Bitwa pod Cambrai (1918)

Bitwa pod Cambrai

Ogólne informacje
Przestarzały od 8 do10 października 1918
Lokalizacja południowy zachód od Cambrai , Francja
Wynik Zwycięstwo aliantów
Wojujący
Kanada Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandia Nowa Zelandia
 
Cesarstwo Niemieckie
Dowódcy
Henry Horne Julian Byng Henry Rawlinson

Otto von Below
Zaangażowane siły
21 dywizji Kanada 3 dywizje 1 dywizja

Pierwsza wojna światowa

Bitwy

Front zachodnioeuropejski

Front włoski

Front Europy Wschodniej

Front Bliskiego Wschodu

Afrykański front

Bitwa o Atlantyk

Współrzędne 50 ° 10 ′ 36 ″ północ, 3 ° 14 ′ 08 ″ wschód Geolokalizacja na mapie: Północ
(Zobacz lokalizację na mapie: północ) Bitwa pod Cambrai
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France
(Zobacz sytuację na mapie: Hauts-de-France) Bitwa pod Cambrai
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Bitwa pod Cambrai

1918 Bitwa pod Cambrai , znany również jako drugiej bitwie pod Cambrai , pestki wojska z Korpusu kanadyjskiego , brytyjski Pierwszy, trzeci i czwarty armii z amerykańskiego Korpusu i sił Cesarstwa Niemieckiego. Należy do długiej serii bitew na Linii Hindenburga . Bitwa trwała od 8 października do10 października 1918.

Przywołał wiele nowych taktyk z 1918 roku, zwłaszcza czołgów, co wyjaśnia, dlaczego został przeprowadzony w bardzo krótkim czasie, spowodował kilka ofiar i zakończył się wielkim sukcesem.

Przebieg bitwy

Niemcy mieli trzy linie, które rozciągały się na około 7000  m . Sektor jest spokojny do tej pory, było słabo zaopatrzony: the 20 th Landwehr i 54 th Reserve, wspierany przez mniej niż 150 sztuk artylerii. Niemieccy obrońcy nie byli gotowi stawić czoła napływowi 324 czołgów.

Konsekwencje

Chociaż zdobycie Cambrai było znacznie szybsze niż oczekiwano, opór wojsk niemieckich na północny wschód od miasta wzmocnił się, spowalniając natarcie Kanady i zmuszając Korpus Kanadyjski do okopania się.

Uwagi i odniesienia

  1. Keegan (wydanie brytyjskie), str.  396 .
  2. Keegan (wydanie brytyjskie), str.  397 .

Źródła i linki zewnętrzne