Frédéric von Wrangel | ||
Portret marszałka von Wrangel | ||
Przezwisko | Papa Wrangel | |
---|---|---|
Narodziny |
13 kwietnia 1784 Szczecin ( Królestwo Prus ) |
|
Śmierć |
2 listopada 1877(w wieku 93 lat) Berlin ( Cesarstwo Niemieckie ) |
|
Wierność | Królestwo Prus | |
Uzbrojony | smoki | |
Stopień | Feldmarszałek | |
Lata służby | 1796 - 1864 | |
Przykazanie | 13 th pruski Army Division, gubernator wojskowy Królewcu , następnie Stettin ; 2 e korpus (DE) (1848) | |
Konflikty | Kampania niemiecka , I wojna szlezwicka, II wojna szlezwicka | |
Wyczyny broni | Bitwa pod Heilsbergiem (1807) | |
Nagrody | Pour le Mérite (1807), Żelazny Krzyż (1813), | |
Baron, następnie hrabia Frédéric von Wrangel (w języku niemieckim: Friedrich Heinrich Ernst von Wrangel ) (13 kwietnia 1784do Szczecina -2 listopada 1877w Berlinie ) jest feldmarszałkiem w armii pruskiej . Był nazywany „Papa Wrangel” .
Frédéric von Wrangel urodził się w Szczecinie na Pomorzu . W 1796 wstąpił do pułku dragonów, a w 1798 został podporucznikiem. Walczył jako podoficer w czasie wojen napoleońskich , wyróżniając się zwłaszcza w bitwie pod Heilsbergiem w 1807 r. i otrzymał order Za Zasługi . W trakcie reorganizacji armii Wrangla był kolejno pierwszym porucznikiem i kapitanem, a podczas kampanii niemieckiej w 1813 r. awansował do stopnia podpułkownika . Otrzymał Krzyż Żelazny w Wachau pod Lipskiem , a w 1815 r. został pułkownikiem.
Wrangla dowodził kawalerią brygady w 1821 roku, a dwa lata później został awansowany do stopnia generała majora. Dowodził 13 th Dywizję Piechoty , z siedzibą w Münster w Westfalii. W 1834 roku, kiedy doszło do zamieszek spowodowanych różnicami między arcybiskupem Kolonii a koroną, wyraził determinację. Uchwała, z jaką potraktował partię duchowną, zapobiegła poważniejszym zamieszkom i poważnym kłopotom. Awansował do stopnia generała porucznika i otrzymał liczne odznaczenia dworskie. Cieszył się zaufaniem partii junkerskiej , dowodził kolejno w Królewcu , stolicy prowincji Prus Wschodnich, iw Szczecinie , stolicy województwa pomorskiego .
W 1848 Wrangel dowodził 2 e korpus (z) w pierwszej wojnie Szlezwik. Został awansowany na generała kawalerii i wygrał kilka bitew. Jednak inne mocarstwa europejskie wywierały nacisk na Prusy, aby wycofały swoje wojska, w wyniku czego król Fryderyk Wilhelm IV nakazał Wrangla wycofać swoje wojska z księstw. Wrangel odmówił, mówiąc, że nie jest pod dowództwem króla pruskiego, ale rządu Konfederacji Niemiec. Zaproponował, aby przynajmniej każdy zawarty traktat został przedstawiony do ratyfikacji zdominowanemu przez liberałów parlamentowi we Frankfurcie – dając raczej błędny pogląd, że jest po ich stronie. Jednak Duńczycy odrzucili tę propozycję i negocjacje załamały się. Po bolesnych wahaniach Prusy podpisały w Malmö konwencję, która scedowała praktycznie wszystkie duńskie żądania,26 sierpnia 1848 r.
Niesubordynacja Wrangla nie była przeciw niemu, gdy jesienią został wezwany do Berlina, by stłumić zamieszki wywołane rewolucjami 1848 roku w krajach niemieckich. Jako gubernator Berlina i naczelny wódz brandenburski (stanowisko to piastował do śmierci) ogłosił stan oblężenia i odwołał liberalnego prezydenta oraz członków Izby. W Berlinie triumfował w dniu20 września 1848 r.. Tak więc dwukrotnie w burzliwej historii pruskiego renesansu Wrangel osiągnął swój cel bez rozlewu krwi.
Od tego momentu Wrangla poświęcił się odradzaniu kawalerii pruskiej, z zaniedbania i nieskuteczności, w jaką popadła w latach pokoju i nędzy po 1815 roku.15 sierpnia 1856 r., podczas gdy służył przez sześćdziesiąt lat, został mianowany Generalfeldmarschall lub marszałkiem . Rok później, z okazji 50. rocznicy bitwy pod Heilsbergiem , otrzymał buławę marszałkowską. W wieku osiemdziesięciu lat nadal dowodził armią austriacko-pruską podczas drugiej wojny w Szlezwiku przeciwko Danii w 1864. Wrangel był jednak za stary, by skutecznie dowodzić i dlatego często wydawał niejasne lub niepraktyczne rozkazy. Wolałby , żeby to polecenie otrzymał młody i błyskotliwy „Czerwony Książę” , Fryderyk Karol pruski ; jednak prestiż nazwiska Wrangla i przykazania Fryderyka Karola, Moltke Starszego , Falckensteina i Gablenza sprawiły, że kampania ta odniosła spektakularny sukces.
Po bitwie pod Duppel Wrangla zrezygnował z dowództwa i otrzymał tytuł hrabiego i inne zaszczyty. W 1866 r. „Papa” Wrangel brał udział w wojnie austriacko-pruskiej, ale bez dowództwa ze względu na podeszły wiek. Żywo interesował się drugą reorganizacją oddziału kawalerii w latach 1866-1870 oraz wojną francusko-pruską 1870-1871. Zmarł w Berlinie w 1877 roku w wieku 93 lat. W siedemdziesiątą rocznicę wstąpienia do wojska pułk Wrangla, 3 e Cuirassiers (de) , otrzymał nazwę „Graf Wrangel” .
Frédéric von Wrangel jest znany z tego, że uwielbia swoją popularność. Mówiono, że potrafi przemawiać do wszystkich klas, ale też jest sprytny, pełen humoru i ma dobry odzew. Z drugiej strony był ledwie uczciwym generałem.
Frédéric von Wrangel poślubił 26 grudnia 1810jego kuzynka Lydia von Below (de) (1792-1880), córka Fryderyka Karla Ludwiga von Below (de) w Trakehnen w Prusach Wschodnich, od której miał trzech synów: