Teorie o zabójstwie Johna F. Kennedy'ego

Substancja tego wyrobu względem kryminalistyce jest do weryfikacji (listopad 2016).

Popraw to lub przedyskutuj rzeczy do sprawdzenia . Jeśli właśnie umieściłeś baner, wskaż punkty do sprawdzenia tutaj .

Te teorie o zamachu na Johna F. Kennedy'ego odnosić się do okoliczności dotyczących zabójstwa prezydenta Kennedy'ego na22 listopada 1963w Dallas . Zdecydowana większość tych teorii opiera się na spiskowych wyjaśnieniach zabójstwa, w przeciwieństwie do ustaleń raportu Komisji Warrena , w którym za morderstwo w Dallas odpowiada wyłącznie Lee Harvey Oswald . W teorii spiskowych uważają, że zamach na prezydenta - a być może, że jej zabójcy - wynik działek utworzone przez grupy, które posiadają zarówno środki i motywy. Niektóre teorie są ze sobą zgodne, inne wzajemnie się wykluczają; jednak wszyscy odrzucają, w takim czy innym stopniu, ustalenia Komisji Warrena. Wśród innych teorii jedne dotyczą okoliczności autopsji , w tym możliwości zniszczenia materiału dowodowego, inne twierdzą, że film Zaprudera przedstawiający zabójstwo na żywo został sfałszowany, jeszcze inne wiążą śmierć świadków z zamachem i wydarzeniem.

W 1979 roku komisja ds. zabójstw Izby Reprezentantów , przyznając się do winy Oswalda, doszła do wniosku, że prezydent Kennedy został „prawdopodobnie zamordowany w wyniku spisku”.

Sondaże przeprowadzone na początku XXI wieku wykazały, że około 20% obywateli Stanów Zjednoczonych uważa, że ​​Oswald działał sam, a zatem około 80% z nich wierzy w jakąś formę spisku. Używa się również wyrażenia zamach stanu .

Teorie spiskowe

Badacze twierdzący, że istnieje spisek, opierają się albo na krytycznej analizie materialnych elementów sprawy, czasem przy użyciu bardziej nowoczesnych narzędzi niż te, które były dostępne w czasach Komisji, albo na krytycznej analizie działań bohaterów, aby stwierdzić, że spisek jest możliwy, prawdopodobny lub pewny. Wśród elementów, które zostały przedstawione jako wskazówki do spisku, odnotowuje się następujące punkty:

Lee Harvey Oswald

Fakt, że Lee Harvey Oswald , jako jedyny i jedyny członek komitetu Fair Play for Cuba , pracował dla finansowanej przez CIA skrajnej prawicy, byłego FBI i marynarki wojennej, byłego Guya Banistera Guya Banistera dla operacji przeciwko Castro oraz przez FBI dla działania antykomunistyczne . Szkolił anty-Castroistów, którzy sami szkolili się militarnie przez CIA, by infiltrowali kręgi pro-Castro.

W księdze adresowej Oswalda było kilka adresów działaczy przeciwko Castro. Sekretarka Guya Banistera zeznała, że ​​Guy Banister powiedział o Lee Harveyu Oswaldzie: „Nie martw się o niego, jest współpracownikiem w biurze. "

Prokomunistyczna akcja pokazana przez Lee Harveya Oswalda w okręgu wywiadowczym w Nowym Orleanie , z antenami FBI, CIA i ONI (tajne służby marynarki wojennej), nie doprowadziła do żadnej reakcji, śledztwa ani nadzoru , w samym środku antykomunistycznej ery Stanów Zjednoczonych i walki z reżimem Fidela Castro w Hawanie .

Prawa Oswalda nie były przestrzegane podczas jego policyjnego aresztowania, w szczególności prawa do posiadania prawnika. Władze Teksasu odrzuciły wszystkie propozycje prawne. Teraz prezentowane o północy w dniu23 listopada 1963do prasy Oswald oświadczył: „(…) proszę, aby ktoś przyszedł i udzielił mi pomocy prawnej” .

Akta wojskowe Oswalda zostały zniszczone w 1973 roku, oficjalnie po „rutynowym sprzątaniu”. Fakt ten został odkryty przez HSCA, gdy zażądał kopii. Akta zostały częściowo przekazane Komisji Warrena, ale nie HSCA.

