Perfumy Houbigant Paris
Dyfuzja mody i urody na poddaszu | |
Portret Jean-François Houbigant opublikowany w książce zilustrowanej przez Bernarda Naudina . | |
kreacja | 1775 |
---|---|
Założyciele | Jean-Francois Houbigant |
Kluczowe dane | Alfred Javal, Paul Parquet, Robert Bienaimé |
Forma prawna | Firma zagraniczna niezarejestrowana w RCS
Firma prawnicza z Monako |
Siedziba firmy |
Monte-Carlo Monako |
Kierunek | Michele Perris |
Czynność | Perfumy |
Spółki zależne | Cheramy (1921-1965) |
SYRENA | 524 518 081 |
Stronie internetowej | www.houbigant-parfum.com |
Obrót handlowy | Konta niedostępne |
Houbigant to francuski dom perfumeryjny założony w 1775 roku przez Jean-François Houbigant . Rozwinął się znacznie między 1890 a 1925 rokiem, z innowacyjnymi perfumiarzami, takimi jak Paul Parquet i Robert Bienaimé w jej kierunku . Marka jest własnością rodziny Perris z Monako .
Obsługiwany jest przez zagraniczną firmę Loft Fashion and Beauty Diffusion .
Dom został założony w 1775 roku w Paryżu przez Jean-François Houbigant z Grasse , w n o 57 Rue du Faubourg Saint-Honoré , w formie sklepu widnieje znak „przy kosz kwiatów”. Dostarczyła dworu i wielkich rodzin francuskiej arystokracji i burżuazji przed rewolucją . Houbigant poślubił córkę swojego kolegi Deschampsa, u którego był uczniem.
W Październik 1807Jean-François umiera nagle: wdowa po nim wychodzi ponownie za mąż rok później ze swoim pierwszym urzędnikiem, panem Magnym. Dlatego dom należy tylko częściowo do syna, Armanda-Gustave'a Houbiganta i przez pewien czas nazywał się „Houbigant-Magny, kupiecki perfumiarz”: Napoleon nakazał17 maja 1815, podczas stu dni . W 1815 roku Magny i Armand-Gustave przekazali fundusz swojemu koledze Félixowi Chardinowi, który był już właścicielem budynku.
Na początku XIX th wieku, dom posiada klientów należą Josephine , dlaczego Armand Gustave Houbigant tworzy nowy perfum w 1807 oraz w 1829 roku księżna Orleanu , matka Ludwika Filipa powołuje „s jako dostawcy. Następnie marka stała się „Houbigant Chardin” i została opatentowana w 1838 roku jako oficjalny dostawca królowej Wiktorii . Następnie w 1829 roku Félix Chardin przekazał fundusz swojemu zięciowi Charlesowi Gabillotowi Jr., również perfumiarzowi, który prowadził firmę przez kilka dziesięcioleci, zanim związał własnego syna, P. Gabillota. Ten ostatni połączył siły z M. Dommange około 1860 r. Później, w latach 1879–1882, jako właściciel perfumerii pojawiło się tylko nazwisko Paul Parquet. To on odsprzedaje budynek finansiście Javalowi.
W 1880 roku bankier Alfred Javal (1844-1912) i perfumiarz Paul Parquet (1856-1916) zostali współwłaścicielami firmy i postanowili produkować perfumy, takie jak LT Piver , na poziomie przemysłowym, odwołując się do organicznych chemia . Firma założyć fabrykę w Neuilly-sur-Seine : jedna z pierwszych kompozycji spotkać się z sukcesu jest Fougère Royale , stworzony przez Parkiet w 1884 roku, opracowany wokół zgodzie z mchu dębowego , bergamotki , salicylan z amylu , a zwłaszcza kumaryny syntezy ( naturalnie występująca cząsteczka w fasoli tonka ), co było wówczas innowacyjne. Paul Parquet był następnie uważany za największego perfumiarza swoich czasów. W 1912 roku zwerbował inżyniera chemika Roberta Bienaimé (1876-1960).
W 1890 roku Houbigant został mianowany dostawcą na dwór Aleksandra III Rosji . W 1902 roku królowa Aleksandra , żona Edwarda VII, udała się z Houbigantem do Paryża. Inne zapachy to: Le Parfum Idéal (1900), Violette Pourpre (1907), Coeur de Jeannette (1912). Przed 1914 r. Firma Houbigant eksportowała na cały świat. W 1916 r., Po śmierci Parqueta, syn Alfreda Javala, Fernand (1884–1977), łączy Bienaimé ze stolicą firmy, która zmienia nazwę i przyjmuje nazwę „Javal et Bienaimé”, a następnie „Houbigant SA” z Robertem Beloved na stanowisku kierowniczym dyrektor, a następnie jako prezes firmy. W latach dwudziestych zatrudnił swoich byłych kolegów z klasy, takich jak on sam, inżynierów, Paula Leroux, Raymonda Klinga, André Copaux, Degont Desplanques i Paula Schvinga (zmarł w 1929 r.), Wśród najlepszych nosów. WSierpień 1921, powstała amerykańska spółka zależna „Parfum Cheramy”, która zniknęła około 1965 roku.
W 1935 roku Robert Bienaimé opuścił Houbigant po ponad dwudziestu latach w domu i wyjechał, aby założyć własne firmy (Parfumerie Bienaimé, Produits de beauté Robel): był u początków powstania Some Flowers (1912), wielu perfum wyprzedzających swoje czas.
W czasie i po II wojnie światowej , Marcel Billot , byłego dyrektora miejscu Houbigant w Nowym Jorku , objął stanowisko dyrektora ds Francji. Uruchomił Chantilly (1941) i kontynuował internacjonalizację, ale musiał zamknąć fabrykę w Neuilly-sur-Seine. Podupadający w latach 70. dom był świadkiem przybycia Włocha Michele Perris, zatrudnionego w 1973 roku przez rodzinę Javalów. W 1985 roku wprowadzono perfumy Duc de Vervins , a następnie wznowiono Lutèce (1990) i Some Fleurs Royale (1998). Perris i jego współpracownicy ostatecznie kupili markę w 2005 roku.
W latach 1989-1994 jego kompozycje powstały w Vervins w Aisne , następnie fabrykę sprzedano Givenchy, a następnie przekazano Kenzo . W 1995 roku marka Houbigant nawiązała współpracę dystrybucyjną z firmą Renaissance Cosmetics Inc., z którą były pewne problemy. Od 2005 roku pod kontrolą Elisabetty i Gian Luca Perris, którzy również uruchomili własną markę „Perris Monte Carlo”, produkcja odbywa się w Anglii .