Nurkowanie-sur-Mer | |||||
Kościół Notre-Dame. | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Normandia | ||||
Departament | Calvados | ||||
Miasto | Lisieux | ||||
Międzywspólnotowość |
Wspólnota gmin Normandy-Cabourg-Pays d'Auge ( siedziba główna ) |
||||
Mandat burmistrza |
Piotr Mouraret 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 14160 | ||||
Wspólny kod | 14225 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Divais | ||||
Ludność miejska |
5411 mieszk . (2018 ) | ||||
Gęstość | 838 mieszkańców/km 2 | ||||
Populacja aglomeracji |
36 814 mieszk . (2016) | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 49° 17 ′ 08 ″ północ, 0° 06 ′ 04 ″ zachód | ||||
Wysokość | Min. 0 m Maks. 135 m² |
||||
Powierzchnia | 6,46 km 2 | ||||
Jednostka miejska |
Dives-sur-Mer ( centrum miasta ) |
||||
Obszar atrakcji | Dives-sur-Mer (centrum miasta) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Cabourg | ||||
Ustawodawczy | Czwarty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Normandia
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | www.nurki-sur-mer.com | ||||
Dives-sur-Mer jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Calvados w tym Normandy regionu , zamieszkany przez 5,411 mieszkańców.
Miasto Dives-sur-Mer znajduje się na skraju ujścia Dives i Manche na Côte Fleurie . Ponadto jest to jedna z najbardziej zaludnionych gmin w Pays d'Auge . Dives-sur-Mer graniczy z Cabourg i Houlgate . Znajduje się w odległości 14 km od Deauville , 22 km od Caen , 28 km od Lisieux i 29 km od Le Havre .
Kabourg | Cabourg ( ujście nurkowe ) | Houlgate |
Kabourg | Gonneville-sur-Mer | |
Varaville (pod kątem) , Périers-en-Auge |
Périers-en-Auge | Grangue |
Dives-sur-Mer jest również centrum jednostki miejskiej (lub aglomeracji w sensie Insee ) z Cabourg i Houlgate liczącym 12.498 mieszkańców.
Terytorium Dives-sur-Mer rozciąga się od Cuesta de la Dives w zachodu na płaskowyżu z Pays d'Auge na wschodzie. Wysokość waha się od 0 m na poziomie ujścia Dives do 135 m dla najwyższego punktu w miejscowości Trousseauville .
Geom Dives-sur-Mer, jest połączony z Cenozoic formacji znane jako „stos płyt” o osadowej zbiornika z Paryż , Bruksela i regionu Londyn i przez czwartorzędowego zlodowacenia w strefie rozciągnięcia występującego w triasie i rodzi w La Manche .
Przybywając do morza, Dives tworzą dolinę klifu polodowcowego kamieniołomu. Prześwit ten zaatakował marglowo-wapienny „stos płyt” utworzony przez nakładanie się poziomów geologicznych basenu anglo-paryskiego, składającego się z części dolnej jury ( Lias ), środkowej ( Dogger i górnej ( Malm ) oraz z Kreda dolna i kreda górna Ten sam wykop jest przyczyną powstania kuesty, która oddziela dolinę od Pays d'Auge .
Nurkowanie oddziela miasto Cabourg , tworząc zachodnią i północną granicę, gdzie tworzy ujście, które staje się mniej lub bardziej ważne w zależności od pływów. Bagna Dives, niedaleko miasta, zaczęły być osuszane od średniowiecza przez mnichów z opactwa Saint-Martin de Troarn, a następnie zostały oczyszczone przez kopanie kanałów. Dno Dives zostało ulepszone przez Ponts et Chaussées, aby ułatwić jego przepływ w Kanale La Manche , teraz tworzy pętlę przed wpłynięciem do morza.
Ze względu na bezpośrednie sąsiedztwo morza, Dives-sur-Mer korzysta z umiarkowanego klimatu oceanicznego , łagodnych zim i chłodnych lat dzięki morskiemu wiatrowi, który chłodzi ziemię miasta. Amplitudy termicznej jest bardzo niska, a wytrącanie jest dość ciężkie, ponieważ Dives-sur-Mer, znajduje się w zabezpieczanej regionu . Pada mniej niż w Nicei na Lazurowym Wybrzeżu , klimat normański jest podobny do tego w Paryżu .
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | może | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 1,8 | 1,9 | 3.2 | 4,9 | 7,7 | 10,4 | 12,3 | 12,3 | 10,6 | 7,9 | 4,6 | 2,7 | 6,7 |
Średnia temperatura (°C) | 4,5 | 4,9 | 6,9 | 8,8 | 12 | 14,8 | 17 | 17 | 15,1 | 11,9 | 7,7 | 5.4 | 10,5 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 7,3 | 8 | 10,5 | 12,7 | 16,3 | 19,2 | 21,6 | 21,7 | 19,7 | 15,9 | 10,9 | 8.1 | 14,3 |
Opady ( mm ) | 63,5 | 57,6 | 56,3 | 45,6 | 58,4 | 52,3 | 47,7 | 46,5 | 61,4 | 67,7 | 84,9 | 69 | 710,8 |
Dives-sur-Mer znajduje się 10 km od autostrady A13 (dojazd do Dozulé ) łączącej Paryż z Caen .
Divais mają dwa dostępy do transportu kolejowego: stację Dives-Cabourg (na terenie Dives) oraz przystanek Port Guillaume położony w sercu dzielnicy portowej. Stacja była punktem końcowym linii Dives-Cabourg-Trouville-Deauville od zamknięcia odcinka Dives-Mézidon w 1938 roku .
Dives-sur-Mer jest obsługiwana przez linię 20 z calvados Zielone Buses , która biegnie około piętnastu razy dziennie do Caen lub Deauville , Honfleur i Le Havre .
Lotnisko Carpiquet oddalone jest o 30 km , lotnisko Deauville o 20 km .
Port w Ouistreham oddalony jest od obiektu Dives o 20 km .
Dives-sur-Mer to gmina miejska. W rzeczywistości jest to część gmin zwartych lub o średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej sieci zagęszczenia INSEE . Należy do miejskiej jednostki w Dives-sur-Mer , w wewnątrzwspólnotowej departmental aglomeracji skupiającego 24 gmin i 36,564 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest centralnie .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Dives-sur-Mer , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 12 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Miasteczko, graniczące z zatoką Sekwany , jest również miastem nadmorskim w rozumieniu prawa3 stycznia 1986, znane jako prawo przybrzeżne . Odtąd szczególne przepisy urbanistyczne zastosować w celu zachowania naturalnych przestrzeni, miejsc, krajobrazów i równowagi ekologicznej na wybrzeżu , takich jak na przykład zasady inconstructibility, poza zurbanizowanych obszarów, na pasie. Brzegowej 100 metrów, lub więcej, jeśli przewiduje to miejscowy plan urbanistyczny .
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (51,7% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (56,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: łąki (43,7%), tereny zurbanizowane (33,1%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (8,6%), heterogeniczne tereny rolnicze (8%), wody morskie (4,6%), lasy (2%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Nazwa miejsca jest dowodem w formach Portus Divae w 1077 i Diva w XI -tego wieku. Toponym jest dziedziczona z hydronyme orkisz bez s w Orne , w pobliżu źródła ( " Saint-Lambert-sur-Dive "), ze w Calvados. Ten hydronim pochodziłby od diva , „boski”, zarówno łacińskiego , jak i galijskiego . Ernest Nègre przypuszcza, że przymiotnik galijski deva , język, który lubi. René Lepelley cofa się do indoeuropejskiego korzenia dei – pochodzenia dwóch wspomnianych utworów, korzenia, który ewokuje światło („boski” w tych dwóch przypadkach) i dochodzi do wniosku, że toponim jest spowodowany przezroczystością wody.
Wzmianka o morzu została dodana w 1897 roku.
Gentile jest Divais .
To właśnie z portu w Dives wypłynął ze swoją flotą Wilhelm Zdobywca, by podbić Anglię w bitwie pod Hastings w 1066 roku .
Pamiątkowa tablica z listą nazwisk towarzyszy Wilhelma Zdobywcy jest przymocowana do wnętrza kościoła, powyżej głównych drzwi wejściowych.
Historia Dives-sur-Mer naznaczona jest również obecnością w mieście fabryki Tréfimétaux, która znacznie później ustąpi miejsca marinie Port Guillaume .
Historia Dives-sur-Mer od początku swojego istnienia była ściśle związana z morzem.Miasto Dives było znane w czasach rzymskich, kiedy jego port miał duże znaczenie. Od 858 r. rzeka była używana przez Wikingów, którzy udali się w górę Dives, aby złupić Chartres.
W roku 1001 Dives-sur-Mer przeszło do legendy z połowem morskim cudownego Chrystusa. Później kościół Dives stanie się miejscem pielgrzymek Chrystusa Saint-Sauveur.
Ale wielka karta historii została zapisana, gdy Wilhelm Zdobywca zebrał swoje wojska w Dives w 1066 roku. W rzeczywistości to w ujściu rzeki Dives przygotowywał swoje wojska i kazał zbudować część swojej floty, aby podbić Anglię. Historycy są dziś zgodni co do liczby 1000 okrętów i 7 do 8 000 ludzi, w tym 2 do 3 000 kawalerii. Po zostaniu królem Anglii książę Wilhelm upiększył kościół. Ta romańska budowla śledzi czas w tym dwóch wystawnych przeplatania stolicach XI -tego wieku.
Działalność morska jest ważna: Nurkowie mają towarzystwo wielorybników lub walmanni i łowimy wieloryby i craspois na wybrzeżach kanału. Rozwija się działalność handlowa: mnisi z baronii Dives-sur-Mer mają prawa rynkowe.
W XIV TH i XV -go wieku, kościół Dives jest rozbudowany w stylu gotyckim. Z tego okresu pochodzą średniowieczne sale . Dives-sur-Mer jest także pocztą na drodze strajków z Caen do Rouen. Karczma widział wiele znanych pobyt w XVI -tego wieku. W 1562 roku , w wyniku wojen religijnych , spalono Chrystusa Saint-Sauveur i zakończyła się pielgrzymka.
Moda na kąpiele morskie doprowadziła do powstania linii kolejowych Mézidon – Dives-sur-Mer i Deauville – Dives-sur-Mer . Nareszcie możemy przyjechać z Paryża na plażę. Parowiec łączy Dives-sur-Mer z Trouville i Le Havre. Jeszcze bardziej malowniczy, Decauville łączy Caen z Dives-sur-Mer. Podróżni dojeżdżają do swoich ośrodków wypoczynkowych powozami konnymi.
To czas sławnych gości, Marcel Proust opisuje region, a w szczególności kościół Dives, w swojej powieści W poszukiwaniu straconego czasu . Wśród pierwszych archeologów: Arcisse de Caumont ponownie stawia historię w centrum uwagi: zawdzięczamy mu listę 475 imion towarzyszy Wilhelma Zdobywcy, która pojawia się w kościele.
Dives-sur-Mer pozostaje również miejscem targu, restauracji, wakacji. Temu czasowi zawdzięczamy zamek Sarlabot, dwór Foucher de Careil, Les Tilleuls, willę des Bossettes oraz przekształcenie dawnej poczty w renomowane schronisko „wioska Guillaume Le Conquérant”.
W 1826 r. Dives (418 mieszkańców w 1821 r.) wchłonęło Trousseauville (153 mieszkańców), na wschód od jego terytorium.
W 1857 roku w procesji Bœufs Gras w Paryżu sensację wywołał tłusty wół bez rogów zwany Sarlabot . Urodził się i wychował w Trousseauville i nosi imię Domaine de Sarlabot. Jest to przedstawiciel nowej rasy bydła: rasy Sarlabot , stworzonej przez jej hodowcę Henri Philippe-Auguste Dutrône . Chciał rozbroić bydło tworząc tę rasę pozbawioną rogów i dzięki temu uniknąć wypadków.
