Cosa nostra lub American Mafia | |
![]() Terytorium Cosa nostra | |
Data założenia | XIX th century(około 1870) |
---|---|
Lokalizacja | Stany Zjednoczone |
Terytorium | Stany Zjednoczone |
aktywne lata | 1870 do dnia dzisiejszego |
Obecne grupy etniczne | Włosko-amerykański |
Liczba członków | 25 rodzin uwolnionych około 1200 i kilka tysięcy współpracowników. |
Działalność przestępcza |
|
Rywale | Historycznie irlandzka mafia |
La Cosa Nostra lub włosko-amerykańskiej mafii odnosi się do wysoce zorganizowanym włoski-amerykański społeczeństwa karnego . Organizacja jest często określana przez jej członków jako „ Cosa nostra ” ( wymawiane: [kɔsa nɔstra], co tłumaczy się na język francuski jako „nasza rzecz”) lub „La Cosa nostra ” (LCN). Mafia pojawia się w Nowym Jorku w biednych dzielnicach włoskich imigrantów katolickich: East Harlem , Lower East Side i Brooklyn . Pojawił się również około 1870 roku w innych dużych metropoliach na wschodnim wybrzeżu i w całym kraju, po falach imigracji z Sycylii i innych regionów południowych Włoch. Cosa nostra ma swoje korzenie w sycylijskiej mafii . Ale inne odrębne organizacje w Stanach Zjednoczonych, takie jak neapolitańska kamora , kalabryjska 'Ndrangheta , inne włoskie grupy przestępcze w Stanach Zjednoczonych, a także przestępcy innych niezależnych grup etnicznych, połączyli się następnie z mafią sycylijską. Amerykańska mafia w Ameryce Północnej . Struktura, która co najważniejsze jednoczy amerykańską mafię, to „rodzina”, czyli organizacja o kształcie piramidy.
Mafia jest najbardziej aktywna w północno - wschodnich regionach Stanów Zjednoczonych , zwłaszcza w Nowym Jorku, Filadelfii , rejonie New Jersey i Nowej Anglii (zwłaszcza w Bostonie i Providence ), ale jest również aktywnie obecna w Chicago i na Florydzie . U szczytu swojej ekspansji amerykańska mafia składała się z sieci dwudziestu sześciu zorganizowanych rodzin przestępczych w Stanach Zjednoczonych. Istnieje pięć rodzin przestępczości w Nowym Jorku, w rodzinie Gambino , w Genovese rodziny , w Lucchese rodziny , do rodziny Bonanno, a rodzina Colombo . Dzięki Chicago Outfit te pięć rodzin zdominowało amerykańską Cosa Nostra. W czasach swojej świetności amerykańska mafia zdominowała zorganizowaną przestępczość na szczeblu krajowym. Każda rodzina przestępcza ma własne terytorium (z wyjątkiem Nowego Jorku) i działa niezależnie. Rodzinami kieruje ponadnarodowy organ - Komisja , w której zasiadają główni sponsorzy najpotężniejszych rodzin przestępczych.
Dziś włosko-amerykańska mafia jest obecna głównie w północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych i Chicago, gdzie nadal dominuje przestępczość zorganizowaną pomimo rozwoju innych organizacji przestępczych.
Istnienie mniej lub bardziej zorganizowanych gangów okazało Stanach Zjednoczonych od początku XIX th century i ich powiązania z imigracji są, podobnie jak wiele elementów społecznych w kraju, niezbędne. Tożsamość gangu jest zarówno terytorialna (sąsiedztwo), jak i etniczna. Niedawni imigranci byli zarówno chronieni, jak i najczęściej wykorzystywani przez rodaków, którzy osiedlili się na dłuższy okres czasu, podczas gdy Amerykanie urodzeni w WASP odrzucali tych biednych, nieanglojęzycznych imigrantów, których zwyczaje uważane były za „barbarzyńskie”. Zgrupowani razem w najbiedniejszych dzielnicach, łatwiej wpadali pod kontrolę tych gangów, które rekrutowały ich dzieci, które nie chciały być usatysfakcjonowane, podobnie jak ich starsi, najbardziej niewdzięcznymi zajęciami. Bardzo wcześnie nauczyli się lekcji ulicy; czerpali z niego przebiegłość i wielką surowość. Co więcej, wzrost gospodarczy i szybki populacja Stanów Zjednoczonych podczas XIX th century oferuje wiele możliwości dla ruchu i terytorium i wolności oferowanej większej elastyczności i lepiej zarabiających nadziei, że stary kontynent. W tym sensie możemy uznać, że wzrost przestępczości zorganizowanej w Stanach Zjednoczonych jest nierozerwalnie związany z budową „ amerykańskiego snu ” ( amerykańskiego snu ).
Na początku XX th century, najważniejsze z tych gangów działały w dużych miastach, takich jak Chicago , Nowy Orlean , a zwłaszcza w Nowym Jorku . Byli to głównie imigranci lub synowie imigrantów z Włoch , Irlandii lub Żydów aszkenazyjskich (z Europy Środkowej lub Wschodniej). Jednak gang jest, zgodnie z klasyfikacją kryminologiczną, organizacją niższej rangi niż mafia , z mniejszą aktywnością, mniej trwałymi powiązaniami między członkami i trwałością zależną głównie od osobowości lidera.
Nowy OrleanFale włoskich imigrantów, zastępując te z anglo-szkockiego imigrantów i równocześnie z tych imigrantów niemieckiego , Irlandii i Skandynawii , zaczęła od połowy XIX th wieku. W Sycylijczycy były szczególnie liczne w stanie Louisiana , regionu tradycyjnie niespokojnej vis-à-vis instytucje centralne (ze względu na francuskiej kolonizacji w XVIII th wieku) o korupcji endemicznych i przerywaną zalewisku , bagien zamieszkałych przez Cadiens i bogate wiele kryjówek.
Wśród tych Sycylijczyków niektórzy byli już związani z Cosa nostra i odnowili na amerykańskiej ziemi ten sam rodzaj więzi, jaki panował na Sycylii . Pogardzany przez ugruntowanych tubylców francusko-angielskich, nie były długo w organizowaniu się w zespołach i to jest powszechnie akceptowane, chociaż jest to trudne do udowodnienia, że to było w Nowym Orleanie , że mafia sycylijska s'ustalone po raz pierwszy w Stanach Zjednoczonych , przed rozprzestrzenia się w innych dużych miastach w końcu XIX e wieku. Lokalna prasa The New Orleans Time donosiła już wiosną 1869 r. O działalności sycylijskich bandytów, włamywaczy lub fałszerzy w drugiej dzielnicy miasta, która w poprzednim miesiącu stanowiła rodzaj wzajemnej pomocy i firma, aby zakłócić porządek miasta. W latach 1870-1890 policja Nowego Orleanu przypisała sycylijskiej mafii ponad sto morderstw. Pod koniec XIX -go wieku, zdominowany działalności portów (statki haraczy w tranzycie do Brazylii i Argentyny ) oraz handlu owoców i warzyw, pod rządami braci Matranga.
Antywłoskie ksenofobiczne resentymenty wzrosły wraz z rozwojem zorganizowanej przestępczości na Sycylii, której kulminacją był rok 1891, jeden z najkrwawszych linczów w historii Stanów Zjednoczonych . Jedenaście Włochów zostało zabitych przez wściekły tłum po nierozwiązanym zabójstwie szefa policji Davida Hennesseya. Setki Sycylijczyków zostało aresztowanych, większość bez żadnych dowodów, a dziewiętnastu oskarżono o morderstwo. Wszyscy zostali uniewinnieni, z pogłoskami o korupcji i zastraszaniu świadków. Plik14 marca 1891mieszkańcy Nowego Orleanu organizują zbiorowy lincz, zabijając jedenastu z dziewiętnastu uwolnionych. Dwóch powieszono, dziewięciu rozstrzelano, a ostatnim ośmiu udało się uciec. Jednak społeczność włoska była pierwszą ofiarą sycylijskiej mafii , której niektórzy członkowie dokonywali wymuszeń na swoich rodakach poprzez operacje znane jako Mano Nera , nazwa przypominająca czarną dłoń narysowaną na listach z pogróżkami, skierowanych do celów wymuszających haracz. Jeśli żądana kwota nie została pozostawiona na progu ofiary, ta ostatnia miała duże szanse na zamordowanie.
Nowy JorkGrupy mafijne stają się wpływowe w Nowym Jorku, najpierw stopniowo rozwijając się w biednych włoskich dzielnicach. Czarna Ręka (La Mano Nera ) to metoda wymuszenia stosowana na włoskich dzielnicach na przełomie XIX i XX wieku. Często jest mylona z samą mafią, a tak nie jest. Czarna Ręka to przede wszystkim tajne stowarzyszenie, a co więcej, praktyka wielu małych gangów. Działalność Czarnej Ręki jest często postrzegana, ale niesłusznie, jako działalność jednej i tej samej organizacji, ponieważ przestępcy Czarnej Ręki używali tej samej metody w całych Stanach Zjednoczonych w stosunku do społeczności włoskiej.
Przez 1820 , dzielnicy w południowej części Manhattanu o nazwie Five Points (bo pięć ulic dołączył tam), stał się najbardziej znanym miejscem w Nowym Jorku , jego stężenie zwyczajów rozbójników, cut-gardła i burdeli . Podczas XIX -tego wieku, okoliczne tereny były slumsów montaż połączony błotnistych ulicach gdzie dzieci imigrantów, zamiast pobytu w ciasnych mieszkaniach też nauczył prawo ulicy. To miejsce tworzy tło (w stylu Hollywood) do filmu Martina Scorsese , Gangi Nowego Jorku , który przedstawia niektóre z gangami dominujących Manhattan w 1850 i 1860, jak wtyczkę Uglies strażnicy płoć, Dead Rabbits lub Whyos przy czym dwa ostatnie są głównie irlandzkie i są powiązane z irlandzką mafią .
Od lat siedemdziesiątych XIX wieku żydowscy i włoscy imigranci przybyli tłumnie do Nowego Jorku i osiedlili się na południowym Manhattanie , zwłaszcza na Mulberry Street, która później stała się sercem włoskiej dzielnicy Little Italy na Lower East Side . Fizjonomia gangów zmieniła się odpowiednio, a imigranci tworzyli własne gangi, aby stawić opór tym, którzy zajmowali to miejsce. Giuseppe Morello jest pierwszym znanym członkiem mafii, który wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Wraz z sześcioma braćmi zamordował 11 bogatych właścicieli ziemskich, gubernatora Sycylii i wicegubernatora prowincji Sycylii. Został aresztowany w 1881 roku i poddany ekstradycji do Włoch. Sycylijska mafia naprawdę chwycił około 1890, z przybyciem chrzestnego Antonio Morello. Połączył siły z imigrantem z Sycylii w 1898 r., Ignazio Saiettą, zwanym „Lupo” (Wilkiem) za okrucieństwo w wymuszaniu wymuszeń na współobywatelach. Był podejrzany o około sześćdziesiąt przypadków morderstw popełnionych na drodze tortur (często przez spalenie). Rodzina Morello stała się dominującą grupą przestępczą w 1910 roku.
Tymczasem na przełomie XIX i XX wieku gang Monk Eastman (masywny Żyd i najeżony bliznami, urodzony jako Edward Osterman w 1873 roku na Brooklynie ) spierał się o terytorium Lower East Side z przeważnie złożonym gangiem Włochów znanym jako Five Points Gang , dzieło Paula Kelly'ego (byłego boksera, bardzo kulturalnego, urodzonego Paolo Antonio Vaccarelli w 1875 roku na Sycylii). Każdy gang liczył wtedy ponad tysiąc gangsterów, którzy zarabiali na grach hazardowych, prostytucji , kradzieży kieszonkowych, włamaniach lub morderstwach sponsorowanych. Prowadzili też interesy z politykami z Tammany Hall, organizacji Partii Demokratycznej w Nowym Jorku (rządzącej w mieście od lat pięćdziesiątych XIX wieku), aby napchać urny wyborcze lub pomóc wpłynąć na decyzję. W zamian politycy rozgrywali swoje relacje w kręgach prawniczych, aby zmniejszyć skutki aresztowań. Walka pomiędzy Monk Eastmana Gang i Five Points Gang zakończył w 1903 dwuspadowym bitwy w środku ulicy, którą policja starała się zawierać.
Panowanie tych gangów osłabło w latach 1910, zwłaszcza po kilku aresztowaniach, w szczególności aresztowań Monka Eastmana. The Five Points Gang wykonane przejście między gangami XIX th wieku i współczesnych organizacji przestępczych urodzonych o zakazie . Z jego szeregów urodzili się zwłaszcza Johnny Torrio , Al Capone i Lucky Luciano . Jeśli chodzi o Monka Eastmana (zastrzelonego w 1920 roku po powrocie z wojny 1914-18), był sponsorem kariery Arnolda Rothsteina, wielkiego zawodowego gracza, przyjaciela polityków i finansisty podziemia.
Skorumpowany kapitan policji, Charles Becker, próbował na początku 1910 roku przejąć metody kontrolowania przestępczości mafii w Nowym Jorku. Projekt rozwijał się dobrze, dopóki sprawa morderstwa, którą zlecił, zaktualizowała jego system i wysłała go na krzesło elektryczne w 1915 roku.
ChicagoNa początku XX -tego wieku Chicago , drzwi z Dzikiego Zachodu i rzeźnia miasto było brutalne miasto. Nękany korupcją, słynął z barów i burdeli. Pierwszym głównym organizatorem przestępczości w Chicago był James Colosimo , nazywany „Big Jim” lub „Diamond Jim” z powodu jego zwyczaju noszenia diamentów na palcach i ubraniu. Był także założycielem Chicago Outfit . Urodzony w 1877 w Kalabrii (południowe Włochy), wyemigrował w 1895 i rozpoczął karierę jako poplecznik skorumpowanych radnych miejskich. W 1902 roku ożenił się z Victorią Moresco, właścicielką burdelu i stał się jednym z najważniejszych alfonsów w kraju. Ze swojej bazy w Colosimo Cafe, luksusowym lokalu, rządził imperium liczącym ponad 200 lupanarów.
W 1909 roku Colosimo był zagrożony przez członków Cosa nostra podczas operacji wymuszenia przeprowadzonej przez Mano Nera . Zaapelował do siostrzeńca swojej żony, Johnny'ego Torrio , który wówczas należał do środowiska nowojorskiego. Ten ostatni, pomagając mu pozbyć się miejscowego Mano Nery , pozostał w Chicago , został jego porucznikiem i pomógł mu w rozbudowie imperium. Stamtąd narodziła się przyszła współpraca między rodzinami przestępczymi z Nowego Jorku i Chicago. Ale "Big Jim" Colosimo został zamordowany11 maja 1920 r, przez znanego szefa nowojorskiej mafii o nazwisku Frankie Yale , prawdopodobnie za namową Torrio, ponieważ ten ostatni odkrył, że Colosimo importował whisky z Kanady, nie informując go o tym.
XVIII th Poprawka do Konstytucji USA, który zakazuje produkcja, sprzedaż i transport alkoholu, wchodzi w życie16 stycznia 1920 r. Ten zakaz wywołuje skutek odwrotny od oczekiwanego. Prowadzi to do bardzo dużego popytu ze strony ludności, a nielegalna sprzedaż jest organizowana, jak nigdy dotąd, za pośrednictwem organizacji przestępczych, aby zaspokoić popyt. Stwarza to eksplozję przestępczości zorganizowanej i jej działań, które związane z handlem alkoholem są powszechnie tolerowane nawet przez policję i polityków. W pierwszych trzech miesiącach prohibicji wskaźnik morderstw spada z 6,8 na 100 000 do 9,7, ponieważ 500 000 dolarów skonfiskowanego alkoholu zostaje skradzione z budynków rządowych.
Błyskawiczny wzrost dochodów z przestępczości zorganizowanej i jej quasi-przemysłowa struktura, niezbędna przez rozwój jej działalności, ukształtowały oblicze włosko-amerykańskiej mafii, jaką znamy dzisiaj, i znacznie zwiększyły jej siłę i wpływ.
Zyski generowane przez sprzedaż i dystrybucję alkoholu przewyższają ryzyko represji rządu, który stara się wyegzekwować zakaz. Ponad 900 000 skrzynek butelek alkoholu przechodzi co miesiąc przez granice do amerykańskich miast. Gangi przestępcze i niektórzy politycy postrzegają prohibicję jako szybki sposób na zbicie fortuny i rozpoczynają od przemytu dużych ilości alkoholu do amerykańskich miast. Większość alkoholu jest importowana z Kanady, Karaibów i Środkowego Zachodu Ameryki, gdzie alkohol jest produkowany nielegalnie.
Na początku lat dwudziestych Benito Mussolini przejął władzę we Włoszech, a fale włoskich imigrantów uciekły do Stanów Zjednoczonych. Członkowie Cosa nostra na Sycylii korzystają z okazji do ucieczki również dlatego, że Mussolini próbuje zniszczyć działalność mafii na Sycylii. Wielu włoskich imigrantów mieszka w zrujnowanych budynkach. Aby uciec od niepewnego stylu życia, niektórzy imigranci decydują się dołączyć do amerykańskiej mafii.
Mafia jest liderem w handlu alkoholem.
Volstead Act i przemytnicyNadużywanie alkoholu stwarzało poważne problemy związane z zaburzeniami porządku publicznego w Stanach Zjednoczonych, podobnie jak w innych krajach, które również przyjęły prohibicję (w Finlandii od 1919 do 1932, w Norwegii od 1916 do 1927, w Kanadzie od 1900/1919 do 1920/1948 w zależności od prowincji) . Na początku XX -go wieku, ruch Temperance (ruch wstrzemięźliwości, inspiracja Puritan ) był aktywny w Stanach Zjednoczonych dla całkowitego zakazu alkoholu. W 1916 r. 26 państw Federacji wprowadziło ją już w życie. Zakaz został ustanowiony na poziomie federalnym przez 18 th Poprawka do Konstytucji USA (wStyczeń 1919), a następnie dekretem Volsteada ( ustawa Volstead wPaździernik 1919) i zaczęły obowiązywać 16 stycznia 1920 r. Wszelki alkohol, od piwa po whisky i wino , był zakazany w barach i restauracjach, a agenci federalni (urzędnicy podatkowi, a następnie urząd ds. rozprowadzając swoją zawartość w rynnach.
