Jean Sylvain Bailly

Jean Sylvain Bailly
Rysunek.
Jean Sylvain Bailly
Olej na płótnie Jean-Laurent Mosnier
( Muzeum Carnavalet , Paryż).
Funkcje
Burmistrz Paryża
15 lipca 1789 - 18 listopada 1791
( 2 lata, 4 miesiące i 3 dni )
Poprzednik Utworzono stanowisko
Następca Jerome Pétion de Villeneuve
Przewodniczący Zgromadzenia Ustawodawczego
17 czerwca - 3 lipca 1789
( 16 dni )
Monarcha Ludwik XVI
Poprzednik Utworzono stanowisko
Następca Jean-Georges
Lefranc z Pompignan
Członek Stanów Generalnych
12 maja - 23 czerwca 1789
( 1 miesiąc i 11 dni )
Okręg wyborczy Paryż
Monarcha Ludwik XVI
Grupa polityczna Trzeci stan
Biografia
Data urodzenia 15 września 1736
Miejsce urodzenia Paryż ( Francja )
Data śmierci 12 listopada 1793
Miejsce śmierci Paryż ( Francja )
Natura śmierci Gilotyna
Narodowość Francuski
Zawód Astronom
Polityk
Religia Deist, a następnie ateista
Podpis Jeana Sylvaina Bailly

Jean Sylvain Bailly , ur.15 września 1736w Paryżu i zgilotynowany w dniu12 listopada 1793w Paryżu , jest matematykiem , astronomem , pisarzem i politykiem francuskim . Był pierwszym burmistrzem Paryża .

Biografia

Rodzina

Jego rodzicami są Jacques II Bailly i Cécile Guichon. Jean-Sylvain Bailly jest wnukiem Nicolasa Bailly'ego , malarza króla i strażnika obrazów koronnych, który miał go malować. Ojciec Jean Sylvaina Bailly jest również malarzem. Przede wszystkim Jean Sylvain Bailly preferuje astronomię.

Członek akademii

Najpierw pracował dla teatru, ale związany z Lacaille , wcześnie zainteresował się astronomią i zbudował obserwatorium na dachu Luwru w Paryżu. Jest blisko filozofów . Napisał kilka prac, w tym Historię starożytnej astronomii, od jej powstania do założenia Szkoły Aleksandryjskiej oraz Historię współczesnej astronomii od założenia szkoły Aleksandryjskiej do 1730 roku .

Dzięki obserwacjom astronomicznym został wybrany do Akademii Nauk w 1763 roku .

Jego Histoire de l'Astronomie , dzieło literackie i naukowe , otworzyło mu drzwi Akademii Francuskiej : został pokonany w 1781 , pomimo poparcia La Harpe , został wybrany w 1783 , dzięki wytrwałości jego przyjaciel Buffon .

Masonem , jest jednym z najbardziej aktywnych członków paryskiej loży „ Les Neuf Sœurs ”.

Podczas rewolucji , pomógł Alexandre Lenoir do ochrony francuskiego dziedzictwa .

rewolucja Francuska

Również członek Towarzystwa Przyjaciół Konstytucji , Jean Sylvain Bailly jest redaktorem wraz z Camus , Le Chapelier i Guillotin , Cahier de doléances du Tiers Etat de Paris , który wzywa do zburzenia Bastylii , następnie został wybrany12 maja 1789, 1 st Zastępca Trzeciego posiadłości Paryża do Stanów Generalnych . Na poniższym 3 czerwca , został wybrany na przewodniczącego trzeciego osiedla , az17 czerwca, przewodniczący Zgromadzenia Narodowego (stanowisko, które piastuje do3 lipca tego roku).

20 czerwcapodczas przysięgi Jeu de Paume złożył przysięgę jako pierwszy, a trzy dni później, podczas sesji, na której Ludwik XVI zażądał rozproszenia Zgromadzenia, odmówił podporządkowania się i ogłosił się przewodniczącym Zgromadzenia Narodowego .

Burmistrz Paryża

Dzień po zamachu na Jacques'a de Flesselles został mianowany burmistrzem Paryża dnia .15 lipca 1789przez aklamację pstrokatego zgromadzenia wyborców z sześćdziesięciu okręgów i kilku deputowanych ze Zgromadzenia Narodowego . W tym charakterze wręcza trójkolorową kokardę królowi podczas jego wizyty w ratuszu 17 lipca .

Pełniąc funkcję burmistrza jest przewodniczącym pierwszej Komuny Paryskiej i zostaje zaatakowany przez Camille Desmoulins i Jean-Paul Marat za zbyt konserwatywne podejście. Mieszkał wówczas w prywatnej rezydencji 8–12 rue Neuve des Capucines , udostępnionej przez gminę.