Podejrzane jest zdjęcie Oswalda z Carcano i komunistyczną gazetą w ręku, które sam Oswald nazwał fotomontażem . Eksperci ze Scotland Yardu i kanadyjskiej policji zauważą anomalie: zdjęcie zostało oficjalnie zrobione w marcu, ale roślinność nie pasuje; ponadto cienie nosa i sylwetki Oswalda nie mają tego samego kąta, gazeta nie jest do skali jego ciała, kształt brody nie pasuje do kształtu podejrzanego, a prawy nadgarstek ma narośl kostną, którą zrobił Oswald nie mieć.

W 1975 roku z Meksyku wysłano list napisany przez Lee Harveya Oswalda do badaczki Rose Penn. Przestarzały8 listopada 1963, i przeznaczony dla pana Hunta, wskazywał, że Oswald chciał uzyskać informacje o swojej sytuacji i nie chciał, aby żadne kroki zostały podjęte przez niego lub kogokolwiek innego.

Podczas przeszukania Ruth Paine Garaży w Irving ,22 listopada 1963, policja z Dallas odkryła wśród rzeczy Lee Harveya Oswalda kamerę Minox o niepublicznym numerze seryjnym; urządzenie to było wówczas bardzo popularne w tajnych służbach zajmujących się działalnością szpiegowską . Policja była rzekomo naciskana przez agentów FBI, aby usunęli wzmiankę o tym urządzeniu z ich raportu lub zmienili model. Te fakty zostały ujawnione przez Dallas Morning News w 1978 roku.

W 1977 roku, po wejściu w życie ustawy o wolności informacji , CIA musiała przyznać, że posiada w swoich archiwach akta o nazwie „201” dotyczące Lee Harveya Oswalda, co oznacza, że ​​dana osoba jest upoważniona do prowadzenia działalności szpiegowskiej i działania infiltracyjne. Fakt ten został zgłoszony w 1978 r. podczas śledztwa HSCA, który poprosił o dostęp do akt, ale ten dotarł do komisji pusty, podczas gdy powinien zawierać około trzydziestu dokumentów. Ponadto były agent CIA wskazał, że Oswald był opłacany przez CIA od czasu jego pobytu w bazie Atsugi w Japonii . Victor Marchetti, którego praca nad CIA została częściowo ocenzurowana po jej wydaniu, wskazał: „Konkretnie, jeśli Oswald miał akta 201, to dlatego, że był agentem. "

Podobnie nagrania rozmów telefonicznych Oswalda w konsulacie sowieckim, wykonane przez CIA i datowane naPaździernik 1963, zostały zniszczone podczas „rutynowych porządków” na krótko przed rozpoczęciem śledztwa HSCA w 1978 roku. Zdjęcia z kamer CIA, przedstawione jako dowód, ukazywały mężczyznę udającego Oswalda, aby zdać się go uwięzić. Kilka osób, w tym pracownik ambasady meksykańskiej i prywatny , było zaniepokojonych, że spotkał innego Lee Harveya Oswalda, starszego (35 l.).

Jack Ruby

Podczas konferencji prasowej prokuratora Wade'a w sprawie 23 listopada 1963, Jack Ruby , właściciel baru Le Carrousel i przyszły zabójca Oswalda, interweniuje, aby poprawić nazwę małej grupy pro-Castro Fair Play dla Kuby , kierowany przez Oswalda i którego był jedynym członkiem. Warren Komisja nie pytając o dochodzeniu lub wyjaśnień w tej sprawie.

Świadkowie zamachu

Wykluczenie przez Komisję Warrena wszelkich zeznań wskazujących, w zależności od przypadku: więcej niż trzy strzały; obecność strzelców gdzie indziej niż w Texas School Book Depository , aw szczególności na Grassy Knoll ( Abraham Zapruder i 12 innych osób zeznali, że jeden ze strzałów nie pochodził z magazynu książek); obecność wspólników; zapach prochu (senator Ralph Yarborough ); obecność światła i dymu za drewnianym płotem tuż po strzałach (zeznanie Lee Bowersa).

Dotyczy to w szczególności zeznań szeryfa Roberta Craiga, który oświadczył, że widział Lee Harveya Oswalda opuszczającego Texas Book Depository i wsiadającego do beżowego kombi z trzema innymi mężczyznami na pokładzie, zanim uciekł, prowadzony przez człowieka pochodzenia południowoamerykańskiego . Jego zeznania nie zostały przyjęte przez Komisję Warrena i musiał opuścić policję. JC Price, Sam Holland, James Altgen i Seymour Weitzman również zeznawali o obecności mężczyzn za drewnianym płotem. Szeryf Decker zaraz po strzałach kazał swoim agentom wejść do trawiastego kopca. W tym kierunku pobiegła również duża liczba świadków.

Wspomniano również o obecności na miejscu ataku osób, których tożsamość nigdy nie została zbadana (tak jest zwłaszcza w przypadku Dark Completed Man ).

Bezpieczeństwo prezydenta

Bezpieczeństwo prezydenta w Dallas obniżono bardziej niż zwykle, w szczególności fakt, że limuzyny nie otaczał żaden agent tajnych służb oraz że środki bezpieczeństwa związane z publicznym wystąpieniem prezydenta, zwykle bardzo drakońskie (okna zamknięte, snajperzy na dachy) nie były egzekwowane. Podobnie naruszono kodeks Secret Service, który zabraniał skrętów o więcej niż 120° (maksymalnie 90°), aby uniknąć spowolnienia pojazdu i uczynienia pasażerów łatwiej dostępnymi celami. Wreszcie jednostka wojskowa została zatrzymana, podczas gdy powinna była wzmocnić prezydencki aparat bezpieczeństwa.

Zaalarmowani strzelaniną, pierwsi policjanci, którzy przybyli na Grassy Knoll , tacy jak konstabl Joe Smith i jego zastępca, napotkali osobę pokazującą kartę Secret Service. Secret Service powiedział, że nie rozmieścił żadnego personelu w tym obszarze.

Broń zamachu

Szeryfowie federalni Roger Craig, Eugene Boone i Seymour Weitzman jako pierwsi odkryli broń ukrytą w północno-zachodnim rogu piątego piętra. Dla Weitzmana, który przez prawie dwadzieścia lat prowadził zbrojownię, broń jest łatwa do zidentyfikowania. W sprawie tego ostatniego złożył oświadczenie pod przysięgą23 listopada 1963. Tak więc w swoich relacjach, a także podczas dwóch popołudniowych konferencji prasowych22 listopadaSzeryfowie, w tym prokuratora Wade'a, wspominają o Mauser Gewehr 43 kaliber 7,65 mm, potężnej niemieckiej broni strzeleckiej i bardzo wysokiej precyzji. Ta informacja znajduje się w raporcie Warrena. Mauser zniknął po powierzeniu go kapitanowi Fritzowi.

Odciski palców Oswalda na Carcano nie zostały wykryte podczas pierwszego skanowania 22 listopada w Dallas, ani 23 listopadaw Waszyngtonie w siedzibie FBI, gdzie broń została wysłana do dalszych analiz. Pojawili się dwa dni później, gdy broń była w siedzibie FBI do analizy. Należy zauważyć, że przygotowanie pogrzebu Oswalda zostało przerwane przez agentów federalnych, którzy przybyli, aby pobrać ślady ciała.

Po przybyciu do Bethesda pani Kennedy wręczyła praktykującym kawałek materiału szyjki macicy po urazie męża. Zeznanie Jackie Kennedy na temat obrażeń jej męża nie zostało uwzględnione w raporcie, z wyjątkiem odniesienia do „usuniętych ran”. Zeznanie to powinno być znane dopiero w 2039 roku, czyli pod koniec 75-letniego okresu narzuconego przez Komisję Warrena.

Wspomniano również o tym, że ciało Kennedy'ego zostało przewiezione do Waszyngtonu na autopsję, co nie jest zgodne z prawem Teksasu. W 1963 r. zabójstwo prezydenta nie było przestępstwem federalnym i podlegało jurysdykcji stanu federacyjnego, w którym wydarzenie miało miejsce.

