenmu jest uznawana przez Sąd Południowy jako rozpoczęta w tym samym czasie, uważa się, że rozpoczęła się po epoce Genkō i przed erą Engen .

Ta era obejmuje okres od miesiąca Styczeń 1334 w miesiącuSierpień 1338na North Court i tylko do miesiącaLuty 1336na South Court . Panującym cesarzem jest Go-Daigo na południu i Kōmyō na północy.

Kontekst ery Nanboku-chō

W epoce Meiji , dekret cesarski datowany3 marca 1911ustala, że ​​prawowici panujący monarchowie tej epoki są bezpośrednimi potomkami cesarza Go-Daigo z cesarza Go-Murakamiego, którego Południowy Dwór został założony na wygnaniu w dystrykcie Yoshino , niedaleko Nary.

Aż do końca okresu Edo uzurpujący sobie cesarzy (w przewadze militarnej) i popierani przez szogunat Ashikaga byli błędnie włączani do chronologii cesarskiej, pomimo niepodważalnego faktu, że cesarskie insygnia nie były w ich posiadaniu.

Ten nielegalny Sąd Północny został założony w Kioto przez Ashikagę Takauji .

Zmiana epoki

• 1333 , zwany także Kenmu gannen (建武 元年 )  : Nazwa nowej ery została stworzona, aby zaznaczyć jakieś wydarzenie lub następstwo wydarzeń. Poprzednia era kończy się, gdy zaczyna się nowa, w Shōkei 1 zgodnie z porządkiem czasu na Dworze Północnym w Kioto i w Genkō 4, zgodnie z porządkiem czasu ustalonym na Dworze Południowym w Yoshino.

Wydarzenia z epoki Kenmu

• 1333-1336 ( Kenmu 1 ): Przywrócenie Kenmu jest próbą przywrócenia władzy cesarskiej przez cesarza po upadku szogunatu Kamakura . Tymczasowe odnowienie jest zagrożone przez Ashikaga Takauji, który przywraca nowe bakufu znane jako shogunat Ashikage lub szogunat Muromachi . Niepowodzenie restauracji doprowadziło do powstania dwóch rywalizujących ze sobą dworów cesarskich, które walczyły o dominację do 1392 roku .
• 1334 ( Kenmu 1 ): Cesarz Go-Daigo napisał kenmu nenchū gyōji , książkę, której celem jest opisanie ceremonii dworskich i której celem jest pomoc w procesie przywracania starożytnej etykiety dworskiej.
• 25 października 1334( Kenmu 1, 27 th  dnia 9 th  miesięcy ): Go-Daigo wykonuje cesarski podróże do sanktuariów Kamo Shrine . Żaden inny cesarz nie odwiedził świątyń Kamo przed29 kwietnia 1863( Bunkyū era 3, 11 th  dni w 3 -cim  miesiącu ), kiedy cesarz Komei wykonane imperialną wycieczkę do Kamo-Jinja towarzyszy przez szoguna, wszystkie główne urzędnicy i wielu feudałów. To pierwsza wizyta Imperium od czasu podróży Go-Mizunoo do zamku Nijō ponad 230 lat temu.
• 1336 ( Kenmu 3 ): Anonimowy autor publikuje Kenmu nenkan ki, która jest kroniką ery Kenmu. Tekst ten jest źródłem informacji o prawach, rządzie, biurokratach, a także o gruntach ornych i majątkach przekazanych przez cesarza szlachcie lub instytucjom religijnym ( shōen ).
• 1336 ( Kenmu 3 ): Ashikaga Takauji promulguje Kenmu shikimoku, który jest kodeksem prawnym zawierającym 17 artykułów odnoszących się do zachowania szlachty.

Uwagi i odniesienia

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku angielskim zatytułowanego „  Kemmu  ” ( zobacz listę autorów ) .

1. Nowy japoński system transkrypcji słów jest używany we wszystkich zachodnich publikacjach. W przeciwieństwie do standardowego systemu, litera „n” jest zachowywana nawet wtedy, gdy następuje po niej spółgłoski homorganiczne (np. Shinbun, a nie shimbun )
2. Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). „ Kenmu ” w japońskiej encyklopedii , str.  507 ; nb, Louis-Frédéric to pseudonim Louis-Frédéric Nussbaum, patrz Deutsche Nationalbibliothek Authority File .
3. Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). „Engen” w japońskiej encyklopedii , s.  178 .
4. Titsingh, Izaak. (1834). Annals of the Emperors of Japan , s.  286-292 .
5. Thomas, Julia Adeney. (2001). Rekonfiguracja nowoczesności: koncepcje natury w japońskiej ideologii politycznej , s.  199 n57 , cytując Mehl, Margaret. (1997). Historia i stan w XIX-wiecznej Japonii. p.  140-147 .
6. Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). Kenmu no Chūkō w japońskiej encyklopedii , str.  507 .
7. Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). Kenmu nenchū gyōji w japońskiej encyklopedii , str.  507 .
8. Ponsonby-Fane, str.  325 .
9. Ponsonby-Fane, Richard. (1956). Kyoto: The Old Capital of Japan, 794-1869 , s.  325 .
10. Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). „ Kenmu nenkan ki ” w encyklopedii japońskiej , str.  507 .
11. Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). „ Kenmu-shikimoku ” w japońskiej encyklopedii , str.  507 .

Zobacz też

Bibliografia

• Mehl, Margaret. (1997). Historia i stan w XIX-wiecznej Japonii . Nowy Jork: St Martin's Press. ( ISBN  0-312-21160-0 i 978-0-312-21160-8 ) ; OCLC 419870136
• Nussbaum, Louis Frédéric i Käthe Roth. (2005). Japan Encyclopedia . Cambridge: Harvard University Press . ( ISBN  0-674-01753-6 i 978-0-674-01753-5 ) ; OCLC 48943301
• Richard Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1956). Kioto: Stara stolica Japonii, 794-1869 ] Kioto: Stowarzyszenie Pamięci Ponsonby. OCLC 36644
• Thomas, Julia Adeney. (2001). Reconfiguring Modernity: Concepts of Nature in Japanese Political Ideology . Berkeley: University of California Press . ( ISBN  0-520-22854-5 i 978-0-520-22854-2 ) ; OCLC 47916285
• Titsingh, Izaak. (1834). Nihon Odai Ichiran ; lub Annals of the Emperors of Japan. Paryż: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund z Wielkiej Brytanii i Irlandii. OCLC 5850691

Linki zewnętrzne

• Japoński kalendarz na stronie National Diet Library

Kenmu	1 re	2 nd	3 rd	4 th	5 th	6 th
gregoriański	1333	1334	1335	1336	1337	1338