Dutrône będzie promować nową rasę bydła, m.in. przekazując okazy do Muzeum Historii Naturalnej , Szkoły Alfort itp. Po osiągnięciu szczytu około 1865 r. rasa traci na znaczeniu i znika około 1900 r .
Epoka industrialna głęboko naznaczy miasto i ukształtuje dla niego nową tożsamość. Kolej i port to atuty, które uwodzą inżyniera Eugène'a Secrétana, aw 1891 roku utworzenie fabryki metalurgicznej przekształciło Dives-sur-Mer w kwitnące miasto przemysłowe. Wykorzystuje patent na ciągnienie miedzi Elmore i Secrétan i stanie się francuską firmą elektrometalurgiczną, później Cegedur i Trefimetaux, ponieważ jej produkty dywersyfikują: miedź, mosiądz, aluminium, duraluminium, srebro niklowe, plastik... W czasie wojny fabryka dostarczyła łuski. Pokolenia pracowały w odlewni, walcowni i ciągarni. W Dives-sur-Mer osiedliły się rodziny z wybrzeża, Pays d'Auge, ale także z Maroka, Polski i Rosji. Ich historię wciąż można odczytać w „czerwonych” czy „białych” robotniczych miastach, w otaczających je ogródkach działkowych oraz w różnorodności stowarzyszeń kulturalnych i sportowych. Zakład będzie zatrudniać do 2000 pracowników i nadal mieć blisko do 1000, kiedy to zamknięto w 1986. Na początku XX th wieku, rozwój Dives-sur-Mer znajduje odzwierciedlenie w budowie wielu obiektów użyteczności publicznej. Wybudowano szkoły publiczne, ratusz i pierwszy ratusz, który stał się kinem Le Drakkar . Od wielu lat wokół fabryki organizowana jest cała działalność miasta. W 1975 roku kanał przecinający miasto został zasypany, a nowy bulwar podzielił miasto na dwie odrębne dzielnice.
W 1986 roku, wraz z zamknięciem fabryki, Dives-sur-Mer stanęło przed nową transformacją i nowym wyzwaniem. Następuje przebudowa, monoprzemysł ustępuje miejsca nowym działaniom przemysłowym i handlowym, które powstają na południu miasta. Sama lokalizacja zakładu to znów morskie powołanie: utworzono przystań z prawie 1000 miejsc i wybudowano wiele rezydencji. Na dawnym terenie przemysłowym zachowały się dwa budynki: remontowana dzwonnica oraz dawne biura przekształcone w mediatekę. Port rybacki i targ rybny kontynuują swoją działalność. Stare platformy również świadczą o lokalnej tradycji morskiej. Po tym, jak od starożytności było portem, a ostatnio miastem robotniczym, miasto odniosło sukces w swoim przekształceniu: odnajduje równowagę między morzem a lądem, rozwijając działalność, która zapisała jego historię: handel, przemysł, usługi i turystyka.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1882 | 1892 | Leon Le Remois | ||
1956 | Marzec 1983 | André Lenormand | PCF | Malarz, potem kolejarz, zastępca (1946-1958), następnie radny generalny kantonu Dozulé (1955-1984) |
Marzec 1983 | Marzec 2008 | Franciszek Giffard | PCF | Pracownik fabryki |
Marzec 2008 | W trakcie | Pierre Mouraret | PCF | Wyspecjalizowany pedagog , doradca regionalny |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Rada gminy składa się z dwudziestu dziewięciu członków, w tym burmistrza i ośmiu zastępców.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 5411 mieszkańców, o 6,93% mniej w porównaniu do 2013 r. ( Calvados : + 0,6%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%). Maksymalna populacja została osiągnięta w 1968 roku z 6299 mieszkańców.