Praktykujący, którzy przeprowadzili sekcję zwłok, nie praktykowali od kilku lat i robili to pod kierownictwem wojska w bazie marynarki wojennej Bethesda. Nie mieli możliwości przeprowadzenia wszystkich analiz (badanie trajektorii pocisków, korespondencji otworów wejściowych na ubraniach) i musieli wykonywać polecenia obecnych funkcjonariuszy. W 1978 r. HSCA orzekł, że wszyscy trzej praktycy mają niewystarczające doświadczenie i praktykę w badaniu urazów broni palnej.

Dr Humes zniszczył wszystkie notatki z autopsji.

Komisja Warrena poinformowała, że ​​nie jest konieczne badanie dokładnego pochodzenia obrażeń gubernatora Connaly'ego, pomimo istnienia raportu FBI wskazującego na obecność dwóch oddzielnych kul, otwierających drzwi do „  teorii. magicznej kuli  ” narzuconej przez plansza Alan Spectre .

23 listopada 1963, William Harper, student medycyny, odkrył kawałek czaszki prezydenta na lewo od miejsca, w którym znajdowała się limuzyna w momencie śmiertelnego strzału. Sfotografowany i zmierzony kawałek został zidentyfikowany przez naukowca medycyny sądowej z Dallas, dr Cairna, jako kawałek potylicy . FBI otrzymało polecenie aby tego nie reklamowało.

Podczas sekcji zwłok czwartą kulę otrzymali agenci FBI O'Neil i Sibert; ten balistyczny dowód , ponieważ zaginął, został ujawniony w 1969 roku.

Komisja Warrena nie poprosiła o dostęp do zdjęć z autopsji i była zadowolona z rysunków odtworzonych przez FBI.

Filmy i zdjęcia z zamachu

Po zbadaniu filmu Zapruder jest , można by przypuszczać, że wystrzał, który uderzył w głowę Kennedy pochodził z przodu, jak jego schowa głowę na uderzenia. Teoretycy wskazują również na dużą liczbę lekarzy i pielęgniarek w szpitalu Parkland, a także innych , Kto powiedział, że większość tyłu głowy prezydenta została zdmuchnięta przez „uderzenie, co silnie sugeruje, że został uderzony przez przód. Prowadzi to do spekulacji, że na trawiastym kopcu po prawej stronie prezydenta znajdował się inny strzelec. Ponadto hipoteza ta zostałaby potwierdzona przez odkrycie,23 listopada 1963, autorstwa Williama Harpera, studenta medycyny, fragmentu czaszki prezydenta z tyłu po lewej stronie miejsca, w którym znajdowała się limuzyna w momencie śmiertelnego strzału (patrz wyżej ).

Tajna Służba zarekwirowała fotografię Mary Ann Morman przedstawiającą Texas School Book Depository na kilka sekund przed atakiem; to nigdy nie zostało podane do wiadomości publicznej.

FBI ukrył fotografie oraz film pokazujący Okna 5 -go piętra, gdzie niektórzy świadkowie donosili obecność dwóch ludzi przed strzelaniną. FBI rzekomo zmieniło również film Orville'a Nixa, ukazujący scenę strzelaniny z perspektywy odwrotnej niż Abraham Zapruder i pozwalający na wykrycie ruchu za drewnianą bramą Grassy Knoll .

Kiedy wydrukowano obrazy przedstawiające cios w głowę, numery 314 i 315, te ostatnie zostały odwrócone przez FBI, przez co wyglądało na to, że ciało prezydenta zostało wyrzucone do przodu. J Edgar Hoover twierdził, że popełnił błąd pisarski.

Dowody balistyczne

Teoria pojedynczego pocisku , jedna z przeszkód dla ustaleń Komisji Warrena , nie jest wiarygodna. Rzeczywiście, testy strzelania przeprowadzone przez FBI w 1963 na zwłokach zwierząt systematycznie dawały wyniki odkształconych i/lub ściśniętych pocisków. Ponadto gubernator Connally zawsze twierdził, że został trafiony inną kulą niż pierwsza, która trafiła prezydenta w szyję. Wreszcie w filmach o zamachu mija dwusekundowe opóźnienie między momentem, w którym John F. Kennedy położy mu ręce na szyi, a momentem, gdy gubernator Connaly pada, trafiony z kolei kulą.