Wielu obywateli nie chciało obejść się bez alkoholu (choćby dla masowego wina w kościołach katolickich lub uświęcania wina w rytuale żydowskim), przez co spekulacje (podziemne bary) szybko się mnożyły, w tym dla wyższych sfer, generując źródło handlu i gigantyczne nielegalne zyski. Sytuacja ta była dobrodziejstwem dla gangsterów, którzy w celu zaspokojenia popytu zorganizowali się w grupy nielegalnych handlarzy ( handlarzy alkoholem). Ich działania były rozłożone na kilka poziomów:
Wpływ prohibicji na przestępczość zorganizowaną był fundamentalny, gdyż z jednej strony wiązał się z dużo większymi zyskami i stworzeniem lepiej zorganizowanych grup, z drugiej dał początek karierom przestępczym. Role wiodące (patrz kolejne rozdziały) : Al Capone , Lucky Luciano , Frank Costello , Meyer Lansky , Bugsy Siegel , Dutch Schultz , Waxey Gordon itp.
Wojna Castellammarese to nazwa nadana walce między dwoma klanami Cosa nostra osiadłymi w Nowym Jorku i dominującymi tam przestępczością w 1930 i 1931 roku . Doprowadziło to do transformacji północnoamerykańskiego krajobrazu przestępczego, w wyniku czego tradycyjny porządek mafii sycylijskiej został zastąpiony przez nowe pokolenie, które utworzyło Syndykat Zbrodni .
Na czele jednego z dwóch klanów stał Salvatore Maranzano , urodzony w 1886 roku . Ten Sycylijczyk , zafascynowany Juliuszem Cezarem i bardzo tradycyjnymi zwyczajami, został wysłany do Ameryki w 1918 roku przez potężnego ojca chrzestnego Castellammare del Golfo (niedaleko Palermo ), Don Vito Cascio Ferro, którego projekt polegał na zbudowaniu transatlantyckiego imperium mafijnego. Jego plany zostały udaremnione przez ściganie porucznika policji Josepha Petrosimo, który zmusił go do opuszczenia Stanów Zjednoczonych (zanim został zamordowany podczas śledztwa na Sycylii w 1909 r. ), A następnie przez Mussoliniego , który uwięził go w 1929 r . W zespole Maranzano znaleźli się inni sycylijscy uciekinierzy , tacy jak Joseph Bonanno i Joseph Profaci, przyszli ojcowie chrzestni jednej z pięciu nowojorskich rodzin. Przeciwstawnym klanem był Joe Masseria dit The Boss , urodzony w 1879 roku , wyemigrował w 1903 roku i spadkobierca rodziny Morello w 1920 roku, po serii zabójstw. Otwarty dla nie- Sycylijczyków , w jego zespole znaleźli się Al Capone , Lucky Luciano , Albert Anastasia, Vito Genovese , Willie Moretti , Joe Adonis i Frank Costello .
Rywalizacja między obiema frakcjami została zaostrzona pod koniec lat dwudziestych przez częste napady jednego z konwojów alkoholu przeznaczonych dla drugiego. Wojna rozpoczęła się wLuty 1930, kiedy Joe Masseria stracił Toma Reinę, wielkiego szefa, który myślał o złożeniu przysięgi wierności Maranzano, aby przejąć jego „interes” polegający na ściąganiu haraczy z lodami (ważny biznes w czasach, gdy lodówki nie istniały). Ludzie Toma Reiny, w tym Gaetano Gagliano i Tommy Lucchese (który również został głową rodziny nowojorskiej), przeszli przez obóz Maranzano po zabiciu zastępcy Reiny postawionego przez Masserię, niejakiego Pinzolo, uważanego przez mafiosów za „marionetkę”. Po kilkudziesięciu morderstwach po obu stronach w całych Stanach Zjednoczonych młode pokolenie przestraszyło się tego beznadziejnego konfliktu. Lucky Luciano i Vito Genovese zorganizowali morderstwo własnego szefa, Joe Masserii , w restauracji Scarpato na Coney Island wKwiecień 1931. Pod koniec posiłku z Luciano Masseria został zastrzelony przez Genovese, Bugsy Siegel , Alberta Anastasię i Joe Adonisa .
Jako jedyny w historii przestępczości zorganizowanej Salvatore Maranzano został wówczas jedynym przywódcą Cosa nostra (termin ten, oznaczający „nasze rzeczy” lub „nasze”, pojawiłby się wówczas w Stanach Zjednoczonych). Przyjął tytuł capo di tutti capi (szef wszystkich wodzów), kierując się hierarchią inspirowaną rzymskimi legionami obowiązującymi w mafii na Sycylii (wódz, zastępca , capo lub kapitan i żołnierze). Maranzano stanął więc na czele 600 żołnierzy na terytorium Stanów Zjednoczonych . Wymienił głowy pięciu nowojorskich rodzin : Lucky Luciano (przyszła rodzina Genovese), Joe Profaci (przyszła rodzina Colombo ), Gaetano Gagliano (przyszła rodzina Lucchese), Joseph Bonanno i Vincent Mangano (przyszła rodzina Gambino). Ta organizacja nadal obowiązuje.
Panowanie Maranzano było krótkie. Jego nieumiarkowany zamiłowanie do tradycji i antysemityzm nie podobały się ambitnemu młodemu mafiosowi kierowanemu przez Lucky Luciano , który czuł się bardziej Amerykaninem niż Sycylijczykiem i chciał pracować z żydowskimi wspólnikami, takimi jak Meyer Lansky czy Bugsy Siegel . Co więcej, Luciano słyszał o planie Maranzano, aby go wraz z Vito Genovese i Al Capone zamordować przez irlandzkiego zabójcę Vincenta „Wściekłego psa” Coll. Dlatego we wrześniu 1931 roku Lucky Luciano objął inicjatywę, za zgodą swoich współpracowników, i wysłał grupę żydowskich gangsterów pod dowództwem Bo Weinberga (porucznika holenderskiego Schultza ), przebranych za agentów podatkowych, do zamordowania go we własnym biurze. Od 40 do 90 jego ludzi zginęło tego samego dnia (według niektórych specjalistów ten epizod byłby legendą). Wydarzenie to zostało nazwane „ Nieszporami Sycylijskimi ” w nawiązaniu do masakry Andegaweńczyków w 1282 roku w Palermo .
