Jean-Marc Scanreigh

Jean-Marc Scanreigh Obraz w Infobox. Jean-Marc Scanreigh na Columbia University w Nowym Jorku w 2000 roku.
Narodziny 27 września 1950 r
Marrakesz
Imię urodzenia Jean-Marc Petit
Narodowość Francuski
Czynność malarstwo , rysunek , druk , książka artystyczna , akwaforta , litografia , serigrafia , brąz

Jean-Marc Scanreigh to urodzony francuski artysta27 września 1950 rw Marakeszu ( Maroko ). Tworzy rysunki , obrazy, grafiki i książki artystyczne .

Od 2007 roku J.-M. Scanreigh mieszka w Nîmes, gdzie wykłada w Szkole Sztuk Pięknych w Nîmes, po tym jak był nauczycielem w szkołach Saint-Étienne i Besançon .

Początki

Jean-Marc Petit (prawdziwe nazwisko) spędził dzieciństwo w Alzacji i od dzieciństwa interesował się sztuką i malarstwem. Regularnie odwiedza wystawy w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Strasburgu współorganizowanym przez Radę Europy. J.-M. Scanreigh jest żonaty z Françoise Biver, z którą ma dziecko.

Jego kariera rozpoczęła się jako samouk po studiach z fizyki i chemii w Strasburgu ( University Louis Pasteur ), których nie ukończył. Aby móc finansowo przejąć działalność artystyczną, młody artysta najpierw pracuje jako listonosz.

Dopiero po wystawie ruchu Support / Surfaces artysta spróbuje szczęścia i zostanie po kolei wystawiony.

Rok 1978 to punkt zwrotny, gdyż mimo braku wykształcenia artystycznego , objął posadę pedagoga w Szkole Sztuk Pięknych w Saint-Étienne . W 1985 r. Poprowadzi warsztat grawerski. Uznanie wykształcenia artystycznego po muzeum formalizuje „Scanreigh” (pseudonim, który wybrał do podpisania swojej pracy),

Malowanie

Malarstwo będzie pierwszym medium zainwestowanym przez artystę. Impuls do oferowania swoich prac galeriom następuje po wystawie ruchu Support / Surfaces w bibliotece-galerii Les Idées et les Arts w Strasburgu. W tej samej galerii młody artysta pokazuje swoje pierwsze obrazy.

W 1976 roku J.-M. Scanreigh wystawiał się w dawnym Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Strasburgu. Pierwsze lata twórczości artysty były dość pomyślne i zmaterializowały się w 1979 r. Poprzez osobistą wystawę w Centre Georges-Pompidou w ramach dzisiejszych A teliers oraz udział w wystawie Après le classicisme w muzeum sztuki współczesnej Saint-Étienne wyprodukowane przez Bernarda Ceyssona .

Na początku lat 80. abstrakcja stopniowo ustąpiła miejsca figuracji. Artysta uwalnia się od swoich pierwszych wpływów ( Hantaï , Support / Surface , Louis Cane ) i znajduje bardziej osobistą formę wypowiedzi. Odchodząc od mody z początku lat 80. i przyjmując takie podejście, artysta napotkał pewne trudności w ponownym wystawianiu się w miejscach, które witały go na początku jego życia. W tym samym czasie artysta znajduje w Lyonie (i Villeurbanne, mieście graniczącym z Lyonem), gdzie mieszka od 1983 roku na tyle, aby włączyć grafiki do swojej pracy. Odnawia się poprzez wykonanie wielu drzeworytów i wielu litografii.

J.-M. Scanreigh wystawia wystawy w kilku galeriach w Lyonie, Saint-Étienne i Genewie, a niektóre instytucje dokonują zakupów. W tym nowym kontekście obrazy J.-M. Scanreigha około 1986 roku zostały wzbogacone kolażami z jego własnych rycin, a połyskujące obrazy artysty były przerywane akcentami często czarno-białymi z kolaży.

W 1992 roku, jeszcze w Lyonie, galeria Françoise Moulin będzie bronić artystki przez kilka lat.

W 2010 roku jako pierwszy artysta skorzystał ze zmiany statusu francuskich uczelni, która umożliwiła im pozyskiwanie dzieł sztuki. Uniwersytet Lyon 3 został otwarty pokój w Produkcja des tabacs , w Lyonie, z możliwością wyboru obrazów artysty.

Wydruk

Grafiki Jeana-Marca Scanreigha są bogate: odbitki w drzeworytach , litografie , akwaforty (miedzioryt), niektóre są koloryzowanymi lub wzbogaconymi kolażami z poprzednich odbitek lub rysunków. Niektóre z tych druków zostały wykonane przez samego artystę, inne zostały wykonane w renomowanych warsztatach URDLA, Lacourière -Frélaut, Item.

Warsztaty, w których artysta pracował

Darowizna i fundusz Chomarat dla Biblioteki Miejskiej w Lyonie

W 1988 roku w Bibliotece Lyonu złożono depozyt 332 druków. Darowizny towarzyszy wystawa. Kolekcja Michela Chomarata zostanie później wzbogacona o około dziesięć tysięcy szkiców, rysunków na luźnych kartkach i różnych szkicownikach itp.