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
370 | 349 | 409 | 418 | 589 | 541 | 518 | 503 | 539 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
589 | 656 | 854 | 826 | 871 | 1001 | 1,097 | 1441 | 1720 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3450 | 3 453 | 3614 | 4 233 | 4460 | 5577 | 5300 | 5046 | 5893 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2004 | 2009 | 2014 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
6 258 | 6299 | 5 872 | 5508 | 5 344 | 5 812 | 5 881 | 5935 | 5 761 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5 411 | - | - | - | - | - | - | - | - |
1793 | 1800 | 1806 | 1821 |
---|---|---|---|
185 | 147 | 165 | 153 |
Ludność miasta jest stosunkowo stara. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (35,5%) jest rzeczywiście wyższy niż wskaźnik wydziałowy (27,4%). Podobnie jak w przypadku podziału departamentalnego, populacja kobiet w gminie jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (53,8%) jest wyższa niż stawka departamentalna (51,9%).
Rozkład ludności gminy według grup wiekowych w 2017 r. przedstawia się następująco:
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,6 | 1,5 | |
9,6 | 13,6 | |
22,2 | 23,2 | |
20,4 | 20,8 | |
13,4 | 14,2 | |
17,4 | 13,5 | |
16,4 | 13.2 |
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,7 | 1,9 | |
6,8 | 10.1 | |
17,1 | 17,9 | |
19,8 | 19,2 | |
18,1 | 17,2 | |
18,8 | 17,2 | |
18,6 | 16,4 |
Dives-sur-Mer ma zarówno średniowieczne centrum historyczne, przystań Port Guillaume, port rybacki, jak i różne dzielnice, z których każda ma własną tożsamość: dawne miasta robotnicze, strefę handlową i przemysłową, dzielnice mieszkalne,
Romański kościół zbudowany wokół legendy Chrystusa Saint-Sauveur6 sierpnia 1001 rybacy podnoszą w swojej sieci Chrystusa bez krzyża, którego kolano zaczyna krwawić pod ciosami siekiery niewierzącego. Żaden rzemieślnik nie jest w stanie zrobić krzyża, aby umieścić na nim tego Chrystusa. Trzy lata później krzyż znaleziony na morzu doskonale przystosowuje się do cudownego Chrystusa.
Narodziła się legenda Chrystusa Saint-Sauveur, tego Chrystusa umieszczono w kaplicy, a Dives-sur-Mer stało się miejscem pielgrzymek. Z biegiem lat kaplica okazuje się za mała. Dzięki hojności Wilhelma Zdobywcy powstał budynek w stylu romańskim, z którego zachowały się cztery filary chóru, arkada i sklepienie.
W XIV -tego wieku, powiększony kościół w stylu gotyku . W czasie wojen religijnych Chrystus znika, a pielgrzymka się kończy. Kościół oferuje odwiedzającym wiele ciekawostek: nad frontonem przy wejściu do kościoła od 1862 r. pojawia się lista towarzyszy Wilhelma Zdobywcy; witraże odtwarzają historię Chrystusa Saint-Sauveur, na zewnątrz jama dla trędowatych. Kościół Notre-Dame został sklasyfikowany jako zabytek historyczny od4 maja 1888 r..
Salach XV -go wiekuKorytarze są datowane z początku XV th wieku (dendrochronologiczna datowania drewna wykonane w 2012 roku), ale jest prawdopodobne, że najstarsze hale istniały wcześniej. Obecne hale mają wymiary 50 x 12 m . Składają się z centralnego naczynia i dwóch symetrycznie rozmieszczonych naw. Konstrukcja opiera się na szeregu sześćdziesięciu sześciu dębowych filarów spoczywających na kamiennych kostkach umieszczonych na ziemi. Rama jest również z dębu, jak wszystkie imponujące konstrukcje tamtych czasów. Całkowicie otwarty na początku i aż do początku XX th wieku, nawy boczne zostały ostatnio dodane w stylu typowym boku drewna z Auge , że drewno do zastosowań kadrowanie i kolb dla przegród pomiędzy kolumnami.
Hale zostały sklasyfikowane jako zabytki historyczne od3 stycznia 1918 r..
Tradycyjnie w sobotni poranek odbywa się tam targ.
„Wioska Wilhelma Zdobywcy”, znana jako „Wioska Sztuki Wilhelma Zdobywcy”Położona w samym sercu miasta Dives-sur-Mer, ta „wioska sztuki”, bardzo bogata w historię, architekturę i tradycje, jest wyjątkowa w całym Côte Fleurie w Normandii. W latach 2000-2004 miejsce stało się wioską artystów i przeżywało swój złoty wiek. Prowadził też karczmę . Mieści się tu również centrum informacji turystycznej . W latach 2009-2010 w wiosce artystycznej mieściło się muzeum koczownicze zatytułowane Najmniejsze muzeum książki , jedyne we Francji. To miejsce kreacji i stałej ekspozycji poświęconej książce artystycznej reprezentującej specyficzną dziedzinę sztuki współczesnej.
Historia wsiNajstarsza część z XV -go wieku. Fasada jest surowa i chroni wewnętrzne dziedzińce, w których mieszkali podróżnicy i stajnie domu pocztowego. Architektura jest typowa dla normandzkiego zajazdu z dużą kuchnią, wewnętrznym dziedzińcem i zewnętrznymi galeriami prowadzącymi do sypialni. Przebywało tam wiele osobistości: Ludwik XIV , który przybyłby na wody Grangues , a także księżna Chaulnes i Madame de Sévigné , Alphonse Karr , Alexandre Dumas , Raymond Poincaré prezydent Republiki...
Wraz z pojawieniem się na koniec XIX -go wieku , moda na kąpieli morskich, bogaty instalacje klienckie na „ Wybrzeżu Fleurie ”, aby korzystać z plaż między Cabourg i Honfleur . Karczma pozna swoją epokę świetności dzięki panu Le Remois, karczmarzowi, który dzięki swojemu talentowi zapewnia obiektowi wyjątkową reputację. Wiele z nich będzie sławami artystycznymi, literackimi lub politycznymi, które podczas Belle Époque przebywały w tej rezydencji.
Miłośnik sztuki, Le Remois przekształca ten prosty zajazd i ma szachulcowe budynki w stylu normańskim ozdobione średniowiecznymi lub renesansowymi rzeźbami w drewnie . Nabywa i instaluje się w trzech kursach autentyczne rzeźby, popiersia i wazony z XVII th wieku i XVIII th wieku . Płaskorzeźby zdobiące dwór Ludwika XIV są reprodukcje (wykonane w XIX th wieku) z romańskimi stolic opactwa Boscherville.
Koniec XX th century , miejsce stopniowo przekształca się pomieścić artystów, rzemieślników i antykami.
Historia artystyczna wsiOd lat 80. hostellerie Guillaume le Conquérant stał się Village d'Art. Bratankiem słynnego rytownika i projektanta Felix Bracquemond (1833/14), Jacques Bracquemond (1930-2006) otworzył małą Art Studio stara się podążać w jego pracy kopisty stylu grawerowanie XIX th wieku . Od 2000 roku we wsi osiedliło się kilku profesjonalnych artystów plastyków, aby otworzyć swoje warsztaty twórcze. Reprezentanci różnych szkół i przeprowadzający rozmaite zabiegi, artyści ci stworzyli swoją obecnością przez cały rok wyjątkowe miejsce na Côte Fleurie. Do 2010 roku pracowało tam siedmiu artystów. Wśród nich czterech to członkowie Maison des Artistes de Paris: Anne Arc , Serge Chamchinov , Frédéric Lecaime, Tristan Morlet.
Niebieski DomNiebieski dom to dzieło murarza pochodzenia portugalskiego, Euclidesa Ferrera da Costa (1902-1984), powstałe w latach 1957-1977. Artysta wykorzystał w swoim projekcie różne materiały z recyklingu, szkło, naczynia, ceramikę zintegrowaną na bazie cementu .
Budynek został przejęty przez miasto w 1989 roku. Błękitny Dom wpisany jest jako zabytek historyczny od początku roku26 listopada 1991.