Po wyeliminowaniu starych prezentów (nazywanych „ wąsami ”), Lucky Luciano i jego przyjaciel i doradca Meyer Lansky mieli wolne ręce, aby narzucić swoją wizję (inspirowaną przez Arnolda Rothsteina): National Crime Syndicate. Podstawy tej organizacji zostały już ustalone wMaj 1929, w Atlantic City (nadmorskim kurorcie New Jersey ), podczas trwającego sześć dni wielkiego spotkania gangsterskiego pod kierownictwem Lucky Luciano i Johnny'ego Torrio . Sycylijczycy, neapolitańczycy, Żydzi, Irlandczycy lub Anglicy, w większości byli przemytnikami lub mieszkańcami dzielnic Nowego Jorku lub głównych miast północnego wschodu. Byli więc obecni, oprócz organizatora Nucky Johnson, Longie Zwillman (z Long Island ), Joe Adonis ( Brooklyn ), Owney Madden (szef Cotton Club w Harlemie ), Willie Moretti ( Newark ), Al Capone ( Chicago ), Waxey Gordon ( Filadelfia ), Moe Dalitz ( Cleveland ), a także Meyer Lansky , Frank Costello , Bugsy Siegel i Albert Anastasia . Celem tego manewru było podzielenie sektorów amerykańskiej zbrodni poza porządek dawnej darowizny mafijnej. Spotkanie służyło także do negocjowania podziału terytoriów i odpowiednich zysków, co było później sporadycznie odnawianą praktyką, prawdopodobnie do dziś.
Nowe spotkanie odbyło się w Chicago po śmierci Maranzano. Uzgodniono, że żaden przywódca mafii nie powinien zdominować przestępczości zorganizowanej jako całości, ale istniałaby forma kolektywnego przywództwa, czasami nazywana „ Narodowym Syndykatem Zbrodni ” lub „ Komisją ” (lub czasami „Organizacją”). mafia otwarta dla nie-Sycylijczyków. Nowe zasady zakładały poszanowanie autonomii i terytorium każdej grupy lokalnej, poszukiwanie współpracy, a nie konfrontację oraz rozwiązywanie ważnych sporów przez menedżerów organizacji, co powinno pozwolić kolegialnie „regulować” najbardziej lukratywne działania (gry, handel ludźmi, prostytucja, ściąganie haraczy). Ponadto utworzono system funduszy wspólnych (powstałych ze stowarzyszenia Lucky Luciano , Meyer Lansky i Frank Costello ), których celem jest wręczanie łapówek władzom i finansowanie specjalnych inwestycji.
Pod koniec prohibicji w 1933 r. Kierownictwo Komisji, swego rodzaju rady dyrektorów ds. Przestępczości zorganizowanej, liczyło siedmiu stałych członków ( Wielka Siódemka ):
Jednocześnie Komisja powołała oddział odpowiedzialny za egzekucje, po naradzie szefów mafii, członków przestępczości zorganizowanej winnych wykroczeń lub uznanych za nierzetelnych. Znany jako Murder Incorporated , ten ogólnokrajowy zespół zabójców był prowadzony przez Lepke Buchalter z pomocą Alberta Anastasii i Bugsy Siegela . Została zdemaskowana w 1940 roku .
Amerykańska mafia opiera się na ściśle zhierarchizowanej strukturze. Podobnie jak sycylijska Cosa Nostra , struktura współczesnej amerykańskiej mafii została stworzona przez Salvatore Maranzano w 1931 roku. Wszyscy członkowie mafii są „uwolnieni”. Oznacza to, że są nietykalni w stosunku do innych przestępców spoza mafii, a jeśli padną ofiarą napadu, napastnik będzie z kolei ofiarą odwetu. Z wyjątkiem wspólników, wszyscy członkowie rodziny przestępczej są „uwolnieni”. Trzy najwyższe stanowiska w rodzinie zajmują stanowiska administracyjne. Pod administracją istnieją frakcje, na czele których stoi caporegime (kapitan), który kieruje drużyną żołnierzy i współpracowników. Podlega regularnie administracji i może być postrzegany jako menadżer zarządzający działalnością gospodarczą. Kiedy Don (ojciec chrzestny) podejmuje decyzję, bardzo rzadko wydaje rozkaz bezpośrednio, ale raczej poprzez cały łańcuch dowodzenia (pośrednicy). Ma to na celu odizolowanie szefa dowodzenia (administracji) od uwagi policji w przypadku aresztowania wykonawców, którzy popełnili przestępstwo lub wykroczenie. Nazywa się to w świecie inteligencji prawdopodobną negacją.
Czasami są inne stanowiska w funkcjach dowodzenia rodziny. Kiedy ojciec chrzestny zostaje uwięziony, funkcja ojca chrzestnego jest podzielona na kilka stanowisk (od trzech do pięciu członków), aby odwrócić uwagę policji od jednego z jej członków. Funkcja „posłańca” lub „ulicy boss” został stworzony przez byłego chrzestnego z Genovese rodziny , Vincent Gigante .
Do rytuału intronizacji wybraniec odbiera telefon od swojego caporegime lub od osoby z administracji. Do ceremonii wprowadzenia musi być dobrze ubrany. Intronizowany przyjmowany jest w pokoju, sam lub z innymi osobami chcącymi dołączyć do rodziny, w obecności szefa i innego „człowieka honorowego” lub „uwolnionego”.