W szpitalu Parkland ogłoszono, że gdy stan zdrowia gubernatora się ustabilizuje, z jego uda nadal będzie można wydobyć kulę. Jednak według Komisji Warrena „magiczna kula” nr CE 399 już wyszła i spoczywała na noszach.

O 12:40 agent zidentyfikowany jako członek FBI został sfotografowany, gdy usuwał coś, co wyglądało na kulę w trawie.

Podczas sekcji zwłok czwartą kulę otrzymali agenci FBI O'Neil i Sibert (patrz wyżej ).

Miejsca zabójstwa

Ostatni pracownik, który opuścił piąte piętro Texas School Book Depository, opuścił budynek między 12:15 a 12:20. Aby zbudować tekturową ścianę wokół okna, Oswald miałby tylko kilka minut na przeniesienie 43 pudeł w sumie ponad tonę, pozostawiając tylko dwa odciski na wszystkich skrzynkach, wśród dziesięciu pracowników Depozytariusza , których nigdy nie podejrzewano o morderstwo. Zauważ, że komisja Warrena oszacowała, że ​​Oswald nie nosił rękawiczek.

Dealey Plaza nie została jeszcze zamknięta, aby umożliwić dochodzenie nastąpić w możliwie najlepszych warunkach.

Dowody przeoczone lub brakujące

Późniejsze wydarzenia pokazały, że agencje rządowe, policja w Dallas, Secret Service, FBI i CIA ukrywały informacje, manipulowały lub niszczyły dowody, wywierały naciski na świadków i celowo kłamały.

Po strzelaninie prezydencka limuzyna została całkowicie wyczyszczona i naprawiona. Ta operacja została przeprowadzona wKwiecień 1964, a różne dowody balistyczne zdemontowane, w szczególności na przedniej szybie i osłonie przeciwsłonecznej , zostały ostatecznie utracone, uniemożliwiając jakąkolwiek możliwość dalszego badania.

Dr Humes zniszczył wszystkie notatki z autopsji.

Mózg prezydenta zniknął. Fakt ten odnotował w 1971 roku lekarz Cyril Wecht, ówczesny prezes Amerykańskiej Akademii Medycyny Sądowej. Później ujawniono że tego organu, który pozwoliłby poznać pochodzenie strzałów, zaginął już w 1966 roku.

Brak zdjęć z autopsji. Fotograf John Thomas Stringer, obecny podczas sekcji zwłok, wskazał w szczególności, że na wszystkich obecnych zdjęciach niektóre nie przedstawiały go, a kilka zniknęło, w szczególności zdjęcia torsu prezydenta.

Akta przejęte z biura Guya Banistera, przedstawiciela nielegalnych i tajnych operacji CIA na ziemi Stanów Zjednoczonych oraz dyrektora Oswalda w Nowym Orleanie, zostały przejęte po jego śmierci w 1964 roku przez agencje rządowe. HSCA twierdził, że zostały zniszczone przed dochodzeniem w 1978 r.

W 1976 roku okazało się, że niejawne FBI sprawozdanie z dochodzenia w sprawie Davida Ferrie, który pracował bardzo blisko z Guy Balustrady i Lee Harvey Oswald, został stracony. Członkostwo Davida Ferrie w CIA jako tajnego agenta zostało potwierdzone w 1975 roku.

Sponsorzy lub domniemani beneficjenci różnych teorii spiskowych

Następujące osoby lub grupy osób zostały oskarżone o bycie źródłem spisku:

Wreszcie, wśród możliwych wspólników przynajmniej w ukrywaniu spisku, cytujemy J. Edgara Hoovera , dyrektora FBI , który mógł być szantażowany przez mafię pod groźbą ujawnienia jego homoseksualizmu . Hoover został następnie mianowany dyrektorem do życia FBI przez Lyndona B. Johnsona.

My Również często cytujemy Allena Dullesa, który był to winien Kennedy'emu za utratę stanowiska dyrektora CIA (po katastrofie lądowania w Zatoce Świń ), podczas gdy był jej wcieleniem od dekady. Dulles, mianowany przez Lyndona B. Johnsona członkiem Komisji Warrena , rzekomo ukrywał przed komisją powiązania CIA z mafią i anty-Castro. Wspomina się również, że były zastępca Dullesa w CIA, zastępca dyrektora Charles Cabell (zwolniony wraz z Dullesem), miał za brata burmistrza Dallas . Ze względu na amerykańskie interesy finansowe w latach pięćdziesiątych Dulles uczestniczył za granicą w obaleniu regularnie wybieranych mężów stanu: Mossadegh w Iranie, Jacobo Arbenz w Gwatemali; potem Lumumba w 1960 w Kongo, którego upadek doprowadził do połowyStyczeń 1961, o jego zabójstwie.

Teorię przypadkowej śmierci spowodowanej przez agenta Secret Service przedstawił ekspert balistyki Howard Donahue, którego zgromadzone dowody były tematem książki Bonara Menningera Błąd: strzał, który zabił JFK opublikowanej w 1992 roku, w której spekuluje się, że podczas gdy Oswald uderzył prezydenta Kennedy'ego dwa strzały, śmiertelny strzał zostałby wtedy przypadkowo oddany przez agenta Secret Service George'a Hickeya, który siedział w samochodzie zaraz za limuzyną prezydenta. Ta teza twierdzi, że po dwóch strzałach oddanych przez Oswalda procesja przyspieszyłaby, gdy Hickey próbował odpowiedzieć na strzały oddane przez Oswalda, co spowodowałoby utratę równowagi i doprowadziłoby go do przypadkowego naciśnięcia spustu jego AR-15, oddając strzał, który mógłby śmiertelnie dosięgnąć Kennedy'ego. Teza ta przyciągnęła uwagę opinii publicznej w 2013 roku, kiedy uzyskała poparcie Colina McLarena w jego książce i filmie dokumentalnym zatytułowanym JFK: The Smoking Gun .

Uwagi i referencje

  1. (w) „  Spis treści  ” o archiwach narodowych ,15 sierpnia 2016(dostęp 7 listopada 2020 r. )
  2. Zobacz w szczególności tę ankietę ABC News lub Fox News w 2003 r.
  3. Thierry Lentz , The Assassination of John F. Kennedy: History of a state Tajemnica , Paryż, edycje Nouveau Monde,2010, 446  s. ( ISBN  978-2-84736-508-5 ).
  4. (en) Jim Marrs, Cross Fire: The Plot That Killed Kennedy , Basic Books ,2013, 612  s. ( ISBN  978-0-465-03180-1 )
  5. William Reymond , JFK: Autopsja zbrodni państwowej , Paryż, Flammarion ,1998, 492  s. ( ISBN  2-08-067506-0 )
  6. Lato 2013 , s.  31-.
  7. marzec 1990 , s.  55-89.
  8. zarządzeniem wykonawczym nr 111 110, uchylającym tym samym akt wykonawczy 10289
  9. Tajemnice Amerykańskiej Agencji Nadawczej , Wolfgang Freisleben, 2007, Horyzonty i debaty .
  10. „  uhuh.com/money/kennmon.htm  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) .
  11. Kiedy mafia spaliła Hawanę – artykuł z Point z 27 czerwca 2010 r.
  12. Manuela Semidei, Kennedy i rewolucja kubańska , Paris Gallimard, 1972 coll. Archiwa
  13. Robert Sam Anson, Zabili Kennedy'ego , Paryż, Denoel, 1976.
  14. Jean Daniel, The Time That Remains , Paryż, 1974.
  15. Izrael zabił JFK, mówi Vanunu o rediff India Abroad
  16. Uwolniony izraelski Vanunu – artykuł Nouvel Observateur z 22 kwietnia 2004 r.
  17. Wywiad z Charlesem Harrelsonem, Dallas Channel 4 , 1982.
  18. Patrz: Michel Mertz i Jean Soueter .
  19. Jacques Follorou i Vincent Nouzille, Les Parrains Corses. Ich historia, ich sieci, ich zabezpieczenia , Fayard ,2004, s.  201.

Zobacz również

Filmografia

Bibliografia

Powiązane artykuły