Dwór Bois-HiboutTen dom został zbudowany w XVII th century przez Leduc de la Falaise, samochodu Louis XIV pokoju. Później stał się własnością Sieur de Bois-Hibout, któremu zawdzięcza swoją nazwę „dwór Bois-Hibout”. Odrestaurowana w 1975 roku rezydencja dominuje na placu z pięcioma poziomami zbudowanymi z kamienia Caen. Podobno do kościoła prowadziło podziemne przejście. Dwór został wpisany do rejestru zabytków od18 marca 1927.
Inne wymienione domyBudując pamięć fabryki, mieściły się w niej służby dyrekcji fabryki. Dawny budynek biurowy został odrestaurowany i od 2004 roku mieści bibliotekę medialną. Jest on wpisany na listę zabytków.
Osiedla robotnicze, świadkowie przemysłowej przeszłościW 1891 roku inżynier Secrétan zbudował na brzegach Dives fabrykę metalurgiczną specjalizującą się w produkcji miedzi. W pobliżu zbudowano miasta, aby pomieścić rodziny robotników francuskich i zagranicznych. Przy wejściu na każdą ulicę dom sztygara wyróżnia się większymi wymiarami.
Retro-muzeum RosalieRetro-muzeum strażaków Rosalie znajduje się w starej miejskiej remizie strażackiej i jest zarządzane przez stowarzyszenie zadeklarowane w 2012 roku. W kolekcji znajduje się pojazd z 1936 roku, różne materiały, stroje i akcesoria związane z interwencjami.
Port Guillaume, marina z prawie 1000 boisk w Dives-sur-MerDwie godziny drogi od Paryża marina Port Guillaume oferuje łodziom bezpieczne schronienie, naturalnie chronione kordonem wydm u ujścia Dives. Zbiornik wodny o łącznej pojemności 600 miejsc do cumowania na wybiegach , wyposażony w wodę i prąd, marina jest dostępna przez sześć kolejnych godzin przez odpływ oznaczonym kanałem. Port Guillaume oferuje swoje usługi: obecny każdego dnia w roku zespół słuchający żeglarzy, możliwość tankowania, codzienną informację pogodową, 25 miejsc dla zwiedzających, stację SNSM , toalety, windę 30 ton i owiewkę, obecność agent portowy 24/24, nocny nadzór. Szkoła żeglarska działa przez cały rok. Port jest połączony z plażami sąsiednich miejscowości: Cabourg oddalony o 300 m kładką i Houlgate oddalony o 800 m nadmorską ścieżką Targ rybny czynny w godzinach porannych przez cały rok oferuje towar do sprzedaży Brzoskwinia.
Strefa przemysłowaStrefa przemysłowo-handlowa wita firmy w miejscu mniej niż dziesięć minut od autostrady.
Otoczone nadmorskimi kurortami Dives-sur-Mer to miasto bogate w historię i zabytki, ale przede wszystkim miasto, które żyje przez cały rok. Szkoły mieszczą ponad 1200 uczniów, Dives ma wiele obiektów sportowych, stadion, trzy sale gimnastyczne, kręgielnię, tor lekkoatletyczny… Centrum Tilleuls, przekształcone w ośrodek wypoczynkowy, przyjmuje dużą liczbę dzieci. Wśród obiektów kulturalnych biblioteka mediów Jacques-Prévert, kino Drakkar, CREAM (regionalne centrum sztuki lalkarskiej). Życie społeczności jest intensywne dzięki prawie 70 stowarzyszeniom, które oferują działania we wszystkich dziedzinach i aktywnie uczestniczą w animacji miasta: festiwal lalek, maskarady, festiwal wiejski, festiwal morski ...
EtykietaMiasto jest miastem kwitnącym (dwa kwiaty) w rywalizacji miast i wsi kwitnących .
SportyZwiązek dywizji Sport rozwinął dwie drużyny piłkarskie w lidze Dolnej Normandii i trzecią drużynę w Dywizji Okręgowej .
Bliźniacze
Ramiona miasta Dives-sur-Mer i emblemat:
|