Ojciec chrzestny bierze palec, „który naciska na spust” (palec wskazujący) przyszłego „wyzwoleńca” i wbija go tak, aby kilka kropel krwi spryskał wizerunek świętego ( Maryi Panny lub św. Franciszka z Asyżu). ). Obraz zostaje następnie umieszczony w rękach wtajemniczonego, a ojciec chrzestny podpala go. Wtajemniczony musi wtedy złożyć przysięgę i przysiąc omertę. Przysięga może się różnić w zależności od rodziny, ale generalnie inicjuje następującą przysięgę: „ Gdy płonie ta karta, Niech moja dusza płonie w piekle, jeśli zdradzę przysięgę Omerty ” ( „Gdy ta karta płonie, niech moja dusza płonie do diabła, jeśli zdradzę przysięgę Omerta ” ) lub „ Jak pali tego świętego, tak spali moją duszę. Wchodzę żywy i będę musiał wyjść martwy ” ( „ Kiedy ten święty płonie, moja dusza będzie płonąć. Wchodzę żywy i muszę wyjść martwy ” ).
Aby przedstawić wolności, które się nie znają, ten, który pełni rolę pośrednika, wprowadza je odpowiednio, mówiąc „przyjaciel niedźwiedzi” (jeden z naszych przyjaciół). Jeśli natomiast jest tylko współpracownikiem lub potencjalnym rekrutem jednego z nich, pośrednik przedstawia go jako „mojego przyjaciela” (znajomego).
W Nowym Jorku mafia stworzyła następujące zasady:
Rodziny amerykańskie są czasami lub często nazywane na podstawie ich położenia geograficznego lub ich najbardziej kultowego sponsora. W porównaniu z Sycylią w Stanach Zjednoczonych jest bardzo niewiele rodzin. Amerykańskie rodziny często działają w całym kraju. Tak więc terytoria Las Vegas i wschodniej Florydy były od dziesięcioleci terenami „otwartymi” dla wszystkich rodzin.
Główne rodziny to pięć rodzin z Nowego Jorku: Bonanno, Colombo, Gambino, Genovese i Lucchese. Istnienie pięciu rodzin zostało potwierdzone w 1983 r. Przez byłego ojca chrzestnego rodziny Bonanno , Josepha "Joe Bananas" Bonanno, Sr., w swojej książce A Man of Honor: The Autobiography of Joseph Bonanno . Jedyną inną rodziną, która konkuruje pod względem potencji, jest Chicago Outfit , który jest uważany za szóstą rodzinę. Rodziny w innych dużych miastach w Stanach Zjednoczonych znajdują się mniej więcej pod rządami tych sześciu rodzin.
Data powstania: 1931
Data powstania: 1911- ok. 1955 (wymarły)
Data powstania: 1916
Data powstania: 1910 r
Data powstania: 1905 - wymarły
Data powstania: 1910 r
Data powstania: 1919
Data powstania: 1921 - wymarły
Data powstania: 1910 r
Data powstania: 1902-1992 (wymarły)
Data powstania: 1908
Data powstania: 1912
Data powstania: 1900
Data powstania: 1918
Data założenia: 1865
Data powstania: 1911
Data powstania: 1910 r
Data powstania: 1931
Data powstania: 1927-1989 (wymarły?)
Data powstania: 1942-1960 (wymarły)
Data powstania: 1925
Istnieje wiele śladów uzgodnień między politykami a Mafioso, na przykład przyjaźń Josepha Kennedy'ego z Sam Giancana który korzystał jego syn John Fitzgerald Kennedy , który został prezydentem Stanów Zjednoczonych w 1960 roku Richard Nixon został także w dużej mierze pomógł Santo Trafficante juniora w jego wznieść się do Białego Domu, podobnie jak Franklin D. Roosevelt autorstwa Lucky Luciano .
J. Edgar Hoover , dyrektor FBI , został oskarżony o zaprzeczanie istnieniu mafii, aby mogła mu służyć przeciwko klanowi Kennedy'ego, lub dlatego, że wydawało się bardziej rozsądne, aby skoncentrować wszystkie swoje środki na walce. albo dlatego, że szantażowała go mafia.
Spotkanie Apalachina, które odbyło się w 1957 roku w celu „ukoronowania” Vito Genovese capo di tutti capi, było fiaskiem, na którym skorzystał jego rywal Carlo Gambino . Udowodnił jednak istnienie mafii, której do tej pory zaprzeczał JE Hoover. Wygląda jednak na to, że FBI wszczęło dochodzenie w sprawie działalności mafii co najmniej od 1932 roku.
Plik 9 lutego 1942, liniowiec Normandie został podpalony, prawdopodobnie za namową popleczników Alberta Anastasii , szefa związku dokerów. Amerykańska mafia, która kontroluje doki w Nowym Jorku , pokazuje, że jest kluczowym graczem i zachęca amerykańskie władze do rozprawienia się z ojcem chrzestnym Lucky Luciano , uwięzionym w więzieniu Dannemora. Luciano, w zamian za zmniejszenie kary, gwarantuje Marynarce Wojennej USA nadzór nad dokami w Nowym Jorku, poprzez Anastazję, przeciwko ewentualnym niemieckim sabotażystom. Luciano pomagał także aliantom w lądowaniu na Sycylii, ułatwiając przydatne kontakty między armią amerykańską a lokalną mafią podczas operacji Husky wLipiec 1943.
Vito Genovese , wygnany we Włoszech w 1937 roku, wykorzystał kontakty z niektórymi amerykańskimi żołnierzami, aby rozwinąć swoje zaangażowanie na czarnym rynku.
Mafia zawsze czerpała ogromne zyski i uprawnienia z kontroli kilku związków. Kontrolę związku osiąga się zwykle poprzez zastraszanie i przemoc. Umożliwiają w ten sposób kontrolowanie części gospodarki i odwracanie z niej zysków, w niektórych przypadkach kontrolowanie zarządzania funduszami emerytalnymi oraz wywieranie nacisku na organizację lub tłumienie strajków.
Najbardziej znaną postacią tej zmowy był Jimmy Hoffa . Przewodniczył Międzynarodowemu Bractwu Kierowców ( związkowych kierowców ciężarówek) od 1957 do 1967 roku i był jednym z głównych celów Prokuratora Generalnego Roberta Kennedy'ego . Zwiększył swoje wpływy poprzez ściąganie haraczy i wymuszanie na biznesach , z wyłączną korzyścią dla członków związku. Pozwolił im przekierować duże sumy z funduszu emerytalnego kierowców ciężarówek. Okoliczności zniknięcia Jimmy'ego Hoffy w 1975 roku pozostają nieznane (patrz Frank Sheeran ), a jego ciała nigdy nie odnaleziono.
