Narodziny |
25 października 1894 Şarkışla |
---|---|
Śmierć |
21 marca 1973(w wieku 78) Şarkışla |
Pogrzeb | Sivrialan ( d ) |
Imię w języku ojczystym | Veysel Şatıroğlu |
Pseudonim | Âşık Veysel |
Narodowość | turecki |
Zajęcia | Muzyk , piosenkarz , poeta , kompozytor , autor tekstów |
Okres aktywności | Od 1899 |
Gatunek artystyczny | Turecka muzyka ludowa ( w ) |
---|
Aşık Veysel , którego prawdziwe nazwisko brzmi Veysel Şatıroğlu , urodził się w wiosce Sivrialan (region Sivas w Turcji ) dnia25 października 1894, martwy 21 marca 1973w tej samej wiosce był tureckim poetą , piosenkarzem , kompozytorem i sazem . Znany jest pod swoim imieniem Veysel poprzedzonym określeniem aşık , tureckim odpowiednikiem trubadura .
Jego matka, która poszła doić owcę, miała skurcze na wiejskiej drodze i sama wydała swoje dziecko na świat. W wieku siedmiu lat stracił zdolność do korzystania z lewego oka w następstwie epidemii ospy w Sivas, a nieco później, w wyniku niezręczności, do używania prawego oka.
Mały Veysel wcześnie polubił popularną poezję, której nauczył go jego ojciec i którą śpiewali muzycy przechodzący przez dom. Wkrótce zaproponowano mu saz i pierwsze lekcje pobierał od Ali Ağa, przyjaciela jego ojca. Poświęcił się temu i zaczął grać i śpiewać wiersze ozana (popularnego poety).
Jego rodzice poślubili go w 1919 roku z dziewczyną o imieniu Esma.
Seria dramatów uderzyła wtedy w jego życie ... Najpierw była to śmierć jego rodziców w 1921 roku ; potem śmierć drugiego dziecka w wieku dziesięciu dni. Jego żona opuściła dom, pozostawiając go zdruzgotanego swoim pierwszym dzieckiem, małą dziewczynką, która również zmarła, zanim skończyła rok.
Potem ożenił się ponownie… Z tego drugiego małżeństwa urodziło się siedmioro dzieci, z których jedno zmarło w niemowlęctwie, które później urodziło mu 18 wnuków.
Do 1933 roku Veysel z powodu nieśmiałości lub skromności zadowalał się śpiewaniem poezji innych. To poeta Ahmet Kutsi Tecer , po spotkaniu z Veyselem, dał mu znać i dał mu możliwość nauczania sazu w nowo powstałych „ wiejskich instytutach ”. Pierwsza piosenka, którą dostarcza publiczności, Türkiye'nin ihyası Hazreti Gazi (Gazi, odnowienie Turcji) jest dedykowana „gazi” (marszałkowi) Mustafie Kemalowi Atatürkowi .
Chociaż do tego czasu prawie nigdy nie opuszczał swojej wioski, zaczął podróżować po całym kraju.
W 1952 roku zorganizowano jego jubileusz w Stambule .
W 1965 r. Parlament turecki uchwalił specjalną ustawę, która przyznała mu miesięczną emeryturę za „zasługi dla języka i jedności narodowej”.