Na arenie międzynarodowej Scanreigh wystawiał się na wystawie zbiorowej w Buenos Aires, a AFAA zleciło jej utworzenie warsztatu litografii na Filipinach.

Książka artysty

W 1993 roku produkcja nadruków ewoluowała poprzez tworzenie szafek . J.-M. Scanreigh produkuje zbiór grafik, w których uczestniczą pisarze, pisząc krótkie wiersze lub wyparowując. Praktyka, która przenosi go do książki artysty wydanej pod nazwami fikcyjnych wydawców. Grawerowane drewno, linosy, serigrafie, akwaforty umieszczane są w środku tekstów drukowanych najczęściej rzemieślniczo. Oryginalne rysunki często wzbogacają wiodące wydania. W sumie do chwili obecnej powstanie około 150 książek.

Bibliografia książek artystycznych

Niezwykłe prace artysty

Wystawy

J.-M. Scanreigh regularnie wystawia się we Francji i za granicą. W niewyczerpujący sposób poniżej znajduje się lista miejsc, w których był on hostowany.

1973 - 1983 (artysta mieszka w Strasburgu, potem w Saint-Étienne)

Scanreigh wystawił po raz pierwszy w 1973 roku w galerii Les Idées et les Arts w Strasburgu, gdzie mieszka. W 1976 roku Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Strasburgu poświęciło mu wystawę. W tym okresie swoje prace prezentował głównie w Alzacji i Niemczech (Lahr, RFA).

1984 - 2007 (artysta mieszka w Lyonie)

2007-obecnie (Artysta mieszka w Nîmes)

Publikacje

Publikacje na temat J.-M. Scanreigh

Pisma J.-M. Scanreigh we współpracy z Françoise Biver

Jean-Marc Scanreigh i Françoise Biver zrealizowali szereg projektów, w szczególności artykuł poświęcony sztuce dla magazynu i magazynu. Ta współpraca między J.-M. Scanreigh i jego żoną ujawnia pośrednio zestaw wpływów w twórczości Scanreigha i / lub przynajmniej interesujące dla pewnych dziedzin sztuki, wśród których znajdujemy aktualne tematy wydawnicze, art brut, komiksy prasowe, bardzo graficzne formy artystyczne (jak grafziny z komiksów) ...

Współpraca ta zaczyna się w szczególności od stworzenia przedwojennej recenzji z Christianem Bernardem i Didierem Seminem w 1980 roku, ale przegląd zakończy się po trzecim numerze.

Para nadal pisze i do dziś i możemy zauważyć:

Artykuły poświęcone nauczaniu (1994)
  • „Sztuki piękne wobec kultury grafiki”
  • „Do szkoły artystyczne na próbę” w Journal of Fine Arts w Mulhouse i sztuki i rzemiosła Księdze n °  184
Artykuły zorientowane na artystów
  • Henry Darger , Lifetime , art Françoise Biver i Jean-Marc Scanreigh pojawiła się w n o  300 artpress ,Kwiecień 2004
  • O rysowniku Willem  : Willem Dessine , artpress nr 274, grudzień. 2001 oraz artykuł w Magazine du bibliophile nr 28,Czerwiec 2003
  • „Notatki do usunięcia”, katalog Picassa, muzea Belfort i Montbéliard , 2001
O grafikach i książkach artystycznych
  • Laboratorium litograficzne, Pamięć litograficzna , Book Art & Crafts, 1998
  • Boska część naszych książek jest tuż za rogiem, Topo,kwiecień 2000
  • „Making books”, Akcja Poetycka nr 162, 2001
  • „Rysunki w zeszytach”, Private Passion, nr 8, Wrzesień 2001
  • „Rysunki w notatnikach”, wydanie Cardinals, 2002
Inny
  • „Rysowanie w linii wzroku”, Hôtel Rivet n o  1, Luty 2004

Uwagi i odniesienia

Uwagi

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  1. Art & Métiers du livre n ° 258 , luty-marzec 2007, praca Scanreigh na okładce; artykuł wewnętrzny: „Jean-Marc Scanreigh, tytan stworzenia”.
  2. Wywiad z artystką przeprowadzony przez Corinne Girieud przy okazji wystawy w Carré d'Art w Nîmes (2011)
  3. Nie mylić z obecnym muzeum sztuki nowoczesnej i współczesnej, które zostało otwarte w 1998 roku
  4. Archiwa Centrum G. Pompidou o Scanreigh
  5. Przejęcie w szczególności przez Le Frac Rhône-Alpes
  6. Dar Gilles Blanckaert dla Jean-Moulin University, Lyon-3 (marzec 2010).
  7. Lista prac Scanreigha wyprodukowanych w URDLA
  8. Indeks prac wykonanych w warsztacie IDEM
  9. Witryna Francuskiego Muzeum Karty do Gry
  10. Druki, ilustrowane książki opublikowane w 1988 roku przez Bibliotekę Miejską Lyonu .
  11. Artykuł w magazynie internetowym: Art Point France Info