Mafia w latach trzydziestych pomogłaby w rozwoju związków zawodowych w firmach amerykańskich w tym sensie, że broniła ich wspólnych interesów przed milicją prywatnych pracodawców, którzy brutalnie zastraszali pracowników, aby powstrzymać ich rozwój.
Amerykańska mafia pomogła kilku politykom, albo poprzez wywieranie nacisku na część ludności (włoskich imigrantów, związkowców), aby zmusiła ich do głosowania, jak chcą, albo przez przyznanie dużych sum pieniędzy na ich kampanie.
Don Balsamo był jednym z pierwszych, którzy pomogli politykowi Antonio Marinelli . Luciano później pomógł Rooseveltowi w wyborach prezydenckich w USA w 1932 roku, a Giancana, w kontakcie z Joe Kennedym , pomógł swojemu synowi Johnowi w prawyborach Demokratów w wyborach prezydenckich w USA w 1960 roku.
Powiązania między mafią a CIA (Centralną Agencją Wywiadowczą) są stare. Pochodzą z Lucky Luciano i II wojny światowej . W latach pięćdziesiątych CIA chroniła i prała w imię walki antykomunistycznej nie tylko byłych nazistów, ale także handlarzy narkotyków, w szczególności Francuza pochodzenia korsykańskiego Étienne Leandri , byłego współpracownika, który schronił się we Włoszech i był powiązany z Lucky Luciano. . Étienne Leandri reprezentował tego ostatniego w Agencji i kilkakrotnie spotkał się ze swoim dyrektorem Allenem Dullesem , uzyskując w ten sposób unieważnienie wyroku na 20 lat pracy przymusowej, który został wydany przeciwko niemu podczas wyzwolenia , co umożliwiło mu powrót do Francji, gdzie został aż do śmierci był głównym pośrednikiem w sprzedaży broni i kontraktach na ropę.
Powiązania te utrwaliły się między innymi z Samuelem Mooneyem „Momo” Giancaną podczas próby zamachu stanu przeciwko Fidelowi Castro w 1962 roku i ostatecznie z Santo Traficante junior, który brał udział w demontażu French Connection .
Eliot Ness i jego Incorruptibles przez długi czas byli wrogami Ala Capone , którego udało im się zdestabilizować. Podczas gdy Frank J. Wilson , agent Internal Revenue Service (amerykańskie organy podatkowe), po trzyletnim dochodzeniu w 1931 r. Oskarżył go o uchylanie się od płacenia podatków.
W dniu powołano Senacką Specjalną Komisję Badania Zbrodni Międzypaństwowych28 maja 1950. Przewodniczy jej demokratyczny senator z Tennessee Estes Kefauver . Senatorowie słyszą od wielu czołowych mafiosów, w tym Williego Morettiego , Joe Adonisa , Sama Giancany, a zwłaszcza „premiera przestępczości” Franka Costello . Przesłuchania są transmitowane w telewizji i ujawniają ogółowi amerykańskiej opinii publicznej istnienie potężnej i zhierarchizowanej mafii. W sumie przesłuchania odbywają się w 40 miastach i obejmują ponad 600 świadków. Szefowie mafii są korzystające 5 th Poprawka do Konstytucji USA , gwarantując sobie prawo do przedstawienia dowodów, które mogą obrócić przeciwko sobie, nie powiem. Niezręczne zeznania Williego Morettiego sprawiły, że został skazany na śmierć przez swoich towarzyszy. Joe Adonis musi wyjechać na wygnanie do Włoch, aby uniknąć więzienia. Siła Costello jest osłabiona na korzyść jego rywala Vito Genovese . Na jaw wyszły kompromisy kilku polityków z mafią, w tym byłym burmistrzem Nowego Jorku Williamem O'Dwyerem . Estes Kefauver wykorzystał prestiż swojej roli szefa komisji kandydującej na kandydaturę Demokratów w wyborach prezydenckich w 1952 i 1956 roku.
W 1963 roku Joe Valachi był pierwszym skruszonym Amerykanina Cosa Nostra, który szczegółowo opisał wnętrze tej organizacji. Był żołnierzem z rodziny Genovese, który bał się młodego pokolenia. Został zwerbowany przez agentów FBI i zeznawał przed Stałą Podkomisją Śledczą Komisji Senackiej ds. Operacji Rządowych. Valachi podał nazwę organizacji, strukturę pionową, podstawy władzy, kody, kody podczas ceremonii wprowadzenia nowego członka oraz nazwiska członków tej organizacji. Informacje zawarte w jej zeznaniu były starannie utrzymywane w tajemnicy, zanim faktycznie miały miejsce.
W następnych miesiącach i latach fantastyczna operacja represji doprowadziła do aresztowania kilkudziesięciu działaczy, potajemnych lub nie, z których niektórzy mieli być sądzeni na mocy ustawy RICO ( Racketeer Influided Corrupt Organations ) uchwalonej przez Kongres w 1970 roku. Ustawa RICO została sporządzona w celu zwalczania przestępczości zorganizowanej . Jego celem było zapewnienie prokuratorom środków do ścigania członków gangów przestępczych oskarżonych o udział w dwóch wykroczeniach w określonym czasie. I pozwolenie na automatyczne skazanie ich na dwadzieścia lat więzienia
Sammy „Byk” Gravano był consigliori od Johna Gotti od 1985 do 1990 roku, kiedy wyrzucił swojego szefa, który został skazany za zabójstwo Pawła „Pauli” Castellano w 1985 roku.
Dzięki Lucky Luciano i jego relacjom z prezydentem Fulgencio Batistą włosko-amerykańska mafia była w stanie rozwijać kasyna w Hawanie do 1959 roku, kiedy władzę przejął Fidel Castro . Rozwój ten miał miejsce głównie od lat trzydziestych XX wieku, kiedy nieoczekiwany handel alkoholem wysechł wraz z końcem prohibicji . Głównym wykonawcą tego zakładu był Meyer Lansky . Dochód generowali amerykańscy turyści, którzy wydawali pieniądze na gry losowe, pijackie imprezy z pokazami lub bez, a także w licznych hotelach karnetów kontrolowanych w dużej mierze przez włosko-amerykańską mafię.
Dochody te zniknęły wraz z dojściem do władzy partyzantów Castro, którzy uważali te kasyna i prostytucję za najbardziej oczywiste przykłady korupcji imperializmu Stanów Zjednoczonych. To był początek zmowy między mafią i CIA w celu obalenia Fidela Castro na początku lat 60.
Las VegasDzięki pieniądzom pożyczonym przez jego przyjaciół z Cosa Nostra, Bugsy Siegel był w stanie w latach czterdziestych stworzyć pierwsze kasyno w Las Vegas , mieście hazardu. Położone na środku pustyni, miejsce zostało wybrane ze względu na bardzo luźne przepisy dotyczące hazardu w Nevadzie . Pierwszym kasynem było Flamingo . Sukces nadchodził powoli i nie mogąc spłacić swoich pożyczek, Siegel został zamordowany. Kilka lat później Las Vegas przyciągało coraz więcej turystów, także dzięki swoim pokazom, m.in. pokazom Franka Sinatry , wielkiego przyjaciela Lucky Luciano . Miasto było otwarte dla wszystkich rodzin mafijnych, ale niektóre, takie jak Chicago czy Kansas City , inwestowały tam szczególnie, czerpiąc w szczególności z funduszy emerytalnych Teamsters .
Wiele związków zostało wymuszonych przez różne rodziny mafijne. Albert Anastasia utrzymywał w ten sposób związek dokerów i Lepke Buchalter jako związek przemysłu gotowego do noszenia. Najbardziej znany przypadek dotyczy Międzynarodowego Bractwa Kierowców , bardzo dużego związku kierowców ciężarówek, w szczególności poprzez jego prezesa Jimmy'ego Hoffę . Fundusze emerytalne tego związku zostały beztrosko sprzeniewierzone i mogły zostać wykorzystane na różne inwestycje. Hoffa był uparcie ścigany przez Roberta Kennedy'ego, zanim trafił do więzienia.
Uścisk związków zawodowych pozwolił także rodzinom mafijnym wywierać presję na przedsiębiorców, aby ich wyłudzali, grożąc sparaliżowaniem produkcji lub transportu, lub odwrotnie, przerwaniem strajków przez zatrudnianie „wielkiej broni” za wynagrodzeniem.
HollywoodControl of Hollywood założył Benjamin "Bugsy" Siegel z końca lat 30. Do świata kina wprowadzili go aktorzy, z którymi się zaprzyjaźnił, jak George Raft , Jean Harlow , Clark Gable czy Cary Grant . Siegel stworzył system producentów haraczy, przejmując kontrolę nad związkami statystów i techników (dekoratorów, realizatorów dźwięku, montażystów itp.), Którzy w każdej chwili mogli zablokować produkcję filmu. Po jego zamachu w 1947 r. Zastąpił go Mickey Cohen.
The Pizza Connection jest spadkobiercą French Connection. Jej głównymi przywódcami byli Santo Traficante junior, głowa rodziny Florida, don Gaetano Badalamenti, przywódca Palermo z Cinisi, bracia Caruana-Cuntrera, przywódcy Siculiana, w tym Stefano Bontate, lider Santa Maria di Gesu z Palermo, i wreszcie don Masino Buscetta. , przywódca światów mafijnych i politycznych. Ten ostatni okazał skruchę i ujawnił dokładną organizację Cosa Nostra, aby osądzić Giovanniego Falcone .
Dwie czynności początkowo zabronione dla mafii na Sycylii. Rozwinęły się szeroko w Stanach Zjednoczonych, szczególnie w przypadku niebieskiego porno . Po przejęciu Hollywood mafia wiedziała, że przemysł seksualny dzięki swoim filmom i córkom jest działalnością bardziej niż dochodową.
Prostytucja osiągnęła swój szczyt za czasów Big Jima Colosimo, który w latach 1910-1920 miał sto burdeli w Chicago: w rezultacie zyski sięgały milionów dolarów. Dzisiaj niektórzy szefowie mafii, dla zachowania dyskrecji, prowadzą przez pośredników agencje luksusowej prostytucji, gdzie spanie z dziewczyną kosztuje co najmniej 5000 dolarów .
Mafia weszła również na rynek pornografii. Jeden z pierwszych popularnych filmów pornograficznych, Głębokie gardło , został sfinansowany przez członków rodziny Colombo .
Michele Sindona, bankier Cosa Nostra i Watykanu, członek loży masońskiej kierowanej przez Lilo Gelli, uosabia niespokojne stosunki między mafią a włoskimi bankami.
Powiązania między dwiema kuzynami mafii są bardzo silne, przede wszystkim dzięki relacjom między Sycylijczykami i Sycylijczykami, którzy wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych, takimi jak rodziny Balsamo i Ferro czy Luciano i Vizzini. W 1957 roku pod przewodnictwem Luciano konferencja odbyła się w Hotel des Palmes w Palermo , gdzie spotkali się szefowie dwóch mafii: Luciano, Costello, Bonnano, Genovese for the Americans, Genco Russo, Badalamenti, Greco for the Sicilians. .
Te powiązania nadal istnieją, a dzięki handlowi narkotykami umocniły się nawet w silnych skojarzeniach, takich jak Gaetano Badalamenti z Carlo Gambino i Santo Trafficante junior , Stefano Bontate z Paulem Castellano i Anthonim „tony ducks” Corallo czy Salvatore Catalano, szef kuchni sycylijskich suwaków w Nowym Jorku z Johnem Gottim i Aniello Dellacroce.
Ameryka Północna jest krajem rozliczenia dla kilku mafie obcych takich jak irlandzkiej mafii , z rosyjskiej mafii , w jidysz Connection , The Yakuza , z chińskich Triad , Kolumbii czy meksykańskich karteli narkotykowych, w albańskiej mafii , itp. .
Niektórzy reżyserzy, tacy jak Martin Scorsese czy Brian De Palma oraz niektórzy aktorzy, w tym głównie Robert De Niro , Al Pacino , Joe Pesci czy Christopher Walken , brali kilkakrotnie udział w filmach na temat mafii i przestępczości zorganizowanej.
1930