Strzelanie do Champ-de-Mars

Po nieudanej ucieczce z rodziny królewskiej 20 i 21 czerwca 1791 r. Bailly chciał powstrzymać agitację republikańską, której celem było uzyskanie zeznania króla i na prośbę sejmu ogłosił stan wojenny. 17 lipca 1791, kierowana przez niego gwardia narodowa strzela do składających petycje, którzy stoją na Polach Marsowych. Jego popularność, która do tej pory pozostawała mniej lub bardziej nienaruszona, spada do najniższego punktu. 12 listopada zrezygnował ze wszystkich funkcji politycznych i przeszedł na emeryturę do Nancy .

Przekonanie

Aresztowany w lipcu 1793 r. podczas pobytu w Melun i osadzony w areszcie. Wezwany do składania zeznań podczas procesu Marie-Antoinette , odmawia tego i zeznaje na jej korzyść, co pośrednio prowadzi go do jego straty.

Jego proces jest wysyłany przez Trybunał Rewolucyjny od 9 do10 listopada 1793, a wyrok wykonany następnego dnia, po symbolicznym wywiezieniu gilotyny przez rewolucjonistów z esplanady Champ-de-Mars (do tego samego miejsca, w którym wojska konstytucyjne ostrzeliwały „Sans-Culotte”17 lipca 1791) i zainstalowano na lewym końcu pola Federacji, w samym rowie otaczającym ogrodzenie, ponieważ rewolucjoniści nie chcieli, aby krew Bailly'ego zmieszała się z krwią ich buntowników, którzy zginęli na Polu Marsowym. Gdy zmarznięte deszczem i zimnem kończyny skazanego
drżą mimowolnie, widz mówi do niego: - Drżysz , Bailly?
- Tak, odpowiada spokojnie staruszek, ale jest tylko zimno.

Tablica umieszczona na budynku przy 2 Avenue de La Bourdonnais wskazuje miejsce jego egzekucji. Jego ciało spoczywa pod kościołem Saint-Pierre-du-Gros-Caillou , w którym umieszczono tablicę pamiątkową23 listopada 1993.

Po zlikwidowaniu akademii, jego miejsce w Akademii Francuskiej zostanie przyznane Emmanuelowi-Josephowi Sieyèsowi dopiero w 1803 roku, kiedy powstała druga klasa Institut de France .

W grudzień 1794jego przyjaciel, poeta Simon-Pierre Mérard de Saint-Just opublikował w Londynie Historyczną pochwałę Jeana Sylvaina Bailly'ego w 25 egzemplarzach .

To właśnie Arago w 1844 roku wygłosił pochwałę w Akademii Nauk .

Publikacje

Bibliografia

Hołdy

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. „Reklama” w pierwszym znaczeniu tego słowa: Akcja upubliczniania; wynik tej akcji.

Bibliografia

  1. Jean Sylvain (1736-1793) Autor tekstu Bailly , Historia starożytnej astronomii, od jej powstania do założenia Szkoły Aleksandryjskiej; M. Bailly, ... Wydanie drugie ,1781( przeczytaj online )
  2. Jean Sylvain (1736-1793) Autor tekstu Bailly , Historia współczesnej astronomii od założenia szkoły aleksandryjskiej do 1730 r. Tom 2 /, M. Bailly, ... ,1785( przeczytaj online )
  3. Victor Melchior Jacques, „Cérutti i salon księżnej Brancas we Fléville (1778-1784) ”, Annales de l'Est, 1888, s. 356-357. Zeskanowane na gallica
  4. Louis Amiable i Charles Porset , Loża masońska przed 1789, loża Dziewięciu Sióstr: studium krytyczne , Paryż, Les Éditions Maçonniques de France,1989, 176-180  s. ( przeczytaj online ).
  5. Jacques de Cock, Sprawa ratusza w Paryżu w 1789 r. , Fantasques éditions, Lyon, 1991, s.  30.
  6. Charles-Henri Sanson , Rewolucja francuska widziana przez oprawcę , Le Cherche-midi, 2007, s.  85–94 .
  7. Mérard de Saint-Just Simon-Pierre, Historyczna pochwała Jeana Sylvaina Bailly'ego , Londyn, SP Rinistad-Stumear,grudzień 1794, 266  s. , s.  1–183.
  8. Recenzja Rogera Hahna .
  9. Edwy Plenel , The Safeguard of the People – Press, Free and Democracy , La Découverte – Małe darmowe zeszyty,2020, 208  pkt. ( ISBN  9782348055843 )

Załączniki

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne